ลูกา 7

1. เมื่อ​พระ​เยซู​เจ้า​ตรัส​พระ​วาจา​ทั้งหมด​นี้​ให้​ประชาชน​ฟัง​จบ​แล้ว พระองค์​เสด็จ​เข้า​ไป​ใน​เมือง​คาเป​อร​นา​อุม
2. ผู้รับ​ใช้​ของ​นาย​ร้อย​คน​หนึ่ง​กำลัง​ป่วย​ใกล้​จะ​ตาย นาย​รัก​เขา​มาก
3. เมื่อ​นาย​ร้อย​ได้​ยิน​เรื่อง​เกี่ยวกับ​พระ​เยซู​เจ้า จึง​ส่ง​ผู้​อาวุโส​บาง​คน​ของ​ชาวยิว มา​อ้อน​วอน​พระองค์​ให้​เสด็จ​ไป​ช่วยชีวิต​ของ​ผู้รับ​ใช้
4. คน​เหล่านั้น​มา​เฝ้า​พระ​เยซู​เจ้า อ้อน​วอน​รบ​เร้า​พระองค์​ว่า “​นาย​ร้อย​ผู้​นี้​สมควร​ที่​ท่าน​จะ​ช่วยเหลือ
5. เพราะ​เขา​รัก​ชน​ชาติ​ของ​เรา และ​ได้​สร้าง​ศาลา​ธรรม​ให้​เรา”
6. พระ​เยซู​เจ้า​จึง​เสด็จ​ไป​กับ​คน​เหล่านั้น เมื่อ​พระองค์​เสด็จ​มา​ใกล้​จะ​ถึง​บ้าน นาย​ร้อย​ใช้​เพื่อน​บาง​คน​ไป​ทูล​พระองค์​ว่า “​พระองค์​เจ้า​ข้า อย่า​ลำบาก​ไป​เลย ข้าพเจ้า​ไม่​สมควร​ให้​พระองค์​เสด็จ​เข้า​มา​ใน​บ้าน​ของ​ข้าพเจ้า
7. เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้า​จึง​ไม่​อาจ​เอื้อม​ที่​จะ​ออกมา​พบ​กับ​พระองค์ แต่​ขอ​พระองค์​ตรัส​เพียง​คำ​เดียว ผู้รับ​ใช้​ของ​ข้าพเจ้า​ก็​จะ​หาย​จาก​โรค
8. ข้าพเจ้า​เป็น​ผู้​อยู่​ใต้​บังคับ​บัญชา แต่​ยัง​มี​ทหาร​อยู่​ใต้​บังคับ​บัญชา​ด้วย ข้าพเจ้า​บอก​คน​หนึ่ง​ว่า “​ไป” เขา​ก็​ไป บอก​อีก​คน​หนึ่ง​ว่า “​มา” เขา​ก็​มา ข้าพเจ้า​บอก​ผู้รับ​ใช้​ว่า “​ทำ​สิ่ง​นี้” เขา​ก็​ทำ​’
9. เมื่อ​พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​ได้​ยิน​ถ้อยคำ​เหล่านี้ ทรง​ประหลาด​พระทัย ทรง​หัน​พระ​พักตร์​ไป​ยัง​ประชาชน​ที่​ติดตาม​พระองค์​ตรัส​ว่า “​เรา​บอก​ท่าน​ทั้งหลาย​ว่า เรา​ยัง​ไม่​เคย​พบ​ใคร​มี​ความ​เชื่อ​มาก​เช่นนี้​ใน​อิสราเอล​เลย”
10. เมื่อ​เพื่อน​ที่​ถูก​ใช้​มา​กลับไป​ถึง​บ้าน ก็​พบว่า​ผู้รับ​ใช้​ผู้​นั้น​หาย​เป็น​ปกติ​แล้ว
11. หลังจาก​นั้น​ไม่​นาน พระ​เยซู​เจ้า​เสด็จ​ไป​ที่​เมือง​หนึ่ง​ชื่อ​นา​อิน บรรดา​ศิษย์​และ​ประชาชน​จำนวน​มาก​ติดตาม​พระองค์​ไป
12. เมื่อ​พระองค์​เสด็จ​มา​ใกล้​ประตู​เมือง​ก็​ทรง​เห็น​คน​หาม​ศพ​ออกมา ผู้ตาย​เป็น​บุตร​คน​เดียว​ของ​มารดา​ซึ่ง​เป็น​ม่าย ชาวเมือง​กลุ่ม​ใหญ่​มา​พร้อม​กับ​นาง​ด้วย
13. เมื่อ​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ทรง​เห็น​นาง​ก็​ทรง​สงสาร​และ​ตรัส​กับ​นาง​ว่า “​อย่า​ร้องไห้​ไป​เลย”
14. แล้ว​พระองค์​เสด็จ​เข้า​ไป​ใกล้ ทรง​แตะ​แคร่​หาม​ศพ คน​หาม​ก็​หยุด พระองค์​จึง​ตรัส​ว่า “​หนุ่ม​เอ๋ย เรา​บอก​เจ้า​ว่า จง​ลุก​ขึ้น​เถิด”
15. คน​ตาย​ก็​ลุก​ขึ้น​นั่ง​และ​เริ่ม​พูด พระ​เยซู​เจ้า​จึง ทรง​มอบ​เขา​ให้แก่​มารดา
16. ทุก​คน​ต่าง​มี​ความ​กลัว​และ​ถวาย​พระ​เกียรติ​แด่​พระ​เจ้า กล่าว​ว่า “​ประกาศก​ยิ่งใหญ่​ได้​เกิดขึ้น​ใน​หมู่​เรา พระ​เจ้า​ได้​เสด็จ​มา​เยี่ยม​ประชากร​ของ​พระองค์”
17. และ​ข่าว​เรื่อง​นี้​ก็​แพร่​ไป​ทั่ว​แคว้น​ยูเดีย​และ​ทั่ว​อาณา​บริเวณ​นั้น
18. บรรดา​ศิษย์​ของ​ยอห์น​แจ้ง​ข่าว​เรื่อง​ทั้งหมด​นี้​ให้​เขา​ทราบ ยอห์น​จึง​เรียก​ศิษย์​มา​สอง​คน
19. แล้ว​ส่งไป​เฝ้า​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ให้​ทูล​ถาม​ว่า “​ท่าน​คือ​ผู้​ที่​จะต้อง​มา หรือ​เรา​จะต้อง​รอ​คอย​ผู้อื่น​อีก”
20. เมื่อ​คน​ทั้ง​สอง​มา​พบ​พระองค์​แล้ว​จึง​กล่าว​ว่า “​ยอห์น​ผู้ทำ​พิธี​ล้าง​ส่ง​เรา​มา​ถาม​ท่าน​ว่า ‘​ท่าน​คือ​ผู้​ที่​จะต้อง​มา หรือ​เรา​จะต้อง​รอ​คอย​ผู้อื่น​อีก​’ “
21. ขณะนั้น พระ​เยซู​เจ้า​กำลัง​ทรง​รักษา​คน​จำนวน​มาก​ให้​หาย​จาก​โรค จาก​ความ​ทุกข์​ทรมาน​และ​จาก​จิต​ชั่ว​ร้าย ทั้ง​ทรง​ทำ​ให้​คน​ตา​บอด​หลาย​คน​กลับ​มองเห็น​ได้
22. พระองค์​จึง​ตรัส​ตอบ​ศิษย์​ทั้ง​สอง​คน​ของ​ยอห์น​ว่า “​จง​ไป​บอก​ยอห์น​ถึง​สิ่ง​ที่​ท่าน​ได้​เห็น​และ​ได้​ยิน คน​ตา​บอด​กลับ​แล​เห็น คน​ง่อย​เดิน​ได้ คน​โรค​เรื้อน​หาย​จาก​โรค คน​หู​หนวก​ได้​ยิน คน​ตาย​กลับคืน​ชีพ คน​จน​ได้​ฟัง​ข่าว​ดี
23. ผู้​ที่​ไม่​เคลือบ​แคลง​ใจ​ใน​เรา ย่อม​เป็น​สุข”
24. เมื่อ​ผู้​ที่​ยอห์น​ส่ง​มา​จาก​ไป​แล้ว พระ​เยซู​เจ้า​จึง​ตรัส​กับ​ประชาชน​ถึง​ยอห์น​ว่า
25. “​ท่าน​ทั้งหลาย​ไป​ดู​อะไร​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร ไป​ดู​ต้น​อ้อ​ไหว​ไป​ตาม​ลม​หรือ ไม่ใช่ แล้ว​ท่าน​ไป​ดู​อะไร​เล่า ดู​คน​สวม​เสื้อผ้า​สวยงาม​หรือ คน​ที่​สวม​เสื้อผ้า​สวยงาม​และ​กิน​ดื่ม​อย่าง​ฟุ่มเฟือย​นั้น​มี​อยู่​เฉพาะ​ใน​พระราชวัง
26. ถ้า​เช่นนั้น​ท่าน​ไป​ดู​อะไร ไป​ดู​ประกาศก​หรือ ถูก​แล้ว เรา​บอก​ท่าน ไป​ดู​ยิ่ง​กว่า​ประกาศก​อีก
27. ผู้​นี้​แหละ​พระ​คัมภีร์​กล่าวถึง​ว่าเรา​ส่ง​ทูต​ของ​เรา​นำหน้า​ท่านเพื่อ​เตรียม​ทาง​ไว้​สำหรับ​ท่าน
28. “​เรา​กล่าว​แก่​ท่าน​ทั้งหลาย​ว่า​ใน​บรรดา​ผู้​ที่​เกิด​จาก​สตรี ไม่​มี​ใคร​ยิ่งใหญ่​กว่า​ยอห์น​อีก​แล้ว กระนั้น​ก็​ดี ผู้​ต่ำ​ต้อย​ที่สุด​ใน​พระ​อาณาจักร​ของ​พระ​เจ้า​ก็​ยัง​ยิ่งใหญ่​กว่า​ยอห์น”
29. ประชาชน​ทั้งหลาย​ที่​ได้​ฟัง​และ​บรรดา​คน​เก็บ​ภาษี​ได้รับ​พิธี​ล้าง​จาก​ยอห์น​และ​ยอมรับ​ว่า​พระ​เจ้า​ทรง​เที่ยง​ธรรม
30. แต่​บรรดา​ชาวฟา​ริ​สี​และ​นัก​กฎหมาย​ไม่​ยอมรับ​พิธี​ล้าง​จาก​ยอห์น จึง​ต่อต้าน​แผนการ​ของ​พระ​เจ้า​สำหรับ​ตน
31. “​เรา​จะ​เปรียบ​คน​ยุค​นี้​กับ​สิ่ง​ใด​ดี เขา​เหมือนกับ​สิ่ง​ใด
32. เขา​เป็น​เสมือน​เด็กๆ ที่​นั่ง​ตาม​ลาน​สาธารณะ ร้อง​บอก​เพื่อนๆ ว่าเรา​เป่า​ขลุ่ยเจ้า​ก็​ไม่​เต้นรำเรา​ร้อง​เพลง​โศกเศร้าเจ้า​ก็​ไม่​ร้องไห้
33. ยอห์น​ผู้ทำ​พิธี​ล้าง​ได้มา ไม่​กิน​อาหาร ไม่​ดื่ม​เหล้า​องุ่น ท่าน​ก็​ว่า “​คน​นี้​มี​ปีศาจ​สิง”
34. บุตร​แห่ง​มนุษย์​ได้มา กิน​และ​ดื่ม ท่าน​ก็​ว่า “​ดูซิ นัก​กิน​นัก​ดื่ม เป็น​เพื่อน​กับ​คน​เก็บ​ภาษี​และ​คน​บาป”
35. พระ​ปรีชา​ญาณ​ของ​พระ​เจ้า​ผ่าน​การ​พิสูจน์​แล้ว​ว่า​ถูกต้อง​โดย​ผู้​ปฏิบัติ​ตาม​พระ​ปรีชา​ญาณ​นั้น”
36. ชาวฟา​ริ​สี​คน​หนึ่ง​ทูล​เชิญ​พระ​เยซู​เจ้า​ไป​เสวย​พระ​กระยา​หาร​กับ​เขา พระองค์​เสด็จ​เข้า​ไป​ใน​บ้าน​ของ​ชาวฟา​ริ​สี​และ​ประทับ​ที่​โต๊ะ
37. ใน​เมือง​นั้น​มี​หญิง​คน​หนึ่ง​เป็น​คน​บาป เมื่อ​นาง​รู้​ว่า พระ​เยซู​เจ้า​กำลัง​ประทับ​ร่วม​โต๊ะ​อยู่​ใน​บ้าน​ของ​ชาวฟา​ริ​สี จึง​ถือ​ขวด​หิน​ขาว​บรรจุ​น้ำมัน​หอม​เข้า​มา​ด้วย
38. นาง​มา​อยู่​ด้านหลัง​ของ​พระองค์​ใกล้ๆ พระ​บาท ร้องไห้​จน​น้ำตา​หยด​ลง​เปียก​พระ​บาท นาง​ใช้​ผม​เช็ด​พระ​บาท จูบ​พระ​บาท​และ​ใช้​น้ำมัน​หอม​ชโลม​พระ​บาท
39. ชาวฟา​ริ​สี​ที่​ทูล​เชิญ​พระองค์​เห็น​ดังนี้​ก็​คิด​ใน​ใจ​ว่า “​ถ้า​ผู้​นี้​เป็น​ประกาศก เขา​คง​จะ​รู้​ว่า​หญิง​ที่​กำลัง​แตะ​ต้อง​เขา​อยู่​นี้​เป็น​ใคร​และ​เป็น​คน​ประเภท​ไหน นาง​เป็น​คน​บาป”
40. พระ​เยซู​เจ้า​จึง​ตรัส​กับ​เขา​ว่า “​ซี​โมน เรา​มี​เรื่อง​จะ​พูด​กับ​ท่าน” เขา​ตอบ​ว่า “​เชิญ​พูด​มา​เถิด อาจารย์”
41. พระองค์​จึง​ตรัส​ว่า “​เจ้าหนี้​คน​หนึ่ง​มี​ลูกหนี้​อยู่​สอง​คน คน​หนึ่ง​เป็น​หนี้​อยู่​ห้า​ร้อย​เหรียญ อีก​คน​หนึ่ง​เป็น​หนี้​อยู่​ห้า​สิบ​เหรียญ
42. ทั้ง​สอง​คน​ไม่​มี​อะไร​จะ​ใช้​หนี้ เจ้าหนี้​จึง​ยก​หนี้​ให้​ทั้งหมด ใน​สอง​คน​นี้ คน​ไหน​จะ​รัก​เจ้าหนี้​มากกว่า​กัน”
43. ซี​โมน​ตอบ​ว่า “​ข้าพเจ้า​คิด​ว่า​เป็น​คน​ที่​ได้รับ​การ​ยก​หนี้​ให้​มากกว่า” พระ​เยซู​เจ้า​จึง​ตรัส​กับ​เขา​ว่า “​ท่าน​ตัดสิน​ถูกต้อง​แล้ว”
44. พระองค์​ทรง​หัน​พระ​พักตร์​มา​ทาง​หญิง​ผู้​นั้น ตรัส​กับ​ซี​โมน​ว่า “​ท่าน​เห็น​หญิง​ผู้​นี้​ใช่​ไหม เรา​เข้า​มา​ใน​บ้าน​ของ​ท่าน ท่าน​ไม่ได้​เอา​น้ำ​มา​ล้าง​เท้า​ให้​เรา แต่​นาง​ได้​หลั่ง​น้ำตา​รด​เท้า​ของ​เรา​และ​ใช้​ผม​เช็ด​ให้
45. ท่าน​ไม่ได้​จูบ​คำนับ​เรา แต่​นาง​จูบ​เท้า​ของ​เรา​ตลอดเวลา​ตั้งแต่​เรา​เข้า​มา
46. ท่าน​ไม่ได้​ใช้​น้ำมัน​เจิม​ศีรษะ​ให้​เรา แต่​นาง​ใช้​น้ำมัน​หอม​ชโลม​เท้า​ของ​เรา
47. เพราะ​เหตุ​นี้ เรา​บอก​ท่าน​ว่า​บาป​จำนวน​มาก​ของ​นาง​ได้รับ​การ​อภัย​แล้ว​เพราะ​นาง​มี​ความ​รัก​มาก ผู้​ที่​ได้รับ​การ​อภัย​น้อย​ก็​ย่อม​มี​ความ​รัก​น้อย”
48. แล้ว​พระองค์​ตรัส​กับ​นาง​ว่า “​บาป​ของ​เจ้า​ได้รับ​การ​อภัย​แล้ว”
49. บรรดา​ผู้​ร่วม​โต๊ะ​จึง​เริ่ม​พูด​กัน​ว่า “​คน​นี้​เป็น​ใคร จึง​ทำ​ได้​แม้แต่​การ​อภัย​บาป”
50. พระองค์​ตรัส​กับ​หญิง​นั้น​ว่า “​ความ​เชื่อ​ของ​เจ้า​ช่วย​เจ้า​ให้​รอด​พ้น​แล้ว จง​ไป​เป็น​สุข​เถิด”

Chapters

123456789101112131415161718192021222324