ยอห์น 6

1. หลังจาก​นั้น พระ​เยซู​เจ้า​เสด็จ​ข้าม​ทะเลสาบ​กา​ลิ​ลี​หรือ​ทิเบ​เรียส
2. ประชาชน​จำนวน​มาก​ตาม​พระองค์​ไป เพราะ​เห็น​เครื่องหมาย​อัศจรรย์​ที่​ทรง​กระทำ​แก่​ผู้​เจ็บป่วย
3. พระองค์​เสด็จ​ขึ้น​ไป​บน​ภูเขา ประทับ​ที่​นั่น​พร้อม​กับ​บรรดา​ศิษย์
4. ขณะนั้น​ใกล้​จะ​ถึง​วัน​ฉลองปัส​กา​ของ​ชาวยิว
5. พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​เงย​พระ​พักตร์ ทอดพระเนตร​เห็น​ประชาชน​จำนวน​มาก​ที่มา​เฝ้า จึง​ตรัส​กับฟี​ลิป​ว่า “​พวก​เรา​จะ​ซื้อ​ขนม​ปัง​ที่​ไหน​ให้​คน​เหล่านี้​กิน”
6. พระองค์​ตรัส​ดังนี้​เพื่อ​ทดลอง​ใจ​เขา แต่​พระองค์​ทรง​ทราบ​แล้ว​ว่า​จะ​ทรง​ทำ​ประการ​ใด
7. ฟี​ลิป​ทูล​ตอบ​ว่า “​ขนม​ปัง​ราคา​สอง​ร้อย​เหรียญ​แจก​ให้​คน​ละ​นิด​ก็​ยัง​ไม่​พอ”
8. ศิษย์​อีก​คน​หนึ่ง คือ อันด​รูว์​น้อง​ของ​ซี​โมนเปโตร​ทูล​ว่า
9. “​เด็ก​คน​หนึ่ง​ที่นี่​มี​ขนม​ปัง​บาร์เลย์​ห้า​ก้อน​กับ​ปลา​สอง​ตัว ขนม​ปัง​และ​ปลา​เพียง​เท่านี้​จะ​พอ​อะไร​สำหรับ​คน​จำนวน​มาก​เช่นนี้”
10. พระ​เยซู​เจ้า​ตรัส​ว่า “​จง​บอก​ประชาชน​ให้​นั่ง​ลง​เถิด” ที่​นั่น​มี​หญ้า​ขึ้นอยู่​ทั่วไป เขา​จึง​นั่ง​ลง นับ​จำนวน​ผู้ชาย​ได้​ถึง​ห้า​พัน​คน
11. พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​หยิบ​ขนม​ปัง​ขึ้น ทรง​ขอบพระคุณ​พระ​เจ้า แล้ว​ทรง​แจกจ่าย​ให้แก่​ผู้​ที่​นั่ง​อยู่​ตามที่​เขา​ต้องการ พระองค์​ทรง​กระทำ​เช่นเดียวกัน​กับ​ปลา
12. เมื่อ​คน​ทั้งหลาย​อิ่ม​แล้ว พระองค์​ตรัส​แก่​บรรดา​ศิษย์​ว่า “​จง​เก็บ​เศษ​ขนม​ปัง​ที่​เหลือ อย่า​ให้​สิ่ง​ใด​สูญ​ไป​เปล่าๆ “
13. บรรดา​ศิษย์​จึง​เก็บ​เศษ​ขนม​ปัง​บาร์เลย์​ห้า​ก้อน​ที่​เหลือ​นั้น​ได้​สิบ​สอง​กระบุง
14. เมื่อ​คน​ทั้งหลาย​เห็น​เครื่องหมาย​อัศจรรย์​ที่​ทรง​กระทำ​ก็​พูด​ว่า “​ท่าน​ผู้​นี้​เป็น​ประกาศก​แท้​ซึ่ง​จะต้อง​มา​ใน​โลก”
15. พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​ทราบ​ว่า​คน​เหล่านั้น​จะ​ใช้​กำลัง​บังคับ​พระองค์​ให้​เป็น​กษัตริย์ จึง​เสด็จ​ไป​บน​ภูเขา​ตาม​ลำพัง อีก​ครั้ง​หนึ่ง
16. เมื่อ​ถึง​เวลา​เย็น บรรดา​ศิษย์​ต่าง​ลง​ไป​ยัง​ทะเลสาบ
17. และ​ลง​เรือ​ข้าม​ฟาก​ไป​ทาง​เมือง​คาเป​อร​นา​อุม ขณะนั้น​มืด​แล้ว พระ​เยซู​เจ้า​ก็​ยัง​ไม่​เสด็จ​มา​กับ​เขา
18. ทะเล​ปั่นป่วน​เพราะ​ลม​พัด​จัด
19. บรรดา​ศิษย์​กรรเชียง​เรือ​ไป​ได้​ราว​สี่​หรือ​ห้า​กิโลเมตร เห็น​พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​พระ​ดำเนิน​บน​ทะเล เข้า​มา​ใกล้​เรือ ก็​ตกใจ​กลัว
20. แต่​พระองค์​ตรัส​แก่​เขา​ว่า “​เป็น​เรา​เอง อย่า​กลัว​เลย”
21. บรรดา​ศิษย์​รับ​พระองค์​ลง​เรือ​ด้วย​ความ​เต็ม​ใจ ทันใด​นั้น​เรือ​ก็​ถึง​ฝั่ง​ที่​เขา​มุ่ง​จะ​ไป
22. วันรุ่งขึ้น ประชาชน​ที่​ยัง​อยู่​บน​ฝั่ง​ตรง​ข้าม สังเกตเห็น​ว่า มี​เรือ​อยู่​ที่​นั่น​เพียง​ลำ​เดียว และ​จำ​ได้​ว่า​พระ​เยซู​เจ้า​มิได้​เสด็จ​ลง​เรือ​ไป​กับ​บรรดา​ศิษย์ บรรดา​ศิษย์​ไป​กัน​ตาม​ลำพัง​เท่านั้น
23. แต่​เรือ​ลำ​อื่น​จาก​เมือง​ทิเบ​เรีย​สมา​ยัง​สถานที่​ที่​พวก​เขา​ได้​กิน​ขนม​ปัง
24. เมื่อ​ประชาชน​เห็น​ว่า​ทั้ง​พระ​เยซู​เจ้า และ​บรรดา​ศิษย์​ไม่​อยู่​ที่​นั่น​แล้ว ก็​ลง​เรือ มุ่ง​ไป​ที่​เมือง​คาเป​อร​นาอุม​เพื่อ​ตาม​หา​พระ​เยซู​เจ้า
25. เมื่อ​พบ​พระองค์​ที่​ฝั่ง​ตรง​ข้าม จึง​ทูล​ถาม​ว่า “​พระ​อาจารย์ ท่าน​มา​ที่นี่​เมื่อไร”
26. พระ​เยซู​เจ้า​ตรัส​ตอบ​ว่า“​เรา​บอก​ความ​จริง​แก่​ท่าน​ทั้งหลาย​ว่าท่าน​แสวงหา​เรา มิใช่​เพราะ​ได้​เห็น​เครื่องหมาย​อัศจรรย์แต่​เพราะ​ได้​กิน​ขนม​ปัง​จน​อิ่ม
27. อย่า​ขวนขวาย​หา​อาหาร​ที่​กิน​แล้ว​เสื่อม​สลาย​ไปแต่​จง​หา​อาหาร​ที่​คง​อยู่​และ​นำ​ชีวิต​นิรันดร​มา​ให้อาหาร​นี้​บุตร​แห่ง​มนุษย์​จะ​ประทาน​ให้ ท่านเพราะ​พระ​เจ้า​พระ​บิดา​ทรง​ประทับตรา รับรอง​บุตร​แห่ง​มนุษย์​ไว้​แล้ว”
28. เขา​เหล่านั้น​จึง​ทูล​ว่า “​พวก​เรา​จะต้อง​ทำ​อะไร​เพื่อให้​กิจการ​ของ​พระ​เจ้า​สำเร็จ”
29. พระ​เยซู​เจ้า​ตรัส​ตอบ​ว่า “​กิจการ​ของ​พระ​เจ้า ก็​คือ​ให้​ท่าน​ทั้งหลาย​เชื่อ​ใน​ผู้​ที่​พระองค์​ทรง​ส่ง​มา”
30. ประชาชน​จึง​ทูล​ถาม​ว่า “​ท่าน​ทำ​เครื่องหมาย​อัศจรรย์​ใด​เพื่อ​พวก​เรา​จะ​ได้​เห็น และ​จะ​ได้​เชื่อ​ใน​ท่าน ท่าน​ทำ​อะไร
31. บรรพ​บุรุษ​ของ​เรา​ได้​กิน​มาน​นา ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร ดังที่​มี​เขียน​ไว้​ใน​พระ​คัมภีร์​ว่า พระองค์​ประทาน​ขนม​ปัง​จาก​สวรรค์​ให้​เขา​กิน”
32. พระ​เยซู​เจ้า​ตรัส​ตอบ​ว่า“​เรา​บอก​ความ​จริง​แก่​ท่าน​ทั้งหลาย​ว่ามิใช่​โมเสส​ที่​ให้​ขนม​ปัง​จาก​สวรรค์​แก่​ท่านแต่​เป็น​พระ​บิดา​ของ​เรา​ที่​ประทาน​ขนม​ปัง​แท้​จาก​สวรรค์​ให้​ท่าน
33. เพราะ​ขนม​ปัง​ของ​พระ​เจ้าคือ​ขนม​ปัง​ซึ่ง​ลง​มา​จาก​สวรรค์และ​ประทาน​ชีวิต​ให้แก่​โลก”
34. ประชาชน​จึง​ทูล​ว่า “​นาย​ขอรับ โปรด​ให้​ขนม​ปัง​นี้​แก่​พวก​เรา​เสมอ​เถิด”
35. พระ​เยซู​เจ้า​ตรัส​แก่​เขา​ว่า“​เรา​เป็น ปัง​แห่ง​ชีวิตผู้​ที่มา​หา​เรา​จะ​ไม่​หิวและ​ผู้​ที่​เชื่อ​ใน​เรา​จะ​ไม่​กระหาย​อีก​เลย
36. เรา​บอก​ท่าน​ทั้งหลาย​แล้ว​ว่าท่าน​เห็น​เรา​แล้ว แต่​ไม่​เชื่อ
37. ทุก​คน​ที่​พระ​บิดา​ทรง​มอบ​ให้​เรา จะ​มา​หา​เราและ​ผู้​ที่มา​หา​เราเรา​จะ​ไม่​ผลัก​ไส​ไป​เลย
38. เพราะ​เรา​ลง​มา​จาก​สวรรค์มิใช่​เพื่อ​ทำ​ตามใจ​ของ​เราแต่​เพื่อ​ทำ​ตาม​พระ​ประสงค์​ของ​ผู้​ทรง​ส่ง​เรา​มา
39. พระ​ประสงค์​ของ​ผู้​ทรง​ส่ง​เรา​มา​ก็​คือเรา​จะ​ไม่​สูญเสีย​ผู้ใดที่​พระองค์​ทรง​มอบ​ให้แก่​เราแต่​จะ​ให้​ผู้​นั้น​กลับคืน​ชีพ​ใน​วัน​สุดท้าย
40. พระ​ประสงค์​ของ​พระ​บิดา​ของ​เรา​ก็​คือทุก​คน​ที่​เห็น​พระ​บุตร แล้ว​เชื่อ​ใน​พระ​บุตรจะ​มี​ชีวิต​นิรันดรและ​เรา​จะ​ให้​เขา​กลับคืน​ชีพ​ใน​วัน​สุดท้าย”
41. ชาวยิว​บ่น​พึมพำ ไม่​เห็น​ด้วย​กับ​พระ​เยซู​เจ้า​ที่​ตรัส​ว่า “​เรา​เป็น​ปัง​ซึ่ง​ลง​มา​จาก​สวรรค์”
42. เขา​พูด​กัน​ว่า “​คน​คน​นี้​ไม่ใช่​เยซู​บุตร​ของ​โย​เซฟ​หรือ เรา​รู้จัก​ทั้ง​บิดา​และ​มารดา​ของ​เขา​ดี แล้ว​เขา​พูด​ได้​อย่างไร​ว่า เรา​ลง​มา​จาก​สวรรค์”
43. พระ​เยซู​เจ้า​ตรัส​ตอบ​ว่า “​เลิก​บ่น​พึมพำ​กัน​เสีย​ที​เถิด
44. ไม่​มี​ใคร​มา​หา​เรา​ได้นอกจาก​พระ​บิดา​ผู้​ทรง​ส่ง​เรา​มา​จะ​ทรง​ชัก​นำ​เขาและ​เรา​จะ​ทำ​ให้​เขา​กลับคืน​ชีพ​ใน​วัน​สุดท้าย
45. มี​เขียน​ไว้​ใน​หนังสือ​ของ​บรรดา​ประกาศ​กว่าทุก​คน​จะ​ได้​รับคำ​สอน​จาก​พระ​เจ้าทุก​คน​ที่​ได้​ฟัง​พระ​บิดาและ​เรียนรู้​จาก​พระองค์ก็​มา​หา​เรา
46. ไม่​มี​ใคร​ได้​เห็น​พระ​บิดานอกจาก​ผู้​ที่มา​จาก​พระ​เจ้า
47. เรา​บอก​ความ​จริง​แก่​ท่าน​ทั้งหลาย​ว่าผู้​ที่​เชื่อ​ใน​เรา ก็​มี​ชีวิต​นิรันดร
48. เรา​เป็น​ปัง​แห่ง​ชีวิต
49. บรรพ​บุรุษ​ของ​ท่าน​ทั้งหลาย​ได้​กิน​มาน​นา​ใน​ถิ่น​ทุรกันดารแล้ว​ยัง​ตาย
50. แต่​ปัง​ที่​ลง​มา​จาก​สวรรค์​เป็น​อย่าง​นี้คือ​ผู้​ที่​กิน​ปัง​นี้​แล้ว​จะ​ไม่​ตาย
51. เรา​เป็น​ปัง​ทรง​ชีวิต​ที่​ลง​มา​จาก​สวรรค์ใคร​ที่​กิน​ปัง​นี้​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​ตลอดไปและ​ปัง​ที่​เรา​จะ​ให้​นี้คือ​เนื้อ​ของ​เรา เพื่อให้​โลก​มี​ชีวิต”
52. ชาวยิว​จึง​เถียง​กัน​ว่า “​คน​นี้​เอา​เนื้อ​ของ​ตน​ให้​เรา​กิน​ได้​อย่างไร”
53. พระ​เยซู​เจ้า​ตรัส​ตอบ​เขา​ว่า “​เรา​บอก​ความ​จริง​แก่​ท่าน​ทั้งหลาย​ว่าถ้า​ท่าน​ไม่​กิน​เนื้อ​ของ​บุตร​แห่ง​มนุษย์และ​ไม่​ดื่ม​โลหิต​ของ​เขาท่าน​จะ​ไม่​มี​ชีวิต​ใน​ตนเอง
54. ผู้​ที่​กิน​เนื้อ​ของ​เรา และ​ดื่ม​โลหิต​ของ​เราก็​มี​ชีวิต​นิรันดรเรา​จะ​ทำ​ให้​เขา​กลับคืน​ชีพ​ใน​วัน​สุดท้าย
55. เพราะ​เนื้อ​ของ​เรา​เป็น​อาหาร​แท้และ​โลหิต​ของ​เรา​เป็น​เครื่องดื่ม​แท้
56. ผู้​ที่​กิน​เนื้อ​ของ​เรา และ​ดื่ม​โลหิต​ของ​เราก็​ดำรง​อยู่​ใน​เราและ​เรา​ก็​ดำรง​อยู่​ใน​เขา
57. พระ​บิดา​ผู้​ทรง​ชีวิต​ทรง​ส่ง​เรา​มาและ​เรา​มี​ชีวิต​เพราะ​พระ​บิดา​ฉัน​ใดผู้​ที่​กิน​เนื้อ​ของ​เรา​จะ​มี​ชีวิต​เพราะ​เรา​ฉัน​นั้น
58. นี่​คือ​ปัง​ที่​ลง​มา​จาก​สวรรค์ไม่​เหมือน​ปัง​ที่​บรรดา​บรรพ​บุรุษ​ได้​กิน แล้ว​ยัง​ตายผู้​ที่​กิน​ปัง​นี้​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​ตลอดไป”
59. พระองค์​ตรัส​เช่นนี้​ขณะที่​ทรง​สอน​ใน​ศาลา​ธรรม​ที่​เมือง​คาเป​อร​นา​อุม
60. เมื่อ​ศิษย์​หลาย​คน​ได้​ยิน​พระองค์​ตรัส​ดังนี้​ก็​กล่าว​ว่า “​ถ้อยคำ​นี้​ขัด​หู​จริง ใคร​จะ​ฟัง​ได้”
61. พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​ทราบ​ด้วย​พระองค์​ว่า​บรรดา​ศิษย์​กำลัง​บ่น​กัน​เรื่อง​นี้ จึง​ตรัส​แก่​เขา​ว่า “​เรื่อง​นี้​ทำ​ให้​ท่าน​เคลือบ​แคลง​ใจ​หรือ
62. แล้ว​ถ้า​ท่าน​จะ​เห็น​บุตร​แห่ง​มนุษย์​กลับ​ขึ้น​สู่​สถานที่​ที่​เคย​อยู่​แต่​ก่อน​เล่า ท่าน​จะ​ว่า​อย่างไร
63. พระ​จิต​เจ้า​ทรง​เป็น​ผู้​ประทาน​ชีวิตลำพัง​มนุษย์​ทำ​อะไร​ไม่ได้วาจา​ที่​เรา​กล่าว​แก่​ท่าน​ทั้งหลาย​นั้น​ให้​ชีวิตเพราะ​มา​จาก​พระ​จิต​เจ้า
64. แต่​บาง​ท่าน​ไม่​เชื่อ” พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​ทราบ​ตั้งแต่​แรก​แล้ว​ว่า​ผู้ใด​ไม่​เชื่อ และ​ผู้ใด​จะ​ทรยศ​ต่อ​พระองค์
65. พระองค์​ตรัส​ต่อไป​ว่า “​ดังนั้น เรา​จึง​บอก​ท่าน​ทั้งหลาย​ว่า ไม่​มี​ผู้ใด​มา​หา​เรา​ได้ เว้น​แต่​ผู้​ที่​พระ​บิดา​ประทาน​ให้​เขา​มา”
66. หลังจาก​นั้น ศิษย์​หลาย​คน​เปลี่ยน​ใจ ไม่​ติดตาม​พระองค์​อีก​ต่อไป
67. พระ​เยซู​เจ้า​จึง​ตรัส​กับ​อัคร​สาวก​สิบ​สอง​คน​ว่า “​ท่าน​ทั้งหลาย​จะ​ไป​ด้วย​หรือ”
68. ซี​โมนเปโตร​ทูล​ตอบ​ว่า “​พระ​เจ้า​ข้า พวก​เรา​จะ​ไป​หา​ใคร​เล่า พระองค์​มี​พระ​วาจา​แห่ง​ชีวิต​นิรันดร
69. พวก​เรา​เชื่อ​และ​รู้​ว่า​พระองค์​ทรง​เป็น​ผู้​ศักดิ์สิทธิ์​ของ​พระ​เจ้า”
70. พระ​เยซู​เจ้า​ตรัส​ตอบ​ว่า “​เรา​ได้​เลือก​ท่าน​ทั้ง​สิบ​สอง​คน​มิใช่​หรือ แต่​คน​หนึ่ง​เป็น​ปีศาจ”
71. พระองค์​ทรง​หมายถึง​ยูดาส​บุตร​ของ​ซี​โมน​อิส​คา​ริ​โอท ซึ่ง​เป็น​คน​หนึ่ง​ใน​บรรดา​อัคร​สาวก​สิบ​สอง​คน แต่​เขา​จะ​ทรยศ​ต่อ​พระองค์

Chapters

123456789101112131415161718192021