ดาเนียล 1

1. ปี​ที่​สาม​ใน​รัชกาล​กษัตริย์​เย​โฮ​ยาคิม​แห่ง​ยูดาห์ กษัตริย์​เนบู​คัดเนส​ซาร์​แห่ง​บา​บิ​โลน​ทรง​ยก​ทัพ​มา​ล้อม​กรุง​เยรูซาเล็ม
2. องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ทรง​มอบ​กษัตริย์​เย​โฮ​ยาคิม​แห่ง​ยูดาห์ รวมทั้ง​เครื่องใช้​ส่วน​หนึ่ง​ของ​พระ​วิหาร​ของ​พระ​เจ้า ไว้​ใน​มือ​ของ​กษัตริย์​เนบู​คัดเนส​ซาร์ พระองค์​ทรง​นำ​สิ่งของ​เหล่านี้​มายัง​แผ่นดิน​ชิ​นาร์ และ​ทรง​เก็บ​ไว้​ใน​ห้อง​คลัง​วิหาร​ของ​เทพ​เจ้าของ​พระองค์
3. กษัตริย์​ทรง​บัญชา​อัชเป​นัส หัวหน้า​มหาดเล็ก ให้​นำ​ชาว​อิสราเอล​บาง​คน​ที่​เป็น​เชื้อ​พระ​วงศ์​หรือ​มา​จาก​ตระกูล​ขุน​นาง
4. เป็น​ชาย​หนุ่ม​ที่​มี​ร่างกาย​สมบูรณ์ รูปร่าง​งาม เฉลียว​ฉลาด มี​ปรีชา เรียนรู้​วิชาการ​ต่างๆ ได้​รวดเร็ว และ​รอบคอบ​ใน​การ​ตัดสิน ให้​มา​อยู่​ใน​ราช​สำนัก เพื่อ​เรียน​เขียน​และ​พูด​ภาษา​ของ​ชาว​เคล​เดีย
5. กษัตริย์​ทรง​กำหนดให้​เขา​ได้รับ​ส่วน​อาหาร​และ​เหล้า​องุ่น​จาก​โต๊ะ​เสวย​ของ​พระองค์​ทุก​วัน เขา​จะต้อง​รับ​การศึกษา​เป็น​เวลา​สาม​ปี เมื่อ​ครบ​กำหนด​แล้ว จะ​ได้​เข้า​รับ​ราชการ
6. ใน​บรรดา​ชาย​หนุ่ม​เหล่านี้​มี​ชาว​ยูดาห์ คือ​ดาเนียล ฮานัน​ยาห์ มิ​ชา​เอล และ​อา​ซา​ริ​ยาห์
7. แต่​หัวหน้า​มหาดเล็ก​ตั้ง​ชื่อ​ให้​ใหม่ ดาเนียล​ได้​ชื่อ​ว่า​เบล​เทชัส​ซาร์ ฮานัน​ยาห์​ได้​ชื่อ​ว่า​ชัดรัค มิ​ชาเอล​ได้​ชื่อ​ว่า​เม​ชาค และ​อา​ซา​ริ​ยาห์​ได้​ชื่อ​ว่า​อาเบด​เน​โก
8. ดาเนียล​ตั้งใจ​ไว้​ว่า​จะ​ไม่​ทำ​ตน​เป็น​มลทิน โดย​กิน​อาหาร​หรือ​ดื่ม​เหล้า​องุ่น​จาก​โต๊ะ​เสวย​ของ​กษัตริย์ เขา​จึง​ขอ​หัวหน้า​มหาดเล็ก​อย่าได้​บังคับ​ตน​ให้​เป็น​มลทิน
9. พระ​เจ้า​ทรง​บันดาล​ให้​หัวหน้า​มหาดเล็ก​พอใจ​และ​เห็นชอบ​กับ​ดาเนียล
10. แต่​หัวหน้า​มหาดเล็ก​ก็​ทักท้วง​ดาเนียล​ว่า “​ข้าพเจ้า​เกรง​กษัตริย์​เจ้านาย​ของ​ข้าพเจ้า ผู้​ทรง​กำหนด​อาหาร​และ​เครื่องดื่ม​ของ​ท่าน ถ้า​พระองค์​ทรง​เห็น​ว่า​ท่าน​ทั้ง​สี่​คน​มี​ใบหน้า​ซีด​กว่า​ใบหน้า​ชาย​หนุ่ม​คน​อื่นๆ ที่​มี​อายุ​เท่ากัน ท่าน​ก็​จะ​ทำ​ให้​ข้าพเจ้า​ต้อง​เสี่ยง​ชีวิต​ถูก​กษัตริย์​ลงโทษ”
11. ดาเนียล​จึง​บอก​ผู้​ที่​หัวหน้า​มหาดเล็ก​กำหนดให้​ดูแล​ดาเนียล ฮานัน​ยาห์ มิ​ชาเอล​และ​อา​ซา​ริ​ยาห์​ว่า
12. “​จง​ทดลอง​ผู้รับ​ใช้​ของ​ท่าน​เป็น​เวลา​สิบ​วัน ท่าน​จง​ให้​พวก​เรา​กิน​แต่​ผัก​และ​ดื่ม​น้ำเปล่า
13. แล้ว​ท่าน​จง​เปรียบเทียบ​ใบหน้า​ของ​พวก​เรา​กับ​ใบหน้า​ของ​บรรดา​ชาย​หนุ่ม​ที่​กิน​เครื่อง​เสวย​ของ​กษัตริย์ และ​จง​ทำ​กับ​ผู้รับ​ใช้​ของ​ท่าน​ตามที่​ท่าน​เห็น​ควร​เถิด”
14. เขา​ก็​ยอม​ทำ​ตาม​ข้อเสนอ​นี้​และ​ทดลอง​เป็น​เวลา​สิบ​วัน
15. เมื่อ​ครบ​สิบ​วัน​แล้ว​ก็​ปรากฏ​ว่า​ใบหน้า​ของ​ชาย​หนุ่ม​เหล่านี้​ดีกว่า เปล่ง​ปลั่ง​กว่า​ใบหน้า​ของ​ชาย​หนุ่ม​อื่นๆ ที่​กิน​เครื่อง​เสวย​ของ​กษัตริย์
16. ตั้งแต่​นั้น​มา ผู้ดูแล​ก็​สั่ง​ให้​งด​นำ​เครื่อง​เสวย​และ​เหล้า​องุ่น​ที่​เขา​ทั้ง​สี่​คน​ควร​จะ​ได้รับ​นั้น นำ​แต่​ผัก​มา​ให้​เขา​กิน
17. พระ​เจ้า​ประทาน​ความรู้ ความ​เชี่ยวชาญ​ใน​การ​อ่าน​เขียน​และ​ปรีชา​ญาณ​แก่​ชาย​หนุ่ม​ทั้ง​สี่​คน และ​ทรง​บันดาล​ให้​ดาเนียล​อธิบาย​ความหมาย​ของ​นิมิต​และ​ความ​ฝัน​ได้​อีก​ด้วย
18. เมื่อ​ครบ​กำหนด​ที่​กษัตริย์​ทรง​บัญชา​ให้​นำ​ชาย​หนุ่ม​ทุก​คน​เข้า​เฝ้า หัวหน้า​มหาดเล็ก​นำ​เขา​เข้า​เฝ้า​กษัตริย์​เนบู​คัดเนส​ซาร์
19. กษัตริย์​ทรง​สนทนา​กับ​เขา​ทุก​คน และ​ทรง​เห็น​ว่า​ไม่​มี​ใคร​เฉลียว​ฉลาด​เหมือน​ดาเนียล ฮานัน​ยาห์ มิ​ชาเอล​และ​อา​ซา​ริ​ยาห์ เขา​ทั้ง​สี่​คน​จึง​ได้​เข้า​รับ​ราชการ
20. เมื่อ​กษัตริย์​ตรัส​ถาม​เรื่องราว​ที่​ต้อง​ใช้​ปรีชา​ญาณ​และ​ความ​รอบ​รู้ พระองค์​ก็​ทรง​พบว่า​คำตอบ​ของ​ชาย​หนุ่ม​เหล่านี้​ดีกว่า​คำตอบ​ของ​บรรดา​โหราจารย์​และ​ผู้วิเศษ ซึ่ง​อยู่​ทั่ว​อาณาจักร​ของ​พระองค์​ถึง​สิบ​เท่า
21. ดาเนียล​รับ​ราชการ​ตลอด​มา​จนถึง​ปี​ที่​หนึ่ง​ใน​รัชกาล​ของ​กษัตริย์​ไซรัส

Chapters

123456789101112