2 ซามูเอล 14

1. โย​อาบ​บุตร​ของ​นาง​เศ​รุ​ยาห์​สังเกตเห็น​ว่า กษัตริย์ ทรง​คิดถึง​อับ​ซา​โลม
2. จึง​ส่ง​คน​ไป​ที่​เมือง​เท​โค​อา เชิญ​หญิง​ฉลาด​คน​หนึ่ง​บอก​ว่า “จง​แส​ร้าง​ทำ​เป็น​ไว้​ทุกข์ สวม​เสื้อผ้า​ชุด​ไว้​ทุกข์ อย่า​ใส่​น้ำหอม ทำ​ให้​ดู​เหมือนว่า​ไว้​ทุกข์​ผู้ตาย​มา​นาน
3. แล้ว​จง​ไป​เฝ้า​กษัตริย์​ทูล​พระองค์​ตามที่​ข้าพเจ้า​จะ​บอก” โย​อาบ​ก็​บอก​นาง​ว่า​จะต้อง​ทูล​อย่างไร
4. หญิง​ชาว​เท​โค​อา​จึง​ไป​เฝ้า​กษัตริย์ ก้ม​ลง​กราบ​หน้า​จรด​พื้น ทูล​ว่า “ข้า​แต่​พระราชา ขอ​ทรง​ช่วย​ข้าพเจ้า​เถิด”
5. กษัตริย์​ตรัส​ถาม​ว่า “ท่าน​ต้องการ​อะไร” นาง​ทูล​ตอบ​ว่า “ข้าพเจ้า​เป็น​หญิง​ม่าย สามี​ตาย​แล้ว
6. ผู้รับ​ใช้​ของ​พระองค์​เคย​มี​บุตรชาย​สอง​คน วัน​หนึ่ง​ลูก​ทั้ง​สอง​คน​ออกไป​ทำงาน​ใน​ทุ่ง​นา​แล้ว​ทะเลาะ​กัน ไม่​มี​ใคร​เข้า​ไป​ห้าม​ปราม​ไว้ คน​หนึ่ง​จึง​ได้​ทุบ​ตี​อีก​คน​หนึ่ง​จน​ตาย
7. บัดนี้ ญาติ​พี่​น้อง​ทุก​คน​พา​กัน​เรียกร้อง​ให้​ผู้รับ​ใช้​ส่ง​ตัว​ลูก​ที่​ได้​ฆ่า​น้องชาย​ให้​เขา เขา​จะ​ได้​ฆ่า​เป็น​การ​ชดใช้​ชีวิต​ของ​น้องชาย​ที่​ถูก​ฆ่า ดังนี้​เขา​จะ​ทำลาย​ทายาท​ของ​ผู้รับ​ใช้​ด้วย เขา​จะ​ทำลาย​ความหวัง​สุดท้าย​ของ​ข้าพเจ้า​ให้​หมด​สิ้น ปล่อย​ให้​สามี​ของ​ข้าพเจ้า​ขาด​บุตร​เพื่อ​สืบ​สกุล​ต่อไป”
8. กษัตริย์​ตรัส​ตอบ​ว่า “กลับไป​บ้าน​เถิด เรา​จะ​จัดการ​เรื่อง​นี้​เอง”
9. หญิง​ชาว​เท​โค​อา​ทูล​ต่อไป​ว่า “ข้า​แต่​พระราชา เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า ขอให้​ข้าพเจ้า​และ​ครอบครัว​รับผิดชอบ​ใน​เรื่อง​นี้ กษัตริย์​และ​ราชวงศ์​ไม่​ต้อง​รับผิดชอบ”
10. กษัตริย์​ทรง​ตอบ​ว่า “ถ้า​ผู้ใด​คุกคาม​ท่าน จง​นำ​ผู้​นั้น​มา​พบ​เรา แล้ว​เขา​จะ​ไม่​รบกวน​ท่าน​อีก”
11. นาง​จึง​ทูล​ว่า “ขอ​พระราชา​ทรง​เรียก​ขาน​พระ​นาม​พระ​ยาห์​เวห์ พระ​เจ้าของ​พระองค์ ทรง​ห้าม​ญาติ​ใกล้ชิด​อย่าได้​ทำ​ร้าย​มากกว่า​นั้น​โดย​ฆ่า​บุตรชาย​ของ​ข้าพเจ้า” กษัตริย์​ทรง​ตอบ​ว่า “เรา​ขอ​สาบาน​ว่า​ตราบ​ใด​ที่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​พระ​ชนม์​อยู่ แม้แต่​ผม​เส้น​เดียว​ของ​บุตร​ของ​ท่าน​จะ​ไม่​ตก​ลง​บน​พื้นดิน​เลย”
12. หญิง​คน​นั้น​ทูล​ว่า “ขอ​ผู้รับ​ใช้​ของ​พระองค์​กราบ​ทูล​พระราชา​เจ้านาย​อีก​ประการ​หนึ่ง​เถิด” กษัตริย์​ตรัส​ตอบ​ว่า “จง​พูด​เถิด”
13. หญิง​ผู้​นั้น​ทูล​ต่อไป​ว่า “แล้ว​ทำไม​พระราชา​จึง​ไม่​ทรง​ตัดสิน​เช่นนี้​เพื่อ​ประโยชน์​ของ​ประชากร​ของ​พระ​เจ้า​ตามที่​ตรัส​กับ​ข้าพเจ้า พระองค์​ทรง​ทำ​ผิด​ที่​ไม่​ทรง​ยอม​ให้​พระโอรส​ที่​ถูก​เนรเทศ​กลับมา
14. เรา​ทุก​คน​ต้อง​ตาย เรา​เป็น​เหมือน​น้ำ​ที่​หก​ลง​พื้น​แล้ว​จะ​เก็บ​คืน​มา​ไม่ได้ พระ​เจ้า​ไม่​ทรง​ต้องการ​เอา​ชีวิต พระองค์ ย่อม​ทรง​หาทาง​ให้​ผู้​ถูก​เนรเทศ​กลับ​บ้านเมือง​ได้​อีก
15. บัดนี้ ข้าพเจ้า​มา​ทูล​พระราชา เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า​เช่นนี้ เพราะ​ข้าพเจ้า​ถูก​ประชาชน​ขู่​เข็ญ​และ​ผู้รับ​ใช้​ของ​พระองค์​คิด​ว่า “ข้าพเจ้า​จะ​ทูล​กษัตริย์​และ​หวัง​ว่า​พระองค์​จะ​ทรง​ทำ​ตามที่​ผู้รับ​ใช้​ทูล​ขอ
16. ข้าพเจ้า​คิด​ว่า​พระราชา​จะ​ทรง​ฟัง​ข้าพเจ้า และ​ทรง​ช่วย​ข้าพเจ้า​ให้​พ้น​มือ​ของ​ผู้​พยายาม​ทำลาย​ข้าพเจ้า​และ​บุตร​ไม่ให้​รับ​มรดก​ของ​พระ​เจ้า
17. ผู้รับ​ใช้​ของ​พระองค์​คิด​ว่า ‘พระ​วาจา​ของ​พระราชา​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า​จะ​ทำ​ให้​ใจ​ของ​ข้าพเจ้า​สงบ เพราะ​พระราชา​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า​เป็น​เหมือน​ทูต​สวรรค์​ของ​พระ​เจ้า รู้จัก​แยกแยะ​ความ​ดี​จาก​ความ​ชั่ว ขอ​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้าของ​พระองค์​สถิต​กับ​พระองค์​เถิด”
18. กษัตริย์​ตรัส​ตอบ​หญิง​คน​นั้น​ว่า “เรา​ถาม​อะไร​ท่าน จง​ตอบ​มา​ตาม​ตรง อย่า​ปิดบัง​เลย” หญิง​คน​นั้น​ทูล​ว่า “ขอ​พระราชา​เจ้านาย​ทรง​ถาม​เถิด”
19. กษัตริย์​ทรง​ถาม​ว่า “โย​อาบ​วางแผน​ให้​ท่าน​พูด​เช่นนี้​หรือ” หญิง​คน​นั้น​ทูล​ตอบ​ว่า “ข้า​แต่​พระราชา เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า ตราบ​ใด​ที่​พระองค์​ทรง​พระ​ชนม์​อยู่ พระองค์​ตรัส​ถูกต้อง​เสมอ ข้า​แต่​พระราชา​เจ้านาย โย​อาบ​ผู้รับ​ใช้​ของ​พระองค์​เป็น​ผู้​สั่ง​ข้าพเจ้า​ผู้รับ​ใช้​ของ​พระองค์​ให้​มา​ทูล​เช่นนี้
20. โย​อาบ​ผู้รับ​ใช้​ของ​พระองค์​ทำ​เช่นนี้ เพื่อ​หา​วิธี​แก้ปัญหา​โดย​ทางอ้อม แต่​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า​ทรง​เฉลียว​ฉลาด​เหมือน​ทูต​สวรรค์​ของ​พระ​เจ้า ทรง​ทราบ​เหตุการณ์​ทุก​อย่าง​ที่​เกิดขึ้น​บน​แผ่นดิน”
21. กษัตริย์​ตรัส​กับ​โย​อาบ​ว่า “เรา​จะ​ทำ​ตามที่​ท่าน​ต้องการ จง​ไป​พา​หนุ่ม​อับ​ซา​โลม​กลับมา”
22. โย​อาบ​ก้ม​ลง​กราบ​หน้า​จรด​พื้น ถวาย​พระ​พร​แด่​กษัตริย์ ทูล​ว่า “ข้า​แต่​พระราชา เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า วันนี้ ผู้รับ​ใช้​ของ​พระองค์​ทราบ​แล้ว​ว่า พระองค์​โปรด​ปราน​เขา เพราะ​พระราชา​ประทาน​ให้​ตามที่​ผู้รับ​ใช้​ทูล​ขอ”
23. แล้ว​โย​อาบ​ออก​เดินทาง​ไป​ยัง​แคว้น​เก​ชูร์ นำ​อับ​ซา​โลม​กลับมา​กรุง​เยรูซาเล็ม
24. แต่​กษัตริย์​ทรง​บัญชา​ให้​อับ​ซา​โลม​กลับไป​บ้าน ไม่​ต้อง​มา​เข้า​เฝ้า​อีก อับ​ซา​โลม​จึง​กลับไป​บ้าน​โดย​ไม่​เข้า​เฝ้า​กษัตริย์​ดาวิด
25. ไม่​มี​ชาย​ใด​ทั่ว​อิสราเอล​ได้​รับคำ​ชม​ว่า​มี​รูป​งาม​เท่ากับ​อับ​ซา​โลม เขา​ไม่​มี​ตำหนิ​เลย​ตั้งแต่​ศีรษะ​จรด​เท้า
26. เขา​มี​ผม​ดก​หนา ตัด​ผม​ปี​ละ​ครั้ง เมื่อ​รู้สึก​ว่า​ผม​ยาว​และ​หนัก​มาก ผม​ที่​ตัด​ออก​นั้น​ชั่ง​ได้​ประมาณ​สอง​กิโลกรัม​ครึ่ง​ตาม​พิกัด​หลวง
27. อับ​ซา​โลม​มี​บุตรชาย​สาม​คน และ​บุตรสาว​หนึ่ง​คน​ชื่อ​ทา​มาร์ เป็น​หญิง​สาว​สวย​มาก
28. อับ​ซา​โลม​อยู่​ใน​กรุง​เยรูซาเล็ม​สอง​ปี​โดย​ไม่ได้​เข้า​เฝ้า​กษัตริย์​ดาวิด
29. เขา​จึง​ส่ง​คน​ไป​เชิญ​โย​อาบ​มา​พบ ขอให้​ไป​เฝ้า​กษัตริย์​แทน​ตน แต่​โย​อาบ​ไม่​ยอม​มา เขา​จึง​ส่ง​คน​ไป​เชิญ​มา​อีก แต่​โย​อาบ​ก็​ไม่​ยอม​มา​เป็น​ครั้ง​ที่​สอง
30. อับ​ซา​โลม​จึง​สั่ง​บรรดา​ผู้รับ​ใช้​ว่า “ดู​สิ นา​ของ​โย​อาบ​อยู่​ติด​กับ​นา​ของ​ฉัน มี​ข้าว​บาร์เลย์​อยู่​ด้วย จง​ไป​จุด​ไฟ​เผา” บรรดา​ผู้รับ​ใช้​ของ​อับ​ซา​โลม​ก็​ไป​จุด​ไฟ​เผา​นา​ข้าว​นั้น
31. โย​อาบ​จึง​ไป​หา​อับ​ซา​โลม​ที่​บ้าน​ทันที​ถาม​ว่า “ทำไม​ผู้รับ​ใช้​ของ​ท่าน​จึง​จุด​ไฟ​เผา​นา​ของ​ฉัน”
32. อับ​ซา​โลม​ตอบ​ว่า “ฉัน​ใช้​คน​ไป​เชิญ​ท่าน​มา​ที่นี่​เพื่อ​ส่ง​ท่าน​ไป​เฝ้า​กษัตริย์ ทูล​แทน​ฉัน​ว่า ‘ทำไม​จึง​ให้​ข้าพเจ้า​กลับมา​จาก​แคว้น​เก​ชูร์ ให้​ข้าพเจ้า​อยู่​ที่​นั่น​จะ​ดีกว่า’ บัดนี้ ขอให้​ฉัน​เข้า​เฝ้า​กษัตริย์ ถ้า​ฉัน​มี​ความผิด ก็​ขอให้​พระองค์​ฆ่า​ฉัน”
33. โย​อาบ​จึง​ไป​เฝ้า​กษัตริย์ และ​กราบ​ทูล​ให้​ทรง​ทราบ พระองค์​จึง​ทรง​เรียก​อับ​ซา​โลม​ให้​มา​เฝ้า อับ​ซา​โลม​ก้ม​ลง​กราบ​หน้า​จรด​พื้น​เฉพาะ​พระ​พักตร์ และ​กษัตริย์​ทรง​จูบ​อับ​ซา​โลม

Chapters

123456789101112131415161718192021222324