มัทธิว 27

1. ครั้น​รุ่ง​เช้า บรรดา​หัวหน้า​สมณะ​และ​ผู้​อาวุโส​ของ​ประชาชน​ประชุม​ปรึกษา​พร้อม​กัน​ทุก​คน กล่าวโทษ​พระ​เยซู​เจ้า​เพื่อ​ประหาร​ชีวิต​พระองค์
2. เขา​มัด​พระองค์​แล้ว​นำไป​มอบ​ให้​ปี​ลาต ผู้ว่า​ราชการ
3. เมื่อ​ยูดาส​ผู้​ทรยศ​ต่อ​พระ​เยซู​เจ้า​เห็น​ว่า​พระองค์​ทรง​ถูก​ตัดสิน​ประหาร​ชีวิต ก็​เสียใจ จึง​นำ​เงิน​สามสิบ​เหรียญ​ไป​คืน​ให้​หัวหน้า​สมณะ​และ​ผู้​อาวุโส
4. พูด​ว่า “​ข้าพเจ้า​ทำ​บาป​ที่​ได้​ทรยศ​ต่อ​ผู้​บริสุทธิ์” เขา​เหล่านั้น​ตอบ​ว่า “​ธุระ​อะไร​ของ​เรา​เล่า เป็น​เรื่อง​ของ​เจ้า​ต่างหาก”
5. ยูดาส​จึง​โยน​เงิน​ทิ้ง​ไว้​ใน​พระ​วิหาร แล้ว​ไป​แขวน​คอ​ตาย
6. บรรดา​หัวหน้า​สมณะ​จึง​เก็บ​เงิน​นั้น กล่าว​ว่า “​เป็น​การ​ไม่​ถูกต้อง​ที่​จะ​เก็บ​เงิน​นี้​ไว้​ใน​คลัง​ศักดิ์สิทธิ์ เพราะ​มัน​เป็น​ค่า​โลหิต”
7. เขา​ทั้งหลาย​จึง​ปรึกษา​กัน แล้ว​นำ​เงิน​นั้น​ไป​ซื้อ​นา​แปลง​หนึ่ง​ของ​ช่าง​หม้อ​ทำ​เป็น​สุสาน​สำหรับ​คน​ต่าง​เมือง
8. ดังนั้น นา​แปลง​นั้น​จึง​มี​ชื่อ​ว่า “​นา​เลือด” จนถึง​วันนี้
9. พระ​ดำรัส​ที่​ตรัส​ไว้​ทาง​ประกาศก​เยเรมีย์ จึง​เป็น​ความ​จริง​ว่า “​เขา​ทั้งหลาย​นำ​เงิน​สามสิบ​เหรียญ​อัน​เป็น​ราคา​ค่าตัว​ซึ่ง​ลูกหลาน​อิสราเอล​ตี​ราคา​เขา​ไว้
10. ไป​ซื้อ​นา​ของ​ช่าง​หม้อ ตามที่​พระ​เจ้า​ทรง​บัญชา​ข้าพเจ้า”
11. ขณะนั้น พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​ยืน​อยู่​ต่อ​หน้า​ผู้ว่า​ราชการ ผู้ว่า​ราชการ​ถาม​พระองค์​ว่า “​ท่าน​เป็น​กษัตริย์​ของ​ชาวยิว​หรือ” พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​ตอบ​ว่า “​ท่าน​พูด​เอง​แล้ว”
12. แต่​เมื่อ​บรรดา​หัวหน้า​สมณะ​และ​ผู้​อาวุโส​กล่าวหา​พระองค์ พระองค์​มิได้​ทรง​ตอบ
13. ปี​ลา​ตจึง​ถาม​พระองค์​ว่า “​ท่าน​ไม่ได้​ยิน​หรือ​ว่า​เขา​กล่าวหา​ท่าน​หลาย​ประการ”
14. แต่​พระองค์​มิได้​ตรัส​ตอบ​แม้แต่​คำ​เดียว ทำ​ให้​ผู้ว่า​ราชการ​ประหลาด​ใจ​มาก
15. มี​ประเพณี​ที่​ผู้ว่า​ราชการ​ต้อง​ปล่อย​นักโทษ​คน​หนึ่ง​ตาม​คำ​ขอร้อง​ของ​ประชาชน​ใน​วัน​ฉลอง
16. เวลา​นั้น มี​นักโทษ​อุกฉกรรจ์​คน​หนึ่ง​ชื่อ บา​รับ​บัส
17. ดังนั้น เมื่อ​ประชาชน​มา​ชุมนุม​กัน ปี​ลา​ตจึง​ถาม​ว่า “​ท่าน​ทั้งหลาย​ต้องการ​ให้​ข้าพเจ้า​ปล่อย​ผู้ใด ปล่อย​บา​รับ​บัส หรือ​เยซู ที่​เรียกว่า​พระ​คริสต์”
18. ปี​ลา​ตรู้​อยู่​แล้ว​ว่า เขา​จับ​พระองค์​มา​มอบ​ให้​เพราะ​ความ​อิจฉา
19. ขณะที่​ปี​ลา​ตนั่ง​อยู่​บน​บัลลังก์​ศาล​นั้น ภรรยา​ของ​เขา​ส่ง​คน​มา​บอก​ว่า “​อย่า​ไป​ยุ่ง​เกี่ยวกับ​ผู้​ชอบ​ธรรม​คน​นี้​เลย เพราะ​วันนี้ ฉัน​ฝัน​ถึง​เรื่อง​ของ​คน​คน​นี้ จึง​ไม่​สบาย​ใจ​มาก”
20. แต่​บรรดา​หัวหน้า​สมณะ​และ​ผู้​อาวุโส​เสี้ยม​สอน​ยุ​ยง​ประชาชน​เพื่อ​ขอให้​ปล่อย​บา​รับ​บัส และ​ประหาร​พระ​เยซู​เจ้า
21. ผู้ว่า​ราชการ​จึง​ถาม​ว่า “​ใน​สอง​คน​นี้ ท่าน​อยาก​ให้​ข้าพเจ้า​ปล่อย​คน​ไหน” พวก​เขา​ตอบ​ว่า “​บา​รับ​บัส”
22. ปี​ลา​ตจึง​ถาม​ว่า “​ถ้า​เช่นนั้น จะ​ให้​ข้าพเจ้า​ทำ​อะไร​กับ​เยซู ซึ่ง​มี​ชื่อ​ว่า พระ​คริสต์” ทุก​คน​ตอบ​ว่า “​ให้​เขา​ถูก​ตรึง​กางเขน”
23. ปี​ลาตถา​มอี​กว่า “​เขา​ทำ​ผิด​อะไร” แต่​ประชาชน​ร้อง​ตะโกน​ดัง​ยิ่งขึ้น​ว่า “​ให้​เขา​ถูก​ตรึง​กางเขน”
24. เมื่อ​ปี​ลาต​เห็น​ว่า​ไม่​มี​ประโยชน์​อะไร มี​แต่​จะ​วุ่นวาย​ยิ่งขึ้น จึง​นำ​น้ำ​มา​ล้าง​มือ ต่อ​หน้า​ประชาชน กล่าว​ว่า “​ข้าพเจ้า​ไม่​ขอ​เกี่ยวข้อง​กับ​โลหิต ของ​ผู้​นี้ เรื่อง​นี้​เป็น​ธุระ​ของ​ท่าน”
25. ประชาชน​ทุก​คน​ตอบ​ว่า “​ขอให้​เลือด​ของ​เขา​ตก​เหนือ​เรา​และ​เหนือ​ลูกหลาน​ของ​เรา​เถิด”
26. แล้ว​ปี​ลาต​สั่ง​ให้​ปล่อย​บา​รับ​บัส สั่ง​ให้​โบย​ตี​พระ​เยซู​เจ้า แล้ว​มอบ​พระองค์​ให้​เขา​นำไป​ตรึง​บน​ไม้​กางเขน
27. บรรดา​ทหาร​ของ​ผู้ว่า​ราชการ​นำ​พระ​เยซู​เจ้า​เข้า​ไป​ใน​จวน และ​เรียก​ทหาร​ทั้ง​กอง​มา​พร้อม​กัน
28. เขา​เปลื้อง​ฉลอง​พระองค์​ออก นำ​เสื้อ​คลุม​สี​ม่วง​แดง​มา​คลุม​ให้
29. นำ​หนาม​มา​สาน​เป็น​มงกุฎ​สวม​พระ​เศียร ให้​พระองค์​ถือ​ไม้​อ้อ​ใน​พระ​หัตถ์​ขวา แล้ว​คุกเข่า​ลง​เฉพาะ​พระ​พักตร์ เยาะ​เย้ย​พระองค์​ว่า “​ข้า​แต่​กษัตริย์​ของ​ชาวยิว ขอ​ทรง​พระ​เจริญ​เทอญ”
30. เขา​ถ่ม​น้ำลาย​รด​พระองค์ ฉวย​ไม้​อ้อ​ฟาด​พระ​เศียร
31. เมื่อ​เยาะ​เย้ย​พระองค์​แล้ว เขา​ก็​ถอด​เสื้อ​คลุม​ของ​พระองค์​ออก นำ​ฉลอง​พระองค์​สวม​ให้​ดังเดิม แล้ว​จึง​นำ​พระองค์​ไป​ตรึง​บน​ไม้​กางเขน
32. ขณะที่​บรรดา​ทหาร​นำ​พระองค์​ออกไป​นั้น เขา​พบ​ชาย​ชาว​ไซ​รี​นคน​หนึ่ง​ชื่อ ซี​โมน จึง​เกณฑ์​ให้​แบก​ไม้​กางเขน​ของ​พระองค์
33. เมื่อ​มาถึง​สถานที่​แห่ง​หนึ่ง​ซึ่ง​เรียกว่า กล​โกธา แปลว่า เนิน​หัว​กะโหลก
34. ทหาร​นำ​เหล้า​องุ่น​ผสม​ดี มา​ให้​พระองค์​ดื่ม พระองค์​ทรง​ชิม​แล้ว ไม่​ยอม​ดื่ม
35. เมื่อ​ตรึง​พระองค์​บน​ไม้​กางเขน​แล้ว เขา​นำ​ฉลอง​พระองค์​มา​แบ่ง​กัน​โดย​จับ​สลาก
36. และ​นั่ง​เฝ้าดู​พระองค์​อยู่​ที่​นั่น
37. เขา​ติด​ป้าย​เหนือ​พระ​เศียร​ของ​พระองค์ เขียน​ข้อ​กล่าวหา​พระองค์​ไว้​ว่า ‘​นี่​คือ​เยซู​กษัตริย์​ของ​ชาวยิว​’
38. เขา​ยัง​ตรึง​โจร​สอง​คน​พร้อม​กับ​พระองค์​ด้วย คน​หนึ่ง​อยู่​ข้าง​ขวา อีก​คน​หนึ่ง​อยู่​ข้าง​ซ้าย
39. ผู้คน​ที่​ผ่าน​ไป​มา ต่าง​สบ​ประมาท​พระองค์ สั่น​ศีรษะ​เยาะ​เย้ย​ว่า
40. “​ท่าน​ผู้​ทำลาย​พระ​วิหาร​และ​สร้าง​ขึ้น​ใหม่​ได้​ภายใน​สาม​วัน จง​ช่วย​ตนเอง​ให้​รอด​พ้น ถ้า​ท่าน​เป็น​บุตร​ของ​พระ​เจ้า จง​ลง​มา​จาก​ไม้​กางเขน​ซิ”
41. บรรดา​หัวหน้า​สมณะ​พร้อม​กับ​ธรร​มา​จารย์​และ​ผู้​อาวุโส​ต่าง​เยาะ​เย้ย​พระองค์​เช่นเดียวกัน​ว่า
42. “​เขา​ช่วย​คน​อื่น​ให้​รอด​พ้น​ได้ แต่​ช่วย​ตนเอง​ไม่ได้ เขา​เป็น​กษัตริย์​แห่ง​อิสราเอล จง​ลง​มา​จาก​ไม้​กางเขน​เดี๋ยวนี้ แล้ว​เรา​จะ​เชื่อ
43. เขา​ไว้วางใจ​ใน​พระ​เจ้า หาก​พระองค์​พอ​พระทัย​เขา ขอให้​พระองค์​ทรง​ช่วย​เขา​บัดนี้​เถิด​เพราะ​เขา​เคย​พูด​ว่า ‘​ข้าพเจ้า​เป็น​บุตร​ของ​พระ​เจ้า​’ “
44. โจร​ที่​ถูก​ตรึง​บน​ไม้​กางเขน​พร้อม​กับ​พระองค์​ก็​เยาะ​เย้ย​พระองค์​ด้วย
45. ตั้งแต่​เวลา​เที่ยง ทั่ว​แผ่นดิน​ก็​มืด​จนถึง​เวลา​บ่าย​สาม​โมง
46. ครั้น​ถึง​เวลา​บ่าย​สาม​โมง พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​ร้อง​เสียง​ดัง​ว่า “​เอ​ลี เอ​ลี เล​มา สะบัค​ทานี” ซึ่ง​แปลว่า “​ข้า​แต่​พระ​เจ้าของ​ข้าพเจ้า ข้า​แต่​พระ​เจ้าของ​ข้าพเจ้า ทำไม​พระองค์​จึง​ทรง​ทอดทิ้ง​ข้าพเจ้า”
47. บาง​คน​ที่​อยู่​ที่​นั่น​ได้​ยิน​จึง​พูด​ว่า “​เขา​กำลัง​ร้อง​เรียก​เอ​ลี​ยาห์”
48. ทันใด​นั้น​ชาย​คน​หนึ่ง​วิ่ง​ไป​นำ​ฟองน้ำ​จุ่ม​เหล้า​องุ่น​เปรี้ยว เสียบ​ปลาย​ไม้​อ้อ​ส่ง​ให้​พระองค์​เสวย
49. แต่​คน​อื่น​พูด​ว่า “​อย่า​เพิ่ง คอย​ดูซิ​ว่า เอ​ลี​ยาห์​จะ​มา​ช่วย​เขา​ไหม”
50. แต่​พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​เปล่ง​เสียง​ดัง​อีก​ครั้ง​หนึ่ง แล้ว​สิ้นพระชนม์
51. ทันใด​นั้น ม่าน​ใน​พระ​วิหาร ก็​ฉีก​ขาด​เป็น​สอง​ส่วน​ตั้งแต่​ด้านบน​ลง​มาถึง​ด้านล่าง แผ่นดิน​สั่นสะเทือน ก้อน​หิน​แตก
52. คูหา​ที่​ฝัง​ศพ​เปิด​ออก ร่าง​ของ​ผู้​ศักดิ์สิทธิ์​หลาย​ร่าง​ที่​ล่วง​หลับ​ไป​แล้ว​กลับคืน​ชีพ
53. และ​ออกมา​จาก​หลุม​ศพ​หลังจาก​ที่​พระ​เยซู​เจ้า​ทรง​กลับคืน​พระ​ชนม​ชีพ เข้า​ไป​ใน​นคร​ศักดิ์สิทธิ์​แล้ว​แสดง​ตน​แก่​ผู้คน​จำนวน​มาก
54. นาย​ร้อย​และ​บรรดา​ทหาร​ที่​เฝ้า​พระ​เยซู​เจ้า เมื่อ​เห็น​แผ่นดินไหว​และ​เหตุการณ์​ที่​เกิดขึ้น ก็​ตกใจ​กลัว​ยิ่ง​นัก กล่าว​ว่า “​ชาย​คน​นี้​เป็น​บุตร​ของ​พระ​เจ้า​แน่​ทีเดียว”
55. ที่​นั่น สตรี​หลาย​คน​มองดู​เหตุการณ์​อยู่​ห่างๆ สตรี​เหล่านี้​ติดตาม​พระ​เยซู​เจ้า​มา​จาก​แคว้น​กา​ลิ​ลี เพื่อ​รับ​ใช้​พระองค์
56. ใน​จำนวน​นี้​มี​มา​รีย์​ชาว​มัก​ดา​ลา​และ​มา​รีย์​มารดา​ของ​ยากอบ​และ​ของ​โย​เซฟ​และ​มารดา​ของ​บุตร​เศเบ​ดี
57. ครั้น​ถึง​เวลา​เย็น คน​มั่ง​มี​ชาว​อา​ริ​มาเธีย​คน​หนึ่ง​ชื่อ​โย​เซฟ​มา​ที่​นั่น เขา​เป็น​ศิษย์​ของ​พระ​เยซู​เจ้า​ด้วย
58. เขา​ไป​พบ​ปี​ลาต​เพื่อ​ขอ​พระ​ศพ​ของ​พระ​เยซู​เจ้า ปี​ลา​ตจึง​สั่ง​ให้​มอบ​พระ​ศพ​แก่​เขา
59. โย​เซฟ​เชิญ​พระ​ศพ​ลง​มา ห่อ​ด้วย​ผ้า​ป่าน​สะอาด
60. วาง​พระ​ศพ​ใน​คูหา​หิน​เป็น​คูหา​ใหม่​ที่​เขา​ขุด​ไว้​สำหรับ​ตนเอง กลิ้ง​หิน​ก้อน​ใหญ่​ปิด​ทางเข้า​คูหา แล้ว​จึง​กลับไป
61. มา​รีย์​ชาว​มัก​ดา​ลา และ​มา​รีย์​อีก​คน​หนึ่ง​อยู่​ที่​นั่น​นั่ง​อยู่​หน้า​พระ​คูหา
62. วันรุ่งขึ้น เป็น​วัน​สับ​บา​โต บรรดา​หัวหน้า​สมณะ​และ​ชาวฟา​ริ​สี​ไป​พบ​ปี​ลาต​พร้อม​กัน
63. กล่าว​ว่า “​ท่าน​ขอรับ เรา​จำ​ได้​ว่า​คน​ลวง​โลก​ผู้​นี้​เมื่อ​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​เคย​พูด​ว่า ‘​ฉัน​จะ​กลับคืน​ชีพ​หลังจาก​สาม​วัน​’
64. ท่าน​จง​สั่ง​ให้​มี​คน​เฝ้า​คูหา​จนถึง​วันที่​สาม เพื่อ​มิ​ให้​บรรดา​ศิษย์​ของ​เขา​ขโมย​ศพ​ไป​แล้ว​ประกาศ​แก่​ประชาชน​ว่า ‘​เขา​กลับคืน​ชีพ​จาก​บรรดา​ผู้ตาย​แล้ว” การ​หลอกลวง​ครั้ง​นี้​จะ​ร้ายแรง​ยิ่ง​กว่า​ครั้ง​ก่อน​’
65. ปี​ลา​ตจึ​งบ​อก​เขา​ว่า “​ท่าน​จง​จัด​ทหาร​ยาม ไป​เฝ้า​ตามใจ​ชอบ​เถิด”
66. บรรดา​หัวหน้า​สมณะ​และ​ชาวฟา​ริ​สี​จัดการ​เฝ้า​พระ​คูหา​อย่าง​เข้มงวด​โดย​ประทับตรา​ที่​หิน​ปิด​ทางเข้า​และ​วาง​ยาม​ไว้

Chapters

12345678910111213141516171819202122232425262728