Genesis 42
1. audiens autem Iacob quod alimenta venderentur in Aegypto dixit filiis suis quare neglegitis
2. audivi quod triticum venundetur in Aegypto descendite et emite nobis necessaria ut possimus vivere et non consumamur inopia
3. descendentes igitur fratres Ioseph decem ut emerent frumenta in Aegypto
4. Beniamin domi retento ab Iacob qui dixerat fratribus eius ne forte in itinere quicquam patiatur mali
5. ingressi sunt terram Aegypti cum aliis qui pergebant ad emendum erat autem fames in terra Chanaan
6. et Ioseph princeps Aegypti atque ad illius nutum frumenta populis vendebantur cumque adorassent eum fratres sui
7. et agnovisset eos quasi ad alienos durius loquebatur interrogans eos unde venistis qui responderunt de terra Chanaan ut emamus victui necessaria
8. et tamen fratres ipse cognoscens non est agnitus ab eis
9. recordatusque somniorum quae aliquando viderat ait exploratores estis ut videatis infirmiora terrae venistis
10. qui dixerunt non est ita domine sed servi tui venerunt ut emerent cibos
11. omnes filii unius viri sumus pacifici venimus nec quicquam famuli tui machinantur mali
12. quibus ille respondit aliter est inmunita terrae huius considerare venistis
13. et illi duodecim inquiunt servi tui fratres sumus filii viri unius in terra Chanaan minimus cum patre nostro est alius non est super
14. hoc est ait quod locutus sum exploratores estis
15. iam nunc experimentum vestri capiam per salutem Pharaonis non egrediemini hinc donec veniat frater vester minimus
16. mittite e vobis unum et adducat eum vos autem eritis in vinculis donec probentur quae dixistis utrum falsa an vera sint alioquin per salutem Pharaonis exploratores estis
17. tradidit ergo eos custodiae tribus diebus
18. die autem tertio eductis de carcere ait facite quod dixi et vivetis Deum enim timeo
19. si pacifici estis frater vester unus ligetur in carcere vos autem abite et ferte frumenta quae emistis in domos vestras
20. et fratrem vestrum minimum ad me adducite ut possim vestros probare sermones et non moriamini fecerunt ut dixerat
21. et locuti sunt invicem merito haec patimur quia peccavimus in fratrem nostrum videntes angustiam animae illius cum deprecaretur nos et non audivimus idcirco venit super nos ista tribulatio
22. e quibus unus Ruben ait numquid non dixi vobis nolite peccare in puerum et non audistis me en sanguis eius exquiritur
23. nesciebant autem quod intellegeret Ioseph eo quod per interpretem loquebatur ad eos
24. avertitque se parumper et flevit et reversus locutus est ad eos
25. tollens Symeon et ligans illis praesentibus iussitque ministris ut implerent saccos eorum tritico et reponerent pecunias singulorum in sacculis suis datis supra cibariis in via qui fecerunt ita
26. at illi portantes frumenta in asinis profecti sunt
27. apertoque unus sacco ut daret iumento pabulum in diversorio contemplatus pecuniam in ore sacculi
28. dixit fratribus suis reddita est mihi pecunia en habetur in sacco et obstupefacti turbatique dixerunt mutuo quidnam est hoc quod fecit nobis Deus
29. veneruntque ad Iacob patrem suum in terra Chanaan et narraverunt ei omnia quae accidissent sibi dicentes
30. locutus est nobis dominus terrae dure et putavit nos exploratores provinciae
31. cui respondimus pacifici sumus nec ullas molimur insidias
32. duodecim fratres uno patre geniti sumus unus non est super minimus cum patre versatur in terra Chanaan
33. qui ait nobis sic probabo quod pacifici sitis fratrem vestrum unum dimittite apud me et cibaria domibus vestris necessaria sumite et abite
34. fratremque vestrum minimum adducite ad me ut sciam quod non sitis exploratores et istum qui tenetur in vinculis recipere possitis ac deinceps emendi quae vultis habeatis licentiam
35. his dictis cum frumenta effunderent singuli reppererunt in ore saccorum ligatas pecunias exterritisque simul omnibus
36. dixit pater Iacob absque liberis me esse fecistis Ioseph non est super Symeon tenetur in vinculis Beniamin auferetis in me haec mala omnia reciderunt
37. cui respondit Ruben duos filios meos interfice si non reduxero illum tibi trade in manu mea et ego eum restituam
38. at ille non descendet inquit filius meus vobiscum frater eius mortuus est ipse solus remansit si quid ei adversi acciderit in terra ad quam pergitis deducetis canos meos cum dolore ad inferos