1 พงศาวดาร 23
1. เมื่อกษัตริย์ดาวิดทรงพระชรามากแล้ว พระองค์ทรงแต่งตั้งซาโลมอนพระโอรสขึ้นเป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอล
2. พระองค์ทรงเรียกหัวหน้าทุกคนของอิสราเอล บรรดาสมณะ และชนเลวีมาชุมนุมกัน
3. ทรงนับจำนวนชายชนเลวีอายุสามสิบปีขึ้นไปได้จำนวนสามหมื่นแปดพันคน
4. จากจำนวนนี้ สองหมื่นสี่พันคนได้รับหน้าที่ ดูแลงานในพระวิหารของพระยาห์เวห์ หกพันคนเป็นเจ้าหน้าที่และผู้พิพากษา
5. สี่พันคนเป็นยามเฝ้าประตูพระวิหาร และอีกสี่พันคนมีหน้าที่ถวายสรรเสริญพระยาห์เวห์โดยใช้เครื่องดนตรีที่กษัตริย์ดาวิด ทรงจัดไว้ให้ใช้สรรเสริญ
6. กษัตริย์ดาวิดทรงแบ่งชนเลวีเป็นสามกลุ่ม ตามครอบครัวของเกอร์โชม โคฮาท และเมรารี บุตรทั้งสามคนของเลวี
7. เกอร์โชม มีบุตรสองคน คือ ลาดานและชิเมอี
8. ลาดานมีบุตรสามคน คนแรกคือเยฮีเอล คนต่อไปคือเศธาม และโยเอล
9. ชิเมอีมีบุตรสามคน คือ เชโลโมท คาซีเอล และฮาราน คนเหล่านี้เป็นหัวหน้าครอบครัวในตระกูลลาดาน
10. ชิเมอียังมีบุตรอีกสี่คน คือ ยาคัท ศินา เยอูช และเบรียาห์
11. ยาคัทเป็นบุตรคนแรก ศิซาห์เป็นคนที่สอง เยอูชและเบรียาห์มีบุตรจำนวนน้อย จึงนับรวมเข้าเป็นตระกูลเดียวกัน
12. โคฮาทมีบุตรสี่คน คือ อัมราม อิสฮาร์ เฮโบรน และอุสซีเอล
13. บุตรของอัมรามคือ อาโรนและโมเสส อาโรนและลูกหลานถูกกำหนดไว้ต่างหากให้มีหน้าที่ดูแลสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ที่สุด เผากำยานเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ รับใช้พระองค์ และอวยพรประชากรในพระนามของพระองค์ตลอดไป
14. ส่วนลูกหลานของโมเสสคนของพระเจ้านั้นได้ชื่อเป็นเพียง “ชนเลวี” ธรรมดา
15. บุตรของโมเสสคือเกอร์โชมกับเอลีเอเซอร์
16. บุตรคนแรกของเกอร์โชมคือเชบูเอล
17. เอลีเอเซอร์มีบุตรชายเพียงคนเดียว คือเรคับยาห์ และไม่มีบุตรคนอื่น แต่เรคับยาห์มีบุตรหลานจำนวนมาก
18. บุตรคนแรกของอิสฮาห์คือเชโลมิท
19. เฮโบรนมีบุตรสี่คน คนแรกคือเยรียาห์ คนที่สองคืออามาริยาห์ คนที่สามคือยาคาซีเอล และคนที่สี่คือเยคาเมอัม
20. อุสซีเอลมีบุตรสองคน คนแรกคือมีคาห์ คนที่สองคืออิสชียาห์
21. เมรารีมีบุตรสองคน คือ มัคลีและมูชี บุตรของมัคลีคือเอเลอาซาร์ และคีช
22. เอเลอาซาร์สิ้นชีวิตไม่มีบุตรชาย มีแต่บุตรหญิง ซึ่งแต่งงานกับบุตรชายของคีช ลูกพี่ลูกน้องของตน
23. มูชีมีบุตรสามคน คือ มัคลี เอเดอร์ และเยเรโมท
24. คนเหล่านี้ล้วนเป็นชนเลวีหัวหน้าครอบครัวตามตระกูลของตน ทุกคนลงทะเบียนไว้ตามรายชื่อของตน ผู้ที่มีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไปมีหน้าที่ปฏิบัติงานในพระวิหารของพระยาห์เวห์
25. กษัตริย์ดาวิดตรัสว่า “พระยาห์เวห์ พระเจ้าแห่งอิสราเอลประทานความสงบสุขแก่ประชากรของพระองค์ และทรงตั้งที่ประทับในกรุงเยรูซาเล็มตลอดไป
26. ดังนั้น ชนเลวีจึงไม่ต้องหามกระโจมที่ประทับและอุปกรณ์ต่างๆ ที่ใช้ในพิธีกรรมอีกต่อไป”
27. ชนเลวีอายุตั้งแต่ยี่สิบปีขึ้นไปต้องลงทะเบียนเพื่อปฏิบัติหน้าที่ตามพระบัญชาสุดท้ายของกษัตริย์ดาวิด
28. “เขาต้องปฏิบัติงานรับใช้ในพระวิหารของพระยาห์เวห์ ตามคำสั่งของลูกหลานอาโรน คือ ต้องดูแลลานพระวิหาร ห้องต่างๆ และรักษาสิ่งของศักดิ์สิทธิ์ไว้มิให้เป็นมลทิน ร่วมพิธีกรรมต่างๆ ในพระวิหารของพระเจ้า
29. เขาต้องช่วยเตรียมขนมปังตั้งถวาย แป้งที่ถวายเป็นธัญบูชา ขนมปังแผ่นบางไร้เชื้อ ของปิ้ง ของทอดน้ำมันมะกอกเทศที่ถวายเป็นบูชา เขายังต้องดูแลเครื่องชั่งตวง ต่างๆ อีกด้วย
30. เขาต้องมาขอบพระคุณและสรรเสริญพระยาห์เวห์ทุกเช้าทุกเย็น
31. และทุกครั้งที่เผาเครื่องบูชาถวายแด่พระยาห์เวห์ คือในวันสับบาโต วันขึ้นหนึ่งค่ำ และเทศกาลอื่นๆ แต่ละครั้ง เขาต้องมาเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ตามจำนวนที่กำหนดไว้ตลอดไป
32. เขาจะต้องรักษาข้อกำหนดเกี่ยวกับกระโจมนัดพบและสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ เขาต้องประกอบพิธีกรรมในพระวิหารของพระยาห์เวห์ตามคำสั่งของลูกหลานอาโรน ซึ่งเป็นญาติพี่น้องของตน