มัทธิว 25

1. “​อาณาจักร​สวรรค์​เปรียบ​ได้​กับ​หญิง​สาว​สิบ​คน​ถือ​ตะเกียง​ออกไป​รอ​รับ​เจ้าบ่าว
2. ห้า​คน​เป็น​คน​โง่ อีก​ห้า​คน​เป็น​คน​ฉลาด
3. “​หญิง​โง่​นำ​ตะเกียง​ไป แต่​มิได้​นำ​น้ำมัน​ไป​ด้วย
4. ส่วน​หญิง​ฉลาด นำ​น้ำมัน​ใส่​ขวด​ไป​พร้อม​กับ​ตะเกียง
5. ทุก​คน​ต่าง​ง่วง​และ​หลับ​ไป​เพราะ​เจ้าบ่าว​มา​ช้า
6. ครั้น​เวลา​เที่ยง​คืน มี​เสียง​ตะโกน​บอก​ว่า ‘​เจ้าบ่าว​มาแล้ว จง​ออกไป​รับ​กัน​เถิด​’
7. “​หญิง​สาว​ทุก​คน​จึง​ตื่น​ขึ้น​แต่ง​ตะเกียง
8. หญิง​โง่​พูด​กับ​หญิง​ฉลาด​ว่า ‘​ขอ​น้ำมัน​ให้​เรา​บ้าง เพราะ​ตะเกียง​ของ​เรา​จวน​จะ​ดับ​แล้ว​’
9. “​หญิง​ฉลาด​จึง​ตอบ​ว่า ‘​ไม่ได้ เพราะ​น้ำมัน​อาจ​ไม่​พอ​สำหรับ​เรา​และ​สำหรับ​พวก​เธอ​ด้วย จง​ไป​หา​คนขาย​แล้ว​ซื้อ​เอา​เอง​ดีกว่า​’
10. ขณะที่​หญิง​เหล่านั้น​กำลัง​ไป​ซื้อ​น้ำมัน เจ้าบ่าว​ก็​มาถึง หญิง​สาว​ที่​เตรียมพร้อม​จึง​เข้า​ไป​ใน​ห้อง​งาน​แต่งงาน​พร้อม​กับ​เจ้าบ่าว แล้ว​ประตู​ก็​ปิด
11. ใน​ที่สุด พวก​หญิง​โง่​ก็​มาถึง พูด​ว่า ‘​นาย​เจ้า​ขา นาย​เจ้า​ขา เปิดรับ​พวก​เรา​ด้วย​’
12. แต่​เขา​ตอบ​ว่า ‘​เรา​บอก​ความ​จริง​แก่​ท่าน​ทั้งหลาย​ว่า เรา​ไม่​รู้จัก​ท่าน​’
13. ดังนั้น จง​ตื่น​เฝ้า​ระวัง​ไว้​เถิด เพราะ​ท่าน​ไม่​รู้​วัน​และ​เวลา
14. “​อาณาจักร​สวรรค์​ยัง​จะ​เปรียบ​ได้​กับ​บุรุษ​ผู้​หนึ่ง​กำลัง​จะ​เดิน​ทางไกล เรียก​ผู้รับ​ใช้​มา​มอบ​ทรัพย์สิน​ให้
15. ให้​คน​ที่​หนึ่ง​ห้า​ตะ​ลันต์ ให้​คน​ที่​สอง​สอง​ตะ​ลันต์ ให้​คน​ที่​สาม​หนึ่ง​ตะ​ลันต์ ตาม​ความสามารถ​ของ​แต่​ละ​คน แล้ว​จึง​ออก​เดินทาง​ไป
16. “​คน​ที่​รับ​ห้า​ตะ​ลันต์​รีบ​นำ​เงิน​นั้น​ไป​ลงทุน ได้​กำไร​มา​อีก​ห้า​ตะ​ลันต์
17. คน​ที่​รับ​สอง​ตะ​ลันต์​ก็​ได้​กำไร​มา​อีก​สอง​ตะ​ลันต์​เช่นเดียวกัน
18. แต่​คน​ที่​รับ​หนึ่ง​ตะ​ลันต์​ไป​ขุด​หลุม​ซ่อน​เงิน​ของ​นาย​ไว้
19. “​หลังจาก​นั้น​อีก​นาน นาย​ของ​ผู้รับ​ใช้​พวก​นี้​ก็​กลับมา​และ​ตรวจ​บัญชี​ของ​พวก​เขา
20. คน​ที่​รับ​ห้า​ตะ​ลันต์​เข้า​มา นำ​กำไร​อีก​ห้า​ตะ​ลันต์​มา​ด้วย กล่าว​ว่า ‘​นาย​ขอรับ ท่าน​ให้​ข้าพเจ้า​ห้า​ตะ​ลันต์ นี่​คือ​เงิน​อีก​ห้า​ตะ​ลันต์​ที่​ข้าพเจ้า​ทำ​กำไร​ได้​’
21. นาย​พูด​ว่า ‘​ดี​มาก ผู้รับ​ใช้​ที่​ดี​และ​ซื่อสัตย์ เจ้า​ซื่อสัตย์​ใน​สิ่ง​เล็กน้อย เรา​จะ​ให้​เจ้า​จัดการ​ใน​เรื่อง​ใหญ่ๆ จง​มาร่วม​ยินดี​กับ​นาย​ของ​เจ้า​เถิด​’
22. คน​ที่​รับ​สอง​ตะ​ลันต์​เข้า​มา​รายงาน​ว่า ‘​นาย​ขอรับ ท่าน​ให้​ข้าพเจ้า​สอง​ตะ​ลันต์ นี่​คือ​เงิน​อีก​สอง​ตะ​ลันต์​ที่​ข้าพเจ้า​ทำ​กำไร​ได้​’
23. นาย​พูด​ว่า ‘​ดี​มาก ผู้รับ​ใช้​ที่​ดี​และ​ซื่อสัตย์ เจ้า​ซื่อสัตย์​ใน​สิ่ง​เล็กน้อย เรา​จะ​ให้​เจ้า​จัดการ​ใน​เรื่อง​ใหญ่ๆ จง​มาร่วม​ยินดี​กับ​นาย​ของ​เจ้า​เถิด​’
24. “​คน​ที่​รับ​หนึ่ง​ตะ​ลันต์​เข้า​มา​รายงาน​ว่า ‘​นาย​ขอรับ ข้าพเจ้า​รู้​ว่า​ท่าน​เป็น​คน​เข้มงวด เก็บ​เกี่ยว​ใน​ที่​ที่​ท่าน​ไม่ได้​หว่าน เก็บ​รวบรวม​ใน​ที่​ที่​ท่าน​ไม่ได้​โปรย
25. ข้าพเจ้า​มี​ความ​กลัว จึง​นำ​เงิน​ของ​ท่าน​ไป​ฝัง​ดิน​ซ่อน​ไว้ นี่​คือ​เงิน​ของ​ท่าน​’
26. นาย​จึง​ตอบ​ว่า ‘​ผู้รับ​ใช้​เลว​และ​เกียจ​คร้าน เจ้า​รู้​ว่า​ข้า​เก็บ​เกี่ยว​ใน​ที่​ที่​ข้า​มิได้​หว่าน เก็บ​รวบรวม​ใน​ที่​ที่​ข้า​มิได้​โปรย
27. เจ้า​ก็​ควร​นำ​เงิน​ของ​ข้า​ไป​ฝาก​ธนาคาร​ไว้ เมื่อ​ข้า​กลับมา​จะ​ได้​ถอน​เงิน​ของ​ข้า​พร้อม​กับ​ดอกเบี้ย
28. จง​นำ​เงิน​หนึ่ง​ตะ​ลันต์​จาก​เขา​ไป​ให้แก่​ผู้​ที่​มี​สิบ​ตะ​ลันต์
29. เพราะ​ผู้​ที่​มี​มาก จะ​ได้รับ​มาก​ขึ้น และ​เขา​จะ​มี​เหลือเฟือ แต่​ผู้​ที่​มี​น้อย สิ่ง​เล็กน้อย​ที่​เขา​มี​ก็​จะ​ถูก​ริบ​ไป​ด้วย
30. ส่วน​ผู้รับ​ใช้​ที่​ไร้​ประโยชน์​นี้ จง​นำไป​ทิ้ง​ใน​ที่​มืด​ข้าง​นอก ที่​นั่น​จะ​มี​แต่​การ​ร่ำ​ไห้​คร่ำ​ครวญ และ​ขบ​ฟัน​ด้วย​ความ​ขุ่น​เคือง​’
31. “​เมื่อ​บุตร​แห่ง​มนุษย์​จะ​เสด็จ​มา​ใน​พระ​สิริ​รุ่งโรจน์ พร้อม​กับ​บรรดา​ทูต​สวรรค์ พระองค์​จะ​ประทับ​เหนือ​พระ​บัลลังก์​รุ่งโรจน์
32. บรรดา​ประชาชาติ จะ​มา​ชุมนุม​กัน​เฉพาะ​พระ​พักตร์ พระองค์​จะ​ทรง​แยก​เขา​ออกเป็น​สอง​พวก ดัง​คน​เลี้ยง​แกะ​แยก​แกะ​ออก​จาก​แพะ
33. ให้​แกะ​อยู่​เบื้อง​ขวา ส่วน​แพะ​อยู่​เบื้อง​ซ้าย
34. แล้ว​พระมหากษัตริย์​จะ​ตรัส​แก่​ผู้​ที่​อยู่​เบื้อง​ขวา​ว่า ‘​เชิญ​มา​เถิด ท่าน​ทั้งหลาย​ที่​ได้รับ​พระ​พร​จาก​พระ​บิดา​ของ​เรา เชิญ​มา​รับ​อาณาจักร​เป็น​มรดก​ที่​เตรียม​ไว้​ให้​ท่าน​แล้ว​ตั้งแต่​สร้าง​โลก
35. เพราะว่า เมื่อ​เรา​หิว ท่าน​ให้​เรา​กิน เรา​กระหาย ท่าน​ให้​เรา​ดื่ม เรา​เป็น​แขก​แปลก​หน้า ท่าน​ก็​ต้อนรับ
36. เรา​ไม่​มี​เสื้อผ้า ท่าน​ก็​ให้​เสื้อผ้า​แก่​เรา เรา​เจ็บป่วย ท่าน​ก็​มา​เยี่ยม เรา​อยู่​ใน​คุก ท่าน​ก็​มา​หา​’
37. “​บรรดา​ผู้​ชอบ​ธรรม​จะ​ทูล​ถาม​ว่า ‘​พระ​เจ้า​ข้า เมื่อใด​เล่า​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​เห็น​พระองค์​ทรง​หิว แล้ว​ถวาย​พระ​กระยา​หาร หรือ​ทรง​กระหาย แล้ว​ถวาย​ให้​ทรง​ดื่ม
38. เมื่อใด​เล่า​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​เห็น​พระองค์​ทรง​เป็น​แขก​แปลก​หน้า แล้ว​ต้อนรับ หรือ​ทรง​ไม่​มี​เสื้อผ้า แล้ว​ถวาย​ให้
39. เมื่อใด​เล่า​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​เห็น​พระองค์​ประชวร​หรือ​ทรง​อยู่​ใน​คุก​แล้ว​ไป​เยี่ยม​’
40. พระมหากษัตริย์​จะ​ตรัส​ตอบ​ว่า ‘​เรา​บอก​ความ​จริง​แก่​ท่าน​ทั้งหลาย​ว่า ท่าน​ทำ​สิ่ง​ใด​ต่อ​พี่​น้อง​ผู้​ต่ำ​ต้อย​ที่สุด​ของ​เรา​คน​หนึ่ง ท่าน​ก็​ทำ​สิ่ง​นั้น​ต่อ​เรา​’
41. “​แล้ว​พระองค์​จะ​ตรัส​กับ​พวก​ที่​อยู่​เบื้อง​ซ้าย​ว่า ‘​ท่าน​ทั้งหลาย​ที่​ถูก​สาปแช่ง จง​ไป​ให้​พ้น ลง​ไป​ใน​ไฟ​นิรันดร​ที่​ได้​เตรียม​ไว้​ให้​ปีศาจ​และ​บริวาร​ของ​มัน
42. เพราะว่า เมื่อ​เรา​หิว ท่าน​ไม่ให้​อะไร​เรา​กิน เรา​กระหาย ท่าน​ไม่ให้​อะไร​เรา​ดื่ม
43. เรา​เป็น​แขก​แปลก​หน้า ท่าน​ก็​ไม่​ต้อนรับ เรา​ไม่​มี​เสื้อผ้า ท่าน​ก็​ไม่ให้​เสื้อผ้า เรา​เจ็บป่วย​และ​อยู่​ใน​คุก ท่าน​ก็​ไม่​มา​เยี่ยม​’
44. พวก​นั้น​จะ​ทูล​ถาม​ว่า ‘​พระ​เจ้า​ข้า เมื่อใด​เล่า​ที่​ข้าพเจ้า​ทั้งหลาย​เห็น​พระองค์​ทรง​หิว ทรง​กระหาย ทรง​เป็น​แขก​แปลก​หน้า หรือไม่​มี​เสื้อผ้า เจ็บป่วย หรือ​อยู่​ใน​คุก และ​ไม่ได้​ช่วยเหลือ​’
45. พระองค์​จะ​ตรัส​ตอบ​ว่า ‘​เรา​บอก​ความ​จริง​แก่​ท่าน​ทั้งหลาย​ว่า ท่าน​ไม่ได้​ทำ​สิ่ง​ใด​ต่อ​ผู้​ต่ำ​ต้อย​ของ​เรา​คน​หนึ่ง​ท่าน​ก็​ไม่ได้​ทำ​สิ่ง​นั้น​ต่อ​เรา​’
46. แล้ว​พวก​นี้​ก็​จะ​ไป​รับ​โทษ​นิรันดร ส่วน​ผู้​ชอบ​ธรรม​จะ​ไป​รับ​ชีวิต​นิรันดร”

Chapters

12345678910111213141516171819202122232425262728