ปัญญาจารย์ 5
1. จงระวังเท้า เมื่อท่านเดินไปยังพระวิหารของพระเจ้า การเข้าไปฟังคำสอนดีกว่าการถวายบูชาของผู้โง่เขลา ที่ไม่รู้ตัวแม้เมื่อทำผิด
2. อย่าด่วนพูดก่อนคิด อย่าให้จิตใจของท่านรีบสัญญาเฉพาะพระพักตร์พระเจ้า เพราะพระเจ้าสถิตในสวรรค์ และท่านอยู่บนแผ่นดิน เพราะฉะนั้น จงพูดแต่น้อย
3. เมื่อมีงานยากลำบากมากก็มีฝันร้ายและเมื่อพูดมาก ก็เป็นเสียงของผู้โง่เขลา
4. เมื่อท่านบนบานต่อพระเจ้า อย่ารีรอที่จะแก้บน เพราะพระองค์ไม่พอพระทัยผู้โง่เขลา จงแก้บนตามที่ท่านบนบานไว้เถิด
5. ไม่บนบานย่อมดีกว่าบนบานแล้วไม่แก้บน
6. อย่าปล่อยให้ปากของท่านนำท่านให้ทำบาป อย่าพูดต่อหน้าผู้ถือสาร ว่า ท่านทำเพราะพลั้งเผลอ เพื่อพระเจ้าจะไม่กริ้วเพราะคำพูดของท่าน และทรงทำลายการงานที่ท่านทำ
7. เมื่อมีความเพ้อฝันมากก็มีคำพูดไร้สาระมากดังนั้น จงยำเกรงพระเจ้า
8. อย่าแปลกใจ ถ้าท่านเห็นคนยากจนถูกข่มเหงในแคว้นหนึ่ง เห็นความยุติธรรมและสิทธิถูกล่วงละเมิด เพราะมีเจ้าหน้าที่ที่มีตำแหน่งสูงกว่าคอยดูแลตามขั้นตอน
9. ผลผลิตของแผ่นดินมีไว้สำหรับทุกคน แม้กษัตริย์ก็ยังต้องทรงพึ่งผลผลิตของทุ่งนา
10. ผู้ที่รักเงินทองไม่มีวันอิ่มเงินทองผู้ที่รักทรัพย์สมบัติจะไม่ได้ทุกอย่างที่เขาต้องการนี่ก็ไม่เที่ยงแท้ด้วย
11. ยิ่งมีทรัพย์สมบัติมาก ก็ยิ่งมีคนมาเกาะกินมากแล้วเจ้าของทรัพย์จะได้ประโยชน์ใด นอกจากจะได้ดูเล่นเป็นขวัญตาเท่านั้น
12. กรรมกรย่อมนอนหลับเป็นสุข ไม่ว่าเขาจะได้กินน้อยหรือกินมาก แต่คนรวยกินอิ่มจนนอนไม่หลับ
13. ข้าพเจ้ายังเห็นสิ่งชั่วร้ายอย่างยิ่งอีกภายใต้ดวงอาทิตย์ คือทรัพย์สมบัติที่เจ้าของเก็บไว้กลับเป็นภัยแก่ตน
14. ทรัพย์สมบัตินั้นสูญเสียไปโดยการลงทุนที่ไม่ดี และเมื่อมีบุตร เขาก็ไม่มีสิ่งใดมอบให้บุตร
15. เขาออกมาตัวเปล่าจากครรภ์มารดา ก็จะกลับไปตัวเปล่าอีก เขาจะนำสิ่งใดซึ่งเป็นผลงานจากความลำบากตรากตรำของตนติดมือกลับไปไม่ได้
16. นี่ก็เป็นสิ่งชั่วร้ายอย่างยิ่งอีกด้วย คือเขาจะต้องไปอย่างที่เขามา เขาจะได้ประโยชน์ใดจากความลำบากตรากตรำเพื่อจะได้ลม
17. ยิ่งกว่านั้น ทุกวันของเขาผ่านไปในความมืด ความทุกข์ ความกังวลใจอย่างสาหัส ความเจ็บไข้ และความโกรธเคือง
18. ข้าพเจ้าจึงสรุปได้ว่า ไม่มีสิ่งใดดีกว่าการกินการดื่ม และการหาความสุขจากงานยากลำบากที่ตนทำภายใต้ดวงอาทิตย์ ในชีวิตเพียงสั้นๆ ที่พระเจ้าประทานแก่ตน เพราะนี่คือชะตากรรมของเขา
19. มนุษย์ทุกคนที่พระเจ้าประทานทรัพย์สินและความร่ำรวยให้ก็มีสิทธิ์จะแสวงหาความสุขจากของประทานเหล่านี้ และพบความยินดีในความลำบากตรากตรำของตน นี่เป็นของประทานจากพระเจ้า
20. เขาจะได้ไม่ต้องเป็นห่วงเกินไปว่าชีวิตของตนผ่านไปรวดเร็ว เพราะพระเจ้าทรงให้ใจของเขามีแต่ความยินดี