1 ΧΡΟΝΙΚΩΝ 26
1. Περί δε των διαιρέσεων των πυλωρών· εκ των Κοριτών ήτο Μεσελεμίας ο υιός του Κορέ, εκ των υιών Ασάφ.
2. Και οι υιοί του Μεσελεμία ήσαν Ζαχαρίας ο πρωτότοκος, Ιεδιαήλ ο δεύτερος, Ζεβαδίας ο τρίτος, Ιαθνιήλ ο τέταρτος,
3. Ελάμ ο πέμπτος, Ιωανάν ο έκτος, Ελιωηνάϊ ο έβδομος.
4. οι δε υιοί του Ωβήδ-εδώμ, Σεμαΐας ο πρωτότοκος, Ιωζαβάδ ο δεύτερος, Ιωάχ ο τρίτος και Σαχάρ ο τέταρτος και Ναθαναήλ ο πέμπτος,
5. Αμμιήλ ο έκτος, Ισσάχαρ ο έβδομος, Φεουλθαΐ ο όγδοος· διότι ο Θεός ευλόγησεν αυτόν.
6. Και εις Σεμαΐαν τον υιόν αυτού εγεννήθησαν υιοί, οίτινες εξουσίαζον επί του πατρικού οίκου αυτών· διότι ήσαν δυνατοί εν ισχύϊ.
7. Οι υιοί του Σεμαΐα, Γοθνί και Ραφαήλ και Ωβήδ και Ελζαβάδ, των οποίων οι αδελφοί ήσαν ισχυροί, ο Ελιού, και ο Σεμαχίας.
8. Πάντες ούτοι εκ των υιών του Ωβήδ-εδώμ, αυτοί και οι υιοί αυτών και οι αδελφοί αυτών, ισχυροί και άξιοι διά την υπηρεσίαν, εξήκοντα δύο ήσαν του Ωβήδ-εδώμ.
9. Και ο Μεσελεμίας είχεν υιούς και αδελφούς, ισχυρούς, δεκαοκτώ.
10. Και ο Ωσά, εκ των υιών του Μεραρί, είχεν υιούς· Σιμρί τον πρώτον, διότι πρωτότοκος δεν ήτο, ο πατήρ όμως αυτού έκαμεν αυτόν πρώτον·
11. Χελκίαν τον δεύτερον, Τεβαλίαν τον τρίτον, Ζαχαρίαν τον τέταρτον· πάντες οι υιοί και οι αδελφοί του Ωσά ήσαν δεκατρείς.
12. Μεταξύ αυτών έγειναν αι διαιρέσεις των πυλωρών· οι αρχηγοί των δυνατών είχον τας φυλακάς εξ ίσου με τους αδελφούς αυτών, διά να υπηρετώσιν εν τω οίκω του Κυρίου.
13. Και έρριψαν κλήρους εξ ίσου ο μικρός καθώς και ο μεγάλος, κατ' οίκον των πατέρων αυτών, περί εκάστης πύλης.
14. Και έπεσεν ο κλήρος της προς ανατολάς εις τον Σελεμίαν. Τότε έρριψαν κλήρους διά τον Ζαχαρίαν τον υιόν αυτού, σύμβουλον σοφόν· και ο κλήρος αυτού εξήλθε διά την προς βορράν.
15. Εις τον Ωβήδ-εδώμ, διά την προς νότον· και εις τους υιούς αυτού, διά τον οίκον της συνάξεως.
16. Εις τον Σουφίμ και Ωσά, διά την προς δυσμάς, μετά της πύλης Σαλεχέθ, πλησίον της οδού της αναβάσεως, φυλακή απέναντι φυλακής.
17. Κατά ανατολάς ήσαν εξ Λευΐται, προς βορράν τέσσαρες την ημέραν, προς νότον τέσσαρες την ημέραν και προς τον οίκον της συνάξεως ανά δύο.
18. Εις Παρβάρ προς δυσμάς τέσσαρες κατά την οδόν της αναβάσεως, και δύο εις Παρβάρ.
19. Αύται είναι αι διαιρέσεις των πυλωρών μεταξύ των υιών Κορέ και μεταξύ των υιών Μεραρί.
20. Και εκ των Λευϊτών ο Αχιά ήτο επί τους θησαυρούς του οίκου του Θεού και επί τους θησαυρούς των αφιερωμάτων.
21. Περί δε των υιών του Λααδάν· οι υιοί του Γηρσωνίτου Λααδάν, αρχηγοί των πατριών του Λααδάν του Γηρσωνίτου ήσαν Ιεχιήλ.
22. οι υιοί του Ιεχήλ, Ζαιθάμ και Ιωήλ ο αδελφός αυτού, οίτινες ήσαν επί τους θησαυρούς του οίκου του Κυρίου.
23. Περί δε των Αμραμιτών, Ισααριτών, Χεβρωνιτών και Οζιηλιτών·
24. ο μεν Σεβουήλ ο υιός του Γηρσώμ, υιού του Μωϋσέως· ήτο επιστάτης επί τους θησαυρούς.
25. Οι δε αδελφοί αυτού εκ του Ελιέζερ, του οποίου ο υιός ήτο ο Ρεαβίας, και Ιεσαΐας ο υιός τούτου, και Ιωράμ ο υιός τούτου, και Ζιχρί ο υιός τούτου, και Σελωμείθ ο υιός τούτου·
26. ο Σελωμείθ ούτος και οι αδελφοί αυτού ήσαν επί πάντας τους θησαυρούς των αφιερωμάτων, τα οποία Δαβίδ ο βασιλεύς και οι άρχοντες των πατριών, οι χιλίαρχοι και οι εκατόνταρχοι, και οι αρχηγοί του στρατεύματος, αφιέρωσαν.
27. Εκ των πολέμων και εκ των λαφύρων έκαμον την αφιέρωσιν, διά να επισκευάζωσι τον οίκον του Κυρίου.
28. Και παν ό,τι Σαμουήλ ο βλέπων, και Σαούλ ο υιός του Κείς, και Αβενήρ ο υιός του Νηρ, και Ιωάβ ο υιός της Σερουΐας, αφιέρωσαν, παν αφιέρωμα ήτο υπό την χείρα του Σελωμείθ και των αδελφών αυτού.
29. Περί των Ισααριτών· ο Χενανίας και οι υιοί αυτού ήσαν διά τας έξω υποθέσεις επί του Ισραήλ, επιστάται και κριταί.
30. Περί δε των Χεβρωνιτών· ο Ασαβίας και οι αδελφοί αυτού, ισχυροί, χίλιοι επτακόσιοι ήσαν έφοροι του Ισραήλ εντεύθεν του Ιορδάνου προς δυσμάς, διά πάσας τας υποθέσεις του Κυρίου και διά την υπηρεσίαν του βασιλέως.
31. Μεταξύ των Χεβρωνιτών ήτο Ιερίας ο αρχηγός, μεταξύ των Χεβρωνιτών κατά τας γενεάς αυτών, κατά τας πατριάς. Εν τω τεσσαρακοστώ έτει της βασιλείας του Δαβίδ εξητάσθησαν και ευρέθησαν μεταξύ αυτών δυνατοί εν ισχύϊ, εν Ιαζήρ Γαλαάδ.
32. Και οι αδελφοί αυτού, ισχυροί, ήσαν δύο χιλιάδες και επτακόσιοι αρχηγοί πατριών, τους οποίους κατέστησε Δαβίδ ο βασιλεύς επί τους Ρουβηνίτας και τους Γαδίτας και το ήμισυ της φυλής Μανασσή, διά παν πράγμα του Θεού και διά τας υποθέσεις του βασιλέως.