มีคาห์ 2
1. วิบัติจงเกิดแก่ผู้วางแผนร้ายและคิดทำความชั่วอยู่บนที่นอนพอรุ่งขึ้นตอนเช้าก็ทำเพราะเขามีอำนาจจะทำเช่นนั้น
2. เขาอยากได้ทุ่งนาใดก็เข้ายึดเขาอยากได้บ้านใดก็ริบไปเขารีดไถทั้งเจ้าของและบ้านเรือนเขาบีบคนและมรดก
3. พระยาห์เวห์จึงตรัสดังนี้ว่า“ดูซิ เรากำลังวางแผนต่อสู้กับคนประเภทนี้เป็นภัยพิบัติซึ่งท่านถอนคอให้พ้นไม่ได้ท่านจะยืดอกเดินอย่างผึ่งผายไม่ได้เพราะนั่นคือเวลาแห่งภัยพิบัติ
4. เวลานั้น จะมีผู้แต่งคำพังเพยถึงท่านและจะคร่ำครวญอย่างขมขื่นว่า‘พวกเราถูกปล้นจนหมดตัวแล้วพระเจ้าทรงมอบมรดกของประชากรของข้าพเจ้าให้เป็นกรรมสิทธิ์ของผู้อื่นแล้วพระองค์ทรงเอาไปได้อย่างไรพระองค์ทรงแบ่งทุ่งนาของพวกเราให้แก่บรรดาศัตรู’
5. ดังนั้น จะไม่มีผู้ใดขึงเชือกวัดส่วนมรดกเพื่อจับสลากให้ท่านในชุมชนของพระยาห์เวห์”
6. เขาทั้งหลายพูดว่า “อย่าพยากรณ์อย่าพยากรณ์ถึงเรื่องเหล่านี้”แต่ความอัปยศจะไม่หันไปจากเรา
7. พงศ์พันธุ์ยาโคบเอ๋ย มีใครพูดแล้วหรือพระยาห์เวห์ทรงหมดความเพียรอดทนแล้วหรือวิธีปฏิบัติของพระองค์เป็นเช่นนี้หรือถ้อยคำของเราไม่เป็นผลดีแก่ผู้ดำเนินชีวิตอย่างถูกต้องหรือ
8. แต่ท่านทั้งหลายลุกขึ้นเป็นศัตรูต่อสู้กับประชากรของเราท่านริบเสื้อคลุมชั้นนอกจากผู้ที่ผ่านมาอย่างสงบโดยไม่มีเจตนาจะสู้รบ
9. ท่านทั้งหลายขับไล่บรรดาผู้หญิงจากประชากรของเราออกจากบ้านที่เขารักท่านได้เปลื้องศักดิ์ศรีของเราไปจากบรรดาบุตรของเขาตลอดไป
10. “จงลุกขึ้นไปให้พ้นเถิดท่านจะพักอยู่ที่นี่ไม่ได้เพราะท่านเรียกร้องมัดจำมากเกินไปสำหรับสิ่งของเล็กน้อยไร้ค่า”
11. ถ้าคนหนึ่งจะพูดคำไร้สาระและคำมุสาไปทั่วทุกแห่งว่า“ฉันประกาศว่าท่านจะมีเหล้าองุ่นและเมรัย”ผู้นี้คงจะเป็นประกาศกเหมาะสำหรับประชากรนี้
12. ยาโคบเอ๋ย เราจะรวบรวมท่านทั้งหลายอย่างแน่นอนเราจะรวบรวมผู้รอดชีวิตเหลืออยู่ของอิสราเอลไว้ด้วยกันเราจะตั้งเขาไว้ด้วยกันเหมือนแพะแกะในคอกเหมือนฝูงสัตว์เลี้ยงในทุ่งหญ้าที่ส่งเสียงร้องห่างไกลจากผู้คน
13. ผู้นำจะทะลวงออกไปต่อหน้าเขาทั้งหลายเขาทั้งหลายจะทะลวงและผ่านประตูเมืองออกไปกษัตริย์ของเขาทั้งหลายจะเสด็จนำหน้าเขาไปคือพระยาห์เวห์จะทรงนำหน้าเขา