ยากอบ 2

1. พี่​น้อง​ทั้งหลาย อย่า​ให้​ความ​เชื่อ​ของ​ท่าน​ใน​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้าของ​เรา คือ​พระ​เยซู​คริสต์ ผู้​ทรง​พระ​สิริ​รุ่งโรจน์ มี​ความ​ลำเอียง​ปน​อยู่​ด้วย
2. สมมติ​ว่า ใคร​คน​หนึ่ง​สวม​แหวน​ทองคำ​และ​เสื้อผ้า​หรูหรา​เข้า​มา​ใน​ที่​ประชุม​ของ​ท่าน และ​ขณะเดียวกัน​มี​คน​ยากจน​อีก​คน​หนึ่ง​แต่งตัว​มอ​ซอ​เข้า​มา
3. ท่าน​เข้า​ไป​ต้อนรับ​คน​แต่งตัว​หรูหรา​และ​บอก​เขา​ว่า “​เชิญ​นั่ง​ตาม​สบาย​ที่นี่​เถิด” ส่วน​คน​ยากจน​นั้น​ท่าน​บอก​เขา​ว่า “​จง​ยืน​ที่​นั่น” หรือ “​จง​นั่ง​ข้างๆ ที่​วาง​เท้า​ของ​ฉัน​ซิ”
4. ท่าน​ก็​เป็น​ผู้​เลือก​ชั้น​วรรณะ และ​ตัดสิน​โดย​มาตรการ​เลวร้าย​มิใช่​หรือ
5. พี่​น้อง​ที่​รัก​ทั้งหลาย จง​ฟัง​เถิด พระ​เจ้า​ทรง​เลือก​ผู้​ที่​โลก​ตัดสิน​ว่า​ยากจน​เพื่อให้​เขา​มั่ง​มี​ใน​ความ​เชื่อ และ​เป็น​ทายาท​รับ​มรดก​พระ​อาณาจักร​ซึ่ง​ทรง​สัญญา​ไว้​สำหรับ​ผู้​ที่​รัก​พระองค์​มิใช่​หรือ
6. แต่​ท่าน​กลับ​ดู​หมิ่น​คน​ยากจน มิใช่​คน​ร่ำรวย​หรือ​ที่​กด​ขี่​ข่ม​เหง​ท่าน
7. มิใช่​พวก​เขา​หรือ​ที่​ฉุด​ลาก​ท่าน​ไป​ขึ้น​ศาล มิใช่​พวก​เขา​หรือ​ที่​กล่าว​ร้าย​ต่อ​พระ​นาม​ประเสริฐ​ซึ่ง​บันดาล​ให้​ท่าน​เป็น​ของ​พระ​เจ้า
8. ถ้า​ท่าน​ปฏิบัติ​ตาม​บทบัญญัติ​สำคัญ​ที่สุด​ดังที่​พระ​คัมภีร์​กล่าว​ไว้​ว่า “จง​รัก​เพื่อน​บ้าน​ของ​ท่าน​เหมือน​รัก​ตนเอง“ ท่าน​ก็​ทำ​ดี​แล้ว
9. แต่​ถ้า​ท่าน​ลำเอียง ท่าน​ย่อม​ทำ​บาป และ​ถูก​ธรรม​บัญญัติ​กล่าวโทษ​ว่า​เป็น​ผู้​ละเมิด
10. ผู้​ที่​ละเมิด​ธรรม​บัญญัติ​แม้​เพียง​ข้อ​เดียว ทั้งๆ ที่​ปฏิบัติ​ตาม​ธรรม​บัญญัติ​ข้อ​อื่น​ทั้งหมด ย่อม​ผิด​ต่อ​ธรรม​บัญญัติ​ทั้ง​มวล
11. พระองค์​ผู้​ตรัส​ว่า “อย่า​ล่วง​ประเวณี“ ยัง​ตรัส​อีก​ว่า “อย่า​ฆ่า​คน“ ดังนั้น ถ้า​ท่าน​ไม่​ล่วง​ประเวณี แต่​ฆ่า​คน ท่าน​ก็​เป็น​ผู้​ละเมิด​ธรรม​บัญญัติ
12. จง​พูด​และ​ทำ​อย่าง​ผู้​ที่​จะ​ถูก​พิพากษา​ด้วย​ธรรม​บัญญัติ​แห่ง​อิสรภาพ​เถิด
13. ผู้ใด​ที่​ไม่​แสดง​ความ​เมตตา​กรุณา​ต่อ​เพื่อน​มนุษย์ จะ​ถูก​พิพากษา​โดย​ปราศจาก​ความ​เมตตา​กรุณา​เช่นเดียวกัน ผู้​ที่​แสดง​ความ​เมตตา​กรุณา​จะ​ไม่​เกรง​กลัว​การ​พิพากษา
14. พี่​น้อง​ทั้งหลาย จะ​มี​ประโยชน์​ใด​หาก​ผู้​หนึ่ง​อ้าง​ว่า​มี​ความ​เชื่อ​แต่​ไม่​มี​การ​กระทำ ความ​เชื่อ​เช่นนี้​จะ​ช่วย​ให้​เขา​รอด​พ้น​ได้​หรือ
15. ถ้า​พี่​น้องชาย​หญิง​คน​ใด​ขัด​สน​เครื่องนุ่งห่ม และ​ไม่​มี​อาหาร​ประจำวัน
16. แล้ว​ท่าน​คน​หนึ่ง​พูด​กับ​เขา​ว่า “​จง​ไป​เป็น​สุข​เถิด ขอให้​อบอุ่น​และ​อิ่ม​เถิด” แต่​มิได้​ให้​สิ่ง​ที่​จำเป็น​สำหรับ​ร่างกาย​แก่​เขา จะ​มี​ประโยชน์​ใด​เล่า
17. ความ​เชื่อ​ก็​เช่นเดียวกัน หาก​ไม่​มี​การ​กระทำ ก็​เป็น​ความ​เชื่อ​ที่​ตาย​แล้ว
18. บาง​คน​อาจ​พูด​ว่า “​ท่าน​มี​ความ​เชื่อ ข้าพเจ้า​มี​การ​กระทำ” ถ้า​เป็น​เช่นนั้น​จง​แสดง​ความ​เชื่อ​ที่​ไม่​มี​การ​กระทำ​ให้​ข้าพเจ้า​เห็น​เถิด แล้ว​ข้าพเจ้า​จะ​แสดง​ความ​เชื่อ​ให้​ท่าน​เห็น​ด้วย​การ​กระทำ
19. ท่าน​เชื่อ​ว่า​มี​พระ​เจ้า​เพียง​พระองค์​เดียว​หรือ ดี​แล้ว แม้​พวก​ปีศาจ​ก็​เชื่อ​เช่นนั้น​และ​ยัง​กลัว​จน​ตัว​สั่น​ด้วย
20. คน​เบา​ปัญญา​เอ๋ย ท่าน​อยาก​รู้​หรือไม่​ว่า​ความ​เชื่อ​ที่​ปราศจาก​การ​กระทำ​นั้น​ไร้​ประโยชน์
21. อับ​รา​ฮัม​บรรพ​บุรุษ​ของ​เรา ได้รับ​ความชอบ​ธรรม​เพราะ​การ​กระทำ เมื่อ ถวาย​อิสอัค​บุตร​ของ​ตน​บน​แท่น​บูชา​มิใช่​หรือ
22. ท่าน​เห็น​แล้ว​ว่า ความ​เชื่อ​กับ​การ​กระทำ​ของ​เขา ดำเนิน​ไป​พร้อมๆ กัน และ​เพราะ​การ​กระทำ​นั้น​ความ​เชื่อ​จึง​สมบูรณ์
23. ดัง​ข้อความ​ใน​พระ​คัมภีร์​ว่า “อับ​ราฮัม​เชื่อ​พระ​เจ้า พระองค์​ทรง​คิด​ว่า​ความ​เชื่อ​นี้​เป็น​ความชอบ​ธรรม​ของ​เขา“ เขา​จึง​ได้​ชื่อ​ว่า “​เป็น​มิตร​ของ​พระ​เจ้า”
24. ท่าน​ทั้งหลาย​เห็น​แล้ว​ว่า มนุษย์​จะ​เป็น​ผู้​ชอบ​ธรรม​ได้​ก็​ด้วย​การ​กระทำ มิใช่​ด้วย​ความ​เชื่อ​แต่​อย่าง​เดียว
25. เช่น นาง​รา​หับ​โสเภณี​ได้รับ​ความชอบ​ธรรม​ด้วย​การ​กระทำ เพราะ​นาง​ต้อนรับ​ผู้​ส่ง​ข่าว และ​ชี้​ทาง​อื่น​ให้​พวก​เขา​หลบหนี​ออกไป​มิใช่​หรือ
26. ร่างกาย​ที่​ปราศจาก​วิญญาณ​ย่อม​ตาย​แล้ว​ฉัน​ใด ความ​เชื่อ​ที่​ไม่​มี​การ​กระทำ​ก็​ย่อม​ตาย​แล้ว​ฉัน​นั้น

Chapters

12345