1 พงศาวดาร 29
1. กษัตริย์ดาวิดทรงประกาศแก่ที่ประชุมว่า “ซาโลมอนลูกของเราเป็นผู้เดียวที่พระเจ้าทรงเลือกไว้ เขายังหนุ่มและไม่ชำนาญงาน งานสร้างพระวิหารเป็นงานใหญ่มาก เพราะสิ่งก่อสร้างนี้ไม่ใช่สำหรับมนุษย์ แต่สำหรับพระยาห์เวห์พระเจ้า
2. เราจึงได้พยายามอย่างเต็มที่จัดเตรียมวัสดุไว้สำหรับพระวิหารของพระเจ้าของเรา คือทองคำสำหรับสิ่งที่ต้องทำด้วยทองคำ เงินสำหรับสิ่งที่ต้องทำด้วยเงิน ทองสัมฤทธิ์สำหรับสิ่งที่ต้องทำด้วยทองสัมฤทธิ์ เหล็กสำหรับสิ่งที่ต้องทำด้วยเหล็ก และไม้สำหรับสิ่งที่ต้องทำด้วยไม้ รวมทั้งโกเมนสำหรับงานฝังเลี่ยม พลวง หินสีต่างๆ เพชรพลอยหลายชนิด และหินอ่อน
3. นอกจากนั้น เรายังถวายทองคำและเงินจากสมบัติส่วนตัวของเราแด่พระวิหาร เพราะความรักที่เรามีต่อพระวิหารของพระเจ้า
4. คือทองคำจากโอฟีร์มากกว่าหนึ่งร้อยตัน และเงินบริสุทธิ์มากกว่าสองร้อยสี่สิบตัน เพื่อใช้บุผนังพระวิหาร
5. ทองคำสำหรับสิ่งที่ต้องทำด้วยทองคำ เงินสำหรับสิ่งที่ต้องทำด้วยเงิน และงานต่างๆ ที่ช่างฝีมือต้องทำ มีใครอีกสมัครใจถวายสิ่งของแด่พระยาห์เวห์ในวันนี้บ้าง”
6. บรรดาหัวหน้าครอบครัว หัวหน้าเผ่าต่างๆ ของอิสราเอล นายพัน นายร้อยและผู้บริหารทรัพย์สินของกษัตริย์ก็สมัครใจถวายด้วย
7. สำหรับงานต่างๆ ในพระวิหารของพระเจ้า เขาทั้งหลายถวายทองคำหนักหนึ่งร้อยเจ็ดสิบตัน หนึ่งหมื่นเหรียญ เงินหนักมากกว่าสามร้อยตัน ทองสัมฤทธิ์หนักประมาณหกร้อยตัน และเหล็กหนักประมาณสามพันห้าร้อยตัน
8. ผู้ที่มีเพชรพลอยก็ให้เพชรพลอยเหล่านี้แก่เยคีเอล จากตระกูลเกอร์โชน ให้นำมาถวายไว้ในคลังพระวิหารของพระยาห์เวห์
9. ประชากรมีความยินดีที่ได้สมัครใจถวายสิ่งของเหล่านี้ เพราะเขาได้ถวายแด่พระยาห์เวห์ด้วยความจริงใจ กษัตริย์ดาวิดทรงยินดีมากด้วย
10. กษัตริย์ดาวิดทรงถวายพระพรแด่พระยาห์เวห์ ต่อหน้าประชาชนที่มาชุมนุมกัน กษัตริย์ดาวิดกราบทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลบรรพบุรุษของข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอทรงได้รับการถวายพระพร ณ บัดนี้และตลอดไปเถิด
11. ข้าแต่พระยาห์เวห์ ความยิ่งใหญ่ พระอานุภาพ พระสิริรุ่งโรจน์ ความสูงส่งและความรุ่งเรืองเป็นของพระองค์ สิ่งทั้งปวงที่อยู่ในสวรรค์และบนแผ่นดินล้วนเป็นของพระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระอาณาจักรเป็นของพระองค์ พระองค์ทรงได้รับการเทิดทูนเป็นผู้นำเหนือทุกสิ่ง
12. ทั้งความมั่งคั่งและเกียรติยศมาจากพระองค์ พระองค์ทรงปกครองทุกสิ่ง พละกำลังและอานุภาพอยู่ในพระหัตถ์พระองค์ ความยิ่งใหญ่และอำนาจต่างๆ ล้วนมาจากพระหัตถ์พระองค์
13. บัดนี้ ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลาย ข้าพเจ้าทั้งหลายขอบพระคุณพระองค์และสรรเสริญพระนามรุ่งโรจน์ของพระองค์
14. ข้าพเจ้าเป็นใคร และประชากรของข้าพเจ้าเป็นผู้ใด ที่จะถวายสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดแด่พระองค์ด้วยความสมัครใจได้ เพราะทุกสิ่งมาจากพระองค์ ข้าพเจ้าทั้งหลายได้รับสิ่งใดจากพระหัตถ์ ก็ถวายสิ่งนั้นคืนแด่พระองค์
15. ข้าพเจ้าทั้งหลายเป็นคนต่างด้าวเฉพาะพระพักตร์พระองค์ และเป็นเหมือนผู้มาขออาศัยอยู่ชั่วคราว เช่นเดียวกับบรรพบุรุษ วันปีของข้าพเจ้าบนแผ่นดินเป็นเหมือนเงา และไม่มีความหวังใดๆ
16. ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลาย สิ่งของมากมายที่ข้าพเจ้าทั้งหลายเตรียมไว้ เพื่อสร้างพระวิหารถวายแด่พระนามศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์ ล้วนมาจากพระองค์ และเป็นของพระองค์ทั้งสิ้น”
17. “ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้า ข้าพเจ้ารู้ว่าพระองค์ทรงทดสอบจิตใจและพอพระทัยความชอบธรรม ข้าพเจ้าจึงสมัครใจถวายสิ่งของทั้งหมดนี้ด้วยใจเที่ยงตรง บัดนี้ ข้าพเจ้ามีความยินดีที่เห็นว่าประชากรของพระองค์มาชุมนุมกันที่นี่ สมัครใจนำสิ่งของมาถวายแด่พระองค์
18. ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของอับราฮัม อิสอัค และอิสราเอลบรรพบุรุษของข้าพเจ้าทั้งหลาย ขอพระองค์ทรงรักษาความประสงค์นี้ให้อยู่ลึกในจิตใจของประชากรของพระองค์เสมอไปเถิด ขอทรงนำจิตใจของเขาทั้งหลายให้มุ่งหาพระองค์
19. ขอทรงโปรดให้ซาโลมอนบุตรของข้าพเจ้ามีจิตใจซื่อตรง เพื่อจะปฏิบัติตามบทบัญญัติ กฤษฎีกา และข้อกำหนดต่างๆ ของพระองค์ เพื่อกระทำทุกสิ่งเหล่านี้และก่อสร้างพระวิหารซึ่งข้าพเจ้าได้ตระเตรียมไว้”
20. แล้วกษัตริย์ดาวิดทรงประกาศแก่ที่ประชุมว่า “จงถวายพระพรแด่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่านทั้งหลายเถิด” ประชาชนทุกคนที่มาชุมนุมกันจึงถวายพระพรแด่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของบรรพบุรุษ เขาคุกเข่าและกราบลงนมัสการพระยาห์เวห์ และกราบถวายบังคมพระราชา
21. วันรุ่งขึ้น เขาทั้งหลายฆ่าสัตว์เป็นเครื่องบูชาถวายแด่พระยาห์เวห์ และถวายเครื่องเผาบูชาแด่พระยาห์เวห์ คือโคเพศผู้หนึ่งพันตัว แกะเพศผู้หนึ่งพันตัว ลูกแกะหนึ่งพันตัว พร้อมกับเหล้าองุ่นที่เทถวาย เขายังถวายเครื่องบูชาอีกมากมายเพื่อชาวอิสราเอลทุกคน
22. ในวันนั้นเขากินและดื่ม เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ด้วยความยินดียิ่ง เขาประกาศแต่งตั้งซาโลมอน พระโอรสของกษัตริย์ดาวิดขึ้นเป็นกษัตริย์อีกครั้งหนึ่ง และเจิมให้เป็นผู้นำสำหรับพระยาห์เวห์ เจิมศาโดกให้เป็นสมณะ
23. ซาโลมอนประทับบนพระบัลลังก์ของพระยาห์เวห์เป็นกษัตริย์สืบแทนกษัตริย์ดาวิดพระบิดา พระองค์ทรงประสบความสำเร็จ และชาวอิสราเอลทั้งหลายก็เชื่อฟังพระองค์
24. ข้าราชบริพาร และทหารชำนาญศึกทุกคน รวมทั้งบรรดาพระโอรสของกษัตริย์ดาวิดได้ปฏิญาณตนจะจงรักภักดีต่อกษัตริย์ซาโลมอน
25. พระยาห์เวห์ประทานความยิ่งใหญ่แก่กษัตริย์ซาโลมอนต่อหน้าชาวอิสราเอล และประทานให้พระอาณาจักรรุ่งเรืองยิ่งกว่ากษัตริย์ใดๆ ที่เคยมีมาก่อนในอิสราเอล
26. ดาวิดบุตรของเจสซีเป็นกษัตริย์ปกครองชาวอิสราเอลทั้งหลาย
27. พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอลนานสี่สิบปี ทรงปกครองที่เมืองเฮโบรนเป็นเวลาเจ็ดปี ที่กรุงเยรูซาเล็มอีกสามสิบสามปี
28. พระองค์สิ้นพระชนม์ในวัยชราอันยาวนานและผาสุก ทั้งทรงมั่งคั่งและรุ่งเรือง ซาโลมอนพระโอรสทรงเป็นกษัตริย์สืบต่อมา
29. พระราชกิจของกษัตริย์ดาวิดตั้งแต่แรกจนวาระสุดท้ายมีบันทึกไว้ในหนังสือพงศาวดารของซามูเอลผู้ทำนาย ในหนังสือพงศาวดารของนาธันประกาศก และในหนังสือพงศาวดารของกาดผู้ทำนาย
30. หนังสือเหล่านี้บันทึกเรื่องราวทั้งหมดของอาณาจักร พระราชกิจยิ่งใหญ่ของพระองค์ และเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในรัชสมัยของพระองค์ รวมทั้งเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นแก่อิสราเอลและอาณาจักรต่างๆ โดยรอบ