เพลงโซโลมอน 4
1. ที่รักของฉัน เธอสวยงามเธอช่างงดงามจริงดวงตาของเธอเหมือนนกพิราบเบื้องหลังผ้าคลุมใบหน้าผมของเธอเหมือนฝูงแพะที่ลงมาตามลาดเขากิเลอาด
2. ฟันของเธอเหมือนฝูงแกะที่กำลังจะตัดขนเพิ่งขึ้นมาจากการชำระล้างทุกตัวเดินมาเป็นคู่ไม่มีตัวใดขาดคู่เลย
3. ริมฝีปากของเธอเหมือนผ้าสีม่วงแดงปากของเธอก็งามชวนมองแก้มของเธอเหมือนผลทับทิมผ่าซีกเบื้องหลังผ้าคลุมใบหน้า
4. ลำคอของเธอเหมือนหอคอยของกษัตริย์ดาวิดที่สร้างด้วยก้อนหินเรียงเป็นระเบียบมีโล่นับพันแขวนไว้ ล้วนเป็นโล่ของทหารชำนาญศึก
5. ถันของเธอเหมือนลูกกวางสองตัวเหมือนลูกละมั่งฝาแฝดที่กำลังหากินในหมู่ต้นลิลลี่
6. ก่อนที่ลมเย็นจะพัดมาและเงาจะหนีไป ฉันจะไปยังภูเขามดยอบและเนินเขากำยาน
7. ที่รักของฉัน เธอช่างงดงามจริง ในตัวเธอจะหาตำหนิไม่ได้เลย
8. จงมากับฉัน จากเลบานอนเถิดเจ้าสาว ของฉันจงมาจากเลบานอนเถิดจงลงมาจากยอดเขาอามานาจากยอดเขาเสนีร์ และยอดเขาเฮอร์โมนจากถ้ำสิงโตและจากภูเขาของเสือดาว เถิด
9. น้องสาว และเจ้าสาวของฉันเอ๋ยเธอได้ปล้นเอาดวงใจของฉันไปเธอได้ปล้นเอาดวงใจของฉันไปแล้วด้วยการชายตามองเพียงแวบเดียวด้วยไข่มุกเพียงเม็ดเดียวจากสร้อยของเธอ
10. น้องสาวและเจ้าสาวของฉันเอ๋ยความรักของเธอช่างหวานเสียนี่กระไรความรักของเธอนั้นหวานกว่าเหล้าองุ่นน้ำมันหอมของเธอก็หอมกว่าเครื่องหอมทั้งหลาย
11. เจ้าสาวของฉันเอ๋ยริมฝีปากของเธอหยาดน้ำผึ้งป่าน้ำผึ้งและน้ำนมอยู่ใต้ลิ้นของเธอกลิ่นเสื้อผ้าของเธอหอมเหมือนกลิ่นหอมจากเลบานอน
12. น้องสาวและเจ้าสาวของฉันเธอเป็นเหมือนสวนส่วนตัวเป็นเหมือนสวน ที่ห้ามเข้าเป็นเหมือนพุน้ำที่ถูกปิดไว้
13. หน่ออ่อนของเธอเป็นเหมือนสวน ทับทิมที่มีผลโอชาต้นเทียนขาวและสมุนไพรต่างๆ
14. ต้นสมุนไพรและหญ้าฝรั่นต้นตะไคร้และอบเชยต้นกำยานทุกชนิดต้นมดยอบและว่านหางจระเข้รวมทั้งเครื่องหอมชั้นเยี่ยมทั้งสิ้น
15. เธอเป็นเหมือนพุน้ำในสวนเหมือนบ่อที่มีน้ำไหลเหมือนลำธารที่ไหลมาจากเลบานอน
16. ลมเหนือเอ๋ย จงตื่นเถิดลมใต้เอ๋ย จงมาเถิดจงพัดมาในสวนของดิฉันเพื่อกลิ่นหอมจะได้ฟุ้งออกไปขอให้ที่รักของดิฉันเข้ามาในสวนของเขาและกินผลไม้รสโอชาเถิด