เนหะมีย์ 13
1. เมื่อมีการอ่านหนังสือของโมเสสให้ประชาชนฟัง ก็พบข้อความที่เขียนไว้ว่าไม่อนุญาตให้ชาวอัมโมนหรือชาวโมอับเข้าร่วมชุมนุมถวายพระเกียรติแด่พระเจ้าตลอดไป
2. เพราะชนสองชาตินี้ไม่ยอมจัดหาอาหารและน้ำมาให้ชาวอิสราเอล และยังจ้างบาลาอัมให้มาสาปแช่งเขา แต่พระเจ้าของเราทรงเปลี่ยนคำสาปแช่งให้เป็นคำอวยพร
3. เมื่อประชากรได้ยินธรรมบัญญัตินี้ ก็กีดกันชนต่างชาติทั้งหลายให้ออกจากชุมชนอิสราเอล
4. ก่อนหน้านั้น เอลียาชีบสมณะ ผู้ได้รับแต่งตั้งให้ดูแลห้องต่างๆ ในพระวิหารของพระเจ้าของเรา และเป็นญาติกับโทบีอาห์
5. ได้จัดห้องใหญ่ห้องหนึ่งให้โทบีอาห์ ห้องนี้เป็นห้องที่เคยใช้เก็บธัญบูชา กำยาน เครื่องใช้ต่างๆ และเก็บหนึ่งในสิบของข้าว เหล้าองุ่นและน้ำมันมะกอกเทศ ซึ่งธรรมบัญญัติกำหนดให้เป็นส่วนแบ่ง สำหรับชนเลวี นักขับร้อง ผู้เฝ้าประตูพระวิหาร และเก็บสิ่งของที่สงวนไว้สำหรับสมณะ
6. ขณะนั้น ข้าพเจ้าไม่ได้อยู่ที่กรุงเยรูซาเล็ม เพราะในปีที่สามสิบสองแห่งรัชกาลกษัตริย์อารทาเซอร์ซีสแห่งกรุงบาบิโลน ข้าพเจ้าไปเฝ้ากษัตริย์ และต่อมาไม่นานข้าพเจ้าก็ทูลลาพระองค์
7. กลับมายังกรุงเยรูซาเล็ม จึงรู้ถึงความชั่วร้ายที่เอลียาชีบได้ทำเพื่อโทบีอาห์ โดยให้เขาใช้ห้องในบริเวณพระวิหารของพระเจ้า
8. ข้าพเจ้าโกรธมาก โยนข้าวของทั้งหมดของโทบีอาห์ออกไปจากห้อง
9. ข้าพเจ้าสั่งให้ชำระห้องต่างๆ ให้พ้นมลทิน แล้วนำเครื่องใช้ประจำพระวิหารของพระเจ้า ธัญบูชาและกำยานกลับมาไว้ที่นั่นตามเดิม
10. ข้าพเจ้ายังรู้อีกว่าชนเลวีไม่ได้รับส่วนแบ่งของตน ชนเลวีและนักขับร้องผู้มีหน้าที่รับใช้ในพระวิหารจึงหนีกลับไปยังไร่นาของตน
11. ข้าพเจ้าตำหนิบรรดาเจ้าหน้าที่ ถามว่า “ทำไมท่านจึงทอดทิ้งพระวิหารเล่า” แล้วข้าพเจ้าก็รวบรวมชนเลวีและบรรดานักขับร้อง ให้กลับมาปฏิบัติหน้าที่ตามเดิม
12. ชาวยูดาห์ทุกคนก็เริ่มนำหนึ่งในสิบของข้าว เหล้าองุ่น และน้ำมันมะกอกเทศเข้ามายังห้องเก็บของอีก
13. ข้าพเจ้ามอบหน้าที่ดูแล ห้องเก็บของให้เชเลมิยาห์สมณะ ศาโดกธรรมาจารย์ และเปดายาห์ชนเลวี และแต่งตั้งคานันยา บุตรของศักกูร์ บุตรของมัทธานิยาห์ให้เป็นผู้ช่วย ข้าพเจ้ารู้ว่าคนเหล่านี้เป็นคนที่ไว้ใจได้ เขามีหน้าที่แจกจ่ายส่วนแบ่งสิ่งของแก่บรรดาพี่น้องสมณะและชนเลวี
14. ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้า ขอทรงระลึกถึงข้าพเจ้าในเรื่องนี้ ขออย่าทรงลบล้างกิจการดีทั้งหลายที่ข้าพเจ้าทำเพื่อพระวิหารของพระองค์ และเพื่อคารวกิจในที่นั้นเลย
15. ครั้งนั้น ข้าพเจ้าเห็นบางคนในแคว้นยูดาห์ย่ำองุ่นในวันสับบาโต บางคนบรรทุกฟ่อนข้าว เหล้าองุ่น ผลองุ่น ผลมะเดื่อเทศ และสินค้าอื่นๆ บนหลังลาเข้ามาในกรุงเยรูซาเล็มใน วันสับบาโต จึงตักเตือนเขาว่าวันนั้นไม่ใช่วันขายของ
16. ชาวเมืองไทระบางคนที่มาอยู่ในกรุงเยรูซาเล็มยังนำปลาและสินค้านานาชนิด มาขายแก่ชาวยูดาห์และผู้คนในกรุงเยรูซาเล็มใน วันสับบาโตด้วย
17. ข้าพเจ้าว่ากล่าวพวกชนชั้นสูงของแคว้นยูดาห์ ถามเขาว่า “ทำไมท่านทั้งหลายจึงทำความชั่วร้ายนี้ ทำให้ วันสับบาโตเป็นมลทิน
18. บรรพบุรุษของท่านเคยทำเช่นนี้ และพระเจ้าของเราทรงนำเหตุร้ายทั้งหมดนี้ให้เกิดขึ้นกับเราและนครนี้ แล้วท่านยังจะทำให้ วันสับบาโตเป็นมลทิน ทำให้ชาวอิสราเอลถูกลงโทษยิ่งกว่านั้นอีกหรือ”
19. ข้าพเจ้าสั่งให้ปิดประตูกรุงเยรูซาเล็มตั้งแต่ตะวันตกดินก่อน วันสับบาโต และไม่ให้เปิดประตูจนกว่าจะสิ้น วันสับบาโตแล้ว ข้าพเจ้ายังจัดผู้รับใช้บางคนของข้าพเจ้าให้เฝ้าประตูเมือง เพื่อไม่ให้ผู้ใดนำสิ่งของเข้ามาในเมืองใน วันสับบาโต
20. มีอยู่ครั้งหนึ่งหรือสองครั้งที่พวกพ่อค้าและผู้ขายสินค้าทุกชนิดต้องค้างคืนอยู่นอกกำแพงเมือง
21. ข้าพเจ้าตักเตือนและถามเขาว่า “ทำไมท่านจึงมาค้างคืนอยู่ข้างกำแพงเมือง ถ้าท่านทำอีก ข้าพเจ้าจะจับกุมท่าน” ตั้งแต่นั้นมา เขาก็ไม่มาใน วันสับบาโตอีก
22. ข้าพเจ้าสั่งชนเลวีให้ชำระตนและมาเฝ้าประตูเมือง เพื่อมิให้ผู้ใดล่วงละเมิดวันสับบาโตข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้า ขอทรงระลึกถึงข้าพเจ้าในเรื่องนี้ ขอทรงพระเมตตาข้าพเจ้าตามความยิ่งใหญ่แห่งความรักมั่นคงของพระองค์เถิด
23. ครั้งนั้น ข้าพเจ้ายังเห็นชาวยิวที่แต่งงานกับหญิงชาวอัชโดด ชาวอัมโมน และชาวโมอับ
24. และบุตรของเขาจำนวนครึ่งหนึ่งพูดภาษาอัชโดด บุตรอีกครึ่งหนึ่งพูดภาษาของชนชาติอื่นๆ ไม่มีผู้ใดรู้จักภาษายิวเลย
25. ข้าพเจ้าตำหนิเขา สาปแช่งเขา เฆี่ยนตีบางคน ดึงทึ้งผมของเขา แล้วให้เขาสาบานในพระนามพระเจ้าว่า “จะไม่ยกบุตรหญิงให้แก่บุตรชายของชนชาติอื่น หรือรับบุตรหญิงของชนชาติอื่นมาเป็นภรรยาของบุตรชายหรือของตนเอง
26. กษัตริย์ซาโลมอนแห่งอิสราเอลทรงทำบาปเพราะหญิงต่างชาติมิใช่หรือ แม้ว่าในหมู่ชนหลายชาติไม่มีกษัตริย์องค์ใดเหมือนพระองค์ และพระเจ้าก็ทรงรักพระองค์ ทรงแต่งตั้งให้เป็นกษัตริย์ของชาวอิสราเอล แต่หญิงต่างชาติก็ทำให้พระองค์ทรงทำบาปด้วย
27. ควรแล้วหรือที่เราจะทำความชั่วร้ายเช่นนี้ ไม่ซื่อสัตย์ต่อพระเจ้าของเรา ไปแต่งงานกับหญิงต่างชาติ”
28. บุตรคนหนึ่งของโยยาดา บุตรของเอลียาชีบมหาสมณะ เป็นบุตรเขยของสันบาลลัทชาวโคโรน ข้าพเจ้าจึงขับไล่เขาออกไป
29. ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้า ขออย่าทรงลืมว่าเขาทั้งหลายทำให้ตำแหน่งสมณะ และพันธสัญญาที่ทรงกระทำกับสมณะ และชนเลวีเป็นมลทิน
30. ข้าพเจ้าจึงชำระเขาให้พ้นจากทุกสิ่งที่เป็นของชนต่างด้าว ข้าพเจ้าตั้งกฎเกณฑ์ไว้สำหรับบรรดาสมณะและชนเลวีให้แต่ละคนรู้จักหน้าที่ของตน
31. ข้าพเจ้ายังจัดให้มีผู้หาฟืนมาถวายตามเวลากำหนด และให้มีผู้นำผลิตผลแรกมาถวายด้วยข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้า ขอทรงระลึกถึงข้าพเจ้า เพราะความดีที่ข้าพเจ้าได้ทำเถิด