ลูกา 5

1. วัน​หนึ่ง พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​ยืน​อยู่​บน​ฝั่ง​ทะเลสาบ​เยนเน​ซาเรท ขณะที่​ประชาชน​เบียดเสียด​รอบ​พระองค์​เพื่อ​ฟัง​พระ​วาจา​ของ​พระ​เจ้า
2. พระองค์​ทอดพระเนตร​เห็น​เรือ​สอง​ลำ​จอด​อยู่​ริม​ฝั่ง ชาวประมง​กำลัง​ซัก​อวน​อยู่​นอก​เรือ
3. พระองค์​จึง​เสด็จ​ลง​เรือ​ลำ​หนึ่ง​ซึ่ง​เป็น​ของ​ซี​โมน ทรง​ขอให้​เขา​ถอย​เรือ​ออกไป​จาก​ฝั่ง​เล็กน้อย แล้ว​ประทับ​สั่ง​สอน​ประชาชน​จาก​เรือ​นั้น
4. เมื่อ​ตรัส​สอน​เสร็จ​แล้ว พระองค์​ตรัส​แก่​ซี​โมน​ว่า “​จง​แล่น​เรือ​ออกไป​ที่​ลึก​และ​ลง​อวน​จับ​ปลา​เถิด”
5. ซี​โมน​ทูล​ตอบ​ว่า “​พระ​อาจารย์ พวก​เรา​ทำงาน​หนัก​มา​ทั้ง​คืน​แล้ว จับ​ปลา​ไม่ได้​เลย แต่​เมื่อ​พระองค์​มี​พระ​ดำรัส ข้าพเจ้า​ก็​จะ​ลง​อวน”
6. เมื่อ​ทำ​ดังนี้​แล้ว พวก​เขา​จับ​ปลา​ได้​จำนวน​มาก​จน​อวน​เกือบ​ขาด
7. เขา​จึง​ส่ง​สัญญาณ​เรียก​เพื่อน​ใน​เรือ​อีก​ลำ​หนึ่ง​ให้​มา​ช่วย พวก​นั้น​ก็​มา​และ​นำ​ปลา​ใส่​เรือ​เต็ม​ทั้ง​สอง​ลำ จน​เรือ​เกือบ​จม
8. เมื่อ​ซี​โมนเปโตร เห็น​ดังนี้ จึง​กราบ​ลง​ที่​พระ​ชานุ​ของ​พระ​เยซู​เจ้า ทูล​ว่า “​โปรด​ไป​จาก​ข้าพเจ้า​เสีย​เถิด พระ​เจ้า​ข้า เพราะ​ข้าพเจ้า​เป็น​คน​บาป”
9. เพราะ​เขา​และ​คน​อื่นๆ ที่​อยู่​กับ​เขา​ต่าง​ประหลาด​ใจ​มาก​ที่​จับ​ปลา​ได้​มาก​เช่นนั้น
10. ยากอบ​และ​ยอห์น บุตร​ของ​เศเบ​ดี ซึ่ง​เป็น​ผู้ร่วมงาน​กับ​ซี​โมน ก็​ประหลาด​ใจ​เช่นเดียวกัน พระ​เยซู​เจ้า​จึง​ตรัส​แก่​ซี​โมน​ว่า “​อย่า​กลัว​เลย ตั้งแต่​นี้​ไป ท่าน​จะ​เป็น​ชาวประมง​หา​มนุษย์”
11. เมื่อ​พวก​เขา​นำ​เรือ​กลับ​ถึง​ฝั่ง​แล้ว ก็​ละ​ทิ้ง​ทุก​สิ่ง​และ​ติดตาม​พระองค์​ไป
12. วัน​หนึ่ง ขณะที่​พระ​เยซู​เจ้า​ประทับ​อยู่​ใน​เมือง​หนึ่ง ชาย​คน​หนึ่ง​เป็น​โรค​เรื้อน​เต็ม​ตัว เมื่อ​เห็น​พระองค์ ก็​กราบ​พระ​บาท​อ้อน​วอน​ว่า “​พระ​เจ้า​ข้า ถ้า​พระองค์​พอ​พระทัย พระองค์​ย่อม​ทรง​รักษา​ข้าพเจ้า​ให้​หาย​ได้”
13. พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​ยื่น​พระ​หัตถ์​สัมผัส​เขา ตรัส​ว่า “​เรา​พอใจ จง​หาย​เถิด”
14. พระองค์​ทรง​กำชับ​เขา​มิ​ให้​บอก​ผู้ใด แต่ “​จง​ไป​แสดง​ตน​แก่​สมณะ และ​ถวาย​เครื่อง​บูชา​ตามที่​โมเสส​กำหนด เพื่อ​เป็น​หลักฐาน​แก่​คน​ทั้งหลาย​ว่า​ท่าน​หาย​จาก​โรค​แล้ว”
15. ข่าว​เกี่ยวกับ​พระองค์​กลับ​กระจาย​ออกไป​มาก​ขึ้น ประชาชน​จำนวน​มาก​ต่าง​มา​ฟัง​พระองค์​และ​รับ​การ​รักษา​โรค
16. แต่​พระองค์​เสด็จ​ไป​ยัง​ที่​สงัด​และ​ทรง​อธิษฐาน​ภาวนา
17. วัน​หนึ่ง ขณะที่​พระ​เยซู​เจ้า​กำลัง​ทรง​สั่ง​สอน บรรดา​ชาวฟา​ริ​สี​และ​นัก​กฎหมาย​ซึ่ง​มา​จาก​ทุก​หมู่บ้าน​ใน​แคว้น​กา​ลิ​ลี​และ​จาก​กรุง​เยรูซาเล็ม​นั่ง​อยู่​ที่​นั่น​ด้วย องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ประทาน​พระ​อานุภาพ​ให้​พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​รักษา​โรค​ได้
18. ขณะนั้น มี​ผู้​หาม​คน​อัมพาต​นอน​บน​แคร่​เข้า​มา พยายาม​หา​ช่อง​นำ​คน​อัมพาต​มา​วาง​ไว้​เฉพาะ​พระ​พักตร์
19. แต่​เมื่อ​หา​ช่อง​นำ​คน​อัมพาต​เข้า​มา​ไม่ได้​เพราะ​มี​คน​มาก เขา​จึง​ขึ้น​ไป​บน​หลังคา แล้ว​หย่อน​คน​อัมพาต​นั้น​พร้อม​ทั้ง​ที่​นอน​ลง​มา​ตาม​ช่อง​กระเบื้อง ตรง​กลาง​ห้อง​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​เยซู​เจ้า
20. เมื่อ​พระองค์​ทรง​เห็น​ความ​เชื่อ​ของ​เขา​เหล่านั้น จึง​ตรัส​ว่า “​เพื่อน​เอ๋ย บาป​ของ​ท่าน​ได้รับ​การ​อภัย​แล้ว”
21. บรรดา​ธรร​มา​จารย์​และ​ชาวฟา​ริ​สี​คิด​ว่า “​คน​นี้​เป็น​ใคร​กัน จึง​กล่าว​ดู​หมิ่น​พระ​เจ้า ใคร​เล่า​อภัย​บาป​ได้ นอกจาก​พระ​เจ้า​เท่านั้น”
22. พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​ทราบ​ความคิด​ของ​เขา จึง​ตรัส​ตอบ​ว่า “​ท่าน​ทั้งหลาย​คิด​เช่นนี้​ใน​ใจ​ทำไม
23. อย่าง​ใด​ง่าย​กว่า​กัน การ​บอก​ว่า ‘​บาป​ของ​ท่าน​ได้รับ​การ​อภัย​แล้ว​’ หรือ​บอก​ว่า ‘​ลุก​ขึ้น​เดิน​ไป​เถิด​’
24. แต่​เพื่อให้​ท่าน​รู้​ว่า​บุตร​แห่ง​มนุษย์​มี​อำนาจ​อภัย​บาป​ได้​บน​แผ่นดิน​นี้ พระองค์​ตรัส​แก่​คน​อัมพาต​ว่า ‘​เรา​สั่ง​ท่าน จง​ลุก​ขึ้น แบก​แคร่​กลับไป​บ้าน​เถิด​’ “
25. ทันใด​นั้น เขา​ก็​ลุก​ขึ้น​ต่อ​หน้า​คน​ทั้ง​ปวง แบก​แคร่​ที่​ตน​นอน​อยู่ กลับไป​บ้าน​พลาง​สรรเสริญ​พระ​เจ้า
26. ทุก​คน​ต่าง​ประหลาด​ใจ​ถวาย​พระ​เกียรติ​แด่​พระ​เจ้า​และ​มี​ความ​กลัว​มาก พูด​กัน​ว่า “​วันนี้ เรา​ได้​เห็น​สิ่ง​มหัศจรรย์​อย่าง​ยิ่ง”
27. หลังจาก​นั้น พระองค์​เสด็จ​ออกไป ทอดพระเนตร​เห็น​คน​เก็บ​ภาษี​คน​หนึ่ง​ชื่อเล​วี​นั่ง​อยู่​ที่​ด่าน​ภาษี จึง​ตรัส​สั่ง​เขา​ว่า “​จง​ตาม​เรา​มา​เถิด”
28. เล​วี​ก็​ลุก​ขึ้น ละ​ทิ้ง​ทุก​สิ่ง แล้ว​ตาม​พระองค์​ไป
29. เล​วี​จัด​เลี้ยง​ใหญ่​ใน​บ้าน​ของ​ตน​เป็น​เกียรติ​แด่​พระองค์ คน​เก็บ​ภาษี​และ​คน​อื่นๆ จำนวน​มาก​มาร่วม​โต๊ะ​ด้วย
30. บรรดา​ชาวฟา​ริ​สี​และ​ธรร​มา​จารย์​ของ​เขา​เหล่านั้น​กล่าว​ด้วย​ความ​ไม่​พอใจ​กับ​บรรดา​ศิษย์​ของ​พระองค์​ว่า “​ทำไม​ท่าน​ทั้งหลาย​จึง​กิน​อาหาร​และ​ดื่ม​กับ​คน​เก็บ​ภาษี​และ​คน​บาป”
31. พระ​เยซู​เจ้า​ตรัส​ตอบ​เขา​ว่า “​คน​สบายดี​ย่อม​ไม่​ต้องการ​หมอ แต่​คน​ป่วย​ต้องการ
32. เรา​ไม่​ได้มา​เพื่อ​เรียก​คน​ชอบ​ธรรม แต่​มา​เพื่อ​เรียก​คน​บาป​ให้​กลับ​ใจ”
33. มี​ผู้​ทูล​พระ​เยซู​เจ้า​ว่า “​ศิษย์​ของ​ยอห์น​จำ​ศีล​อด​อาหาร​และ​อธิษฐาน​ภาวนา​บ่อยๆ ศิษย์​ของ​ชาวฟา​ริ​สี​ก็​ทำ​เช่นเดียวกัน ส่วน​ศิษย์​ของ​ท่าน​กิน​และ​ดื่ม”
34. พระ​เยซู​เจ้า​ตรัส​ว่า “​ท่าน​จะ​ให้​ผู้รับ​เชิญ​มา​ใน​งาน​แต่งงาน​จำ​ศีล​อด​อาหาร​ได้​หรือ​ขณะที่​เจ้าบ่าว​ยัง​อยู่​ด้วย
35. แต่​จะ​มี​วัน​หนึ่ง​ที่​เจ้าบ่าว​ถูก​แยก​จาก​ไป วัน​นั้น​ผู้รับ​เชิญ​จะ​จำ​ศีล​อด​อาหาร”
36. พระองค์​ยัง​ตรัส​อุปมา​ให้​เขา​ฟัง​อีก​ว่า “​ไม่​มี​ใคร​ฉีก​ผ้า​จาก​เสื้อ​ใหม่​ไป​ปะ​เสื้อ​เก่า เพราะ​เสื้อ​ใหม่​จะ​ขาด และ​ผ้า​จาก​เสื้อ​ใหม่​จะ​ไม่​เข้า​กับ​เสื้อ​เก่า​อีก​ด้วย
37. ไม่​มี​ใคร​ใส่​เหล้า​องุ่น​ใหม่​ลง​ใน​ถุง​หนัง​เก่า เพราะ​เหล้า​ใหม่​จะ​ทำ​ให้​ถุง​หนัง​ขาด เหล้า​จะ​รั่ว และ​ถุง​หนัง​ก็​จะ​เสีย
38. แต่​ต้อง​ใส่​เหล้า​ใหม่​ลง​ใน​ถุง​หนัง​ใหม่
39. ไม่​มี​ใคร​ที่​ดื่ม​เหล้า​องุ่น​เก่า​แล้ว​อยาก​ดื่ม​เหล้า​ใหม่ เพราะ​เขา​ย่อม​กล่าว​ว่า “​เหล้า​เก่า​นั้น​ดีกว่า​’ “

Chapters

123456789101112131415161718192021222324