โฮเชยา 11
1. เมื่ออิสราเอลยังเด็ก เราก็รักเขาเราได้เรียกบุตร ของเราออกมาจากอียิปต์
2. เรายิ่งเรียกเขาทั้งหลายมากเท่าใดเขาก็ยิ่งเดินไปจากเรา มากเท่านั้นเขาถวายเครื่องบูชาแก่พระบาอัลและเผากำยานแก่บรรดารูปเคารพ
3. เราสอนเอฟราอิมให้เดิน เราอุ้มเขาทั้งหลายไว้แต่เขาไม่รู้ว่าเราเอาใจใส่เขา
4. เราใช้เชือกแห่งมนุษยธรรมและใช้สายสะพายแห่งความรักจูงเขาเราเป็นเหมือนผู้ที่ยกทารก มาจูบแก้มและก้มลงป้อนอาหารให้เขา
5. เขาจะไม่กลับไปยังแผ่นดินอียิปต์อัสซีเรียจะเป็นกษัตริย์ปกครองเขาเพราะเขาไม่ยอมกลับมาหาเรา
6. ดาบจะกวัดแกว่งไปตามเมืองต่างๆ ของเขาจะทำลายดาลประตูและจะกลืนเขาเพราะแผนการของเขา
7. ประชากรของเรามีแนวโน้มที่จะเหินห่างจากเราเขาถูกเรียกให้มองขึ้นเบื้องบนแต่ไม่มีใครเงยหน้าขึ้น
8. เอฟราอิมเอ๋ย เราจะละทิ้งท่านได้อย่างไรอิสราเอลเอ๋ย เราจะมอบท่านให้ผู้อื่นได้อย่างไรเราจะทำให้ท่านเป็นเหมือนเมืองอัดมาห์หรือทำกับท่านเหมือนกับเมืองเศโบยิม ได้อย่างไรใจของเราปั่นป่วนอยู่ภายในความเอ็นดูของเราก็คุกรุ่นขึ้น
9. เราจะไม่ลงอาญาตามที่เราโกรธจัดเราจะไม่ทำลายเอฟราอิมอีกเพราะเราเป็นพระเจ้า มิใช่มนุษย์เราเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ในหมู่ท่านเราจะไม่มาด้วยความโกรธ”
10. เขาทั้งหลายจะติดตามพระยาห์เวห์พระองค์จะทรงเปล่งพระสุรเสียงเหมือนสิงโตเมื่อจะทรงเปล่งพระสุรเสียงบรรดาบุตรจะรีบวิ่งมาจากทิศตะวันตก
11. เขาจะรีบวิ่งมาเหมือนนกจากอียิปต์เหมือนนกพิราบจากแผ่นดินอัสซีเรียและเราจะให้เขากลับมาอาศัยอยู่ในบ้านของเขาพระยาห์เวห์ตรัส
12. เอฟราอิมล้อมเราด้วยคำมุสาพงศ์พันธุ์อิสราเอลล้อมเราด้วยการหลอกลวงแต่ยูดาห์ยังอยู่กับพระเจ้าซื่อสัตย์ต่อพระผู้ศักดิ์สิทธิ์