เศคาริยาห์ 7
1. วันที่สี่เดือนเก้า คือเดือนคิสเลฟ ปีที่สี่ในรัชสมัยกษัตริย์ดาริอัส พระยาห์เวห์ตรัสกับประกาศกเศคาริยาห์
2. ชาวเมืองเบธเอลได้ส่งชาเรเซอร์และเรเกมเมเลค พร้อมกับคนของเขา ไปทูลขอพระกรุณาจากพระยาห์เวห์
3. ถามบรรดาสมณะในพระวิหารของพระยาห์เวห์จอมจักรวาล และถามบรรดาประกาศกว่า “ข้าพเจ้าจะต้องไว้ทุกข์และจำศีลอดอาหารในเดือนที่ห้าดังที่เคยทำมาหลายปีแล้วหรือไม่”
4. พระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัสกับข้าพเจ้าว่า
5. “จงบอกประชากรทั้งหมดของแผ่นดินและบรรดาสมณะว่า เมื่อท่านทั้งหลายจำศีลอดอาหารและไว้ทุกข์ในเดือนที่ห้าและเดือนที่เจ็ดตลอดเวลาเจ็ดสิบปีที่แล้วมานั้น ท่านได้จำศีลอดอาหารเพื่อเราจริงๆ หรือ
6. เมื่อท่านกินและดื่ม ท่านก็กินและดื่มเพื่อตนเองมิใช่หรือ
7. นี่คือพระวาจาที่พระยาห์เวห์ทรงประกาศผ่านทางบรรดาประกาศกในอดีต เมื่อกรุงเยรูซาเล็มยังมีคนอาศัยอยู่อย่างสงบสุขรวมทั้งหัวเมืองโดยรอบ เมื่อดินแดนเนเกบ และลาดเนินเชเฟลาห์ก็ยังมีผู้คนอาศัยอยู่มิใช่หรือ”
8. พระยาห์เวห์ตรัสกับประกาศกเศคาริยาห์ว่า
9. “พระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัสดังนี้ จงตัดสินอย่างยุติธรรม จงแสดงความเมตตากรุณาและเห็นอกเห็นใจต่อกัน
10. อย่าข่มเหงหญิงม่ายและลูกกำพร้า คนต่างด้าวและคนยากจน และอย่าวางแผนชั่วในใจต่อผู้อื่น
11. แต่เขาทั้งหลายไม่ยอมฟังและหันหลังให้เรา และอุดหูเพื่อจะไม่ได้ยิน
12. เขาทำใจแข็งเหมือนเพชร เพื่อจะไม่ต้องได้ยินธรรมบัญญัติและพระวาจา ที่พระยาห์เวห์จอมจักรวาลทรงส่งโดยพระจิตของพระองค์ผ่านทางบรรดาประกาศกในอดีต ดังนั้น พระพิโรธยิ่งใหญ่จากพระยาห์เวห์จอมจักรวาลจึงมาถึงเขา
13. เมื่อพระองค์ทรงเรียก เขาไม่ยอมฟังฉันใด เมื่อเขาร้องหาเรา เราก็ไม่ยอมฟังเขาฉันนั้น พระยาห์เวห์จอมจักรวาลตรัส
14. เราทำให้เขาต้องกระจัดกระจายไปในหมู่นานาชาติที่เขาไม่เคยรู้จัก เมื่อเขาไปแล้ว แผ่นดินจึงถูกทิ้งร้าง ไม่มีผู้ใดผ่านไปมา เขาได้เปลี่ยนแผ่นดินที่น่าอยู่ให้เป็นที่ร้าง”