ยอห์น 21

1. หลังจาก​นั้น พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​สำแดง​พระองค์​แก่​บรรดา​ศิษย์​อีก​ครั้ง​หนึ่ง​ที่​ฝั่ง​ทะเลสาบ​ที​เบเรียส เรื่องราว​เป็น​ดังนี้
2. ศิษย์​บาง​คน​อยู่​พร้อม​กัน​ที่​นั่น คือ​ซี​โมน เปโตร กับ​โทมัส​ที่​เรียก​กัน​ว่า “​ฝา​แฝด” นาธานา​เอล ซึ่ง​มา​จาก​หมู่บ้าน​คา​นา​ใน​แคว้น​กา​ลิ​ลี บุตร​ทั้ง​สอง​คน​ของ​เศเบ​ดี​และ​ศิษย์​อีก​สอง​คน
3. ซี​โมน เปโตรบ​อก​คน​อื่น​ว่า “​ข้าพเจ้า​จะ​ไป​จับ​ปลา” ศิษย์​คน​อื่น​ตอบ​ว่า “​พวก​เรา​จะ​ไป​กับ​ท่าน​ด้วย” เขา​ทั้งหลาย​ออกไป​ลง​เรือ แต่​คืน​นั้น​ทั้ง​คืน​เขา​จับ​ปลา​ไม่ได้​เลย
4. พอ​รุ่ง​สาง พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​ยืน​อยู่​บน​ฝั่ง แต่​บรรดา​ศิษย์​ไม่​รู้​ว่า​เป็น​พระ​เยซู​เจ้า
5. พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​ร้อง​ถาม​ว่า “​ลูก​เอ๋ย มี​อะไร​กิน​บ้าง​ไหม” เขา​ตอบ​ว่า “​ไม่​มี”
6. พระองค์​จึง​ตรัส​ว่า “​จง​เหวี่ยง​แห​ไป​ทาง​กราบ​เรือ​ด้านขวา​ซิ แล้ว​จะ​ได้​ปลา” บรรดา​ศิษย์​จึง​เหวี่ยง​แห​ออกไป แต่​ดึง​ขึ้น​ไม่​ไหว เพราะ​ได้​ปลา​เป็น​จำนวน​มาก
7. ศิษย์​ที่​พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​รัก​กล่าว​กับเปโตร​ว่า “​เป็น​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​นี่” เมื่อ​ซี​โมน เปโตร​ได้​ยิน​ว่า “​เป็น​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า เขา​ก็​หยิบ​เสื้อ​มา​สวม เพราะ​เขา​ไม่ได้​สวม​เสื้อ​อยู่ แล้ว​กระโดด​ลง​ไป​ใน​ทะเล
8. ศิษย์​คน​อื่น​เข้า​ฝั่ง​มา​กับ​เรือ ลาก​แห​ที่​ติด​ปลา​เข้า​มา​ด้วย เพราะ​อยู่​ไม่​ห่าง​จาก​ฝั่ง​นัก ประมาณ​หนึ่ง​ร้อย​เมตร​เท่านั้น
9. เมื่อ​บรรดา​ศิษย์​ขึ้นมา​บน​ฝั่ง ก็​เห็น​ถ่าน​ติด​ไฟ​ลุก​อยู่ มี​ปลา​และ​ขนม​ปัง​วาง​อยู่​บน​ไฟ
10. พระ​เยซู​เจ้า​ตรัส​กับ​เขา​ว่า “​จง​เอา​ปลา​ที่​เพิ่ง​จับ​ได้มา​บ้าง​ซิ”
11. ซี​โมนเปโตรจึง​ลง​ไป​ใน​เรือ แล้ว​ลาก​แห​ขึ้น​ฝั่ง มี​ปลา​ตัว​ใหญ่​ติด​อยู่​เต็ม นับ​ได้​หนึ่ง​ร้อย​ห้า​สิบ​สาม​ตัว แต่​ทั้งๆ ที่​ติด​ปลา​มาก​เช่นนั้น แห​ก็​ไม่​ขาด
12. พระ​เยซู​เจ้า​ตรัส​กับ​เขา​ว่า “​มา​กิน​อาหาร​กัน​เถิด” ไม่​มี​ศิษย์​คน​ใด​กล้า​ถาม​ว่า “​ท่าน​เป็น​ใคร” เพราะ​รู้​ว่า​เป็น​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า
13. พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​เข้า​มา​หยิบ​ขนม​ปัง​แจก​ให้​เขา แล้ว​ทรง​แจก​ปลา​ให้​เช่นเดียวกัน
14. นี่​เป็น​ครั้ง​ที่​สาม​แล้ว​ที่​พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​แสดง​พระองค์​แก่​บรรดา​ศิษย์​หลังจาก​ที่​ทรง​กลับคืน​พระ​ชนม​ชีพ​จาก​บรรดา​ผู้ตาย
15. เมื่อ​บรรดา​ศิษย์​กิน​เสร็จ​แล้ว พระ​เยซู​เจ้า​ตรัส​กับ​ซี​โมนเปโตร​ว่า “​ซี​โมน บุตร​ของ​ยอห์น ท่าน​รัก​เรา​มากกว่า​คน​เหล่านี้​รัก​เรา​ไหม” เปโตร​ทูล​ตอบ​ว่า “​ใช่​แล้ว พระ​เจ้า​ข้า พระองค์​ทรง​ทราบ​ว่า​ข้าพเจ้า​รัก​พระองค์” พระ​เยซู​เจ้า​ตรัส​กับ​เขา​ว่า “​จง​เลี้ยง​ลูก​แกะ​ของ​เรา​เถิด”
16. พระองค์​ตรัส​ถาม​เขา​อีก​เป็น​ครั้ง​ที่​สอง​ว่า “​ซี​โมน บุตร​ของ​ยอห์น ท่าน​รัก​เรา​ไหม” เขา​ทูล​ตอบ​ว่า “​ใช่​แล้ว พระ​เจ้า​ข้า พระองค์​ทรง​ทราบ​ว่า​ข้าพเจ้า​รัก​พระองค์” พระองค์​ตรัส​กับ​เขา​ว่า “​จง​ดูแล​แกะ​ของ​เรา​เถิด”
17. พระองค์​ตรัส​ถาม​เป็น​ครั้ง​ที่​สาม​ว่า “​ซี​โมน บุตร​ของ​ยอห์น ท่าน​รัก​เรา​ไหม” เปโตร​รู้สึก​เป็น​ทุกข์​ที่​พระองค์​ตรัส​ถาม​ตน​ถึง​สาม​ครั้ง ว่า “​ท่าน​รัก​เรา​ไหม” เขา​ทูล​ตอบ​ว่า “​พระ​เจ้า​ข้า พระองค์​ทรง​ทราบ​ทุก​สิ่ง พระองค์​ทรง​ทราบ​ว่า​ข้าพเจ้า​รัก​พระองค์” พระ​เยซู​เจ้า​ตรัส​กับ​เขา​ว่า “​จง​เลี้ยง​ดู​แกะ​ของ​เรา​เถิด”
18. เรา​บอก​ความ​จริง​กับ​ท่าน​ว่าเมื่อ​ท่าน​ยัง​หนุ่มท่าน​คาด​สะเอว​ด้วย​ตนเองและ​เดิน​ไป​ไหน​ตามใจ​ชอบแต่​เมื่อ​ท่าน​ชราท่าน​จะ​ยื่น​มือแล้ว​คน​อื่น​จะ​คาด​สะเอว​ให้​ท่านพา​ท่าน​ไป​ใน​ที่​ที่​ท่าน​ไม่​อยาก​ไป”
19. พระ​เยซู​เจ้า​ตรัส​เช่นนี้​เพื่อ​แสดง​ว่าเปโตรจะ​ถวาย​พระ​เกียรติ​แด่​พระ​เจ้า​โดย​ตาย​อย่างไร เมื่อ​ตรัส​ดังนี้​แล้ว ทรง​เสริม​ว่า “​จง​ตาม​เรา​มา​เถิด”
20. เปโตร​เหลียว​ไป​ดู ก็​เห็น​ศิษย์​ที่​พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​รัก​ตามมา เป็น​คน​ที่​เอน​กาย​ชิด​พระ​อุระ​พระ​เยซู​เจ้า​ใน​การ​เลี้ยง​อาหาร​ค่ำ และ​ทูล​ถาม​พระองค์​ว่า “​พระ​เจ้า​ข้า ผู้​ที่​ทรยศ​พระองค์​เป็น​ใคร”
21. เมื่อเปโตร​เห็น​เขา ก็​ทูล​ถาม​พระ​เยซู​เจ้า​ว่า “​คน​นี้​จะ​เป็น​อย่างไร พระ​เจ้า​ข้า”
22. พระ​เยซู​เจ้า​ตรัส​กับ​เขา​ว่า “​ถ้า​เรา​อยาก​ให้​เขา​อยู่​จนกว่า​เรา​จะ​กลับมา ก็​ธุระ​อะไร​ของ​ท่าน ท่าน​จง​ตาม​เรา​มา​เถิด”
23. ดังนั้น จึง​มี​เรื่อง​ที่​เล่า​ลือ​กัน​ไป​ทั่ว​ใน​กลุ่ม​บรรดา​พี่​น้อง​ว่า​ศิษย์​คน​นี้​จะ​ไม่​ตาย แต่​พระ​เยซู​เจ้า​มิได้​ตรัส​ว่า “​เขา​จะ​ไม่​ตาย” แต่​ตรัส​ว่า “​ถ้า​เรา​อยาก​ให้​เขา​อยู่​จนกว่า​เรา​จะ​กลับมา ก็​ธุระ​อะไร​ของ​ท่าน”
24. นี่​คือ​ศิษย์​ที่​เป็น​พยาน​ถึง​เรื่องราว​เหล่านี้ และ​เขียน​บันทึก​ไว้ พวก​เรา รู้​ว่า​คำ​พยาน​ของ​เขา​นั้น​เป็น​ความ​จริง
25. ยัง​มี​เรื่องราว​อื่นๆ อีก​มาก​ที่​พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​กระทำ ซึ่ง​ถ้า​จะ​เขียน​ลง​ไว้​ที​ละ​เรื่อง​ทั้งหมด ข้าพเจ้า​คิด​ว่า โลก​ทั้ง​โลก​คง​ไม่​พอ​บรรจุ​หนังสือ​ที่​จะต้อง​เขียน​นั้น

Chapters

123456789101112131415161718192021