2 ซามูเอล 1

1. หลังจาก​กษัตริย์​ซาอูลสิ้​นพ​ระ​ชนม์ ดาวิด​รบ​ชนะ​ชาว​อา​มา​เลข แล้ว​กลับมา​อยู่​ที่​เมืองศิ​กลาก​ได้​สอง​วัน
2. วันที่​สาม ชาย​คน​หนึ่ง​จาก​ค่าย​ของ​กษัตริย์​ซาอูลมา​ถึง เขา​ฉีก​เสื้อผ้า​เอา​ฝุ่น​ดิน​โรย​ศีรษะ​เป็น​การ​ไว้​ทุกข์ เข้า​มา​กราบ​ลง​กับ​พื้นดิน​แสดง​คารวะ​ต่อ​หน้า​ดาวิด
3. ดาวิด​ถาม​เขา​ว่า “ท่าน​มา​จาก​ไหน” เขา​ตอบ​ว่า “ข้าพเจ้า​หนี​มา​จาก​ค่าย​อิสราเอล”
4. ดาวิด​ถาม​ต่อไป​ว่า “จง​เล่า​ซิ​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น” เขา​ตอบ​ว่า “ทหาร​อิสราเอล​ต้อง​หนี​จาก​สนาม​รบ หลาย​คน​ถูก​ฆ่า กษัตริย์​ซาอูล​และ​โยนาธา​นพ​ระ​โอรส​ก็​สิ้นพระชนม์​ด้วย”
5. ดาวิด​ซักถาม​ชาย​หนุ่ม​ผู้นำ​ข่าว​ต่อไป​ว่า “ท่าน​รู้​ได้​อย่างไร​ว่า กษัตริย์​ซาอูล​และ​โยนาธา​นพ​ระ​โอรส​สิ้นพระชนม์​แล้ว”
6. ชาย​หนุ่ม​ผู้นำ​ข่าว​ตอบ​ว่า “ข้าพเจ้า​บังเอิญ​มา​อยู่​บน​ภูเขา​กิล​โบ​อา เห็น​กษัตริย์​ซาอูล​กำลัง​โน้ม​พระ​วรกาย​มี​หอก​เสียบ​แทง​อยู่ ทหาร​ข้าศึก​ทั้ง​พล​รถ​รบ และ​ทหาร​ม้า​พา​กัน​เข้า​มา​ประชิด​พระองค์
7. พระองค์​ทรง​เหลียว​มา​เห็น​ข้าพเจ้า จึง​ทรง​เรียก​ข้าพเจ้า ข้าพเจ้า​ทูล​ตอบ​ว่า ‘ข้าพเจ้า​อยู่​นี่​แล้ว พระ​เจ้า​ข้า’
8. พระองค์​ตรัส​ถาม​ว่า ‘ท่าน​เป็น​ใคร’ ข้าพเจ้า​ทูล​ตอบ​ว่า ‘ข้าพเจ้า​เป็น​ชาว​อา​มา​เลข’
9. พระองค์​ก็​ตรัส​ว่า ‘เรา​กำลัง​จะ​ตาย​อยู่​แล้ว แม้​ยัง​มี​ลม​หายใจ​อยู่​ก็​ตาม จง​โถม​ตัว​เข้า​มา​เพื่อ​กระแทก​หอก​นั้น​ให้​เรา​ตาย​เร็ว​ขึ้น​เถิด’
10. ข้าพเจ้า​จึง​โถม​ตัว​เข้า​ไป​ฆ่า​พระองค์ เพราะ​เข้าใจ​ว่า​พระองค์​ไม่​ทรง​มี​โอกาส​ที่​จะ​รอด​ชีวิต ข้าพเจ้า​ถอด​มงกุฎ จาก​พระ​เศียร ถอด​กำไล​รัด​พระ​กร​นำมา​ให้​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า​ที่นี่”
11. ดาวิด​จึง​ฉีก​เสื้อผ้า​ของ​ตน​แสดง​การ​ไว้​ทุกข์ ทุก​คน​ที่​อยู่​กับ​เขา​ก็​ทำ​เช่นเดียวกัน
12. ทุก​คน​ร่ำ​ไห้ ไม่​ยอม​กิน​อะไร​เลย​จนถึง​เวลา​เย็น​เป็น​การ​ไว้​ทุกข์​ให้​กษัตริย์​ซาอูล​และ​โยนาธา​นพ​ระ​โอรส ไว้​ทุกข์​ให้​ประชากร​ของ​พระ​ยาห์​เวห์​และ​ชาว​อิสราเอล ที่​ถูก​ฆ่า​ใน​สมรภูมิ
13. ดาวิด​ถาม​ชาย​หนุ่ม​ที่​นำ​ข่าว​มา​บอก​ตน​ว่า “ท่าน​มา​จาก​ไหน” เขา​ตอบ​ว่า “ข้าพเจ้า​เป็น​บุตร​ของ ชาว​อา​มา​เลข​ที่มา​อาศัย​อยู่​กับ​ท่าน”
14. ดาวิด​จึง​ย้อน​ถาม​ว่า “ท่าน​กล้า​ดี​อย่างไร​จึง​บังอาจ​ฆ่า​กษัตริย์ ผู้รับ​เจิม​ของ​พระ​ยาห์​เวห์”
15. แล้ว​ดาวิด​ก็​เรียก​ผู้รับ​ใช้​คน​หนึ่ง สั่ง​ว่า “เข้า​มา​นี่ ฆ่า​เขา​เสีย” ผู้รับ​ใช้​จึง​ฆ่า​เขา เขา​ก็​ตาย
16. ดาวิด​กล่าว​แก่​ชาว​อา​มา​เลข​ผู้​นั้น​ว่า “ท่าน​ต้อง​รับผิดชอบ​ถ้อยคำ​ที่​ท่าน​กล่าว ท่าน​ฟ้อง​ตนเอง​โดย​กล่าว​ว่า ‘ข้าพเจ้า​ฆ่า​ผู้รับ​เจิม​ของ​พระ​ยาห์​เวห์’ “
17. ดาวิด​คร่ำ​ครวญ​ถึง​กษัตริย์​ซาอูล​และ​โยนาธาน พระโอรส​ด้วย​เพลง​บท​นี้
18. และ​สั่ง​ให้​สอน​แก่​ชน​เผ่า​ยูดาห์ เพลง​นี้​มี​ชื่อ​ว่า “เพลง​ยิง​ธนู” และ​มี​บันทึก​อยู่​ใน​หนังสือ​ของ​ยา​ชาร์
19. อิสราเอล​เอ๋ย เกียรติยศ​ของ​ท่าน​ถูก​ฆ่า​บน​เนิน​เขา​ของ​ท่านบรรดา​วีรบุรุษ​ล้ม​ได้​อย่างไร
20. อย่า​บอก​ข่าว​นี้​ใน​เมือง​กัทอย่า​ประกาศ​เรื่อง​นี้​ตาม​ถนน​ของ​เมือง​อัช​เคโลนเพื่อ​มิ​ให้​บรรดา​บุตร​หญิง​ของ​ชาวฟี​ลิส​เตีย​ยินดีมิ​ให้​บรรดา​บุตร​หญิง​ของ​ผู้​ไม่​เข้า​สุหนัต​ชื่น​ชม
21. เทือกเขา​กิล​โบ​อา​เอ๋ยอย่า​ให้​น้ำค้าง และ​ฝน​ตก​เหนือ​เจ้าอย่า​ให้​น้ำ​ขึ้นมา​รด​ทุ่ง​นา​แห่ง​การ​ทรยศเพราะ​โล่​ของ​บรรดา​วีรบุรุษ​ถูก​ทิ้ง​ไว้​อย่าง​ไร้​เกียรติ​ที่​นั่นไม่​มี​ใคร​เอา​น้ำมัน​มา​ชโลม​โล่​ของ​กษัตริย์​ซาอูล
22. คัน​ธนู​ของ​โยนาธาน​ไม่​เคย​กลับ​จาก​สนาม​รบโดย​มิได้​หลั่ง​เลือด​ของ​ศัตรูหรือ​แทง​ร่าง​ของ​บรรดา​วีรบุรุษดาบ​ของ​ซาอูล​ก็​ไม่​เคย​กลับมา​โดย​ที่​มิได้​ฆ่า​ผู้ใด
23. ซาอูล​และ​โยนาธาน ที่​รัก​และ​สุด​เสน่หาไม่​พราก​จาก​กัน​ทั้ง​ใน​ชีวิต​และ​ใน​ความ​ตายทั้ง​สอง​คน​คล่องแคล่ว​มากกว่า​นก​อินทรีแข็งแรง​มากกว่า​สิงโต
24. บรรดา​บุตร​หญิง​แห่ง​อิสราเอล​เอ๋ย จง​ร่ำ​ไห้​ถึง​กษัตริย์​ซาอูล​เถิดพระองค์​ประทาน​เสื้อผ้า​สี​แดง​เข้ม​และ​ผ้า​เนื้อ​ละเอียด​ให้​เธอ​ทั้งหลาย​สวมทรง​ประดับ​เสื้อผ้า​ของ​เธอ​ด้วย​เครื่องประดับ​ทองคำ
25. บรรดา​วีรบุรุษ​ล้ม​ระหว่าง​รบ​ได้​อย่างไรโยนาธาน​เอ๋ย ข้าพเจ้า​เป็น​ทุกข์​อย่าง​ยิ่ง​เมื่อ​ท่าน​สิ้นชีวิต
26. โยนาธาน​พี่​ที่​รัก ข้าพเจ้า​โศกเศร้า​ถึง​ท่านท่าน​เป็น​ที่​รัก​ยิ่ง​ของ​ข้าพเจ้าความ​รัก​ของ​ท่าน​ต่อ​ข้าพเจ้า​ประเสริฐ​กว่า​ความ​รัก​ของ​หญิง​ใดๆ
27. บรรดา​วีรบุรุษ​ล้ม​ได้​อย่างไรศัสตรา​วุธ​ทั้งหลาย​ถูก​ทำลาย​ได้​อย่างไร

Chapters

123456789101112131415161718192021222324