อาโมส 8
1. นี่คือนิมิตที่พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงแสดงแก่ข้าพเจ้าข้าพเจ้าเห็นกระจาดผลไม้สุกงอมกระจาดหนึ่ง
2. พระองค์ตรัสถามว่า “อาโมส ท่านเห็นอะไร”ข้าพเจ้าทูลตอบว่า “ข้าพเจ้าเห็นกระจาดผลไม้สุกงอม”พระยาห์เวห์จึงตรัสกับข้าพเจ้าว่า“เวลาสุกแล้ว สำหรับอิสราเอลประชากรของเราเราจะไม่ให้อภัยเขาอีกเลย”
3. “วันนั้น เสียงร้องเพลงในพระราชวังจะเป็นเสียงร้องโหยหวนพระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสจะมีศพมากมายกระจัดกระจายอยู่ทั่วไปจงเงียบซิ”
4. ท่านทั้งหลายที่เหยียบย่ำคนขัดสนและทำลายคนยากจนของแผ่นดินจงฟังถ้อยคำนี้เถิด
5. ท่านพูดว่า “เมื่อไรวันต้นเดือน จะผ่านไปเราจะได้ขายข้าวเมื่อไรวันสับบาโตจะพ้นไปเราจะได้นำข้าวสาลีออกขายเราจะทำถังตวงข้าวให้เล็กลงทำให้ตุ้มเชเขลใหญ่ขึ้นใช้ตาชั่งโกงน้ำหนัก
6. เราจะได้ใช้เงินซื้อคนจนและใช้รองเท้าสานคู่หนึ่งซื้อคนขัดสนเราจะขายแม้กากข้าวสาลี”
7. พระยาห์เวห์ทรงสาบานต่อศักดิ์ศรีของยาโคบ ว่า“เราจะไม่ลืมการกระทำของเขาเลย”
8. เพราะเหตุนี้ แผ่นดินจะหวั่นไหวผู้อาศัยทุกคนในแผ่นดินจะไว้ทุกข์แผ่นดินทั้งหมดจะพองขึ้นเหมือนแม่น้ำไนล์จะเอ่อขึ้นและจะงวดลงเหมือนแม่น้ำไนล์แห่งอียิปต์
9. “วันนั้น พระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเราจะทำให้ดวงอาทิตย์ตกในเวลาเที่ยงวันทำให้แผ่นดินมืดแม้ในเวลากลางวัน
10. เราจะเปลี่ยนเทศกาลฉลองของท่านให้เป็นการไว้ทุกข์เปลี่ยนบทเพลงทั้งหมดของท่านเป็นการคร่ำครวญเราจะให้ทุกคนสวมผ้ากระสอบที่สะเอวให้ทุกคนโกนศีรษะจนโล้นเราจะทำให้เป็นเหมือนการไว้ทุกข์บุตรชายคนเดียวและวาระสุดท้ายจะเหมือนวันที่ขมขื่น
11. “ดูซิ วันเวลาจะมาถึงพระยาห์เวห์องค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสเมื่อเราจะส่งทุพภิกขภัยมาในแผ่นดินไม่ใช่การหิวอาหารหรือการกระหายน้ำแต่จะส่งความปรารถนาจะฟังพระวาจาของพระยาห์เวห์
12. เขาทั้งหลายจะเดินทางระเหระหนจากทะเลนี้ไปทะเลโน้นจะเร่ร่อนจากทิศเหนือไปทิศตะวันออกเพื่อแสวงหาพระวาจาของพระยาห์เวห์แต่เขาจะหาไม่พบ”
13. “วันนั้น หญิงสาวพรหมจารีสวยงามและคนหนุ่มจะเป็นลมเพราะความกระหาย
14. เขาทั้งหลายที่สาบานโดยอ้างรูปเคารพของกรุงสะมาเรียพูดว่า ‘เมืองดาน เอ๋ย เทพเจ้าของเจ้ามีชีวิตอยู่แน่ฉันใด...’หรือพูดว่า ‘เมืองเบเออร์เชบาเอ๋ยเทพเจ้าที่เจ้ารักมีชีวิตอยู่แน่ฉันใด...’ทุกคนจะล้มลง และจะไม่มีวันลุกขึ้นได้อีกเลย”