ผู้วินิจฉัย 17
1. ชายคนหนึ่งชื่อมีคาห์ อาศัยอยู่แถบภูเขาเอฟราอิม
2. เขาบอกมารดาว่า “เมื่อมีคนขโมยเงินหนักหนึ่งพันหนึ่งร้อยบาทของคุณแม่ไป คุณแม่ได้สาปแช่งขโมยเอาไว้ ลูกได้ยินคุณแม่กำลังกล่าวเช่นนี้กับหู คุณแม่ครับลูกมีเงินนั้น ลูกเป็นคนขโมยเอาไปเอง บัดนี้ ลูกจะเอาเงินนี้คืนให้คุณแม่” มารดาของเขาจึงกล่าวว่า “ลูกเอ๋ย ขอพระยาห์เวห์ทรงอวยพระพรลูกเถิด”
3. เขาคืนเงินหนักหนึ่งพันหนึ่งร้อยบาทให้มารดา มารดาก็ว่า “แม่ตั้งใจจะถวายเงินนี้แด่พระยาห์เวห์สำหรับลูก เพื่อทำรูปเคารพแกะสลักและรูปเคารพโลหะ”
4. เมื่อมีคาห์คืนเงินให้มารดาแล้ว นางก็นำเงินหนักสองร้อยบาทจ้างช่างโลหะ ให้สลักรูปเคารพแล้วเอาเงินหุ้มตั้งไว้ในบ้านของมีคาห์
5. มีคาห์ผู้นี้มีสักการสถานของตน เขาทำรูปเสื้อกั๊กและรูปเคารพประจำบ้าน และแต่งตั้งบุตรชายคนหนึ่งของตนเป็นสมณะ
6. ในสมัยนั้น ชาวอิสราเอลยังไม่มีกษัตริย์ปกครอง แต่ละคนจึงทำตามใจของตน
7. ชายหนุ่มคนหนึ่งจากเมืองเบธเลเฮมในแคว้นยูดาห์ เป็นชนเลวีซึ่งอาศัยอยู่ในเผ่ายูดาห์ ในฐานะคนต่างถิ่น
8. ชายคนนี้ออกจากเมืองเบธเลเฮมในแคว้นยูดาห์ไปหาที่อยู่ใหม่ เขาเดินทางมาถึงบ้านของมีคาห์ในแถบภูเขาเอฟราอิม
9. มีคาห์ถามเขาว่า “ท่านมาจากไหน” ชายนั้นตอบว่า “ข้าพเจ้าเป็นชนเลวีจากเมืองเบธเลเฮมในแคว้นยูดาห์ ข้าพเจ้ากำลังเดินทางไปหาที่อยู่ใหม่”
10. มีคาห์จึงกล่าวแก่เขาว่า “จงอยู่กับข้าพเจ้าเถิด จงเป็นที่ปรึกษาและสมณะของข้าพเจ้าเถิด ข้าพเจ้าจะให้เงินท่านปีละหนักสิบบาท พร้อมทั้งเสื้อผ้าและอาหาร”
11. ชนเลวีผู้นั้นก็ตกลงที่จะอยู่กับมีคาห์ ซึ่งรับชายหนุ่มเป็นเหมือนบุตรคนหนึ่ง
12. มีคาห์แต่งตั้งชนเลวี
13. ให้เป็นสมณะ ชายหนุ่มก็ปฏิบัติหน้าที่นี้และพักอยู่ในบ้านของเขา มีคาห์กล่าวว่า “บัดนี้ข้าพเจ้ารู้ว่า พระยาห์เวห์จะโปรดให้ข้าพเจ้ามีความเจริญรุ่งเรือง เพราะข้าพเจ้ามีชนเลวีผู้นี้เป็นสมณะ”