1 ซามูเอล 21
1. ดาวิดไปหาสมณะอาคิเมเลค ที่เมืองโนบ อาคิเมเลคตัวสั่นออกมาพบดาวิด ถามว่า “ทำไมท่านจึงมาคนเดียว ไม่มีใครมาด้วย”
2. ดาวิดตอบสมณะอาคิเมเลคว่า “พระราชาทรงมอบธุระให้ข้าพเจ้าทำและทรงกำชับว่า ‘อย่าให้ผู้ใดรู้ภารกิจที่เราใช้ท่านไปทำ หรือรู้ว่าเราสั่งอะไรแก่ท่าน’ ส่วนคนของข้าพเจ้านั้น ข้าพเจ้าบอก ให้เขามาพบข้าพเจ้า ณ ที่แห่งหนึ่ง
3. บัดนี้ ท่านมีสะเบียงอะไรบ้าง ขอขนมปังสักห้าก้อนเถิดหรืออาหารอะไรก็ได้ที่ท่านมีอยู่”
4. สมณะตอบดาวิดว่า “ข้าพเจ้าไม่มีขนมปังธรรมดาเลย มีแต่ขนมปังศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น ท่านจะเอาก็ได้ ถ้าในสองสามวันมานี้ คนของท่านไม่ได้มีเพศสัมพันธ์กับผู้หญิง”
5. ดาวิดตอบสมณะว่า “แน่นอน คนของข้าพเจ้ามิได้เกี่ยวข้องกับผู้หญิงเลย ตั้งแต่สามวันมาแล้ว ทุกครั้งที่ข้าพเจ้าออกเดินทางไปปฏิบัติราชการ ผู้คนของข้าพเจ้าไม่มีมลทินตามพิธีอยู่เสมอ แม้เป็นธุรกิจธรรมดา แต่คราวนี้เราออกปฏิบัติงานพิเศษ เรายิ่งรักษาตัวไม่ให้มีมลทินมากขึ้น”
6. สมณะจึงเอาขนมปังศักดิ์สิทธิ์ให้ดาวิด เพราะเขาไม่มีขนมปังอื่น นกจากขนมปังศักดิ์สิทธิ์ที่ถวายแด่พระยาห์เวห์ และได้เก็บมาจากโต๊ะที่ตั้งถวายเมื่อตั้งขนมปังใหม่ไว้แทนแล้ว
7. ผู้รับใช้คนหนึ่งของกษัตริย์ซาอูล ชื่อโดเอก เป็นชาวเอโดม เผอิญมานมัสการพระยาห์เวห์ที่นั่นในวันนั้น เขาเป็นหัวหน้าคนเลี้ยงแกะของกษัตริย์ซาอูล
8. ดาวิดกล่าวอาคิเมเลคว่า “ท่านมีหอกหรือดาบให้ข้าพเจ้าได้บ้างไหม พระราชาทรงบัญชาให้ข้าพเจ้ารีบเดินทาง ข้าพเจ้าจึงไม่มีเวลาหยิบดาบหรืออาวุธใดมาด้วย”
9. สมณะตอบว่า “มีแต่ดาบของโกลิอัท ชาวฟีลิสเตีย ซึ่งท่านได้ฆ่าที่หุบเขาเอลาห์ ดาบนั้นมีผ้าห่อไว้วางอยู่หลังเสื้อกั๊ก ถ้าท่านต้องการก็เอาไปได้ เพราะที่นี่ไม่มีดาบอื่น” ดาวิดจึงกล่าวว่า “ไปเอาดาบนั้นมาให้ข้าพเจ้าเถิด ไม่มีดาบเล่มใดดีกว่าเล่มนี้อีกแล้ว”
10. ในวันนั้น ดาวิดออกเดินทาง หนีกษัตริย์ซาอูล ไปหาอาคีช กษัตริย์แห่งเมืองกัท
11. ข้าราชบริพารก็ทูลกษัตริย์อาคีชว่า “คนนี้มิใช่ดาวิด กษัตริย์ของแผ่นดินนั้นหรือ เป็นคนที่บรรดาผู้หญิงเต้นรำและขับร้องรับกันว่าซาอูลฆ่าศัตรูเป็นพันดาวิดฆ่าศัตรูเป็นหมื่น”
12. ถ้อยคำเหล่านี้ทำให้ดาวิดกังวลใจและกลัวอาคีช กษัตริย์แห่งกัท
13. เขาจึงทำท่าแปลกๆ ต่อหน้าคนเหล่านั้น และเมื่อคนเหล่านั้นจะมาจับตัว ดาวิดก็แกล้งทำเป็นบ้า เริ่มเตะ บานประตู ปล่อยให้น้ำลายไหลเปรอะหนวดเครา
14. กษัตริย์อาคีชตรัสแก่ข้าราชบริพารว่า “ท่านเห็นแล้วว่า คนนี้เป็นบ้า ท่านพาเขามาหาเราทำไม
15. เรามีคนบ้ามากพอแล้ว ไม่ต้องพาอีกคนหนึ่งมาทำบ้าๆ บอๆ ให้เราดูหรอก คนนี้จะต้องเข้ามาในบ้านของเราด้วยหรือ”