เอสเธอร์ 4
1. เมื่อโมรเดคัยรู้เรื่องนี้ ก็ฉีกเสื้อผ้าของตนด้วยความทุกข์ สวมผ้ากระสอบ โปรยเถ้าบนศีรษะ แล้วออกไปเดินกลางเมือง ร้องไห้คร่ำครวญส่งเสียงดังอย่างขมขื่น
2. เขามาถึงหน้าประตูพระราชวัง แต่เข้าไปข้างในไม่ได้ เพราะไม่มีอนุญาตให้ผู้ที่สวมผ้ากระสอบเข้าประตูพระราชวัง
3. ในทุกแคว้นที่พระบัญชาของกษัตริย์และพระราชกฤษฎีกาไปถึง ชาวยิวไว้ทุกข์ใหญ่ จำศีลอดอาหาร ร้องไห้คร่ำครวญ หลายคนโปรยขี้เถ้าบนผ้ากระสอบใช้เป็นที่นอน
4. เมื่อหญิงรับใช้และขันทีของพระนางเอสเธอร์มาทูลพระนางเรื่องนี้ พระราชินีทรงเป็นทุกข์ยิ่งนัก ทรงส่งเสื้อผ้าไปให้โมรเดคัยสวมแทนผ้ากระสอบ แต่เขาไม่ยอมรับ
5. พระนางเอสเธอร์จึงทรงเรียกฮาธาค ขันทีคนหนึ่งซึ่งกษัตริย์ประทานให้คอยรับใช้พระนาง ตรัสสั่งให้ไปพบโมรเดคัยเพื่อถามว่าเกิดอะไรขึ้น และทำไมเขาจึงทำเช่นนี้
6. ฮาธาคออกไปพบโมรเดคัยที่ลานเมืองหน้าประตูพระราชวัง
7. โมรเดคัยเล่าเหตุการณ์ทุกอย่างที่เกิดขึ้น บอกจำนวนเงินที่ฮามานสัญญาจะมอบแก่พระคลังของกษัตริย์เพื่อทำลายชาวยิว
8. โมรเดคัยให้สำเนาพระราชกฤษฎีกาที่ออกในนครสุสาสั่งให้ทำลายชาวยิว เพื่อนำไปถวายพระนางเอสเธอร์ บอกให้พระนางทรงทราบเหตุการณ์ และกำชับให้พระนางเข้าเฝ้ากษัตริย์เพื่อทูลขอพระกรุณาแทนประชากรของพระนาง
9. ฮาธาคก็กลับไปทูลพระนางเอสเธอร์ตามที่โมรเดคัยบอก
10. พระนางเอสเธอร์ทรงสั่งฮาธาคให้ไปบอกโมรเดคัยว่า
11. “ข้าราชบริพารทุกคนของกษัตริย์ และประชาชนในแคว้นต่างๆ ของพระองค์รู้ว่า ถ้าชายหรือหญิงคนใดเข้าเฝ้ากษัตริย์ที่พระราชฐานชั้นในโดยที่ไม่มีรับสั่ง จะต้องถูกประหารชีวิตตามกฎหมายที่มีผลบังคับใช้สำหรับทุกคน เว้นแต่กษัตริย์จะทรงยื่นพระคทาทองคำไปที่เขา เขาจึงจะรอดชีวิต แต่ข้าพเจ้า กษัตริย์ไม่ทรงเรียกให้เข้าเฝ้าสามสิบวันแล้ว”
12. เมื่อโมรเดคัยรู้ถ้อยคำเหล่านี้ของพระนางเอสเธอร์
13. ก็ให้คนไปทูลพระนางว่า “พระนางอย่าทรงคิดว่าทรงอยู่ในพระราชวังแล้วจะรอดชีวิตต่างจากชาวยิวคนอื่น
14. ถ้าพระนางทรงเงียบอยู่ในเวลานี้ ชาวยิวก็จะได้รับความช่วยเหลือและความรอดพ้นจากที่อื่น แต่พระนางจะทรงพินาศพร้อมกับครอบครัวของบิดา อาจเป็นไปได้ว่าพระนางทรงได้รับตำแหน่งพระราชินีก็เพื่อช่วงเวลาวิกฤตเช่นนี้”
15. พระนางเอสเธอร์ทรงสั่งคนไปบอกโมรเดคัยว่า
16. “จงไปรวบรวมชาวยิวทุกคนที่อยู่ในนครสุสา จงจำศีลอดอาหารเพื่อข้าพเจ้า ไม่กินไม่ดื่มเป็นเวลาสามวันสามคืน ข้าพเจ้าและสาวใช้ก็จะจำศีลอดอาหารเช่นเดียวกันด้วย แล้วข้าพเจ้าจะเข้าเฝ้ากษัตริย์ แม้จะเป็นการละเมิดกฎหมาย ถ้าจะต้องตาย ข้าพเจ้าก็ยอม”
17. โมรเดคัยก็ไปทำตามที่พระนางเอสเธอร์รับสั่งทุกประการ