ผู้วินิจฉัย 9

1. อา​บี​เมเลค​บุตร​ของ​เย​รุบ​บาอัล​ไป​พบ​พี่​น้อง​ข้าง​มารดา​ของ​ตน​ที่​เมือง​เช​เคม และ​กล่าว​กับ​เขา​และ​ญาติ​ทุก​คน​ใน​ครอบครัว​ของ​มารดา​ว่า
2. “จง​ถาม​คน​สำคัญ​ของ​เมือง​เช​เคม​ว่า อย่าง​ใด​จะ​ดีกว่า​กัน​สำหรับ​ท่าน​ทั้งหลาย จะ​ให้​บุตร​ทั้ง​เจ็ด​สิบ​คน​ของ​เย​รุบ​บาอัล​ปกครอง​ท่าน หรือ​จะ​ให้​คน​เดียว​ปกครอง จง​จำ​ไว้​ว่า ข้าพเจ้า​เป็น​เลือดเนื้อเชื้อไข​เดียวกัน​กับ​ท่าน”
3. บรรดา​พี่​น้อง​ข้าง​มารดา​ของ​อา​บี​เมเล​คจึง​ไป​เกลี้ย​กล่อม​คน​สำคัญ​ทุก​คน​ของ​เมือง​เช​เคม​ตามที่​เขา​บอก คน​เหล่านี้​จึง​ตก​ลง​ใจ​จะ​เข้าข้าง​อา​บี​เมเลค เพราะ​คิด​ว่า​เป็น​พี่​น้อง​กัน
4. เขา​ทั้งหลาย​จึง​เอา​เงิน​หนัก​เจ็ด​สิบ​บาท​จาก​วิหาร​ของ​พระ​บาอัลเบรี​ทม​อบ​ให้​อา​บี​เมเลค อา​บี​เมเลค​ก็​เอา​เงิน​นี้​ไป​จ้าง​พวก​นักเลง​อันธพาล​มา​เป็น​พรรค​พวก
5. แล้ว​ไป​ที่​เมือง​โอฟ​ราห์​บ้าน​ของ​บิดา จับ​พี่​น้อง​ทั้ง​เจ็ด​สิบ​คน​ซึ่ง​เป็น​บุตร​ของ​เย​รุบ​บาอัลมา​ประหาร​ชีวิต​บน​ศิลา​ก้อน​เดียวกัน แต่​โยธาม บุตร​สุดท้อง​ของ​เย​รุบ​บาอัล​ซ่อน​ตัว​ทัน​จึง​ไม่​ถูก​ประหาร​ชีวิต
6. คน​สำคัญ​ทั้งหลาย​ของ​เมือง​เช​เคม​และเบธ​มิล​โล​ทั้งหมด​มา​ชุมนุม​กัน​ที่​ต้น​โอ๊ก​ใกล้​เสา​ศักดิ์สิทธิ์ แห่ง​เมือง​เช​เคม ตั้ง​อา​บี​เมเลค​เป็น​กษัตริย์
7. เมื่อ​โยธา​มท​ราบ​ข่าว​นี้​ก็​ไป​ยืน​บน​ยอด​ภูเขา​เก​ริซิม​ร้อง​ตะโกน​เสียง​ดัง​ว่า “ชาว​เช​เคม​ผู้​มี​เกียรติ​ทั้งหลาย จง​ฟัง​ข้าพเจ้า​เถิดแล้ว​พระ​เจ้า​จะ​ทรง​ฟัง​ท่าน​ด้วย
8. ครั้ง​หนึ่ง บรรดา​ต้นไม้​ออกไปเพื่อ​เจิม​ตั้ง​กษัตริย์​ขึ้น​ปกครอง​ตนกล่าว​เชิญ​ต้น​มะกอก​เทศ​ว่า “จง​เป็น​กษัตริย์​ปกครอง​พวก​เรา​เถิด”
9. ต้น​มะกอก​เทศ​ตอบ​ว่า “ข้าพเจ้า​จะต้อง​เลิก​ผลิต​น้ำมันที่​ใช้​ถวาย​เกียรติ​แด่​เทพ​เจ้า​และ​มนุษย์ไป​แกว่ง​ไกว​อยู่​เหนือ​ต้นไม้​อื่นๆ หรือ”
10. บรรดา​ต้นไม้​จึง​กล่าว​เชิญ​ต้น​มะเดื่อ​เทศ​ว่า “จง​มา​เป็น​กษัตริย์​ปกครอง​พวก​เรา​เถิด”
11. ต้น​มะเดื่อ​เทศ​ตอบ​ว่า “ข้าพเจ้า​จะต้อง​เลิก​ผลิตผล​หวาน​น่า​กินไป​แกว่ง​ไกว​อยู่​เหนือ​ต้นไม้​อื่นๆ หรือ”
12. บรรดา​ต้นไม้​กล่าว​เชิญ​เถา​องุ่น​ว่า “จง​มา​เป็น​กษัตริย์​ปกครอง​พวก​เรา​เถิด”
13. เถา​องุ่น​ตอบ​ว่า “ข้าพเจ้า​จะต้อง​เลิก​ผลิต​เหล้า​องุ่นซึ่ง​ทำ​ให้​เทพ​เจ้า​และ​มนุษย์​มี​ความ​ยินดีไป​แกว่ง​ไกว​อยู่​เหนือ​ต้นไม้​อื่นๆ หรือ”
14. บรรดา​ต้นไม้​จึง​พร้อม​ใจ​กล่าว​เชิญ​พุ่ม​หนาม​ว่า “จง​มา​เป็น​กษัตริย์​ปกครอง​พวก​เรา​เถิด”
15. พุ่ม​หนาม​ก็​ตอบ​บรรดา​ต้นไม้​ว่า “ถ้า​ท่าน​ต้องการ​เจิม​ตั้ง​ข้าพเจ้า​เป็น​กษัตริย์​จริงๆ ละ​ก็จง​มา​พัก​อยู่​ใต้​ร่ม​เงา​ของ​ข้าพเจ้า​เถิดถ้า​ท่าน​ไม่​มา ไฟ​จะ​ออกมา​จาก​พุ่ม​หนามและ​เผา​ผลาญ​ต้น​สน​สี​ดาร์​แห่ง​เลบานอน”
16. “บัดนี้ ท่าน​ทั้งหลาย​แต่งตั้ง​อา​บี​เมเลค​เป็น​กษัตริย์​แล้ว ท่าน​ไม่ได้​ทำ​ด้วย​ความ​ซื่อสัตย์​และ​จริงใจ ท่าน​ไม่ได้​ปฏิบัติ​อย่าง​สมเกียรติ​ต่อ​เย​รุบ​บาอัล​และ​ครอบครัว​ของ​เขา ท่าน​ไม่ได้​ปฏิบัติ​กับ​เขา​ตามที่​การ​กระทำ​ของ​เขา​สมควร​จะ​ได้รับ
17. บิดา​ของ​ข้าพเจ้า​ได้​ต่อสู้​เพื่อ​ท่าน ได้​เสี่ยง​ชีวิต​เพื่อ​ช่วย​ท่าน​ให้​รอด​พ้น​จาก​เงื้อม​มือ​ของ​ชาว​มีเดียน
18. แต่​ใน​วันนี้ ท่าน​ได้​กบฏ​ต่อ​ครอบครัว​ของ​บิดา​ข้าพเจ้า ประหาร​ชีวิต​บุตร​ทั้ง​เจ็ด​สิบ​คน​ของ​เขา​บน​ศิลา​ก้อน​เดียวกัน และ​แต่งตั้ง​อา​บี​เมเลค บุตร​ของ​หญิง​ทาส​ของ​เขา เป็น​กษัตริย์​ปกครอง​คน​สำคัญ​ของ​เมือง​เช​เคม เพราะ​เขา​เป็น​พี่​น้อง​ของ​ท่าน
19. ถ้า​ท่าน​ได้​ปฏิบัติ​ต่อ​เย​รุบ​บาอัล​และ​ครอบครัว​ของ​เขา​ด้วย​ความ​ซื่อสัตย์​และ​จริงใจ ก็​จง​ยินดี​กับ​อา​บี​เมเลค และ​ให้​อา​บี​เมเล​คยิน​ดี​กับ​ท่าน​เถิด
20. ถ้า​ไม่ใช่​เช่นนั้น ก็​ขอให้​ไฟ​ออก​จาก​อา​บี​เมเลค​มา​เผา​ผลาญ​คน​สำคัญ​ของ​เมือง​เช​เคม​และเบธ​มิล​โล​เถิด ขอให้​ไฟ​ออก​จาก​คน​สำคัญ​ของ​เมือง​เช​เคม​และเบธ​มิล​โล มา​เผา​ผลาญ​อา​บี​เมเลค​เถิด”
21. แล้ว​โยธาม​ก็​หนี​หลบ​ไป​อยู่​ที่​เมืองเบ​เออร์ ห่าง​จาก​อา​บี​เมเลค​พี่ชาย​ของ​ตน
22. อา​บี​เมเลค​เป็น​กษัตริย์​ปกครอง​อิสราเอล​เป็น​เวลา​สาม​ปี
23. แล้ว​พระ​เจ้า​ทรง​บันดาล​ให้​อา​บี​เมเลค​และ​บรรดา​คน​สำคัญ​ของ​เมือง​เช​เคม​มี​จิตใจ​เป็น​อริ​กัน บรรดา​คน​สำคัญ​ของ​เมือง​เช​เคม​จึง​กบฏ​ต่อ​อา​บี​เมเลค
24. ที่​เป็น​ดังนี้​ก็​เพื่อ​ชดเชย​ความ​ทารุณ​ที่​เขา​ได้​ทำ​ต่อ​บุตร​ทั้ง​เจ็บ​สิบ​คน​ของ​เย​รุบ​บาอัล และ​เพื่อ​ลงโทษ​อา​บี​เมเลค ที่​ได้​ฆ่า​พี่​น้อง​ของ​ตน และ​ลงโทษ​คน​สำคัญ​ของ​เมือง​เช​เคม​ที่​ได้​สนับสนุน​อา​บี​เมเลค​ให้​ฆ่า​พี่​น้อง
25. บรรดา​คน​สำคัญ​ของ​เมือง​เช​เคม​ได้​วาง​คน​ดัก​ทำ​ร้าย​อา​บี​เมเล​คอ​ยู่​ตาม​ยอด​เขา คน​เหล่านี้​ปล้น​ทุก​คน​ที่​เดิน​ผ่าน​ทาง​นั้น มี​ผู้​ไป​บอก​อา​บี​เมเลค​ให้​รู้​เรื่อง​นี้
26. กาอัล​บุตร​ของ​เอเบด มา​ที่​เมือง​เช​เคม​พร้อม​กับ​พี่​น้อง​ของ​ตน บรรดา​คน​สำคัญ​ของ​เมือง​เช​เคม​ไว้ใจ​เขา
27. วัน​หนึ่ง​ชาวเมือง​ออกไป​ใน​ไร่​องุ่น​เก็บ​ผล​องุ่น​มา​ย่ำ​ทำ​การ​เลี้ยง​ฉลอง​กัน​และ​เข้า​ไป​ใน​วิหาร​ของ​เทพ​เจ้า กิน​และ​ดื่ม​กัน​ที่​นั่น แล้ว​ด่า​แช่ง​อา​บี​เมเลค
28. กาอัล​บุตร​ของ​เอเบ​ดก​ล่าว​ว่า “อา​บี​เมเลค​เป็น​ใคร เช​เคม​เป็น​อะไร​กัน พวก​เรา​จึง​ต้อง​เป็น​ทาส​รับ​ใช้​เขา บุตร​ของ​เย​รุบ​บาอัล​และเศ​บุล​ผู้ช่วย​ของ​เขา​จะต้อง​รับ​ใช้​คน​ของ​ฮา​โมร์ บิดา​ของ​เช​เคม​มิใช่​หรือ แล้ว​ทำไม​เรา​จะต้อง​เป็น​ทาส​รับ​ใช้​เขา
29. ถ้า​ข้าพเจ้า​เป็น​ผู้นำ​ประชาชน​ของ​เมือง​นี้ ข้าพเจ้า​จะ​ขับ​ไล่​อา​บี​เมเล​คอ​อก​ไป ข้าพเจ้า​จะ​ท้า​เขา​ว่า ‘จง​รวบรวม​กำลัง​ทัพ​แล้ว​ออกมา​รบ​กัน​เถิด’ “
30. เศ​บุล​ผู้​ครอง​เมือง​ได้​ยิน​คำ​ท้า​ของ​กาอัล​บุตร​ของ​เอเบด​ก็​โกรธ​มาก
31. จึง​ส่ง​คน​ไป​บอก​อา​บี​เมเลค​ที่​เมือง​อา​รู​มาห์ ว่า “กาอัล​บุตร​ของ​เอเบด​พร้อม​กับ​บรรดา​พี่​น้อง​มา​ที่​เมือง​เช​เคม​แล้ว กำลัง​ยุ​ยง​ชาวเมือง​ให้​เป็น​กบฏ​ต่อ​ท่าน
32. ดังนั้น ให้​ท่าน​และ​คน​ของ​ท่าน​ออกมา​คืน​นี้ ไป​ซุ่ม​อยู่​ใน​ทุ่ง​นา
33. พอ​รุ่ง​เช้า​เมื่อ​ดวง​อาทิตย์​ขึ้น จง​เตรียมพร้อม​เข้า​โจมตี​เมือง เมื่อ​กาอัล​และ​พรรค​พวก​จะ​ออกมา​รบ​กับ​ท่าน จง​สู้​กับ​เขา​สุด​ความสามารถ​เถิด”
34. ใน​คืน​นั้น​อา​บี​เมเล​คอ​อก​เดินทาง​พร้อม​กับ​คน​ของ​เขา ไป​ซ่อน​ตัว​ใกล้​เมือง​เช​เคม แบ่งเป็น​สี่​กลุ่ม
35. กาอัล​บุตร​ของ​เอเบ​ดออกไป​ยืน​หน้า​ประตู​เมือง อา​บี​เมเลค​และ​คน​ของ​เขา​ก็​กรู​กัน​ออกมา​จาก​ที่​ซ่อน
36. กาอัล​เห็น​คน​เหล่านี้​ก็​บอกเศ​บุล​ว่า “ดูซิ มี​คน​กำลัง​ลง​มา​จาก​ยอด​เขา” เศ​บุล​ตอบ​ว่า “ท่าน​เห็น​เงา​ของ​ภูเขา​เป็น​คน​ต่างหาก”
37. กาอัล​พูด​อีก​ว่า “ดูซิ มี​คน​ลง​มา​จาก​ยอด​เขา​ตาบูร์​เอเรซ และ​มี​คน​อีก​กลุ่ม​หนึ่ง​มา​จาก​ทาง​เอ​โลน​เม​โอเน​นิม”
38. แล้วเศ​บุ​ลก​ล่าว​กับ​เขา​ว่า “ท่าน​เคย​คุย​โว​ไว้​ไม่ใช่​หรือ​ว่า ‘อา​บี​เมเลค​เป็น​ใคร ทำไม​พวก​เรา​จะต้อง​เป็น​ทาส​รับ​ใช้​เขา’ คน​ที่​ท่าน​เคย​ดู​ถูก​อยู่​ที่​นั่น จง​ออกไป​สู้​กับ​เขา​เถิด”
39. กาอัล​ก็​นำ​คน​สำคัญ​ของ​เมือง​เช​เค​มอ​อก​ต่อสู้​กับ​อา​บี​เมเลค
40. อา​บี​เมเลค​ไล่​ฟัน​กาอัล​จน​ต้อง​หนี​ไป คน​จำนวน​มาก​บาดเจ็บ​หรือ​ล้ม​ตาย​ตาม​ทาง​ถึง​ประตู​เมือง
41. อา​บี​เมเล​คไป​อยู่​ที่​เมือง​อา​รู​มาห์ ส่วนเศ​บุล​ขับ​ไล่​กาอัล​และ​พี่​น้อง​ของ​เขา​ออกไป​จาก​เมือง​เช​เคม ไม่​ยอม​ให้​กลับมา​อยู่​ที่​นั่น​อีก
42. อา​บี​เมเลค​รู้​ว่า​วันรุ่งขึ้น​ชาวเมือง​เช​เคม​จะต้อง​ออกไป​ใน​ทุ่ง​นา
43. เขา​จึง​พา​คน​ของ​ตน​ออกมา แบ่งเป็น​สาม​กลุ่ม​คอย​ซุ่ม​อยู่​ใน​ทุ่ง​นา เมื่อ​เห็น​ชาวเมือง​ออกมา เขา​ก็​กรู​เข้า​โจมตี
44. อา​บี​เมเลค​และ​กลุ่ม​ของ​ตน​รีบ​ขึ้น​หน้า​ไป​ยึด​ประตู​เมือง​ไว้ อีก​สอง​กลุ่ม​กรู​เข้า​โจมตี​ทุก​คน​ที่​อยู่​ใน​ทุ่ง​นา​แล้ว​ฆ่า​ตาย​หมด
45. อา​บี​เมเล​คสู้รบ​กับ​ชาวเมือง​ตลอด​วัน​นั้น แล้ว​เข้า​ยึด​เมือง​นั้น​ได้ ฆ่า​ประชาชน​ที่​อยู่​ที่​นั่น ทำลาย​เมือง​และ​เอา​เกลือ​โรย
46. เมื่อ​บรรดา​คน​สำคัญ​ที่​ป้อม​มิกดัลเช​เคม​รู้​เรื่อง​นี้ เขา​ก็​ไป​หลบ​ภัย​อยู่​ใน​ห้อง​ใต้​ดิน ของ​วิหาร​ของ​เทพ​เจ้า​เอล​เบรีท
47. อา​บี​เมเลค​รู้​ว่า​คน​สำคัญ​ทุก​คน​ของ​ป้อม​มิกดัลเช​เคม​ไป​รวมกัน​อยู่​ที่​นั่น
48. เขา​ก็​พา​คน​ของ​ตน​ขึ้น​ไป​บน​ภูเขา​ศัล​โมน ถือ​ขวาน​ไป​ตัด​กิ่ง​จาก​ไม้​ต้น​หนึ่ง ยก​ใส่​บ่า บอก​คน​ของ​ตน​ว่า “ท่าน​ทั้งหลาย​เห็น​ข้าพเจ้า​ทำ​อย่างไร​ก็​จง​รีบ​ทำ​อย่าง​นั้น​เถิด”
49. แต่​ละ​คน​จึง​ตัด​กิ่ง​ไม้ และ​เดิน​ตาม​อา​บี​เมเลค​ไป วาง​กิ่ง​ไม้​สุม​ไว้​ข้างบน​ห้อง​ใต้​ดิน​แล้ว​จุด​ไฟ​เผา​ห้อง​ใต้​ดิน​พร้อม​กับ​ทุก​คน​ที่​อยู่​ใน​นั้น ทุก​คน​ใน​ป้อม​มิกดัลเช​เคม​ก็​ตาย​สิ้น ทั้ง​ชาย​และ​หญิง​ประมาณ​หนึ่ง​พัน​คน
50. อา​บี​เมเลค​ไป​ล้อม​เมือง​เธเบศ ไว้​และ​ยึด​เมือง​ได้
51. ที่​กลาง​เมือง มี​ป้อม​แข็งแรง​ป้อม​หนึ่ง คน​สำคัญ​ใน​เมือง​ทุก​คน​ทั้ง​ชาย​หญิง​พา​กัน​หนี​ไป​หลบ​ภัย​อยู่​ใน​ป้อม ลั่น​ประตู​ลง​กลอน​อย่าง​แน่น​หนา​แล้ว​ขึ้น​ไป​อยู่​บน​หลังคา​ป้อม
52. อา​บี​เมเลค​เข้า​โจมตี​ป้อม เขา​มาถึง​ที่​ประตู​จะ​จุด​ไฟ​เผา​ป้อม
53. แต่​หญิง​คน​หนึ่ง​เอา​หิน​โม่​แป้ง​ทุ่ม​ใส่​อา​บี​เม​เลคก​ระ​โหลก​ศีรษะ​แตก
54. เขา​เรียก​ชาย​หนุ่ม​ที่​ถือ​อาวุธ​เข้า​มา​ทันที​สั่ง​ว่า “จง​ชัก​ดาบ​ออกมา​ฆ่า​ข้าพเจ้า​เสีย ข้าพเจ้า​ไม่​อยากจะ​ได้​ชื่อ​ว่า​ตาย​เพราะ​น้ำมือ​ผู้หญิง” ชาย​หนุ่ม​นั้น​ก็​แทง​เขา​ตาย
55. เมื่อ​ชาว​อิสราเอล​เห็น​ว่า​อา​บี​เมเลค​ตาย​แล้ว แต่​ละ​คน​ก็​กลับ​บ้าน
56. ดังนี้ พระ​เจ้า​ทรง​ทำ​ให้​อา​บี​เมเลคชด​ใช้​ความ​ชั่ว​ร้าย​ที่​เขา​ทำ​กับ​บิดา​โดย​ฆ่า​พี่​น้อง​ทั้ง​เจ็ด​สิบ​คน
57. พระ​เจ้า​ยัง​ทรง​ทำ​ให้​ชาวเมือง​เช​เคม​ต้อง​ชดใช้​ความ​ชั่ว​ร้าย​ที่​ตน​ทำ​อีก​ด้วย ดังนี้ คำ​สาปแช่ง​ของ​โยธาม บุตร​ของ​เย​รุบ​บาอัล​ต่อ​เขา​ก็​เป็น​จริง

Chapters

123456789101112131415161718192021