1 ซามูเอล 15
1. ซามูเอลทูลกษัตริย์ซาอูลว่า “พระยาห์เวห์ทรงส่งข้าพเจ้ามาเจิมพระองค์เป็นกษัตริย์ของอิสราเอลประชากรของพระยาห์เวห์ บัดนี้ ขอทรงฟังพระวาจาของพระยาห์เวห์เถิด
2. พระยาห์เวห์ พระเจ้าจอมจักรวาลตรัสดังนี้ ‘เราจะลงโทษการกระทำของชาวอามาเลขต่อชาวอิสราเอล เพราะเขาได้ขัดขวางชาวอิสราเอลเมื่อออกมาจากอียิปต์
3. ดังนั้น จงไปโจมตีชาวอามาเลขเถิด จงทำลายล้างทุกสิ่งที่เขามีโดยสิ้นเชิง อย่าให้เหลืออะไรเลย จงฆ่าทั้งชายและหญิง เด็กและทารก โคและแพะแกะ อูฐและลา’ ”
4. กษัตริย์ซาอูลทรงเรียกประชากรมาชุมนุมกันและตรวจพลที่เทลาอิม มีทหารราบจากอิสราเอลสองแสนคน และจากยูดาห์หนึ่งหมื่นคน
5. กษัติรย์ซาอูลทรงยกทัพไปยังเมืองอามาเลข ซุ่มคอยดักอยู่ที่ท้องห้วย
6. ซาอูลตรัสแก่ชาวเคไนต์ว่า “จงแยกไปให้พ้นจากชาวอามาเลขเถิด เราจะได้ไม่ทำลายท่านพร้อมกับเขา เพราะท่านเคยแสดงความรักมั่นคงต่อชาวอิสราเอล เมื่อเขาออกมาจากอียิปต์” ชาวเคไนต์จึงแยกตัวไปจากชาวอามาเลข
7. กษัตริย์ซาอูลทรงปราบชาวอามาเลข ตั้งแต่เมืองอาวิลาห์ไปถึงเมืองชูร์ ซึ่งอยู่ทางตะวันออกของอียิปต์
8. จับอากักกษัตริย์ของชาวอามาเลขได้ทั้งเป็นและฆ่าฟันประชาชนตายสิ้น
9. กษัตริย์ซาอูลพร้อมกับประชากรทรงไว้ชีวิตกษัตริย์อากัก ไม่ฆ่าสัตว์ดีๆ ได้แก่ แพะแกะ โค ลูกโค ลูกแพะแกะที่อ้วนพี ไม่ทำลายล้างสิ่งที่ดี แต่ทำลายล้างเพียงสิ่งที่ไม่มีประโยชน์ และไร้ค่าเท่านั้น
10. พระดำรัสของพระยาเวห์มาถึงซามูเอลว่า
11. “เราเสียใจที่แต่งตั้งซาอูลขึ้นเป็นกษัตริย์ เพราะเขาหันหลังไม่ติดตามเรา ไม่ปฏิบัติตามคำสั่งของเรา” ซามูเอลรูสึกโกรธและร้องหาพระยาห์เวห์ตลอดทั้งคืน
12. เช้าตรู่วันรุ่งขึ้น ซามูเอลออกตามหาซาอูล มีผู้บอกซามูเอลว่า “ซาอูลไปที่เมืองคารเมล เพื่อสร้างอนุสาวรีย์ให้ตนเอง แล้วขากลับแวะที่เมืองกิลกาล”
13. ซามูเอลไปพบซาอูล ซาอูลตรัสกับเขาว่า “ขอพระยาห์เวห์ทรงอวยพรท่าน ข้าพเจ้าปฏิบัติตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์แล้ว”
14. ซามูเอลทูลตอบว่า “ทำไมข้าพเจ้าจึงได้ยินเสียงแพะแกะ เสียงโคร้องเล่า”
15. กษัตริย์ซาอูลทรงตอบว่า “พวกทหารยึดสัตว์เหล่านี้มาจากชาวอามาเลข เขาไว้ชีวิตแพะแกะ และโคดีที่สุด เพื่อถวายบูชาแด่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่าน ส่วนสิ่งของและสัตว์อื่นๆ พวกเราได้ทำลายล้างโดยสิ้นเชิงถวายแด่พระเจ้าแล้ว”
16. ซามูเอลทูลตอบซาอูลว่า “พอแล้ว อย่าตรัสอะไรอีก ข้าพเจ้าจะทูลให้ทรงทราบว่า พระยาห์เวห์ตรัสอะไรกับข้าพเจ้าเมื่อคืนที่แล้ว” กษัตริย์ซาอูลตรัสว่า “บอกมาเถิด”
17. ซามูเอลทูลตอบว่า “แม้พระองค์จะทรงคิดว่าไม่ทรงเป็นคนสำคัญอะไร แต่พระองค์ก็ทรงเป็นหัวหน้าของเผ่าต่างๆ ของอิสราเอล พระยาห์เวห์ทรงเจิมพระองค์ให้เป็นกษัตริย์ของอิสราเอล
18. พระยาห์เวห์ทรงส่งพระองค์ไปปฏิบัติภารกิจตรัสว่า ‘จงไปทำลายล้างชาวอามาเลขคนบาปเหล่านั้นให้หมดสิ้นเถิด จงสู้รบกับเขาจนกว่าจะทำลายเขาให้หมด’
19. ทำไมพระองค์จึงไม่ทรงเชื่อฟังพระสุรเสียงของพระยาห์เวห์ ทำไมพระองค์จึงทรงเข้าไปไขว่คว้าสิ่งของที่ยึดมาได้ และทรงทำสิ่งชั่วร้ายเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์”
20. กษัตริย์ซาอูลทรงตอบซามูเอลว่า “ข้าพเจ้าเชื่อฟังพระบัญชาของพระยาห์เวห์แล้ว และออกไปปฏิบัติภารกิจที่พระยาห์เวห์ทรงบัญชา ข้าพเจ้านำอากัก กษัตริย์ของชาวอามาเลขมา และทำลายล้างชาวอามาเลขจนหมดสิ้น
21. แต่ประชากรเก็บแพะแกะ และโคตัวดีที่สุดที่ยึดมาได้และจะต้องถูกฆ่าทำลายเสียนั้น นำมาที่เมืองกิลกาลเพื่อถวายเป็นบูชาแด่พระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่าน”
22. ซามูเอลก็ว่าพระยาห์เวห์พอพระทัยเครื่องเผาบูชา และเครื่องบูชาอื่นๆ เท่ากับที่พอพระทัยให้เชื่อฟังพระสุรเสียงของพระองค์หรือฟังเถิด การเชื่อฟังย่อมดีกว่าการถวายบูชาการอ่อนน้อมย่อมดีกว่าไขมันแกะ
23. การใช้เวทมนตร์คาถาเป็นบาปเหมือนการกบฏการไม่ยอมเชื่อฟังเป็นความผิดเหมือนการกราบไหว้รูปปฏิมาเพราะพระองค์ทรงละทิ้งไม่ยอมปฏิบัติตามพระวาจาของพระยาห์เวห์ พระยาห์เวห์ก็ทรงละทิ้งไม่ให้พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ด้วย”
24. กษัตริย์ซาอูลตรัสกับซามูเอลว่า “ข้าพเจ้าทำบาป ที่ไม่ปฏิบัติตามพระบัญชาของพระยาห์เวห์และคำสั่งของท่าน เพราะข้าพเจ้าเกรงกลัวประชากร จึงทำตามคำขอร้องของเขา
25. บัดนี้ โปรดอภัยบาปของข้าพเจ้า และกลับไปกับข้าพเจ้าเถิด เพื่อข้าพเจ้าจะได้นมัสการพระยาห์เวห์”
26. แต่ซามูเอลทูลตอบกษัตริย์ซาอูลว่า “ข้าพเจ้าจะไม่กลับไปกับพระองค์ เพราะพระองค์ทรงละทิ้งไม้ยอมปฏิบัติตามพระวาจาของพระยาห์เวห์ และพระยาห์เวห์ทรงละทิ้งไม่ให้พระองค์ทรงเป็นกษัตริย์ของอิสราเอลอีกแล้ว”
27. ซามูเอลหันหลังจะจากไป แต่กษัตริย์ซาอูลทรงดึงชายเสื้อคลุมไว้จนฉีกขาด
28. ซามูเอลจึงทูลว่า “พระยาห์เวห์ทรงฉีกอาณาจักรอิสราเอลจากพระองค์ในวันนี้ไปยกให้ผู้อื่นที่ดีกว่าพระองค์”
29. พระผู้ทรงเป็นสิริรุ่งโรจน์ของอิสราเอลไม่ทรงมุสาหรือเปลี่ยนพระทัย พระองค์ไม่ใช่มนุษย์จึงไม่เปลี่ยนพระทัย
30. ซาอูลตรัสว่า “ข้าพเจ้าทำบาปไปแล้ว ขอท่านให้เกียรติแก่ข้าพเจ้าต่อหน้าบรรดาผู้อาวุโสของอิสราเอลและต่อหน้าประชากรทั้งปวงเถิด จงกลับไปกับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะได้นมัสการพระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่าน”
31. ซามูเอลจึงกลับไปกับกษัตริย์ซาอูล และซาอูลก็ทรงนมัสการพระยาห์เวห์
32. ซามูเอลสั่งว่า “จงไปนำอากัก กษัตริย์ของชาวอามาเลขมาที่นี่” กษัตริย์อากักทรงเข้ามาหาเขาอย่างมั่นพระทัย เพราะทรงคิดว่า “ความตายที่น่าขมขื่นผ่านพ้นไปแล้ว”
33. แต่ซามูเอลกล่าวว่า “ดาบของท่านทำให้บรรดาแม่ต้องสูญเสียลูกไปฉันใดมารดาของท่านก็จะสูญเสียลูกท่ามกลางหญิงทั้งหลายฉันนั้น”แล้วซามูเอลก็ฟัน กษัตริย์อากักเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ที่เมืองกิลกาล
34. ซามูเอลออกเดินทางไปที่เมืองรามาห์ ส่วนกษัตริย์ซาอูลก็เสด็จกลับไปบ้านที่เมืองกิเบอาห์ของซาอูล
35. ซามูเอลไม่ได้พบกษัตริย์ซาอูลอีกเลยตราบเท่าที่มีชีวิตอยู่ ซามูเอลรู้สึกเป็นทุกข์ใจถึงกษัตริย์ซาอูล เพราะพระยาห์เวห์ทรงเสียพระทัยที่ทรงแต่งตั้งซาอูลขึ้นเป็นกษัตริย์ของอิสราเอล