ผู้วินิจฉัย 19

1. ใน​สมัย​ที่​ชาว​อิสราเอล​ยัง​ไม่​มี​กษัตริย์​ปกครอง ชนเล​วี​คน​หนึ่ง​อยู่​ใน​ดินแดน​กลาง​แถบ​ภูเขา​เอฟ​ราอิม เขา​พา​หญิง​คน​หนึ่ง​จาก​เมือง​เบธ​เล​เฮม​ใน​แคว้น​ยูดาห์​มา​เป็น​ภรรยา​น้อย
2. วัน​หนึ่ง ภรรยา​น้อย​โกรธ​สามี จึง​ละ​ทิ้ง​เขา​กลับไป​อยู่​บ้าน​ของ​บิดา​ที่​เมือง​เบธ​เล​เฮม​ใน​แคว้น​ยูดาห์ และ​อยู่​ที่​นั่น​เป็น​เวลา​สี่​เดือน
3. สามี​จึง​ตั้งใจ​จะ​ไป​พบ​เธอ​เพื่อ​ชักชวน​ให้​เธอ​กลับมา เขา​พา​ผู้รับ​ใช้​กับ​ลา​สอง​ตัว​ไป​ด้วย เธอ​ต้อนรับ​เขา​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​ของ​บิดา เมื่อ​บิดา​ของ​เธอ​เห็น​เขา ก็​ต้อนรับ​เขา​ด้วย​ความ​ยินดี
4. บิดา​ของ​หญิง​คน​นั้น​คะยั้นคะยอ​ให้​เขา​พัก​อยู่​ด้วย เขา​จึง​พัก​อยู่​สาม​วัน ทุก​คน​กิน​ดื่ม​และ​ค้าง​คืน​ที่​นั่น
5. เช้า​วันที่​สี่​เขา​ตื่น​แต่​เช้าตรู่ และ​ชนเล​วี​เตรียม​ตัว​ออก​เดินทาง แต่​บิดา​ของ​หญิง​นั้น​กล่าว​กับ​บุตร​เขย​ว่า “จง​กิน​อะไร​สัก​เล็กน้อย​ให้​มี​กำลัง​ขึ้น แล้ว​จึง​ค่อย​ไป”
6. ชาย​ทั้ง​สอง​คน​นั่ง​ลง กิน​และ​ดื่ม​ด้วยกัน แล้ว​บิดา​ของ​หญิง​นั้น​ก็​กล่าว​กับ​ชนเล​วี​ผู้​นั้น​ว่า “จง​ค้าง​อีก​คืน​หนึ่ง ทำ​ใจ​ให้​สบาย​เถิด”
7. ชาย​นั้น​ลุก​ขึ้น​จะ​ออก​เดินทาง บิดา​ของ​ภรรยา​ก็​ขอร้อง​เขา​ให้​อยู่​ต่อ เขา​จึง​ค้าง​คืน​อยู่​ที่​นั่น​อีก
8. ใน​วันที่​ห้า ชนเล​วี​ลุก​ขึ้น​แต่​เช้าตรู่​เพื่อ​ออก​เดินทาง แต่​บิดา​ของ​หญิง​นั้น​กล่าว​ว่า “จง​กิน​อะไร​ให้​มี​กำลัง​ก่อน​เถิด จง​คอย ให้​สาย​ก่อน​จึง​ค่อย​ไป” ทั้ง​สอง​คน​ก็​กิน​อาหาร​ด้วยกัน
9. เมื่อ​ชนเล​วี​ลุก​ขึ้น​เพื่อ​ออก​เดินทาง​พร้อม​กับ​ภรรยา​น้อย​และ​ผู้รับ​ใช้ บิดา​ของ​หญิง​นั้น​ก็​กล่าว​ว่า “ดูซิ เกือบจะ​ค่ำ​อยู่​แล้ว จง​ค้าง​คืน​อยู่​ที่นี่​ก่อน​เถิด เดี๋ยว​ก็​จะ​มืด​แล้ว จง​พัก​อยู่​ที่นี่​ให้​สบาย​ใจ​เถิด พรุ่งนี้​เช้า ค่อย​ลุก​ขึ้น​เดินทาง​กลับ​บ้าน”
10. แต่​ชนเล​วี​ไม่​อยาก​ค้าง​คืน​ที่​นั่น​อีก เขา​จึง​ลุก​ขึ้น​ยก​อาน​ลา​ทั้ง​สอง​ตัว​ออก​เดินทาง​มาถึง​หน้า​เมือง​เย​บุส คือ​กรุง​เยรูซาเล็ม พร้อม​กับ​ภรรยา​น้อย​และ​ผู้รับ​ใช้
11. ใกล้​ค่ำ​แล้ว เขา​มาถึง​เมือง​เย​บุส ผู้รับ​ใช้​จึง​กล่าว​กับ​นาย​ว่า “ให้​เรา​แวะ​เข้า​ไป​ค้าง​คืน​ใน​เมือง​ของ​ชาว​เย​บุส​เถิด”
12. แต่​นาย​ตอบ​ว่า “เรา​จะ​ไม่​แวะ​เข้า​ไป​ใน​เมือง​ของ​คน​ต่าง​ด้าว ซึ่ง​ไม่ใช่​ชาว​อิสราเอล เรา​จะ​เดินทาง​ต่อไป​ถึง​เมือง​กิเบ​อาห์”
13. แล้ว​กล่าว​เสริม​กับ​ผู้รับ​ใช้​อีก​ว่า “เรา​จง​เดิน​ต่อไป​ถึง​ที่​ใด​ที่​หนึ่ง​แล้ว​ค้าง​คืน​ที่​เมือง​กิเบ​อาห์​หรือ​เมือง​รา​มาห์​เถิด”
14. เขา​จึง​เดินทาง​ไป​ผ่าน​เมือง​เย​บุส พอ​พลบ​ค่ำ​ก็​มาถึง​เมือง​กิเบ​อาห์​ของ​เผ่า​เบน​ยา​มิน
15. เขา​แวะ​ที่​นั่น เข้า​ไป​ค้าง​คืน​ที่​เมือง​กิเบ​อาห์ ชนเล​วี​เข้า​ไป​นั่ง​ที่​จตุรัส​ใน​เมือง แต่​ไม่​มี​ใคร​ต้อนรับ​เขา​เข้า​ไป​ค้าง​คืน​ใน​บ้าน
16. เผอิญ​เย็น​นั้น ชาย​ชรา​ผู้​หนึ่ง​กำลัง​กลับ​จาก​ทำงาน​ใน​ทุ่ง​นา เขา​เป็น​คน​ต่าง​ถิ่น​จาก​ดินแดน​แถบ​ภูเขา​เอฟ​ราอิม​มา​อยู่​ที่​เมือง​กิเบ​อาห์ แต่​ชาวเมือง​นั้น​เป็น​ชน​เผ่า​เบน​ยา​มิน
17. ชาย​ชรา​สังเกตเห็น​คน​เดินทาง​อยู่​ที่​จตุรัส​ของ​เมือง จึง​ถาม​ว่า “ท่าน​มา​จาก​ไหน จะ​ไป​ไหน”
18. ชนเล​วี​ก็​ตอบ​ว่า “พวก​เรา​เดินทาง​มา​จาก​เมือง​เบธ​เล​เฮม​ใน​แคว้น​ยูดาห์ กำลัง​ไป​ยัง​ดินแดน​กลาง​แถบ​ภูเขา​เอฟ​ราอิม ข้าพเจ้า​มา​จาก​ที่​นั่น ได้​ไป​ที่​เมือง​เบธ​เล​เฮม​ใน​แคว้น​ยูดาห์​และ​บัดนี้​กำลัง​กลับไป​บ้าน แต่​ไม่​มี​ใคร​ให้​ข้าพเจ้า​ค้าง​คืน​ใน​บ้าน​ของ​เขา​เลย
19. พวก​เรา​มี​ฟาง​และ​หญ้า​แห้ง​สำหรับ​ลา มี​ขนม​ปัง​และ​เหล้า​องุ่น​สำหรับ​ข้าพเจ้า สำหรับ​ผู้รับ​ใช้​หญิง​ของ​ท่าน​และ​ชาย​หนุ่ม​ที่​เดินทาง​มา​กับ​ผู้รับ​ใช้​ของ​ท่าน เรา​ไม่​ขาด​อะไร​เลย”
20. ชาย​ชรา​ก็​ว่า “ข้าพเจ้า​ยินดี​ต้อนรับ​ท่าน ข้าพเจ้า​จะ​ดูแล​ท่าน​ทุก​อย่าง ท่าน​อย่า​นอน​ค้าง​คืน​ที่​จัตุรัส​นี้​เลย”
21. ชาย​ชรา​ก็​พา​ชนเล​วี​ไป​พัก​ที่​บ้าน​จัดหา​หญ้า​ให้​ลา​กิน แขก​ของ​เขา​ก็​ล้าง​เท้า แล้ว​จึง​กิน​และ​ดื่ม
22. เขา​กำลัง​คุย​สนุกสนาน​กัน​อยู่ ทันใด​นั้น คน​เลว​ทราม​บาง​คน​ใน​เมือง​นั้น​มา​ล้อม​บ้าน ทุบ​ประตู​ตะโกน​บอก​ชาย​ชรา​เจ้าของ​บ้าน​ว่า “จง​นำ​ตัว​ชาย​คน​ที่​เข้า​พัก​ใน​บ้าน​ของ​ท่าน​ออกมา ให้​เรา​ร่วม​เพศ​กับ​เขา​เถิด”
23. เจ้าของ​บ้าน​ออกมา​พบ​เขา​กล่าว​ว่า “พี่​น้อง​เอ๋ย อย่า​ทำ​ชั่ว​เช่นนั้น​เลย ชาย​คน​นี้​เป็น​แขก​ใน​บ้าน​ของ​ข้าพเจ้า อย่า​ทำ​สิ่ง​น่า​อับ​อาย​เช่นนั้น​เลย
24. บุตรสาว​ของ​ข้าพเจ้า​ซึ่ง​ยัง​เป็น​พรหมจารี​และ​ภรรยา​น้อย​ของ​เขา อยู่​ที่นี่ ข้าพเจ้า​จะ​พา​นาง​ออกมา​ให้​ท่าน​ทำ​ตามใจ​ชอบ แต่​อย่า​ทำ​สิ่ง​น่า​อับ​อาย​เช่นนี้​กับ​ชาย​ผู้​นี้​เลย”
25. แต่​คน​เลว​ทราม​เหล่านั้น​ไม่​ยอม​ฟัง ชนเล​วี​จึง​นำ​ภรรยา​น้อย​ของ​ตน​ออกมา​มอบ​ให้​คน​เหล่านั้น พวก​เขา​ก็​ข่มขืน​นาง​ตลอด​ทั้ง​คืน​จนถึง​เช้า พอ​ฟ้า​สาง เขา​จึง​ปล่อยนาง​ไป
26. พอ​เช้าตรู่ หญิง​นั้น​ก็​มา​ล้ม​ลง​ที่​ประตู​บ้าน​ของ​ชาย​ชรา​ที่​สามี​พัก​อยู่ นาง​อยู่​ที่​นั่น​จน​สว่าง
27. เช้า​วัน​นั้น สามี​ของ​นาง​ตื่น​ขึ้น​เปิด​ประตู​บ้าน​จะ​ออก​เดินทาง​ต่อไป ก็​เห็น​หญิง​ซึ่ง​เป็น​ภรรยา​น้อย​นอน​อยู่​ที่​ประตู​บ้าน มือ​พาด​อยู่​บน​ธรณี​ประตู
28. เขา​จึง​เรียก​นาง​ว่า “ลุก​ขึ้น ให้​เรา​ไป​กัน​เถิด” แต่​ไม่​มี​เสียง​ตอบ สามี​จึง​อุ้ม​ร่าง​ของ​นาง​วาง​บน​หลัง​ลาออก​เดินทาง​ไป​บ้าน
29. เมื่อ​มาถึง​บ้าน เขา​เอา​มีด​ตัด​ร่าง​ภรรยา​น้อย​ออกเป็น​สิบ​สอง​ชิ้น ส่งไป​ทั่ว​ดินแดน​อิสราเอล
30. ทุก​คน​ที่​เห็น​เช่นนี้​ก็​พา​กัน​กล่าว​ว่า “พวก​เรา​ไม่​เคย​เห็น​เช่นนี้​เลย ไม่​เคย​มี​เหตุการณ์​เช่นนี้​เกิดขึ้น​เลย ตั้งแต่​เมื่อ​ชาว​อิสราเอล​ออก​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์​จนถึง​ทุก​วันนี้ จง​คิดถึง​เรื่อง​นี้ และ​บอก​เถิด​ว่า​จะต้อง​ทำ​อย่างไร”

Chapters

123456789101112131415161718192021