1 พงศาวดาร 21
1. ซาตาน จงใจทำร้ายอิสราเอล ดลใจให้กษัตรย์ดาวิดทรงสำรวจจำนวนประชากรของอิสราเอล
2. กษัตริย์ดาวิดจึงรับสั่งแก่โยอาบและผู้นำประชากรว่า “จงไปสำรวจจำนวนประชากรอิสราเอลตั้งแต่เมืองเบเออร์เชบาถึงเมืองดาน แล้วกลับมารายงานให้เรารู้”
3. โยอาบทูลตอบว่า “ขอพระยาห์เวห์ทรงทวีจำนวนประชากรขึ้นมากกว่าที่มีอยู่บัดนี้เป็นร้อยเท่าเถิด ข้าแต่พระราชาเจ้านายของข้าพเจ้า คนเหล่านี้ทุกคนเป็นผู้รับใช้ของเจ้านายของข้าพเจ้ามิใช่หรือ แต่ทำไมเจ้านายของข้าพเจ้าจึงมีพระประสงค์เช่นนี้ ทำไมพระองค์จึงทรงนำความผิดมาสู่อิสราเอล”
4. แต่กษัตริย์ดาวิดทรงบังคับโยอาบให้ปฏิบัติตามรับสั่ง โยอาบจึงออกเดินทางไปทั่วอิสราเอลและกลับมาที่กรุงเยรูซาเล็ม
5. โยอาบทูลรายงานกษัตริย์ดาวิดถึงจำนวนประชากรว่า ในอิสราเอลทั้งหมดมีชายที่ออกศึกได้จำนวนหนึ่งล้านหนึ่งแสนคน ในยูดาห์มีชายที่ออกศึกได้จำนวนสี่แสนเจ็ดหมื่นคน
6. โยอาบไม่ได้สำรวจจำนวนชนเลวีและชนเผ่าเบนยามิน เพราะเขาไม่เห็นด้วยกับพระบัญชาของกษัตริย์
7. แต่พระเจ้าไม่พอพระทัยการสำรวจจำนวนประชากรครั้งนี้ จึงทรงลงโทษชาวอิสราเอล
8. กษัตริย์ดาวิดทูลพระยาห์เวห์ว่า “ข้าพเจ้าทำบาปมากที่ได้ทำเช่นนี้ ขอพระองค์ทรงอภัยความผิดของผู้รับใช้พระองค์ เพราะข้าพเจ้าทำไปโดยโง่เขลา”
9. พระยาห์เวห์ทรงบัญชากาด ประกาศกประจำราชสำนักของกษัตริย์ดาวิดว่า
10. “จงไปทูลดาวิดว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ เราให้ท่านเลือกจากการลงโทษสามประการนี้ เราจะทำตามที่ท่านเลือก’ “
11. ประกาศกกาดจึงเข้าเฝ้ากษัตริย์ดาวิดทูลว่า “พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ จงเลือกการลงโทษหนึ่งในสามประการนี้
12. คือ กันดารอาหารสามปี หนีการตามล่าจากศัตรูสามเดือน หรือดาบของพระยาห์เวห์ที่ทำให้เกิดโรคระบาดบนแผ่นดินเป็นเวลาสามวัน ขณะที่ทูตของพระยาห์เวห์ทำลายไปทั่วเขตแดนของอิสราเอล บัดนี้ จงตัดสินพระทัยบอกข้าพเจ้าเพื่อจะนำคำตอบไปทูลผู้ทรงส่งข้าพเจ้ามา”
13. กษัตริย์ดาวิดตรัสตอบประกาศกกาดว่า “เรารู้สึกลำบากใจมาก ขอให้พระยาห์เวห์ทรงลงโทษเราดีกว่าจะให้มนุษย์ลงโทษ เพราะพระเมตตาของพระองค์นั้นยิ่งใหญ่”
14. พระยาห์เวห์จึงทรงบันดาลให้เกิดโรคระบาดขึ้นในอิสราเอล มีชาวอิสราเอลตายเจ็ดหมื่นคน
15. พระเจ้าทรงส่งทูตสวรรค์ไปยังกรุงเยรูซาเล็มเพื่อทำลายเมืองนี้ แต่เมื่อทูตสวรรค์กำลังทำลาย พระยาห์เวห์ทรงเห็นและทรงเปลี่ยนพระทัยไม่ทรงปรารถนาให้ภัยพิบัติลุกลามต่อไป จึงตรัสห้ามทูตสวรรค์ผู้ทำลายว่า “พอแล้ว หยุดเถิด” ทูตของพระยาห์เวห์กำลังยืนอยู่ที่ลานนวดข้าวของโอรนันชาวเยบุส
16. กษัตริย์ดาวิดทอดพระเนตรเห็นทูตของพระยาห์เวห์ยืนอยู่ระหว่างแผ่นดินและสวรรค์ ชักดาบถือไว้จะทำลายกรุงเยรูซาเล็ม กษัตริย์ดาวิดทรงสวมผ้ากระสอบกราบลงพระพักตร์จรดพื้นดินพร้อมกับบรรดาผู้อาวุโส
17. ทูลพระเจ้าว่า “ข้าพเจ้าเป็นผู้ออกคำสั่งให้สำรวจจำนวนประชากร ข้าพเจ้าทำบาป ข้าพเจ้าผู้เดียวทำผิด แต่คนใต้ปกครองของข้าพเจ้าเหล่านี้ได้ทำผิดอะไร ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของข้าพเจ้า พระองค์น่าจะทรงลงโทษข้าพเจ้ากับครอบครัว แต่ขอให้ประชากรของพระองค์พ้นจากโรคระบาดนี้เถิด”
18. ทูตของพระยาห์เวห์สั่งประกาศกกาดไปทูลกษัตริย์ดาวิด ให้เสด็จขึ้นไปสร้างพระแท่นบูชาถวายพระยาห์เวห์ที่ลานนวดข้าวของโอรนันชาวเยบุส
19. กษัตริย์ดาวิดจึงเสด็จขึ้นไปตามที่ประกาศกกาดกราบทูลในพระนามของพระยาห์เวห์
20. โอรนันหันมาเห็นทูตสวรรค์ บุตรชายทั้งสี่คนที่อยู่ด้วยก็ไปซ่อนตัว โอรนันกำลังนวดข้าว
21. เมื่อกษัตริย์ดาวิดเสด็จมาใกล้ โอรนันมองเห็นกษัตริย์ดาวิด จึงออกมาจากลานนวดข้าวกราบลงหน้าจรดพื้นเฉพาะพระพักตร์
22. กษัตริย์ดาวิดตรัสกับโอรนันว่า “จงให้ลานนวดข้าวแก่เราเถิด เราจะสร้างพระแท่นบูชาถวายแด่พระยาห์เวห์ เพื่อภัยพิบัติจะได้หยุดฆ่าประชากร จงขายที่แก่เราเต็มตามราคาเถิด”
23. โอรนันทูลกษัตริย์ดาวิดว่า “ขอพระองค์ทรงรับไปเถิด ขอพระราชาเจ้านายของข้าพเจ้าทรงกระทำตามพระประสงค์เถิด ข้าพเจ้าขอถวายโคเพศผู้เป็นเครื่องเผาบูชา ถวายเลื่อนนวดข้าวให้เป็นฟืน และถวายข้าวสาลีเป็นธัญบูชา ข้าพเจ้าขอถวายให้ทั้งหมด”
24. แต่กษัตริย์ดาวิดตรัสตอบโอรนันว่า “อย่าเลย เราจะจ่ายเงินเต็มตามราคาซื้อสิ่งเหล่านี้ เราจะไม่รับสิ่งใดที่เป็นของท่านมาถวายแด่พระยาห์เวห์ หรือถวายเครื่องเผาบูชาที่เราได้มาโดยไม่ต้องซื้อแด่พระองค์”
25. กษัตริย์ดาวิดทรงจ่ายทองคำหนักหกร้อยบาทแก่โอรนันเป็นค่าลานนวดข้าว
26. แล้วทรงสร้างพระแท่นบูชาถวายพระยาห์เวห์ที่นั่น ทรงถวายเครื่องเผาบูชาและศานติบูชา ทรงขานพระนามพระยาห์เวห์ พระยาห์เวห์ทรงตอบพระองค์ด้วยไฟจากท้องฟ้าลงมาบนพระแท่นเผาเครื่องบูชา
27. พระยาห์เวห์ทรงสั่งทูตสวรรค์ให้เก็บดาบใส่ฝัก ทูตสวรรค์ทำตาม
28. กษัตริย์ดาวิดทรงเห็นว่าพระยาห์เวห์ทรงตอบคำอธิษฐานของพระองค์ที่ลานนวดข้าวของโอรนันชาวเยบุส จึงทรงถวายเครื่องเผาบูชาบนพระแท่นนั้น
29. กระโจมที่ประทับของพระยาห์เวห์ซึ่งโมเสสสร้างขึ้นในถิ่นทุรกันดาร และพระแท่นเผาเครื่องบูชาในเวลานั้นอยู่ในสักการสถานบนที่สูงที่เมืองกิเบโอน
30. แต่กษัตริย์ดาวิดไม่กล้าเสด็จไปทูลถามพระเจ้าที่นั่น เพราะพระองค์ทรงกลัวดาบของทูตของพระยาห์เวห์