2 ซามูเอล 24
1. พระยาห์เวห์กริ้วชาวอิสราเอลอีกครั้งหนึ่ง ทรงบันดาลให้กษัตริย์ดาวิดนำความเสียหายให้ประชากรโดยทรงบัญชาว่า “จงไปสำรวจจำนวนประชากรอิสราเอลและยูดาห์เถิด”
2. กษัตริย์จึงรับสั่งแก่โยอาบและบรรดาผู้บังคับบัญชากองทัพ ซึ่งอยู่กับเขาว่า “จงไปทั่วอิสราเอลทุกเผ่า ตั้งแต่เมืองดานจนถึงเบเออร์เชบาเพื่อสำรวจจำนวนประชากร เราอยากจะรู้ว่ามีคนเท่าไร”
3. โยอาบทูลตอบกษัตริย์ว่า “ขอพระยาห์เวห์ พระเจ้าของพระองค์ทรงทวีจำนวนประชากรขึ้นกว่าเดิมเป็นร้อยเท่าเถิด และขอให้พระเนตรของพระองค์ เจ้านายได้เห็นเช่นนั้นเถิด แต่ทำไมพระราชาเจ้านายจึงมีพระประสงค์เช่นนี้”
4. แต่กษัตริย์ทรงบังคับให้โยอาบและผู้บังคับบัญชากองทัพปฏิบัติตามรับสั่ง โยอาบและผู้บังคับ บัญชากองทัพจึงทูลลาไปสำรวจจำนวนประชากรอิสราเอล
5. เขาเหล่านั้นข้ามแม่น้ำจอร์แดน และเริ่มสำรวจจากเมืองอาโรเออร์และเมืองกลางหุบเขา ในแคว้นกาด แล้วขึ้นไปทางเหนือจนถึงเมืองยาเซอร์
6. จากนั้นเขาเข้าไปในแคว้นกิเลอาด และแผ่นดินของชาวฮิตไทต์จนถึงเมืองคาเดช
7. แล้วจึงลงไปถึงป้อมปราการของเมืองไทระและทุกเมืองของชาวฮิตไทต์และชาวคานาอัน แล้วในที่สุดไปถึงเมืองเบเออร์เชบาทางใต้ของแคว้นยูดาห์
8. เขาเดินทางไปทั่วแผ่นดินเป็นเวลาเก้าเดือนยี่สิบวัน แล้วจึงกลับไปกรุงเยรูซาเล็ม
9. โยอาบทูลรายงานกษัตริย์ถึงจำนวนประชากร ชายที่ออกศึกได้ในอิสราเอลมีจำนวนแปดแสนคน ส่วนในยูดาห์มีห้าแสนคน
10. หลังจากสำรวจจำนวนประชากรแล้ว กษัตริย์ดาวิดทรงรู้สึกผิดจึงทูลพระยาห์เวห์ว่า “ข้าพเจ้าทำบาปมากที่ได้ทำเช่นนี้ บัดนี้ ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงอภัยความผิดของผู้รับใช้ของพระองค์ เพราะข้าพเจ้าทำไปโดยโง่เขลา”
11. เช้าวันรุ่งขึ้น เมื่อกษัตริย์ดาวิดตื่นบรรทมแล้ว พระยาห์เวห์ทรงบัญชาให้ประกาศกกาด ผู้ทำนายของกษัตริย์ดาวิดว่า
12. “จงไปทูลกษัตริย์ดาวิดว่า ‘พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ เราให้ท่านเลือกการลงโทษจากสามประการนี้ เราจะทำตามที่ท่านเลือก’ “
13. ประกาศกกาดจึงเข้าเฝ้ากษัตริย์ดาวิดทูลตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์ว่า “พระองค์จะทรงเลือกอย่างไหน ให้แผ่นดินของพระองค์กันดารอาหารเป็นเวลาสามปี หรือให้พระองค์ต้องทรงหนีศัตรูเป็นเวลาสามเดือน หรือให้เกิดโรคระบาดในแผ่นดินเป็นเวลาสามวัน ขอทรงใคร่ครวญให้ดี แล้วตัดสินพระทัยบอกข้าพเจ้า เพื่อจะนำคำตอบไปทูลผู้ทรงส่งข้าพเจ้ามา”
14. กษัตริย์ดาวิดตรัสตอบประกาศกกาดว่า “เรารู้สึกลำบากใจมาก ขอให้พระยาห์เวห์ทรงลงโทษเราดีกว่าจะให้มนุษย์ลงโทษ เพราะพระเมตตาของพระองค์นั้นยิ่งใหญ่”
15. ดังนั้น พระยาห์เวห์ทรงบันดาลให้เกิดโรคระบาดขึ้นในอิสราเอลตั้งแต่เช้าจนถึงเวลาที่ทรงกำหนด มีผู้คนล้มตาย ตั้งแต่เมืองดานจนถึงเบเออร์เชบาถึงเจ็ดหมื่นคน
16. เมื่อทูตสวรรค์กำลังจะทำลายกรุงเยรูซาเล็ม พระยาห์เวห์ทรงเปลี่ยนพระทัยไม่ทรงปรารถนาให้ภัยพิบัติลุกลามต่อไป จึงตรัสห้ามทูตสวรรค์ที่กำลังจะคร่าชีวิตผู้คนว่า “พอแล้ว หยุดเถิด” ทูตสวรรค์ของพระยาห์เวห์กำลังยืนอยู่ที่ลานนวดข้าวของอาราวนาห์ ชาวเยบุส
17. กษัตริย์ดาวิดทอดพระเนตรเห็นทูตสวรรค์กำลังจะฆ่าผู้คน ก็ทูลพระยาห์เวห์ว่า “ข้าพเจ้าทำบาป ข้าพเจ้าผู้เดียวกระทำผิด แต่คนใต้ปกครองของข้าพเจ้าเหล่านี้ได้ทำผิดอะไร พระองค์น่าจะทรงลงโทษข้าพเจ้ากับครอบครัวมากกว่า”
18. วันเดียวกันนั้นประกาศกกาดเข้าเฝ้ากษัตริย์ดาวิด ทูลว่า “จงเสด็จขึ้นไปที่ลานนวดข้าวของอาราวนาห์ชาวเยบุสเถิด แล้วสร้างแท่นบูชาถวายพระยาห์เวห์ที่นั่น”
19. กษัตริย์ดาวิดจึงเสด็จขึ้นไปตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์ดังที่ประกาศกกาดทูลให้ทราบ
20. อาราวนาห์มองเห็นกษัตริย์เสด็จมาพร้อมกับข้าราชบริพารเพื่อพบตน ก็ออกมากราบลงหน้าจรดพื้นเฉพาะพระพักตร์
21. ทูลถามว่า “ทำไมพระราชาเจ้านายเสด็จมาพบผู้รับใช้ของพระองค์” กษัตริย์ดาวิดตรัสตอบว่า “เรามาขอซื้อลานนวดข้าวของท่านเพื่อสร้างแท่นบูชาถวายแด่พระยาห์เวห์ ให้ภัยพิบัติหยุดฆ่าประชากร”
22. อาราวนาห์ทูลกษัตริย์ดาวิดว่า “ข้าพเจ้าขอถวายลานนวดข้าวนี้แก่กษัตริย์ ขอพระองค์ทรงถวายบูชาตามพระประสงค์เถิด ขอทรงรับโคเพศผู้เป็นเครื่องเผาบูชา ส่วนเลื่อนนวดข้าว และแอกเทียมโค ขอทรงนำไปใช้เป็นฟืนเถิด
23. ข้าแต่พระราชา อาราวนาห์ถวายทุกสิ่งเหล่านี้แด่พระองค์แล้ว” อาราวนาห์ทูลกษัตริย์อีกว่า “ขอพระยาห์เวห์ พระเจ้าของพระองค์ทรงรับเครื่องบูชาของพระองค์เถิด”
24. กษัตริย์ตรัสตอบอาราวนาห์ว่า “อย่าเลยเราจะจ่ายเงินตามราคาซื้อสิ่งเหล่านี้ เราไม่อาจถวายเครื่องเผาบูชาที่ได้มาโดยไม่ต้องซื้อแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของเรา” กษัตริย์ดาวิดทรงซื้อลานนวดข้าวและโคเป็นราคาเงินหนักห้าสิบบาท
25. ทรงสร้างแท่นบูชาถวายแด่พระยาห์เวห์ที่นั่น แล้วทรงถวายเครื่องเผาบูชาและศานติบูชา พระยาห์เวห์ทรงรับเครื่องบูชาเหล่านี้ จึงทรงพระกรุณาต่อแผ่นดิน โรคระบาดก็หยุดฆ่าประชากรอิสราเอล