วิวรณ์ 16
1. ข้าพเจ้าได้ยินเสียงดังจากพระวิหารกล่าวแก่ทูตสวรรค์ทั้งเจ็ดองค์ว่า “จงไปเทขันทั้งเจ็ดใบซึ่งบรรจุการลงโทษทั้งเจ็ดประการจากพระเจ้าลงบนแผ่นดินเถิด”
2. ทูตสวรรค์องค์แรกจึงออกไปและเทขันของตนลงบนแผ่นดิน คนทั้งหลายที่มีเครื่องหมายของสัตว์ร้ายและกราบนมัสการรูปปั้นของมัน ก็เกิดเป็นแผลร้ายที่เจ็บปวด
3. ทูตสวรรค์องค์ที่สองเทขันของตนลงในทะเล ทะเลก็กลายเป็นเลือดเหมือนเลือดของผู้ตาย บรรดาสิ่งมีชีวิตทั้งหลายที่อยู่ในทะเลก็ตายสิ้น
4. ทูตสวรรค์องค์ที่สามเทขันของตนลงในแม่น้ำและตาน้ำทั้งหลาย แหล่งน้ำเหล่านั้นก็กลายเป็นเลือด
5. ข้าพเจ้าได้ยินทูตสวรรค์ผู้ดูแลน้ำกล่าวว่า “ข้าแต่พระองค์ผู้ศักดิ์สิทธิ์ ผู้ทรงดำรงอยู่ในปัจจุบันและในอดีต พระองค์ทรงเที่ยงธรรมที่ทรงพิพากษาเช่นนี้
6. เขาเหล่านั้นหลั่งโลหิตของบรรดาผู้ศักดิ์สิทธิ์และบรรดาประกาศก พระองค์ทรงให้เขาดื่มเลือด ก็เหมาะสมแล้ว”
7. ข้าพเจ้าได้ยินพระแท่นบูชากล่าวว่า “ถูกแล้ว ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าผู้ทรงสรรพานุภาพ การพิพากษาของ พระองค์นั้นสัตย์จริงและเที่ยงธรรม”
8. ทูตสวรรค์องค์ที่สี่เทขันของตนลงบนดวงอาทิตย์ ดวงอาทิตย์ก็ได้รับอำนาจให้ส่งไฟมาเผามนุษย์
9. แม้ว่ามนุษย์เหล่านั้นถูกแสงแดดแผดเผาอย่างแรงกล้า เขาก็ยังพูดดูหมิ่นพระนามพระเจ้าผู้ทรงอำนาจเหนือภัยพิบัติเหล่านั้น เขาไม่ยอมกลับใจและไม่ยอมถวายพระเกียรติแด่พระองค์
10. ทูตสวรรค์องค์ที่ห้าเทขันของตนลงบนบัลลังก์ของสัตว์ร้าย อาณาจักรของมันก็มืดไป ผู้คนกัดลิ้นของตนเพราะเจ็บปวด
11. เขาพูดดูหมิ่นพระเจ้าแห่งสวรรค์เพราะความเจ็บปวดและเพราะบาดแผลที่ได้รับ แต่ไม่ยอมกลับใจละทิ้งกิจการของตน
12. ทูตสวรรค์องค์ที่หกเทขันของตนลงในแม่น้ำใหญ่ยูเฟรติส น้ำทั้งหมดก็แห้งเพื่อเตรียมทางให้บรรดากษัตริย์จากทิศตะวันออก
13. ข้าพเจ้าเห็นจิตโสโครกสามตนรูปร่างเหมือนกบออกมาจากปากของมังกร ปากของสัตว์ร้ายและปากของประกาศกเทียม
14. จิตเหล่านี้เป็นจิตของปีศาจซึ่งทำปาฏิหาริย์ และออกไปพบบรรดากษัตริย์ทั่วแผ่นดิน เพื่อรวบรวมให้มาทำสงครามในวันยิ่งใหญ่ของพระเจ้าผู้ทรงสรรพานุภาพ”
15. ดูเถิด เรามาเหมือนขโมย ผู้ที่ตื่นเฝ้า และรักษาเสื้อผ้าของตนไว้ย่อมเป็นสุข เขาจะไม่ต้องเดินเปลือยกายให้ใครๆ เห็นความน่าละอายของตน
16. จิตทั้งสามตนรวบรวมบรรดากษัตริย์มายังสถานที่ที่เรียกเป็นภาษาฮีบรูว่าอาร์มาเกดโดน
17. ทูตสวรรค์องค์ที่เจ็ดเทขันของตนลงในอากาศ และมีเสียงดังออกจากพระวิหารตรงหน้าพระบัลลังก์ว่า “สำเร็จแล้ว”
18. เกิดฟ้าแลบฟ้าร้องและเสียงดังตามมาด้วย แผ่นดินไหวรุนแรงมาก อย่างที่ไม่เคยมีมาก่อนตั้งแต่เริ่มมีมนุษยชาติบนแผ่นดิน
19. นครใหญ่แยกออกเป็นสามส่วน บรรดาเมืองต่างๆ ของนานาชาติล่มสลาย พระเจ้าทรงระลึกถึงนครบาบิโลนยิ่งใหญ่ เพื่อจะให้นครนั้นดื่มจากถ้วยเหล้าองุ่นที่มอมเมาคือการลงโทษยิ่งใหญ่จากพระองค์
20. เกาะทุกเกาะหายไป และก็หาภูเขาไม่พบ
21. ลูกเห็บก้อนมหึมา ตกจากท้องฟ้าลงมาเหนือมนุษย์ มนุษย์พูดดูหมิ่นพระเจ้าเพราะภัยพิบัติที่เกิดจากลูกเห็บนี้ ซึ่งเป็นภัยพิบัติร้ายแรงยิ่งนัก