เนหะมีย์ 4
1. เมื่อสันบาลลัทรู้ว่าพวกเรากำลังก่อสร้างกำแพงขึ้นใหม่ก็ไม่พอใจและโกรธมาก เยาะเย้ยชาวยิว
2. เขาพูดต่อหน้าพี่น้องและกำลังพลของแคว้นสะมาเรียว่า “พวกยิวน่าสมเพชเหล่านี้กำลังทำอะไรกัน เขาจะสร้างเสร็จและถวายเครื่องบูชาหรือ เขาคิดจะทำให้เสร็จในวันเดียวหรือ เขาคิดจะกู้เอาหินที่ถูกเผาจากกองขยะมาใช้อีกหรือ”
3. โทบีอาห์ข้าราชการของแคว้นอัมโมนอยู่ข้างๆ พูดว่า “ให้เขาสร้างไปเถอะ ถ้าสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งจะกระโดดขึ้นไป กำแพงหินนั้นก็จะพังลงมาแน่ๆ “
4. ข้าพเจ้าจึงอธิษฐานภาวนาว่า “ข้าแต่พระเจ้าของข้าพเจ้าทั้งหลาย โปรดทรงฟังเถิด เพราะข้าพเจ้าทั้งหลายถูกสบประมาทมากเพียงใด ขอทรงบันดาลให้คำเย้ยหยันเหล่านี้กลับตกบนศีรษะของเขาเถิด ขอทรงบันดาลให้เขาถูกปล้นและถูกจับเป็นเชลยไปต่างแดนด้วยเถิด
5. โปรดอย่าทรงอภัยความชั่วร้ายของเขา และอย่าทรงลบล้างบาปของเขาไปให้พ้นพระพักตร์เลย เพราะเขาทั้งหลายได้ดูหมิ่นบรรดาผู้ก่อสร้าง”
6. พวกเราจึงสร้างกำแพงต่อไป กำแพงทั้งหมดก็ต่อกันสูงได้ครึ่งหนึ่งแล้ว เพราะประชาชนตั้งใจทำงาน
7. เมื่อสันบาลลัท โทบีอาห์ ชาวอาหรับ ชาวอัมโมน และชาวเมืองอัชโดดรู้ว่าการซ่อมแซมกำแพงกรุงเยรูซาเล็มกำลังคืบหน้า และช่องโหว่ต่างๆ กำลังถูกปิด เขาทั้งหลายก็โกรธมาก
8. จึงตกลงกันวางแผนมาโจมตีกรุงเยรูซาเล็มและก่อความวุ่นวายขึ้น ที่นั่น
9. พวกเราอธิษฐานต่อพระเจ้าของเรา และวางยามไว้ทั้งกลางวันและกลางคืนเพื่อป้องกันไม่ให้เขาโจมตีเมือง ได้
10. แต่ชาวยิวพูดกันว่า “เรี่ยวแรงของผู้แบกของจวนจะหมดแล้ว เศษหินมีจำนวนมาก เราคงจะสร้างกำแพงขึ้นใหม่ไม่เสร็จแน่ๆ “
11. ศัตรูของเราพูดว่า “พวกเราจะเข้าจู่โจมก่อนที่เขารู้ตัวและเห็นพวกเรา เราจะฆ่าเขาและยับยั้งงานของเขา”
12. ชาวยิวที่อาศัยอยู่ใกล้ศัตรูมาบอกเราถึงสิบครั้งว่า “เขากำลังจะมาจากทุกแห่ง เข้าโจมตีพวกเรา”
13. ข้าพเจ้าจึงวางคน ไว้ในส่วนต่ำที่สุดข้างหลังกำแพงที่ยังสร้างไม่เสร็จ จัดวางประชาชนตามครอบครัวของเขา ถือดาบ หอก และคันธนู
14. ข้าพเจ้าพิจารณาแล้ว จึงไปพูดกับชนชั้นสูง เจ้าหน้าที่ และประชาชนทั้งหลายว่า “อย่ากลัวเขาเลย จงระลึกถึงองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ยิ่งใหญ่และน่าสะพรึงกลัว จงต่อสู้เพื่อพี่น้องของท่าน เพื่อบุตรชายหญิง เพื่อภรรยาและบ้านของท่านเถิด”
15. เมื่อศัตรูรู้ว่าเรารู้แผนการของเขา และพระเจ้าทรงทำลายแผนงานของเขาแล้ว พวกเราทุกคนต่างกลับมาสร้างกำแพงส่วนของตนต่อไป
16. ตั้งแต่นั้นมา คนของข้าพเจ้าครึ่งหนึ่งทำงานก่อสร้าง อีกครึ่งหนึ่งสวมเสื้อเกราะ ถือหอก โล่และคันธนู บรรดาผู้นำคอยเฝ้าดูแลประชากรทั้งหลาย
17. ผู้ก่อสร้างกำแพงและผู้แบกขนวัสดุก่อสร้าง มือหนึ่งทำงาน อีกมือหนึ่งถืออาวุธ
18. ผู้ก่อสร้างทุกคนมีดาบคาดที่เอวขณะที่กำลังก่อสร้าง ผู้เป่าเขาสัตว์ยืนอยู่ข้างข้าพเจ้า
19. ข้าพเจ้าบอกชนชั้นสูง เจ้าหน้าที่ และประชากรทั้งหลายว่า “งานก่อสร้างมีอยู่มากและกระจายอยู่หลายแห่ง พวกเราจึงต้องกระจายอยู่บนกำแพงห่างจากกัน
20. ท่านอยู่ที่ใด ถ้าได้ยินเสียงเป่าเขาสัตว์ ก็จงมารวมกันรอบพวกเรา พระเจ้าของเราทั้งหลายจะทรงสู้รบเพื่อเรา”
21. พวกเราทำงานต่อไปตั้งแต่รุ่งเช้าจนถึงดาวขึ้น คนครึ่งหนึ่งถือหอกเฝ้า
22. ข้าพเจ้ายังสั่งประชาชนให้ทุกคนกับผู้รับใช้ค้างคืนในกรุงเยรูซาเล็ม เพื่อจะเป็นยามเฝ้าพร้อมกับเราในเวลากลางคืน และทำงานเวลากลางวัน”
23. แล้วข้าพเจ้า ญาติพี่น้อง บรรดาผู้รับใช้และยามประจำตัวของข้าพเจ้า ไม่ถอดเสื้อผ้าออกเลย แต่ละคนถืออาวุธไว้ในมือขวา ตลอดเวลา