เนหะมีย์ 5

1. ประชากร​ทั้ง​ชาย​และ​หญิง​จำนวน​มาก​เริ่ม​บ่น​ว่า​พี่​น้อง​ชาวยิว​ของ​ตน
2. บาง​คน​พูด​ว่า “พวก​เรา​มี​บุตรชาย​หญิง​จำนวน​มาก จึง​ต้องการ​ข้าว​กิน​เพื่อ​เลี้ยง​ชีวิต”
3. บาง​คน​พูด​ว่า “เรา​ต้อง​จำนอง​ไร่​นา สวน​องุ่น และ​บ้านเรือน​ของ​เรา เพื่อ​จะ​ได้​มี​ข้าว​กิน​เพราะ​ขาด​อาหาร”
4. อีก​บาง​คน​พูด​ว่า “เรา​ต้อง​ไป​ยืม​เงิน​มา​เสีย​ภาษี​แด่​กษัตริย์ โดย​จำนอง​ไร่​นา​และ​สวน​องุ่น​ของ​เรา
5. พวก​เรา​ก็​เป็น​ชาวยิว​เหมือนกับ​พี่​น้อง​ของ​เรา บุตร​หลาน​ของ​เรา​ก็​มี​ค่า​เท่ากับ​บุตร​หลาน​ของ​เขา แต่​เรา​จะต้อง​ขาย​บุตรชาย​หญิง​ของ​เรา​เป็น​ทาส บุตร​หญิง​ของ​เรา​บาง​คน​ก็​ถูก​ขาย​เป็น​ทาส​อยู่​แล้ว และ​เรา​ทำ​อะไร​ไม่ได้​เลย เพราะ​ไร่​นา​และ​สวน​องุ่น​ของ​เรา​กลายเป็น​ของ​ผู้อื่น​ไป​แล้ว”
6. เมื่อ​ข้าพเจ้า​ได้​ยิน​เสียง​ร้อง​และ​ถ้อยคำ​เหล่านี้ ข้าพเจ้า​โกรธ​มาก
7. ข้าพเจ้า​จึง​ไตร่ตรอง​เรื่อง​นี้​แล้ว​ตำหนิ​บรรดา​เจ้าหน้าที่​และ​ผู้ปกครอง​ว่า “ท่าน​แต่​ละ​คน​เรียก​ดอกเบี้ย​ข่ม​เหง พี่​น้อง​ของ​ท่าน” ข้าพเจ้า​เรียก​ประชุม​ประชากร​ทั้งหลาย
8. พูด​ว่า “เรา​ได้​ไถ่​พี่​น้อง​ชาวยิว​ของ​เรา​ที่​ถูก​ขาย​แก่​ชน​ต่างชาติ​คืน​มา​เท่าที่​เรา​ทำ​ได้ แต่​บัดนี้​ท่าน​บังคับ​พี่​น้อง​ของ​ท่าน​ให้​ขาย​ตน​เป็น​ทาส เพื่อ​เรา​จะ​ได้​ไป​ไถ่​เขา​คืน​มา” เขา​ก็​นิ่ง ตอบ​ไม่ได้
9. ข้าพเจ้า​จึง​พูด​ต่อไป​ว่า “สิ่ง​ที่​ท่าน​ทั้งหลาย​ทำ​อยู่​นั้น​ไม่​ถูกต้อง ท่าน​ควร​จะ​ดำเนิน​ชีวิต​โดย​ยำ​เกรง​พระ​เจ้าของ​เรา เพื่อ​ไม่​ต้อง​เป็น​ที่​เยาะ​เย้ย​ของ​ชน​ต่างชาติ​ที่​เป็น​ศัตรู​ของ​เรา​ไม่ใช่​หรือ
10. ข้าพเจ้า​กับ​พี่​น้อง​และ​ผู้รับ​ใช้​ของ​ข้าพเจ้า​ให้​ผู้คน​ยืม​เงิน​และ​ข้าว​ด้วย บัดนี้ ให้​เรา​ยกเลิก​หนี้สิน​ทั้งหมด​ของ​เขา​เถิด
11. วันนี้ จง​คืน​ไร่​นา สวน​องุ่น สวน​มะกอก​เทศ และ​บ้านเรือน​แก่​เจ้า​ของเดิม และ​ยกเลิก​ดอกเบี้ย จาก​เงิน ข้าว เหล้า​องุ่น และ​น้ำมัน​มะกอก​เทศ​ที่​ท่าน​ให้​เขา​ยืม​นั้น​เสีย”
12. ทุก​คน​ตอบ​ว่า “เรา​จะ​คืน​ทุก​อย่าง​และ​จะ​ไม่​เรียกร้อง​สิ่ง​ใด​จาก​เขา เรา​จะ​ทำ​ตามที่​ท่าน​พูด” ข้าพเจ้า​จึง​เรียก​บรรดา​สมณะ​มา และ​ให้​บรรดา​หัวหน้า​สาบาน​ต่อ​หน้า​คน​ทั้งหลาย​ว่า​เขา​จะ​ทำ​ตามที่​ตน​สัญญา
13. ข้าพเจ้า​สะบัด​ชายเสื้อ​คลุม​ที่​ใช้​เป็น​ที่​เก็บ​เงิน​ของ​ข้าพเจ้า พูด​ว่า “ขอ​พระ​เจ้า​ทรง​สะบัด​ทุก​คน​ที่​ไม่​ปฏิบัติ​ตาม​คำ​สัญญา​นี้​ออก​จาก​บ้านเรือน​ของ​เขา​และ​จาก​ทรัพย์​สมบัติ​ของ​เขา​เช่นนี้ ให้​เขา​ถูก​สะบัด​ออกไป​ดังนี้​และ​ไม่​เหลือ​อะไร​เลย” ทุก​คน​ที่​ชุมนุม​กัน​พูด​ว่า “อา​เมน” แล้ว​สรรเสริญ​พระ​ยาห์​เวห์ ประชากร​ก็​ได้​ปฏิบัติ​ตาม​คำ​สัญญา​ของ​ตน
14. ข้าพเจ้า​ยัง​ได้​ทำ​มากกว่า​นั้น ตั้งแต่​วันที่​กษัตริย์ ทรง​แต่งตั้ง​ข้าพเจ้า​ให้​เป็น​ผู้ปกครอง​แผ่นดิน​ยูดาห์ ในช่วง​เวลา​ปี​ที่​ยี่สิบ​จนถึง​ปี​ที่​สามสิบ​สอง​แห่ง​รัชกาล​กษัตริย์​อาร​ทา​เซอร์​ซีส รวม​เป็น​เวลา​สิบ​สอง​ปี ข้าพเจ้า​และ​บรรดา​พี่​น้อง​ของ​ข้าพเจ้า​มิได้​เก็บ​ภาษี​ค่า​บำรุง​เลี้ยง​ผู้ปกครอง​ตามที่​มี​กำหนด​ไว้
15. บรรดา​ผู้ปกครอง​ก่อน​หน้า​ข้าพเจ้า ได้​ทำ​ตน​เป็น​ภาระ​แก่​ประชาชน เรียกร้อง​เงิน​หนัก​สี่​สิบ​บาท​ทุก​วัน เป็น​ค่าอาหาร​และ​เหล้า​องุ่น แม้แต่​ผู้รับ​ใช้​ของ​เขา​ก็​ข่ม​เหง​ประชาชน แต่​ข้าพเจ้า​มิได้​ทำ​เช่นนั้น เพราะ​ข้าพเจ้า​ยำ​เกรง​พระ​เจ้า
16. ข้าพเจ้า​ทุ่มเท​กำลัง​ทั้งหมด​ก่อสร้าง​กำแพง​นี้ พวก​เรา​มิได้​ซื้อ​หา​ที่ดิน​เลย ชาย​หนุ่ม​ทุก​คน​ของ​ข้าพเจ้า​มาร่วม​ทำงาน​พร้อม​กัน​ที่​นั่น​ด้วย
17. ข้าพเจ้า​ต้อง​จัด​โต๊ะ​เลี้ยง​ชาวยิว และ​เจ้าหน้าที่​หนึ่ง​ร้อย​ห้า​สิบ​คน นอกเหนือจาก​บรรดา​ชน​ต่างชาติ​โดยรอบ​ที่มา​หา​เรา
18. ทุก​วัน​ข้าพเจ้า​ใช้​โค​หนึ่ง​ตัว แกะ​เนื้อ​ดี​หก​ตัว และ​เป็ด​ไก่​อีก​จำนวน​หนึ่ง​ประกอบ​อาหาร ทุก​สิบ​วัน​ข้าพเจ้า​จัดหา​เหล้า​องุ่น จำนวน​มาก แต่​ข้าพเจ้า​มิได้​เรียกร้อง​ค่า​บำรุง​เลี้ยง​ผู้ปกครอง​จาก​เงิน​ภาษี​ที่​กำหนด​ไว้ เพราะ​ประชาชน​ต้อง​แบก​ภาระ​หนัก​นี้​อยู่​แล้ว
19. ข้า​แต่​พระ​เจ้าของ​ข้าพเจ้า โปรด​ทรง​ระลึก​ถึง​ทุก​สิ่ง​ที่​ข้าพเจ้า​ได้​ทำ​เพื่อ​ประชากร​นี้​ขอให้​เกิด​ผลดี​แก่​ข้าพเจ้า​เถิด

Chapters

12345678910111213