เนหะมีย์ 8
1. ประชาชนทั้งปวงมาชุมนุมพร้อมกันที่ลานหน้าประตูน้ำ ขอให้เอสราธรรมาจารย์นำหนังสือธรรมบัญญัติของโมเสส ซึ่งพระยาห์เวห์ประทานแก่อิสราเอล มาด้วย
2. วันที่หนึ่งเดือนเจ็ด เอสราสมณะนำธรรมบัญญัติออกมาต่อหน้าชุมชนทั้งชายหญิงและเด็กที่มีวัยพอจะฟังเข้าใจได้
3. เอสราอ่านหนังสือที่ลานหน้าประตูน้ำตั้งแต่เช้าตรู่จนถึงเที่ยง ต่อหน้าชายหญิงและเด็กที่มีวัยพอจะฟังเข้าใจได้ ประชากรทั้งปวงตั้งใจฟังข้อความที่อ่านจากหนังสือธรรมบัญญัติ
4. เอสราธรรมาจารย์ยืนอยู่บนยกพื้นไม้ที่ทำขึ้นเพื่อการนี้ มีบุคคลยืนอยู่ทางขวามือ คือ มัททีธิยาห์ เชมา อานายาห์ อุรีอาห์ คิลคียาห์และมาอาเสอาห์ ส่วนผู้ที่ยืนอยู่ทางซ้ายมือคือเปดายาห์ มิชาเอล มัคคิยาห์ คาชูม คัชบัดดานาห์ เศคาริยาห์และเมชุลลาม
5. เอสรายืนอยู่สูงกว่าประชากรทั้งปวง ทุกคนจึงเห็นเขาได้ เมื่อเขาเปิดหนังสือ ประชากรทุกคนก็ยืนขึ้น
6. เอสราถวายพระพรแด่พระยาห์เวห์ พระเจ้าผู้ยิ่งใหญ่ ประชากรทั้งปวงก็ชูมือขึ้นพูดว่า “อาเมน อาเมน” และก้มลงหน้าจรดพื้นนมัสการพระยาห์เวห์
7. ประชากรลุกขึ้นยืนอยู่ในที่ของตน ชนเลวี คือ เยชูอา บานี เชเรบิยาห์ ยามีน อักขูบ ชับเบธัย โฮดียาห์ มาอาเสอาห์ เคลิทา อาซาริยาห์ โยซาบาด คานัน เปไลยาห์ ช่วยอธิบายธรรมบัญญัติให้ประชากรเข้าใจ
8. เขาทั้งหลาย แปลข้อความจากหนังสือธรรมบัญญัติของพระเจ้าเป็นตอนๆ และอธิบายความหมายให้ประชากรเข้าใจ
9. ประชากรทุกคนที่ฟังถ้อยคำของธรรมบัญญัติก็ร้องไห้ เนหะมีย์ซึ่งเป็นผู้ว่าราชการ เอสราซึ่งเป็นสมณะและธรรมาจารย์ และชนเลวีผู้สอนประชากรจึงพูดกับประชากรทั้งปวงว่า “วันนี้เป็นวันศักดิ์สิทธิ์ถวายแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน อย่าเป็นทุกข์โศกเศร้าหรือร่ำไห้เลย
10. จงกลับไปบ้าน เลี้ยงอาหารเลิศรส ดื่มเหล้าองุ่นอย่างดี และแบ่งปันอาหารให้คนที่ไม่มี เพราะวันนี้เป็นวันศักดิ์สิทธิ์ถวายแด่องค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา อย่าเศร้าใจเลย เพราะความยินดีจากพระยาห์เวห์เป็นพละกำลังของท่าน”
11. บรรดาชนเลวีจึงให้ประชากรทั้งปวงสงบลง พูดว่า “อย่าร่ำไห้เลย เพราะวันนี้เป็นวันศักดิ์สิทธิ์ อย่าโศกเศร้าไปเลย”
12. ประชากรทุกคนจึงกลับบ้านไป กินและดื่ม แล้วแบ่งปันอาหารแก่ผู้อื่น เขาทั้งหลายมีความยินดีเพราะเข้าใจความหมายของถ้อยคำที่ได้ฟัง
13. วันรุ่งขึ้น หัวหน้าครอบครัวของประชากรทั้งปวง บรรดาสมณะและชนเลวีมาพบเอสราธรรมาจารย์พร้อมกัน เพื่อศึกษาถ้อยคำของธรรมบัญญัติอย่างละเอียด
14. เขาพบข้อความที่เขียนไว้ในธรรมบัญญัติซึ่งพระยาห์เวห์ประทานให้โดยทางโมเสสว่า ชาวอิสราเอลจะต้องอยู่เพิงในระหว่างเทศกาลฉลองในเดือนที่เจ็ด
15. เขาจึงประกาศเรื่องนี้แก่ทุกคนในทุกเมืองและในกรุงเยรูซาเล็มว่า “จงออกไปบนภูเขา นำกิ่งมะกอกเทศ กิ่งสน กิ่งต้นน้ำมันเขียว กิ่งอินทผลัม และกิ่งต้นไม้ใบดกอื่นๆ เพื่อสร้างเพิงตามที่มีเขียนไว้ในธรรมบัญญัติ
16. ประชากรต่างออกไปหากิ่งไม้มาสร้างเพิง บางคนสร้างบนดาดฟ้าของบ้าน บางคนสร้างตามลานบ้านของตน บางคนสร้างในลานพระวิหารของพระเจ้า บางคนสร้างในลานเมืองที่ประตูน้ำ และในลานเมืองที่ประตูเอฟราอิม
17. ชุมชนทั้งปวงของผู้กลับมาจากถิ่นเนรเทศก็สร้างเพิงและไปพักอยู่ในเพิง ตั้งแต่สมัยของเยชูอาบุตรของนูนจนถึงวันนั้น ประชากรอิสราเอลไม่เคยทำเช่นนี้เลย เขาจึงมีความยินดียิ่งนัก
18. ทุกวัน เอสราอ่านหนังสือธรรมบัญญัติของพระเจ้าตั้งแต่วันแรกจนวันสุดท้าย เขาฉลองเทศกาลอยู่เพิงนี้เป็นเวลาเจ็ดวัน และในวันที่แปดก็มีการชุมนุมกันอย่างสง่าตามพิธีที่กำหนดไว้