โอบาดีห์ 1
1. นิมิตของประกาศกโอบาดีย์พวกเราได้ยินข่าว จากพระยาห์เวห์1ค ผู้ถือสารคนหนึ่งถูกส่งไปในหมู่นานาชาติ ให้พูดว่า“จงลุกขึ้น พวกเราจงลุกขึ้นเดินไปทำสงครามกับเอโดมเถิด”คำตัดสินลงโทษเอโดมข พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสกับเอโดมดังนี้
2. “ดูซิ เราจะทำให้เจ้าเล็กที่สุดในหมู่นานาชาติเจ้าน่าถูกเหยียดหยามอย่างมาก
3. ใจหยิ่งยโสของเจ้าได้หลอกลวงเจ้าเจ้าผู้อาศัยอยู่ในซอกหินทำที่อาศัยอยู่บนที่สูงต่างๆ เจ้าคิดในใจว่า‘ใครจะทำให้ข้าลงมายังพื้นดินได้’
4. แม้เจ้ายกตนขึ้นไปสูงเหมือนนกอินทรีและสร้าง รังของเจ้าอยู่ในหมู่ดวงดาวเราก็จะฉุดเจ้าลงมาจากที่นั่น”พระยาห์เวห์ตรัส
5. ถ้าขโมยมาหาเจ้าหรือโจรเข้ามาเวลากลางคืนเขาจะขโมยตามใจชอบมิใช่หรือถ้าคนเก็บองุ่นมาหาเจ้าเขาจะไม่ทิ้งผลองุ่นตกค้างไว้บ้างหรือเจ้าจะถูกทำลายเพียงใด
6. เอซาวถูกปล้นอย่างมากเพียงไรทรัพย์สมบัติที่ซ่อนไว้ก็ถูกค้น
7. พันธมิตรทุกคนได้ขับไล่เจ้าไปถึงชายแดนทุกคนที่อยู่กับเจ้าอย่างสันติหลอกลวงเจ้าเพื่อนของเจ้าได้ชนะเจ้าผู้ที่กินอาหารร่วมกับเจ้าก็วางกับดักเจ้าพูดว่า “เขาเสียสติไปแล้ว”
8. วันนั้น พระยาห์เวห์ตรัสเราจะไม่ทำลายผู้มีปรีชาจากเอโดมและทำลายความเข้าใจจากภูเขาเอซาว หรือ
9. เทมาน เอ๋ย ชายฉกรรจ์ของเจ้าจะตกใจกลัวทุกคนจากภูเขาเอซาวจะถูกฆ่าตาย
10. ความอับอายจะปกคลุมเจ้าและเจ้าจะถูกทำลายล้างตลอดไปเพราะความทารุณที่เจ้าได้ทำแก่ยาโคบน้องชายของเจ้า
11. วันนั้น เจ้ายืนอยู่เฉยๆ เมื่อคนแปลกหน้ามานำทรัพย์สมบัติของเขาไปและคนต่างชาติเข้ามาทางประตูเมืองและจับสลากแบ่งกรุงเยรูซาเล็มกันเจ้าก็ประพฤติเหมือนคนเหล่านั้นด้วย
12. เจ้าไม่ควรยืนอยู่ด้วยความพอใจเมื่อน้องชายของเจ้า รับเคราะห์ในครั้งนั้นเจ้าไม่ควรยินดีเมื่อพงศ์พันธุ์ยูดาห์ถูกทำลายเจ้าไม่ควรโอ้อวดในวันที่เขาตกทุกข์ได้ยาก
13. เจ้าไม่ควรเข้าประตูเมืองของประชากรของเราในวันที่เขาได้รับภัยพิบัติถูกแล้ว เจ้าไม่ควรสะใจในความทุกข์ที่เขาได้รับในวันที่เขาได้รับภัยพิบัติเจ้าไม่ควรเข้ายึดทรัพย์สมบัติของเขาในวันที่เขาได้รับภัยพิบัติ
14. เจ้าไม่ควรดักซุ่มอยู่ที่ทางแยกของเขาเพื่อทำลายล้างผู้ที่หลบหนีเจ้าไม่ควรมอบผู้รอดชีวิตให้แก่ศัตรูในวันที่เขาได้รับความทุกข์
15. เพราะวันของพระยาห์เวห์ใกล้เข้ามาแล้วสำหรับชนชาติทั้งปวงเจ้าเคยทำแก่เขาอย่างไร เจ้าก็จะถูกทำอย่างนั้นด้วยการกระทำของเจ้าจะกลับมาตกบนหัวของเจ้า
16. เจ้าได้ดื่มบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเราฉันใดชนชาติทั้งหลายก็จะดื่ม ตลอดไปฉันนั้นเขาทั้งหลายจะดื่มจนล้นเขาจะเป็นเหมือนกับว่าไม่เคยมีตัวตน
17. แต่ผู้ที่รอดชีวิตจะอยู่บนภูเขาศิโยนที่นั่นจะเป็นสักการสถานอีกพงศ์พันธุ์ยาโคบจะได้กรรมสิทธิ์ของตนคืนมา
18. พงศ์พันธุ์ยาโคบจะเป็นไฟพงศ์พันธุ์โยเซฟ จะเป็นเปลวไฟและพงศ์พันธุ์เอซาวจะเป็นซังข้าวไฟและเปลวไฟจะเผาผลาญจนหมดพงศ์พันธุ์เอซาวจะไม่มีผู้ใดรอดชีวิตเลยเพราะพระยาห์เวห์ตรัส
19. ประชาชนจากแคว้นเนเกบจะยึดภูเขาเอซาวเป็นกรรมสิทธิ์ประชาชนจากลาดเขาเชเฟลาห์จะยึดแผ่นดินของชาวฟีลิสเตียชาวอิสราเอลจะยึดแผ่นดินเอฟราอิมและสะมาเรียเป็นกรรมสิทธิ์เบนยามินจะยึดแคว้นกิเลอาดเป็นกรรมสิทธิ์
20. กำลังพลของอิสราเอลที่เคยเป็นเชลยจะยึดแผ่นดินฟีนีเซีย ไปจนถึงเมืองศาเรฟัทเป็นกรรมสิทธิ์ส่วนชาวเยรูซาเล็มที่เคยเป็นเชลยอยู่ที่เมืองเสฟาราดจะได้ยึดครองเมืองต่างๆ ในแคว้นเนเกบเป็นกรรมสิทธิ์
21. ผู้มีชัยชนะ จะขึ้นไปบนภูเขาศิโยนเพื่อปกครองภูเขาเอซาวและอาณาจักรจะเป็นของพระยาห์เวห์