2 ซามูเอล 7
1. เมื่อกษัตริย์ดาวิดทรงเข้าไปประทับในพระราชวังและพระยาห์เวห์ประทานความสงบจากศัตรูโดยรอบ
2. กษัตริย์ตรัสกับประกาศกนาธันว่า “ดูซิ เราอยู่ในวังสร้างด้วยไม้สนสีดาร์ แต่หีบของพระเจ้ากลับอยู่ในกระโจม”
3. นาธันทูลตอบว่า “พระองค์ทรงคิดจะทำอะไร ก็โปรดทำเถิด เพราะพระยาห์เวห์สถิตกับพระองค์”
4. แต่ในคืนนั้น พระยาห์เวห์ตรัสแก่นาธันว่า
5. “จงไปบอกดาวิดผู้รับใช้ของเราว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ ท่านจะไม่เป็นผู้สร้างวิหารให้เราอยู่
6. ตั้งแต่เรานำชาวอิสราเอลออกจากอียิปต์จนกระทั่งถึงวันนี้ เราไม่เคยอยู่ในวิหาร เรามีกระโจมเป็นที่อยู่ เดินทางกับเขาไปตามที่ต่างๆ
7. เมื่อเราเดินทางไปตามที่ต่างๆ กับชาวอิสราเอล เราไม่เคยถามผู้วินิจฉัย ผู้ใด ซึ่งเราแต่งตั้งให้ดูแลอิสราเอลประชากรของเราว่า ทำไมท่านทั้งหลายไม่สร้างวิหารไม้สนสีดาห์ให้เราอยู่’
8. บัดนี้ ท่านจงไปบอกดาวิดผู้รับใช้ของเราว่า ‘พระยาห์เวห์ จอมจักรวาลตรัสดังนี้ เราให้ท่านเลิกเลี้ยงแกะในทุ่งหญ้ามาเป็นผู้นำอิสราเอล ประชากรของเรา
9. เราอยู่กับท่านไม่ว่าท่านไปที่ใด เรากำจัดศัตรูทั้งปวงที่ท่านเผชิญหน้า เราจะทำให้ท่านมีชื่อเสียงเหมือนกับผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดในแผ่นดิน
10. เราจะเลือกที่แห่งหนึ่งให้อิสราเอลประชากรของเราตั้งหลักแหล่ง เขาจะอยู่ที่นั่นโดยไม่มีใครรบกวน จะไม่มีคนชั่วคอยกดขี่ข่มเหงเขาเหมือนในอดีต
11. เมื่อเราเคยแต่งตั้งผู้วินิจฉัยให้ปกครองอิสราเอลประชากรของเรา เราจะให้ท่านได้พักจากศัตรูทั้งหลายของท่าน เรา พระยาห์เวห์ประกาศแก่ท่านว่า เราจะสร้างราชวงศ์ให้ท่าน
12. เมื่อท่านสิ้นชีวิตในวัยชรา และถูกฝังไว้กับบรรพบุรุษแล้ว เราจะตั้งเชื้อสายคนหนึ่งของท่าน ซึ่งเป็นบุตรของท่าน ให้เป็นกษัตริย์ต่อจากท่าน เราจะพิทักษ์รักษาอาณาจักรของเขาให้มั่นคง
13. เขาจะเป็นผู้สร้างวิหารให้แก่นามของเรา เราจะดูแลให้ลูกหลานของเขาเป็นกษัตริย์ครองราชย์ตลอดไป
14. เราจะเป็นบิดาของเขา และเขาจะเป็นบุตรของเรา ถ้าเขาทำผิด เราจะลงโทษเขาเหมือนบิดาใช้ไม้เรียวตีบุตร
15. แต่เราจะไม่เรียกคืนความโปรดปรานของเราจากเขาเหมือนที่เราเคยทำกับซาอูล ซึ่งเราได้ปลดออกจากราชบัลลังก์ ให้ท่านขึ้นเป็นกษัตริย์แทน
16. ราชวงศ์และอาณาจักรของท่านจะมั่นคงอยู่ต่อหน้าเรา ตลอดไป อำนาจปกครองของท่านจะตั้งมั่นอยู่ตลอดไป’ ”
17. นาธันทูลกษัตริย์ดาวิดให้ทรงทราบทุกสิ่งตามที่พระเจ้าทรงสำแดงแก่เขา
18. กษัตริย์ดาวิดเสด็จเข้าไปประทับเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ทูลว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้า ข้าพเจ้าเป็นใคร และครอบครัวของข้าพเจ้าสำคัญอย่างไร พระองค์จึงทรงนำข้าพเจ้ามาไกลถึงเพียงนี้
19. ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้า พระองค์ยังทรงเห็นว่าทั้งหมดนี้น้อยเกินไป จึงทรงสัญญาถึงอนาคตอันไกลของครอบครัวผู้รับใช้พระองค์ ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้า พระองค์ทรงปฏิบัติเช่นนี้กับมนุษย์เทียวหรือ
20. ดาวิดจะทูลพระองค์มากกว่านี้ได้อย่างไร ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้า พระองค์ทรงรู้จักผู้รับใช้ของพระองค์เป็นอย่างดี
21. พระองค์พอพระทัยกระทำกิจการยิ่งใหญ่นี้ และทรงเปิดเผยแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ ก็เพราะทรงสัญญาไว้
22. ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้า พระองค์ทรงยิ่งใหญ่ ข้าพเจ้าทั้งหลายไม่เคยได้ยินเลยว่า มีผู้ใดเหมือนพระองค์ หรือมีพระเจ้าอื่นใดนอกจากพระองค์
23. ไม่มีชนชาติอื่นใดในแผ่นดินเหมือนอิสราเอลประชากรของพระองค์ ที่มีพระเจ้าเสด็จมากอบกู้เขา ทรงทำให้เขาเป็นประชากร ประทานชื่อเสียงแก่เขา ทรงกระทำกิจการยิ่งใหญ่น่าสะพรึงกลัว สำหรับแผ่นดินของพระองค์ ทรงขับไล่ชนหลายชาติและเทพเจ้าของเขาออกไปต่อหน้าประชากรของพระองค์ ซึ่งทรงปลดปล่อยออกจากอียิปต์
24. พระองค์ทรงสถาปนาอิสราเอลประชากรของพระองค์ให้เป็นประชากรของพระองค์ตลอดไป ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงเป็นพระเจ้าของเขา
25. ข้าแต่พระยาห์เวห์พระเจ้า บัดนี้ขอทรงรักษาพระสัญญาที่ตรัสไว้แก่ผู้รับใช้ของพระองค์และครอบครัวตลอดไป ขอทรงปฏิบัติตามที่พระองค์ได้ตรัสไว้เถิด
26. พระนามพระองค์จะเป็นที่เลื่องลือตลอดไป และทุกคนจะพูดว่า ‘พระยาห์เวห์จอมจักรวาลเป็นพระเจ้าของอิสราเอล’ และเชื้อสายของดาวิดผู้รับใช้ของพระองค์จะมั่นคงเฉพาะพระพักตร์
27. ข้าแต่พระยาห์เวห์ จอมจักรวาล พระเจ้าแห่งอิสราเอล พระองค์ทรงเปิดเผยแก่ผู้รับใช้ของพระองค์ว่า ‘เราจะสร้างราชวงศ์ให้ท่าน’ ผู้รับใช้ของพระองค์จึงกล้าอธิษฐานภาวนาเช่นนี้ต่อพระองค์
28. ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้า พระองค์ทรงเป็นพระเจ้า พระวาจาของพระองค์เป็นความจริง พระองค์ทรงสัญญาจะประทานพระพรเหล่านี้แก่ผู้รับใช้ของพระองค์
29. ขอพระองค์ทรงอวยพรเชื้อสายของผู้รับใช้ของพระองค์ เขาจะได้คงอยู่เฉพาะพระพักตร์ตลอดไป ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้า พระองค์ทรงสัญญาแล้ว เชื้อสายของผู้รับใช้จะได้รับพรของพระองค์ตลอดไป”