วิวรณ์ 6
1. เมื่อลูกแกะทรงเปิดตราผนึกดวงแรกในเจ็ดดวงนั้น ข้าพเจ้าเห็นและได้ยินผู้มีชีวิตตนหนึ่งในสี่ตนนั้นร้องเสียงดังดุจฟ้าร้องว่า “มาเถิด”
2. ทันใดนั้น ข้าพเจ้าเห็นม้าขาวตัวหนึ่ง ผู้ขี่ถือคันธนู เขาได้รับมงกุฎ และออกไปอย่างมีชัยเพื่อจะได้ชัยชนะต่อๆ ไป
3. เมื่อลูกแกะทรงเปิดตราผนึกดวงที่สอง ข้าพเจ้าได้ยินผู้มีชีวิตตนที่สองร้องว่า “มาเถิด”
4. แล้วม้าอีกตัวหนึ่งสีแดงสดก็เข้ามา ผู้ขี่ได้รับมอบหมายให้นำสันติภาพไปจากแผ่นดิน ปล่อยให้มนุษย์ฆ่ากัน เขาได้รับดาบใหญ่เล่มหนึ่ง
5. เมื่อลูกแกะทรงเปิดตราผนึกดวงที่สาม ข้าพเจ้าได้ยินผู้มีชีวิตตนที่สามร้องว่า “มาเถิด” ทันใดนั้นข้าพเจ้าเห็นม้าดำตัวหนึ่ง ผู้ขี่ถือตราชูคู่หนึ่ง
6. ข้าพเจ้าได้ยินเสียงเหมือนกับมาจากหมู่ผู้มีชีวิตทั้งสี่ตน พูดว่า “ค่าจ้างหนึ่งวันซื้อข้าวสาลีได้หนึ่งกิโลกรัมเท่านั้น ค่าจ้างหนึ่งวันซื้อข้าวบาร์เลย์ได้สามกิโลกรัมเท่านั้น อย่าใช้น้ำมันและเหล้าองุ่น ให้สิ้นเปลือง”
7. เมื่อลูกแกะทรงเปิดตราผนึกดวงที่สี่ ข้าพเจ้าได้ยินเสียงของผู้มีชีวิตตนที่สี่ร้องว่า “มาเถิด”
8. ทันใดนั้น ข้าพเจ้าเห็นม้าตัวหนึ่ง สีเขียวซีด ผู้ขี่มีชื่อว่า “ความตาย” แดนมรณะติดตาม มา ทั้งความตายและแดนผู้ตายได้รับอำนาจที่จะ ฆ่า หนึ่งในสี่ของแผ่นดิน ด้วยดาบ ความอดอยาก โรคระบาดและสัตว์ร้าย
9. เมื่อลูกแกะทรงเปิดตราผนึกดวงที่ห้า ข้าพเจ้าเห็นวิญญาณที่ใต้แท่นบูชา วิญญาณเหล่านั้นเป็นวิญญาณของผู้ที่ถูกประหารชีวิตเพราะพระวาจาของพระเจ้า และเพราะคำพยานที่เขาให้
10. เขาเหล่านั้นร้องเสียงดังว่า “ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ผู้ศักดิ์สิทธิ์และน่าเชื่อถือ พระองค์จะทรงรีรออีกนานเท่าใดเล่าที่จะทรงตัดสินลงโทษผู้อาศัยบนแผ่นดินเป็นการแก้แค้นแทนโลหิตของเรา”
11. แล้วแต่ละคนได้รับเสื้อขาว และได้รับพระวาจาให้อดทนต่อไปอีกระยะหนึ่งจนกว่าเพื่อนผู้รับใช้และพี่น้องของเขาที่จะต้องถูกประหารชีวิตเหมือนเขาจะมีจำนวนครบถ้วน
12. ข้าพเจ้าเห็นลูกแกะทรงเปิดตราผนึกดวงที่หก เกิดแผ่นดินไหวรุนแรง ดวงอาทิตย์มืดดำเหมือนผ้าดำไว้ทุกข์ ดวงจันทร์เปลี่ยนเป็นสีแดงเหมือนเลือด
13. ดวงดาวบนท้องฟ้าตกลงมา บนแผ่นดิน เหมือนผลมะเดื่อเทศ ที่ยังไม่สุกหล่นจากต้นเมื่อถูกลมแรง
14. ท้องฟ้าสูญหายไปเหมือนกับม้วนหนังสือที่ถูกม้วนเก็บ ภูเขาและเกาะทั้งหลายต่างถูกเคลื่อนย้ายไปจากที่เดิม
15. กษัตริย์แห่งแผ่นดิน ผู้ยิ่งใหญ่ แม่ทัพนายกอง เศรษฐีและผู้มีอำนาจ ทาสและคนอิสระทั้งหลาย ต่างหลบซ่อนอยู่ในถ้ำและตามซอกหินของภูเขา
16. เขาร้องบอกกับภูเขาและก้อนหินว่า จงล้มทับเราเถิด จงซ่อนเราไว้ให้พ้นจากพระพักตร์พระองค์ผู้ประทับอยู่บนพระบัลลังก์และจากพระพิโรธของลูกแกะ
17. เพราะ วันยิ่งใหญ่ที่เขาจะรับโทษทัณฑ์ มาถึงแล้ว และผู้ใดจะยืนหยัดอยู่ได้