ปัญญาจารย์ 1
1. ถ้อยคำของปัญญาจารย์ พระโอรสของดาวิด กษัตริย์ที่กรุงเยรูซาเล็ม
2. ปัญญาจารย์พูดว่าไม่เที่ยงแท้ ที่สุดทุกสิ่งทุกอย่างไม่เที่ยงแท้
3. มีประโยชน์อะไรที่มนุษย์ทำงานลำบากตรากตรำ อยู่กลางแดด
4. ชั่วอายุคนรุ่นหนึ่งล่วงไป อีกรุ่นหนึ่งก็มาแต่แผ่นดินยังคงอยู่เหมือนเดิมเสมอ
5. ดวงอาทิตย์ขึ้น ดวงอาทิตย์ตกแล้วรีบไปยังที่ซึ่งจะขึ้นมาอีก
6. ลมพัดไปทางใต้แล้วพัดกลับมาทางเหนือลมพัดหมุนเวียนไปมาพัดกลับมาและหมุนเวียนอยู่เช่นนั้น
7. แม่น้ำทั้งหลายไหลลงสู่ทะเล แต่ทะเลก็ไม่เคยเต็มเลยแม่น้ำยังไหลต่อไปจากต้นน้ำ
8. ทุกสิ่งน่าเบื่อหน่ายไม่มีผู้ใดอธิบายเหตุผลได้นัยน์ตาดูไม่อิ่มหูก็ฟังไม่พอ
9. สิ่งที่เคยเกิดขึ้นแล้วก็จะเกิดขึ้นอีกสิ่งที่เคยทำแล้วก็จะทำอีกไม่มีสิ่งใดใหม่ภายใต้ดวงอาทิตย์
10. มีสิ่งใดบ้างที่จะพูดได้ว่า “ดูซิ สิ่งนี้ใหม่”สิ่งนั้นเคยมีอยู่นานมาแล้วก่อนที่เราจะเกิด
11. ไม่มีใครจดจำสิ่งต่างๆ ในอดีตแม้สิ่งที่เกิดขึ้นก็จะถูกลืมจากผู้ที่จะมาในภายหลังด้วย
12. ข้าพเจ้า ปัญญาจารย์ เคยเป็นกษัตริย์ปกครองอิสราเอลที่กรุงเยรูซาเล็ม
13. ข้าพเจ้าตั้งใจใช้ปรีชาญาณค้นคว้าและแสวงหาทุกสิ่งที่ทำกันภายใต้ท้องฟ้า นี่เป็นงานยากลำบาก ที่พระเจ้าประทานให้มนุษย์มีงานทำ
14. ข้าพเจ้าเคยเห็นทุกสิ่งที่เขาทำกันภายใต้ดวงอาทิตย์ ดูเถิด ทุกสิ่งทุกอย่างไม่เที่ยงแท้ เป็นการวิ่งไล่ตามลม
15. สิ่งใดคดจะทำให้ตรงไม่ได้สิ่งใดขาดไปก็นับไม่ได้
16. ข้าพเจ้าคิดในใจว่า “ดูซิ ข้าพเจ้าได้มาและเพิ่มพูนปรีชาญาณมากกว่าผู้ใดที่เคยปกครองกรุงเยรูซาเล็มก่อนข้าพเจ้า ใจข้าพเจ้ามีประสบการณ์มากในปรีชาญาณและศาสตร์ต่างๆ “
17. ข้าพเจ้าตั้งใจจะรู้ปรีชาญาณและศาสตร์ รู้ความบ้า และความโง่เขลา แล้วข้าพเจ้าก็รู้ว่านี่ก็เป็นการวิ่งไล่ตามลมด้วย
18. เพราะมีปรีชาญาณมาก ก็มีความทุกข์มากผู้ที่เพิ่มความรู้ก็เพิ่มความเศร้าโศกด้วย