2 พงศ์กษัตริย์ 5
1. นาอามาน ผู้บัญชาการกองทัพของกษัตริย์แห่งอารัม เป็นคนสำคัญที่กษัตริย์ทรงยกย่องนับถืออย่างยิ่ง เพราะพระยาห์เวห์ประทานชัยชนะแก่ชาวอารัมโดยทางเขา แต่ชายฉกรรจ์ผู้นี้ป่วยเป็นโรคผิวหนังร้ายแรง
2. ครั้งหนึ่ง เมื่อชาวอารัมออกไปปล้นแผ่นดินอิสราเอล เขาจับเด็กหญิงคนหนึ่งมาด้วย เด็กหญิงคนนั้นมาเป็นสาวใช้ของภรรยานาอามาน
3. เธอบอกนายหญิงว่า “ถ้าเจ้านายผู้ชายเพียงแต่ไปหาประกาศกที่กรุงสะมาเรีย ประกาศกคงจะรักษาเจ้านายให้หายจากโรคได้”
4. นาอามานไปเฝ้ากษัตริย์ ทูลว่าเด็กหญิงจากแผ่นดินอิสราเอลบอกอย่างนี้
5. กษัตริย์แห่งอารัมตรัสตอบว่า “ไปเถิด เราจะส่งสารไปถวายกษัตริย์แห่งอิสราเอล” นาอามานจึงออกเดินทางไป นำเงินหนักสามร้อยกิโลกรัม ทองคำหนักหกพันบาท พร้อมกับเสื้อผ้าอย่างดีสิบชุดไปด้วย
6. เขานำสารไปถวายกษัตริย์แห่งอิสราเอลมีความว่า “พร้อมกับสารนี้ ข้าพเจ้าส่งนาอามานผู้รับใช้คนหนึ่งของข้าพเจ้ามาเฝ้าพระองค์ เพื่อให้พระองค์ทรงรักษาเขาให้หายจากโรค”
7. เมื่อกษัตริย์แห่งอิสราเอลทรงอ่านสารนั้นแล้ว ก็ทรงฉีกฉลองพระองค์ ตรัสว่า “ข้าเป็นพระเจ้า มีอำนาจให้ชีวิตหรือความตายได้กระนั้นหรือ เขาจึงส่งคนมาให้ข้ารักษา ดูซิ เห็นได้ชัดว่า เขาพยายามจะหาเรื่องกับข้า”
8. เมื่อเอลีชาคนของพระเจ้า ได้ยินว่ากษัตริย์ทรงฉีกฉลองพระองค์ ก็ส่งคนไปทูลกษัตริย์ว่า “พระองค์ทรงฉีกฉลองพระองค์ทำไม ขอพระองค์ทรงส่งชายคนนั้นมาหาข้าพเจ้า แล้วเขาจะรู้ว่ามีประกาศกในอิสราเอล”
9. นาอามานจึงขึ้นรถม้าไปหยุดที่ประตูบ้านของเอลีชา
10. เอลีชาใช้คนไปบอกเขาว่า “จงไปชำระตัวในแม่น้ำจอร์แดนเจ็ดครั้ง แล้วเนื้อหนังของท่านจะหายจากโรคและสะอาดเหมือนเดิม”
11. นาอามานโกรธมากจึงจากไป กล่าวว่า “ดูซิ ข้าพเจ้าคิดว่าอย่างน้อยเขาจะออกมายืน เรียกขานพระนามพระยาห์เวห์พระเจ้าของเขา ใช้มือโบกตรงที่เป็นโรค และรักษาโรคให้หาย
12. แม่น้ำอาบานาและปารปาร์ที่กรุงดามัสกัสไม่ดีไปกว่าน้ำทั้งหมดในอิสราเอลดอกหรือ ทำไมข้าพเจ้าจึงไม่ชำระตัวในแม่น้ำเหล่านั้นและหายจากโรค” เขาหันหลังกลับไปด้วยความโกรธ
13. บรรดาผู้รับใช้ของเขาเข้ามาเตือนว่า “นายขอรับ ถ้าประกาศกบอกท่านให้ทำสิ่งยาก ท่านก็คงจะทำตามไม่ใช่หรือ บัดนี้ เขาบอกแต่เพียงว่า จงไปชำระตัว แล้วท่านจะหายจากโรค”
14. นาอามานจึงลงไปจุ่มตัวในแม่น้ำจอร์แดนเจ็ดครั้งตามที่คนของพระเจ้าบอก แล้วเนื้อหนังของเขาก็หายจากโรค สะอาดเหมือนผิวของเด็กเล็กๆ
15. นาอามานกับผู้ติดตามทุกคนกลับไปหาคนของพระเจ้า มายืนต่อหน้าเขา กล่าวว่า “บัดนี้ ข้าพเจ้ารู้แล้วว่าไม่มีพระเจ้าอื่นใดทั่วแผ่นดิน นอกจากพระเจ้าของอิสราเอลเท่านั้น ขอท่านกรุณารับของกำนัลจากผู้รับใช้ของท่านเถิด”
16. เอลีชาตอบว่า “พระยาห์เวห์ซึ่งข้าพเจ้ารับใช้ทรงพระชนม์อยู่ฉันใด ข้าพเจ้าจะไม่รับสิ่งใดจากท่านฉันนั้น” นาอามานยังรบเร้าให้เอลีชารับ แต่เขาปฏิเสธไม่ยอมรับ
17. นาอามานจึงขอร้องว่า “ถ้าท่านไม่ยอมรับ ขอให้ข้าพเจ้า ผู้รับใช้ของท่านนำล่อสองตัวบรรทุกดินจากที่นี่กลับบ้าน เพราะผู้รับใช้ของท่านจะไม่ถวายเครื่องเผาบูชาหรือเครื่องบูชาใดๆ แด่พระเจ้าอื่น นอกจากแด่พระยาห์เวห์เท่านั้น
18. ข้าพเจ้าหวังว่าพระยาห์เวห์จะทรงอภัยโทษแก่ผู้รับใช้ของท่าน เมื่อข้าพเจ้าตามเสด็จกษัตริย์ไปนมัสการเทพเจ้าริมโมนในวิหาร กษัตริย์จะทรงพิงแขนข้าพเจ้า และข้าพเจ้าจะต้องกราบลงในวิหารของเทพเจ้าริมโมนพร้อมกับกษัตริย์ด้วย ขอพระยาห์เวห์ทรงอภัยโทษแก่ผู้รับใช้ของท่านเพราะการนี้ด้วยเถิด”
19. เอลีชาตอบว่า “จงไปเป็นสุขเถิด”เมื่อนาอามานเดินทางจากไประยะหนึ่ง
20. เกหะซี ผู้รับใช้ของเอลีชา คนของพระเจ้า คิดในใจว่า “เจ้านายของข้าพเจ้าใจดีเกินไปกับนาอามานชาวอารัมผู้นี้ ไม่ยอมรับสิ่งใดที่เขานำมาเลย พระยาห์เวห์ทรงพระชนม์อยู่ฉันใด ข้าพเจ้าจะวิ่งตามเขาไปเอาบางสิ่งมาจากเขาให้ได้”
21. เกหะซีรีบตามนาอามานไป เมื่อนาอามานเห็นเขาวิ่งตามมา ก็ลงจากรถม้ามาพบเขา ถามว่า “มีอะไรหรือ”
22. เขาตอบว่า “ไม่มีอะไรดอก เจ้านายของข้าพเจ้าส่งข้าพเจ้ามาบอกท่านว่าเมื่อกี้นี้ หนุ่มสองคนในกลุ่มประกาศกจากแถบภูเขาเอฟราอิมมาถึง โปรดให้เงินหนักสามสิบกิโลกรัมและเสื้อผ้าสองชุดแก่เขาเถิด”
23. นาอามานตอบว่า “เอาเงินไปหนักหกสิบกิโลกรัมดีกว่า” นาอามานยังรบเร้าให้รับ แล้วเอาเงินหนักหกสิบกิโลกรัมใส่ถุงสองถุง ผูกปากถุง พร้อมกับเสื้อผ้าอย่างดีสองชุด มอบให้ผู้รับใช้ของตนสองคนถือเดินล่วงหน้าเกหะซีไป
24. เมื่อเกหะซีมาถึงโอเฟล เขาเอาของทั้งหมดจากมือผู้รับใช้ นำไปเก็บไว้ในบ้าน แล้วส่งคนเหล่านั้นกลับไป คนเหล่านั้นก็ไป
25. เมื่อเกหะซีเข้าไปยืนต่อหน้าเจ้านายของตน เอลีชาถามเขาว่า “เกหะซี ท่านไปไหนมา” เขาตอบว่า “ผู้รับใช้ของท่านไม่ได้ไปไหน”
26. แต่เอลีชากล่าวว่า “จิตของข้าพเจ้ามิได้อยู่ที่นั่นด้วยหรือเมื่อชายคนนั้นลงจากรถม้ามาพบท่าน นี่ไม่ใช่เวลาที่ท่านจะรับเงินและเสื้อผ้า สวนมะกอกเทศ สวนองุ่น แกะและโค หรือทาสชายหญิง
27. ท่านและลูกหลานของท่านจะติดโรคของนาอามานตลอดไป” เมื่อเกหะซีจากเอลีชาไป เขาก็เป็นโรค มีผิวหนังขาวเหมือนหิมะ