ดาเนียล 9

1. ปี​ที่​หนึ่ง​ใน​รัชกาล​กษัตริย์​ดา​ริอัส พระโอรส​ของ​กษัตริย์​อาห​สุ​เอรัส เชื้อ​พระ​วงศ์​ชาว​มีเดีย ทรง​ครองราชย์​เหนือ​อาณาจักร​ของ​ชาว​เคล​เดีย
2. เมื่อ​ทรง​ครองราชย์​เป็น​ปี​แรก ข้าพเจ้า ดาเนียล อ่าน​พระ​คัมภีร์ พยายาม​เข้าใจ​จำนวน​ปี​ที่​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ตรัส​ไว้​แก่​ประกาศก​เยเรมีย์​ว่า กรุง​เยรูซาเล็ม​จะ​เป็น​สิ่ง​ปรักหักพัง​อยู่​นาน​เจ็ด​สิบ​ปี
3. ข้าพเจ้า​จึง​หัน​หน้า​ไป​หา​พระ​เจ้า องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า เพื่อ​อธิษฐาน​และ​วอน​ขอ​พระองค์​ด้วย​การ​จำ​ศีล​อด​อาหาร สวม​ผ้า​กระสอบ​และ​โปรย​เถ้า​บน​ศีรษะ
4. ข้าพเจ้า​ได้​อธิษฐาน​ภาวนา​ต่อ​พระ​ยาห์​เวห์ พระ​เจ้าของ​ข้าพเจ้า​และ​สารภาพ ว่า “​ข้า​แต่​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ผู้​ยิ่งใหญ่​และ​น่า​สะพรึงกลัว พระองค์​ทรง​รักษา​พันธ​สัญญา​และ​ความ​รัก​มั่นคง​ต่อ​ผู้​ที่​รัก​พระองค์​และ​ปฏิบัติ​ตาม​บทบัญญัติ​ของ​พระองค์
5. ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​ได้​ทำ​บาป ทำ​ผิด ประพฤติ​ชั่ว​ร้าย เป็น​กบฏ หัน​เห​ไป​จาก​บทบัญญัติ​และ​กฎเกณฑ์​ของ​พระองค์
6. ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​มิได้​เชื่อ​ฟัง​บรรดา​ประกาศก ผู้รับ​ใช้​ของ​พระองค์​ซึ่ง​พูด​ใน​พระ​นาม​พระองค์​ต่อ​บรรดา​กษัตริย์ บรรดา​เจ้านาย บรรดา​บรรพ​บุรุษ​ของ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย และ​ต่อ​ประชากร​ทั้ง​มวล​ของ​แผ่นดิน
7. ข้า​แต่​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ความ​เที่ยง​ธรรม​เป็น​ของ​พระองค์ ส่วน​ความ​อับ​อาย​เป็น​ของ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย ดังที่​เป็นอยู่​ทุก​วันนี้ เป็น​ของ​ชาว​ยูดาห์ ชาวกรุง​เยรูซาเล็ม และ​ชาว​อิสราเอล​ทั้ง​มวล ทั้ง​เป็น​ของ​ผู้​ที่​อยู่​ใกล้​และ​อยู่​ไกล ผู้​ที่​อยู่​ใน​แผ่นดิน​ที่​พระองค์​ทรง​บันดาล​ให้​เขา​ไป​อยู่​อย่าง​กระจัด​กระจาย เพราะ​ความ​ทรยศ​ซึ่ง​เขา​ได้​ทำ​ต่อ​พระองค์
8. ข้า​แต่​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ความ​อับ​อาย​เป็น​ของ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย เป็น​ของ​บรรดา​กษัตริย์ บรรดา​เจ้านาย​และ​บรรดา​บรรพ​บุรุษ​ของ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย เพราะ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​ได้​ทำ​บาป​ผิด​ต่อ​พระองค์
9. ส่วน​พระ​กรุณา​และ​การ​อภัย​โทษ​เป็น​ของ​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้าของ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย ที่​ได้​กบฏ​ต่อ​พระองค์
10. มิได้​เชื่อ​ฟัง​พระ​สุ​รเสียง​ของ​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ไม่​ปฏิบัติ​ตาม​ธรรม​บัญญัติ​ที่​พระองค์​ประทาน​ให้​โดย​บรรดา​ประกาศก​ผู้รับ​ใช้​ของ​พระองค์
11. ชาว​อิสราเอล​ทุก​คน​ได้​ละเมิด​ธรรม​บัญญัติ​ของ​พระองค์ และ​ได้​หัน​เห​ไป​เพื่อ​ไม่​ต้อง​ฟัง​พระ​สุ​รเสียง​ของ​พระองค์ การ​สาปแช่ง​ที่​บันทึก​ไว้​เป็น​คำ​สาบาน​ใน​ธรรม​บัญญัติ​ของ​โมเสส ผู้รับ​ใช้​ของ​พระ​เจ้า จึง​ตก​อยู่​เหนือ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย เพราะ​ได้​ทำ​บาป​ผิด​ต่อ​พระองค์
12. ​พระองค์​ทรง​กระทำ​ตาม​พระ​วาจา​ที่​ได้​ตรัส​กล่าวโทษ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย และ​บรรดา​ผู้ปกครอง โดย​ทรง​นำ​ภัย​พิบัติ ให้​ลง​มา​เหนือ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​ที่​กรุง​เยรูซาเล็ม เป็น​ภัย​พิบัติ​ใหญ่​หลวง​ที่​ไม่​เคย​เกิดขึ้น​ใต้​ท้องฟ้า​นี้​เลย
13. ภัย​พิบัติ​ทั้งหมด​นี้​เกิดขึ้น​ดังที่​เขียน​ไว้​ใน​ธรรม​บัญญัติ​ของ​โมเสส แต่​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​มิได้​ทูล​วอน​ขอ​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้าของ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย ไม่ได้​กลับ​ใจ​ละ​ทิ้ง​ความ​ชั่ว​ร้าย และ​มิได้​ใส่​ใจ​ต่อ​ความ​จริง​ของ​พระองค์
14. พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​เก็บ​ภัย​พิบัติ ไว้ และ​ทรง​ส่ง​ลง​มา​เหนือ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย เพราะ​พระ​ยาห์​เวห์​พระ​เจ้าของ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​ทรง​เที่ยง​ธรรม​ใน​พระ​ราช​กิจ​ที่​ทรง​กระทำ แต่​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​ก็​มิได้​เชื่อ​ฟัง​พระ​สุ​รเสียง​ของ​พระองค์
15. บัดนี้ ข้า​แต่​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้าของ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย พระองค์​ทรง​นำ​ประชากร​ของ​พระองค์​ออก​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์​ด้วย​พระ​หัตถ์​ทรง​ฤทธิ์ และ​ทรง​สร้าง​ชื่อเสียง​ที่​ยังคง​อยู่​จน​ทุก​วันนี้ แต่​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​ได้​ทำ​บาป ประพฤติ​ชั่ว​ร้าย
16. ข้า​แต่​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า เพราะ​เห็น​แก่​พระ​ราช​กิจ​เที่ยง​ธรรม ทั้ง​มวล ขอให้​พระ​พิโรธ​และ​ความ​กริ้ว​ของ​พระองค์​พ้น​ไป​จาก​กรุง​เยรูซาเล็ม​นคร​ของ​พระองค์ และ​พ้น​จาก​ภูเขา​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​พระองค์ กรุง​เยรูซาเล็ม​และ​ประชากร​ของ​พระองค์​กลายเป็น​ที่​เยาะ​เย้ย​ของ​ทุก​ชน​ชาติ​ที่​อยู่​โดยรอบ เพราะ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​ได้​ทำ​บาป และ​บรรพ​บุรุษ​ของ​ข้าพเจ้า​ได้​ล่วง​ละเมิด​ต่อ​พระองค์
17. บัดนี้ ข้า​แต่​พระ​เจ้าของ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย โปรด​ทรง​ฟัง​คำ​อธิษฐาน​ภาวนา​และ​คำ​วอน​ขอ​ของ​ผู้รับ​ใช้​พระองค์ ข้า​แต่​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า เพราะ​เห็น​แก่​พระองค์ โปรด​ให้​พระ​พักตร์​ทอ​แสง​เหนือ​สถาน​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​พระองค์​ซึ่ง​ถูก​ทำลาย
18. ข้า​แต่​พระ​เจ้าของ​ข้าพเจ้า โปรด​ทรง​เอียง​พระ​กรรณ​ฟัง โปรด​ทรง​เปิด​พระ​เนตร​ดู​สิ่ง​ปรักหักพัง​ของ​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย รวมทั้ง​นคร​ซึ่ง​เป็น​ที่​เรียก​ขาน​พระ​นาม​พระองค์ ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​นำ​คำ​วอน​ขอ​มา​ถวาย​เฉพาะ​พระ​พักตร์ มิใช่​เพราะ​กิจการ​ดี​ที่​ได้​ทำ แต่​เพราะ​พระ​กรุณา​ยิ่งใหญ่​ของ​พระองค์
19. ข้า​แต่​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า โปรด​ทรง​ฟัง ข้า​แต่​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า โปรด​ทรง​ให้​อภัย ข้า​แต่​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า โปรด​ทรง​ใส่​พระทัย​และ​โปรด​กระทำ​ทันที​เพราะ​เห็น​แก่​พระองค์ ข้า​แต่​พระ​เจ้าของ​ข้าพเจ้า เพราะ​นคร​นี้​และ​ประชากร​ของ​พระองค์​เรียก​ขาน​พระ​นาม​พระองค์”
20. ขณะที่​ข้าพเจ้า​กำลัง​พูด กำลัง​อธิษฐาน​ภาวนา​และ​สารภาพ​บาป​ของ​ข้าพเจ้า และ​บาป​ของ​อิสราเอล​ประชากร​ของ​ข้าพเจ้า พร้อม​กับ​นำ​คำ​วอน​ขอ​มา​ถวาย​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​ยาห์​เวห์ พระ​เจ้าของ​ข้าพเจ้า เพื่อ​ภูเขา​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​พระ​เจ้าของ​ข้าพเจ้า​อยู่​นั้น
21. ขณะที่​กำลัง​พูด​และ​อธิษฐาน​ภาวนา กาเบ​รี​ยล​ผู้​ที่​ข้าพเจ้า​ได้​เห็น​ใน​นิมิต​แต่​ก่อน​นั้น บิน​อย่าง​รวดเร็ว​มา​พบ​ข้าพเจ้า ใน​เวลา​ถวาย​เครื่อง​บูชา​ตอน​เย็น
22. เขา​มา อธิบาย​เรื่องราว​แก่​ข้าพเจ้า พูด​ว่า “​ดาเนียล​เอ๋ย บัดนี้ ข้าพเจ้า​ออกมา​ช่วย​ท่าน​ให้​มี​ความรู้​และ​ความ​เข้าใจ
23. เมื่อ​ท่าน​เริ่ม​วอน​ขอ พระ​เจ้า​ก็​ตรัส​พระ​วาจา​หนึ่ง​ที่​ข้าพเจ้า​นำมา​แจ้ง​ให้​ท่าน​รู้ เพราะ​ท่าน​เป็น​ผู้​ที่​พระ​เจ้า​ทรง​รัก​มาก ดังนั้น จง​ตั้งใจ​ฟัง​คำ​นั้น​และ​เข้าใจ​นิมิต​เถิด
24. “​วาระ​เจ็ด​ปี​เจ็ด​สิบ​วาระ เป็น​เวลา​ที่​ทรง​กำหนด​ไว้สำหรับ​ประชากร​ของ​ท่าน​และ​สำหรับ​นคร​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​ท่านเพื่อให้​การ​ละเมิด​จบ​สิ้นเพื่อ​เลิก​การ​ทำ​บาป ชดเชย​ความ​ชั่ว​ร้ายนำ​ความชอบ​ธรรม​นิรันดร​เข้า​มาเพื่อ​ประทับตรา​รับรอง นิมิต​และ​คำ​พยากรณ์และ​เพื่อ​เจิม​สถานที่​ศักดิ์สิทธิ์​ที่สุด
25. จง​รู้​และ​เข้าใจ​เถิด​ว่านับตั้งแต่​มี​พระ​ดำรัสให้​ชาวยิ​วก​ลับ​จาก​เนรเทศ​และ​สร้าง​กรุง​เยรูซาเล็ม​ขึ้น​ใหม่จนถึง​เวลา​ของ​ผู้นำ​ที่​รับ​เจิมจะต้อง​ผ่าน​วาระ​เจ็ด​ปี​เจ็ด​วาระ​และ​หก​สิบ​สอง​วาระเมือง​นี้​จะ​สร้าง​ขึ้น​ใหม่​โดย​มี​ลาน​สาธารณะ​และ​คู​เมือง แต่​ยัง​เป็น​ช่วงเวลา​ที่​ลำบาก
26. เมื่อ​วาระ​เจ็ด​ปี​หก​สิบ​สอง​วาระ​ครบ​แล้วผู้รับ​เจิม​ท่าน​หนึ่ง จะ​ถูก​กำจัด​ไป​โดย​ไม่​มี​ความผิดแล้ว​ผู้นำ​คน​หนึ่ง​กับ​กองทัพ​จะ​มา​ทำลาย​เมือง​และ​สถานที่​ศักดิ์สิทธิ์จุด​จบ​ของ​ผู้นำ​นี้​จะ​เป็น​เสมือน​น้ำ​ท่วมจะ​มี​สงคราม​และ​การ​ทำลาย​จนถึง​วาระ​สุดท้ายดังที่​พระ​เจ้า​ทรง​กำหนด​ไว้
27. ใน​วาระ​เจ็ด​ปี​สุดท้าย​นี้ผู้นำ​ท่าน​นั้น​จะ​ทำ​พันธ​สัญญา​มั่นคง​กับ​คน​จำนวน​มากจะ​สั่ง​ให้​เลิก​การ​ถวาย​บูชา​และ​ของ​ถวาย​อื่นๆ เป็น​เวลา​ครึ่ง​วาระ​เจ็ด​ปีทางด้าน​หนึ่ง​ของ​พระ​วิหารเขา​จะ​ตั้ง​รูป​ผู้​ทำลาย​ที่​น่า​รังเกียจจนถึง​วาระ​สุดท้าย เมื่อ​หายนะ​ที่​ถูก​กำหนด​ไว้​จะ​ลง​มา​เหนือ​ผู้​ทำลาย​นี้”

Chapters

123456789101112