1 ซามูเอล 9
1. ชายผู้หนึ่งจากเผ่าเบนยามินชื่อ คีช เป็นคนร่ำรวย เขาเป็นบุตรของอาบีเอล บุตรของเศโรห์ บุตรของเบโครัท บุตรของอาฟียาห์ บุตรของคนเผ่าเบนยามิน
2. คีชมีบุตรชายคนหนึ่งชื่อ ซาอูล เป็นชายหนุ่มหน้าตาดี มีรูปร่างงามสง่ากว่าชาวอิสราเอลทั้งหลาย สูงกว่าคนอื่นราวหนึ่งศอก
3. วันหนึ่ง ฝูงลาของคีช บิดาของซาอูลพลัดหลงไป คีชจึงกล่าวแก่ซาอูล บุตรของตนว่า “จงนำผู้รับใช้ไปด้วยคนหนึ่ง ออกตามหาลาเหล่านั้นเถิด”
4. ทั้งสองคนจึงข้ามเขตภูเขาเอฟราอิม ผ่านไปถึงแผ่นดินชาลิชาแต่ก็หาไม่พบ เขาจึงไปหาที่แผ่นดินชาอาลิม แต่ลาก็ไม่อยู่ที่นั่น เขาข้ามเขตแดนเบนยามิน แต่ก็ยังไม่พบอีก
5. เมื่อมาถึงแผ่นดินศูฟ ซาอูลก็บอกผู้รับใช้ที่อยู่ด้วยว่า “ให้เรากลับบ้านกันเถิด ป่านนี้พ่อคงเลิกคิดถึงเรื่องลาแล้ว กลับเป็นห่วงเราแทน”
6. ผู้รับใช้ตอบว่า “ดูซิ ที่เมืองนี้ มีคนของพระเจ้าคนหนึ่ง เป็นผู้ที่ใครๆ นับถืออย่างยิ่ง เพราะเขากล่าวอะไรก็เป็นจริงอย่างนั้น ให้เราไปที่นั่นกันเถิด เขาอาจจะบอกว่าเราควรไปทางไหน”
7. ซาอูลจึงถามผู้รับใช้ว่า “ถ้าเราไป เราจะเอาอะไรไปให้เขาเล่า ขนมปังในย่ามของเราก็หมดแล้ว เราไม่มีของกำนัลจะให้คนของพระเจ้า เรามีอะไรบ้าง”
8. ผู้รับใช้ตอบซาอูลอีกว่า “ดูซิ ข้าพเจ้าบังเอิญมีเงินสลึงหนึ่ง ข้าพเจ้าจะให้แก่คนของพระเจ้า เขาจะได้บอกเราว่าควรจะไปทางใด”
9. ซาอูลตอบผู้รับใช้ว่า “ดีแล้ว เราไปกันเถิด” ทั้งสองคนจึงเดินไปในเมืองที่คนของพระเจ้าอยู่
10. ขณะกำลังเดินขึ้นเนินไปยังเมือง เขาพบหญิงสาวกลุ่มหนึ่งออกมาตักน้ำ ก็ถามหญิงสาวเหล่านั้นว่า “ผู้ทำนาย อยู่ในเมืองหรือ” (
11. ในอิสราเอลสมัยก่อน เมื่อผู้ใดไปปรึกษาพระเจ้า เขาจะพูดว่า “ให้เราไปหาผู้ทำนายเถิด” เพราะในสมัยนั้นเขาเรียก “ประกาศก” ว่า “ผู้ทำนาย”)
12. หญิงสาวเหล่านั้นตอบว่า “อยู่ค่ะ เขาเดินอยู่ข้างหน้าท่านแน่ะ รีบตามไปเถิด เขาเพิ่งมาถึงเมือง เพราะวันนี้ประชาชนจะถวายบูชาที่สักการสถานบนภูเขา
13. พอท่านเข้าไปในเมือง ก็จะพบเขา ก่อนที่เขาจะขึ้นไปกินอาหารที่สักการสถานบนภูเขา ประชาชนจะไม่กินอะไรจนกว่าเขาจะไปถึง เพราะเขาต้องกล่าวอวยพรเครื่องบูชาก่อน แล้วผู้รับเชิญจึงจะกินได้ จงขึ้นไปเดี๋ยวนี้เถิด แล้วท่านจะพบเขาทันที”
14. ซาอูลกับผู้รับใช้จึงขึ้นไปในเมือง ขณะที่กำลังผ่านประตู เข้าไป ก็เห็นซามูเอลเดินออกมาจะขึ้นไปยังสักการสถานบนภูเขา
15. ก่อนวันที่ซาอูลจะมา พระยาห์เวห์ทรงเปิดเผยแก่ซามูเอลว่า
16. “พรุ่งนี้ ในเวลาเดียวกันนี้ เราจะส่งชายคนหนึ่งมาจากดินแดนเบนยามิน ท่านจะต้องเจิมเขาขึ้นเป็นผู้ปกครองชาวอิสราเอลประชากรของเรา เขาจะช่วยประชากรให้พ้นจากมือของชาวฟีลิสเตีย เพราะเราเห็นความทุกข์ยาก ของประชากรของเรา และได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากเขาแล้ว”
17. เมื่อซามูเอลเห็นซาอูล พระยาห์เวห์ก็ตรัสกับเขาว่า “ชายผู้นี้คือผู้ที่เราบอกท่านว่า ‘เขาจะปกครองประชากรของเรา’ “
18. ซาอูลเข้าไปพบซามูเอลที่ประตูเมือง ถามว่า “โปรดบอกข้าพเจ้าเถิดว่า บ้านของผู้ทำนายอยู่ที่ไหน”
19. ซามูเอลตอบซาอูลว่า “ข้าพเจ้าคือผู้ทำนาย จงเดินนำหน้าข้าพเจ้าขึ้นไปยังสักการสถานบนภูเขา ท่านทั้งสองคนจะร่วมกินอาหารกับข้าพเจ้าในวันนี้ พรุ่งนี้เช้า ข้าพเจ้าจะตอบคำถามทุกอย่างของท่าน แล้วจะให้ท่านไป
20. ส่วนลาที่พลัดหลงไปเมื่อสามวันก่อนนั้น อย่าเป็นห่วงเลย เพราะมีคนพบมันแล้ว ยิ่งกว่านั้น ทุกสิ่งที่น่าปรารถนาของอิสราเอลก็เป็นของท่าน และเป็นของครอบครัวบิดาของท่าน”
21. ซาอูลตอบว่า “ข้าพเจ้าเป็นคนเผ่าเบนยามินซึ่งเป็นเผ่าเล็กที่สุด ของอิสราเอล ตระกูลของข้าพเจ้าก็เป็นตระกูลที่ไม่สำคัญอะไรเลยในเผ่าเบนยามิน ทำไมท่านจึงพูดกับข้าพเจ้าเช่นนี้”
22. แล้วซามูเอลก็พาซาอูลกับผู้รับใช้เข้าไปในห้องโถง ให้นั่งหัวโต๊ะซึ่งเป็นที่มีเกียรติในหมู่ผู้รับเชิญซึ่งมีจำนวนประมาณสามสิบคน
23. ซามูเอลสั่งคนครัวว่า “จงเอาเนื้อที่ข้าพเจ้าสั่งให้ท่านเก็บไว้ต่างหากมาเถิด”
24. คนครัวก็นำขาและเนื้อสะโพกมาวางไว้ข้างหน้าซาอูล ซามูเอลกล่าวว่า “เนื้อส่วนที่เหลือวางอยู่ข้างหน้าท่านแล้ว เชิญรับประทานเถิด เพราะมันถูกเก็บไว้สำหรับท่านในโอกาสนี้ เพื่อท่านจะได้รับประทานพร้อมกับบรรดาผู้รับเชิญ” ในวันนั้น ซาอูลกินอาหารพร้อมกับซามูเอล
25. แล้วทุกคนลงมาจากสักการสถานบนภูเขากลับเข้าไปในเมือง ซามูเอลจัดที่ให้ซาอูลนอนบนดาดฟ้า ซาอูลก็นอนค้างที่นั่น
26. วันรุ่งขึ้น พอฟ้าสางซามูเอลเรียกซาอูลที่อยู่บนดาดฟ้าว่า “ลุกขึ้นเถิด ข้าพเจ้าจะไปส่งท่าน” ซาอูลก็ลุกขึ้น และออกไปข้ามนอกพร้อมกับซามูเอล
27. เมื่อไปถึงชายเขตเมือง ซามูเอลก็บอกซาอูลว่า “จงสั่งให้ผู้รับใช้เดินขึ้นหน้าไปก่อนเถิด ส่วนท่านจงหยุดอยู่สักครู่หนึ่ง ข้าพเจ้าจะบอกให้ท่านรู้พระวาจาของพระเจ้า”