เฉลยธรรมบัญญัติ 31
1. โมเสสกล่าวถ้อยคำต่อไปนี้แก่ชาวอิสราเอลทุกคนว่า
2. “บัดนี้ ข้าพเจ้าอายุหนึ่งร้อยยี่สิบปีแล้ว ไม่อาจเป็นผู้นำท่านได้อีกต่อไป นอกจากนี้ พระยาห์เวห์ยังตรัสกับข้าพเจ้าว่า “ท่านจะไม่ได้ข้ามแม่น้ำจอร์แดนนี้”
3. พระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่านจะทรงนำหน้าท่านข้ามแม่น้ำนี้จะทรงทำลายชนชาติต่างๆ ที่อยู่ต่อหน้าท่านและท่านจะเข้าครอบครองแผ่นดินของเขา โยชูวาจะเป็นผู้นำท่านข้ามไป ดังที่พระยาห์เวห์ตรัสไว้
4. พระยาห์เวห์จะทรงกระทำกับชนชาติเหล่านี้ ดังที่ได้เคยทรงกระทำกับสิโหนและโอก กษัตริย์ของชาวอาโมไรต์ที่พระองค์ทรงทำลายพร้อมกับแผ่นดินของเขา
5. พระยาห์เวห์จะทรงมอบชนชาติเหล่านี้ไว้ใต้อำนาจของท่าน ท่านจะต้องจัดการกับเขาตามคำสั่งทุกข้อที่ข้าพเจ้าสั่งท่านไว้
6. จงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิด อย่ากลัวเลย อย่าครั่นคร้ามเขาเลย เพราะพระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่านจะเสด็จไปกับท่าน พระองค์จะไม่ทรงทำให้ท่านผิดหวังหรือทอดทิ้งท่าน”
7. แล้วโมเสสเรียกโยชูวามากล่าวกับเขาต่อหน้าชาวอิสราเอลทุกคนว่า “จงเข้มแข็ง และกล้าหาญเถิด ท่านจะเป็นผู้นำประชากรนี้เข้าไปในแผ่นดินที่พระยาห์เวห์ทรงสาบานไว้กับบรรดาบรรพบุรุษว่าจะประทานให้เขา ท่านจะต้องทำให้เขาได้ครอบครองแผ่นดิน
8. พระยาห์เวห์จะเสด็จนำหน้าท่าน พระองค์จะสถิตกับท่าน จะไม่ทรงทำให้ท่านผิดหวังหรือทอดทิ้งท่าน อย่ากลัวและอย่าท้อแท้เลย”
9. โมเสสเขียนธรรมบัญญัตินี้ไว้เป็นลายลักษณ์อักษร แล้วมอบให้แก่บรรดาผู้อาวุโสทั้งปวงของชาวอิสราเอลและมอบให้สมณะ บุตรหลานของเลวี ผู้ดูแลหีบพันธสัญญาของพระยาห์เวห์
10. โมเสสสั่งเขาว่า “ทุกเจ็ดปี เมื่อปียกหนี้เวียนมาถึง ในเทศกาลอยู่เพิง
11. เมื่อชาวอิสราเอลทั้งปวงมาชุมนุมกันเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่านในสถานที่ที่ทรงเลือกไว้ ท่านจะต้องอ่านธรรมบัญญัตินี้ต่อหน้าชาวอิสราเอลทุกคน
12. ท่านจะต้องเรียกประชากรมาชุมนุมกันทั้งชาย หญิง เด็กๆ และคนต่างด้าวที่อาศัยอยู่ในเมืองของท่าน เพื่อทุกคนจะได้ยินและเรียนรู้ที่จะยำเกรงพระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่าน และปฏิบัติตามถ้อยคำของธรรมบัญญัตินี้ทุกประการ
13. บรรดาบุตรที่ไม่เคยได้ยินบทบัญญัตินี้จะได้ฟังและเรียนรู้ที่จะยำเกรงพระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่าน ตราบเท่าที่ท่านมีชีวิตอยู่ในแผ่นดินที่ท่านจะข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปครอบครอง”
14. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “ฟังซิ ท่านจะต้องตายในไม่ช้านี้ จงเรียกโยชูวามาเถิด จงพาเขามาที่กระโจมนัดพบ เราจะได้มอบคำสั่งให้เขา” โมเสสและโยชูวาจึงไปที่กระโจมนัดพบ
15. พระยาห์เวห์ทรงสำแดงพระองค์ที่กระโจมในเสาเมฆซึ่งลอยอยู่ที่ประตูกระโจม
16. พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “ท่านจะต้องตายไปอยู่กับบรรดาบรรพบุรุษในไม่ช้า ประชากรนี้จะขายตัวเหมือนหญิงแพศยา นมัสการเทพเจ้าของชนต่างชาติที่อยู่ในแผ่นดินที่เขากำลังจะเข้าไปอาศัยอยู่ด้วย เขาจะละทิ้งเรา และละเมิดพันธสัญญาที่เราได้ทำไว้กับเขา
17. วันนั้น เราจะโกรธเขามาก เราจะทิ้งเขาไป จะไม่ให้เขาเห็นหน้าเราอีก และเขาจะถูกทำลาย ภัยพิบัติและความทุกข์ยากมากมายจะเกิดขึ้นกับเขา แล้วในวันนั้น เขาจะเข้าใจว่า ภัยพิบัติเหล่านี้เกิดขึ้นเพราะเรา ซึ่งเป็นพระเจ้าของเขา ไม่อยู่กับเขาอีกต่อไป”
18. ในวันนั้น เราจะไม่ให้เขาเห็นหน้าเราอีก เพราะเขาทำชั่วร้าย หันไปนมัสการเทพเจ้าอื่น
19. บัดนี้ จงเขียนเพลงบทนี้ไว้สอนชาวอิสราเอลทุกคนให้จดจำขึ้นใจ เพราะเพลงบทนี้จะเป็นพยานกล่าวโทษชาวอิสราเอลแทนเรา
20. เมื่อเราจะนำเขาเข้าสู่แผ่นดินที่มีน้ำนมและน้ำผึ้งไหลอย่างอุดมสมบูรณ์ ดังที่เราได้สาบานไว้กับบรรพบุรุษของเขา เขาจะมีอาหารกินอิ่มและอยู่อย่างมีความสุข แต่แล้วเขาจะหันไปรับใช้เทพเจ้าอื่น เขาจะละทิ้งเราและละเมิดพันธสัญญาของเรา
21. เมื่อภัยพิบัติและความทุกข์ยากมากมายจะเกิดขึ้นกับเขาแล้ว เพลงบทนี้จะเป็นพยานกล่าวโทษเขาแทนเรา เพราะลูกหลานของเขาจะไม่ลืมขับร้องเพลงบทนี้ ขณะนี้ ก่อนที่เราจะนำเขาไปยังแผ่นดินที่เราสาบานไว้ว่าจะมอบให้เขา เราก็รู้แล้วว่าเขาคิดจะทำอะไร
22. วันนั้น โมเสสจึงเขียนเพลงบทนี้สอนชาวอิสราเอล
23. พระยาห์เวห์ทรงบัญชาแก่โยชูวา บุตรของนูนว่า “จงเข้มแข็งและกล้าหาญเถิด ท่านจะเป็นผู้นำชาวอิสราเอลไปยังแผ่นดินที่เราสาบานไว้กับเขา เราจะสถิตกับท่าน”
24. เมื่อโมเสสเขียนถ้อยคำของธรรมบัญญัตินี้ทุกประการลงในหนังสือจบแล้ว
25. เขาสั่งชนเลวีผู้ดูแลหีบพันธสัญญาของพระยาห์เวห์ว่า
26. “จงนำหนังสือธรรมบัญญัติเล่มนี้ไปวางไว้ข้างหีบพันธสัญญาของพระยาห์เวห์ พระเจ้าของท่าน วางไว้ที่นั่น เพื่อเป็นพยานกล่าวโทษท่าน
27. ข้าพเจ้ารู้ว่าท่านเป็นคนดื้อดึงชอบกบฏ ถ้าท่านเป็นกบฏต่อพระยาห์เวห์ ขณะที่ข้าพเจ้ายังมีชีวิตอยู่ในหมู่ท่าน ท่านจะยิ่งเป็นกบฏมากกว่านั้นอีก หลังจากที่ข้าพเจ้าตายไปแล้ว”
28. จงเรียกบรรดาผู้อาวุโสของเผ่าต่างๆ และเจ้าหน้าที่มาชุมนุมกันต่อหน้าข้าพเจ้า เพื่อข้าพเจ้าจะได้กล่าวถ้อยคำเหล่านี้ให้เขาฟัง ข้าพเจ้าจะขอให้ฟ้าดินมาเป็นพยานกล่าวโทษเขา
29. ข้าพเจ้ารู้ว่า หลังจากข้าพเจ้าสิ้นชีวิตไปแล้ว ท่านจะต้องทำชั่วอย่างแน่นอน เปลี่ยนวิถีชีวิตไปจากคำสั่งสอนของข้าพเจ้า แล้วในที่สุด ท่านจะต้องประสบภัยพิบัติ เพราะท่านได้ทำสิ่งชั่วร้ายเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ ทำให้พระองค์ทรงพระพิโรธเพราะความประพฤติของท่าน
30. แล้วโมเสสจึงกล่าวถ้อยคำเพลงบทนี้ให้ชุมชนชาวอิสราเอลทุกคนฟังจนจบ