1 ซามูเอล 16
1. พระยาห์เวห์ตรัสแก่ซามูเอลว่า “ท่านจะเป็นทุกข์ใจถึงซาอูลต่อไปอีกนานเท่าใด บัดนี้เราละทิ้งเขาไม่ยอมให้เป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอลอีกแล้ว จงเอาน้ำมันมะกอกเทศบรรจุใส่ขวดเขาสัตว์จนเต็ม และออกเดินทาง เราส่งท่านไปที่เมืองเบธเลเฮม ไปหาเจสซี เพราะเราเลือกบุตรคนหนึ่งของเขาเป็นกษัตริย์”
2. ซามูเอลทูลถามว่า “ข้าพเจ้าจะไปได้อย่างไร ถ้ากษัตริย์ซาอูลทรงทราบเรื่อง ก็จะทรงฆ่าข้าพเจ้า” พระยาห์เวห์ตรัสว่า “จงเอาลูกโคเพศเมียตัวหนึ่งไปด้วย แล้วจงบอกว่า ‘ข้าพเจ้ามาถวายเครื่องบูชาแด่พระยาห์เวห์’
3. ท่านจะเชิญเจสซีมาร่วมถวายบูชาด้วย แล้วเราจะบอกท่านว่าจะต้องทำอะไร ท่านจะต้องเจิมผู้ที่เราจะบอกนั้นให้เป็นกษัตริย์’ ”
4. ซามูเอลก็ทำตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์ เขาไปที่เมืองเบธเลเฮม บรรดาผู้อาวุโสของเมืองออกมาพบเขาด้วยความหวาดกลัว ถามว่า “ท่านผู้ทำนาย ท่านมาดีหรือ”
5. ซามูเอลตอบว่า “ข้าพเจ้ามาดี ข้าพเจ้ามาเพื่อถวายเครื่องบูชาแด่พระยาห์เวห์ ท่านทั้งหลายจงชำระตนให้บริสุทธิ์ แล้วมาร่วมถวายบูชากับข้าพเจ้าเถิด” ซามูเอลให้เจสซี กับบุตรทำพิธีชำระตน แล้วเชิญให้มาถวายเครื่องบูชา
6. เมื่อเจสซีกับบุตรมาถึง ซามูเอลเห็นเอลีอับ ก็คิดว่า “ผู้ที่อยู่เฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ผู้นี้คือผู้ที่จะต้องรับเจิม”
7. แต่พระยาห์เวห์ตรัสกับซามูเอลว่า “อย่าสนใจมองแต่รูปร่างหน้าตา หรือความสูงของเขา เพราะเราไม่เลือกเขา พระยาห์เวห์ไม่ทรงมอง อย่างมนุษย์มอง มนุษย์มองแต่รูปร่างภายนอก แต่พระยาห์เวห์ทรงมองจิตใจ”
8. แล้วเจสซีเรียกอาบีนาดับมาพบซามูเอล ซามูเอลก็ว่า “พระยาห์เวห์ไม่ทรงเลือกคนนี้ด้วย”
9. เจสซีพาชัมมาห์เข้ามา แต่ซามูเอลก็กล่าวว่า “พระยาห์เวห์ไม่ทรงเลือกคนนี้เช่นเดียวกัน”
10. เจสซีพาบุตรทั้งเจ็ดคนมาพบซามูเอลทีละคน แต่ซามูเอลกล่าวแก่เจสซีว่า “พระยาห์เวห์ไม่ทรงเลือกคนเหล่านี้คนใดเลย”
11. ซามูเอลถามเจสซีว่า “บุตรชายของท่านมาหมดแล้วหรือ” เจสซีตอบว่า “ยังมีคนสุดท้องอีกคนหนึ่ง แต่ขณะนี้เขากำลังเลี้ยงแกะอยู่” ซามูเอลสั่งเจสซีว่า “จงส่งคนไปตามเขามาเถิด เราจะไม่นั่งกินอาหารจนกว่าเขาจะมา”
12. เจสซีจึงส่งคนไปตามมา เด็กหนุ่มนั้นมีผมแดง ดวงตางดงาม และรูปร่างดี พระยาห์เวห์ตรัสว่า “จงลุกขึ้น เจิมเขาเถอะ เป็นคนนี้แหละ”
13. ซามูเอลก็เอาขวดเขาสัตว์ที่บรรจุน้ำมันมะกอกเทศมาเจิมดาวิดต่อหน้าบรรดาพี่ชาย พระจิตของพระยาห์เวห์สถิตกับดาวิด ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา ส่วนซามูเอลก็ออกเดินทางกลับไปที่เมืองรามาห์
14. พระจิตของพระยาห์เวห์ทรงละทิ้งกษัตริย์ซาอูล พระยาห์เวห์ทรงยอมให้จิตชั่วร้ายมาทรมานซาอูล
15. บรรดาข้าราชบริพารของกษัตริย์ซาอูลทูลพระองค์ว่า “ข้าพเจ้าทั้งหลายเห็นว่าพระเจ้าทรงยอมให้จิตชั่วร้ายมาทรมานพระองค์
16. ถ้าพระองค์ทรงบัญชา ผู้รับใช้ของพระองค์ซึ่งอยู่เฉพาะพระพักตร์ที่นี่ จะแสวงหาคนที่รู้จักดีดพิณอย่างไพเราะ เมื่อใดที่จิตชั่วร้ายเข้าสิงพระองค์ เขาจะได้ดีดพิณให้พระองค์ทรงมีพระทัยสบายขึ้น”
17. กษัตริย์ซาอูลจึงตรัสสั่งบรรดาข้าราชบริพารว่า “จงไปหาคนเล่นพิณเก่งๆ แล้วพามาหาเราเถิด”
18. ข้าราชบริพารคนหนึ่งทูลตอบว่า “ข้าพเจ้ารู้จักคนหนึ่งเป็นบุตรของเจสซี ชาวเบธเลเฮม เขาเป็นนักดนตรี เป็นคนกล้าหาญ เป็นนักรบ พูดจาเฉลียวฉลาด รูปร่างหน้าตาดี พระยาห์เวห์สถิตกับเขา”
19. กษัตริย์ซาอูลทรงส่งผู้นำสารไปหาเจสซีบอกว่า “จงส่งดาวิดบุตรชายของท่าน ซึ่งกำลังเลี้ยงแพะแกะมาอยู่กับเราเถิด”
20. เจสซีจึงเอาขนมปัง เหล้าองุ่นหนึ่งถุงหนัง และลูกแพะหนึ่งตัว บรรทุกลา ให้ดาวิดนำไปถวายกษัตริย์ซาอูล
21. ดาวิดก็เข้าเฝ้ากษัตริย์ซาอูล และเข้ารับราชการกับพระองค์ กษัตริย์ซาอูลโปรดปรานดาวิดมาก ให้เขาเป็นคนถืออาวุธของพระองค์
22. กษัตริย์ซาอูลทรงส่งคนไปบอกเจสซีว่า “เราชอบดาวิด จงให้เขาอยู่รับราชการกับเราเถิด”
23. เมื่อใดที่พระเจ้าทรงยอมให้จิตชั่วร้ายเข้าสิงซาอูล ดาวิดจะเอาพิณมาดีด แล้วกษัตริย์ซาอูลก็ทรงรู้สึกสงบ สบายพระทัยขึ้น จิตชั่วร้ายก็ผละไปจากพระองค์