1 พงศาวดาร 17
1. เมื่อกษัตริย์ดาวิดเสด็จเข้าไปประทับในพระราชวังแล้ว พระองค์ตรัสกับประกาศกนาธันว่า “ดูซิ เราอยู่ในวังสร้างด้วยไม้สนสีดาร์ แต่หีบของพระยาห์เวห์อยู่ในกระโจมธรรมดา”
2. นาธันทูลกษัตริย์ดาวิดว่า “พระองค์ทรงคิดจะทำอย่างไร ก็โปรดทำเถิด เพราะพระเจ้าสถิตกับพระองค์”
3. แต่ในคืนนั้น พระเจ้าตรัสแก่นาธันว่า
4. “จงไปบอกดาวิดผู้รับใช้ของเราว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า ท่านจะไม่เป็นผู้สร้างวิหารให้เราอยู่
5. ตั้งแต่เรานำชาวอิสราเอลขึ้นมาจนถึงวันนี้ เราไม่เคยอยู่ในวิหาร เราไปจากกระโจมหนึ่งถึงอีกกระโจมหนึ่ง จากที่อยู่หนึ่งถึงอีกที่อยู่หนึ่ง
6. เมื่อเราเดินทางไปตามที่ต่างๆ พร้อมกับบุตรหลานชาวอิสราเอลทั้งหลาย เราไม่เคยถามผู้วินิจฉัยผู้ใดของอิสราเอลซึ่งเราแต่งตั้งให้ดูแลประชากรของเราว่า “ทำไมท่านทั้งหลายไม่สร้างวิหารไม้สนสีดาร์ให้เราอยู่”‘
7. บัดนี้ ท่านจงไปบอกดาวิดผู้รับใช้ของเราว่า ‘พระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัสดังนี้ “เราให้ท่านเลิกเลี้ยงแกะในทุ่งหญ้า มาเป็นผู้นำอิสราเอลประชากรของเรา
8. เราอยู่กับท่าน ไม่ว่าท่านไปไหน เรากำจัดศัตรูทั้งหลายที่ท่านเผชิญหน้า เราทำให้ท่านมีชื่อเสียงเหมือนกับผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในแผ่นดิน
9. เราจะเลือกที่แห่งหนึ่งให้อิสราเอลประชากรของเราตั้งหลักแหล่ง เขาจะอยู่ที่นั่นโดยไม่มีใครรบกวน จะไม่มีคนชั่วมากดขี่ข่มเหงเขาเหมือนในอดีต
10. เมื่อเราเคยแต่งตั้งผู้วินิจฉัยให้ปกครองอิสราเอลประชากรของเรา เราจะปราบศัตรูทั้งหลายของท่าน เราประกาศแก่ท่านว่า พระยาห์เวห์จะทรงสร้างราชวงศ์ให้ท่าน
11. เมื่อท่านสิ้นชีวิตในวัยชรา และไปอยู่กับบรรพบุรุษแล้ว เราจะตั้งเชื้อสายซึ่งเป็นบุตรคนหนึ่งของท่านให้เป็นกษัตริย์ต่อจากท่าน เราจะพิทักษ์รักษาอาณาจักรของเขาให้มั่นคง
12. เขาจะเป็นผู้สร้างวิหารให้เรา เราจะดูแลให้ลูกหลานของเขาเป็นกษัตริย์ครองราชย์ตลอดไป
13. เราจะเป็นบิดาของเขา และเขาจะเป็นบุตรของเรา เราจะไม่ถอนความโปรดปรานของเราไปจากเขา เหมือนที่เราเคยทำกับผู้ที่เป็นกษัตริย์ก่อนท่าน
14. เราจะตั้งเขาให้ดูแลประชากรของเรา และอาณาจักรของเขาจะตั้งมั่นอยู่เสมอไป’ ”
15. นาธันทูลกษัตริย์ดาวิดให้ทรงทราบทุกสิ่งตามที่พระเจ้าทรงสำแดงแก่เขา
16. กษัตริย์ดาวิดเสด็จเข้าไปประทับเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้า ข้าพเจ้าเป็นใคร และครอบครัวของข้าพเจ้าสำคัญอย่างไร พระองค์จึงทรงนำข้าพเจ้ามาไกลถึงเพียงนี้
17. ข้าแต่พระเจ้า พระองค์ยังทรงเห็นว่าทั้งหมดนี้น้อยเกินไป จึงทรงสัญญาถึงอนาคตของครอบครัวผู้รับใช้พระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงสำแดงให้ข้าพเจ้าแลเห็นว่าเชื้อสายในอนาคตของข้าพเจ้าจะรุ่งเรืองยิ่งๆ ขึ้น
18. ดาวิดจะทูลพระองค์ให้ประทานเกียรติแก่ผู้รับใช้ของพระองค์มากกว่านี้ได้อย่างไร พระองค์ทรงรู้จักผู้รับใช้ของพระองค์เป็นอย่างดี
19. ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์พอพระทัยกระทำการยิ่งใหญ่เช่นนี้เพื่อผู้รับใช้ของพระองค์ และทรงเปิดเผยทุกสิ่งเหล่านี้
20. ข้าแต่พระยาห์เวห์ ไม่มีผู้ใดเหมือนพระองค์ ข้าพเจ้าทั้งหลายไม่เคยได้ยินเลยว่ามีพระเจ้าอื่นใดนอกจากพระองค์
21. ไม่มีชนชาติอื่นใดในแผ่นดินเหมือนอิสราเอลประชากรของพระองค์ ที่มีพระเจ้าเสด็จมากอบกู้อิสรภาพให้เป็นประชากรของพระองค์ เพื่อทรงกระทำให้พระองค์มีพระนามยิ่งใหญ่ โดยทรงกระทำกิจการยิ่งใหญ่น่าสะพรึงกลัว ที่ทรงขับไล่ชนชาติทั้งหลายออกไปต่อหน้าประชากรของพระองค์ ซึ่งทรงปลดปล่อยออกจากอียิปต์
22. พระองค์ทรงกระทำให้อิสราเอลประชากรของพระองค์ เป็นประชากรของพระองค์ตลอดไป ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของเขาทั้งหลาย”
23. “ข้าแต่พระยาห์เวห์ บัดนี้ ขอทรงรักษาพระสัญญาที่ตรัสไว้แก่ผู้รับใช้ของพระองค์และครอบครัวตลอดไป และขอทรงปฏิบัติตามที่พระองค์ตรัสไว้เถิด
24. พระนามของพระองค์จะมั่นคงและเป็นที่เลื่องลือตลอดไป และทุกคนจะกล่าวว่าพระเจ้าแห่งอิสราเอลคือพระยาห์เวห์จอมจักรวาล พระองค์คือพระเจ้าสำหรับอิสราเอล และเชื้อสายของดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์จะมั่นคงเฉพาะพระพักตร์
25. ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้า พระองค์ทรงเปิดเผยแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ว่า พระองค์จะทรงสร้างราชวงศ์ให้เขา ผู้รับใช้ของพระองค์จึงอธิษฐานภาวนาเช่นนี้เฉพาะพระพักตร์พระองค์
26. ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงเป็นพระเจ้า พระองค์ทรงสัญญาจะประทานพระพรเหล่านี้แก่ผู้รับใช้ของพระองค์
27. บัดนี้ ขอพระองค์ทรงอวยพรเชื้อสายผู้รับใช้ของพระองค์ เขาจะได้คงอยู่เฉพาะพระพักตร์ตลอดไป ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงอวยพรเขาแล้ว ขอให้พระพรของพระองค์ดำรงอยู่กับเขาตลอดไปเถิด”