นางรูธ 1

1. ใน​สมัย​ที่​บรรดา​ผู้วินิจฉัย​ปกครอง​อิสราเอล เกิด​อด​อยาก​กันดาร​อาหาร​ขึ้น​ใน​แผ่นดิน ชาย​คน​หนึ่ง​จาก​เมือง​เบธ​เล​เฮม​ใน​แคว้น​ยูดาห์​พร้อม​กับ​ภรรยา​และ​บุตรชาย​สอง​คน เดินทาง​ไป​อยู่​ใน​ที่​ราบ​โม​อับ
2. ชาย​ผู้​นี้​ชื่อ เอ​ลี​เมเลค ภรรยา​ชื่อ​นา​โอ​มี และ​บุตรชาย​ทั้ง​สอง​คน​ชื่อ​มาห์​โลน​และคิ​ลิ​โอน เขา​เหล่านี้​เป็น​ชาว​เอฟ​ราธาห์​จาก​เมือง​เบธ​เล​เฮม​ใน​แคว้น​ยูดาห์ เมื่อ​มาถึง​ที่​ราบ​โม​อับ เขา​ก็​ตั้ง​หลัก​แหล่ง​อยู่​ที่​นั่น
3. ต่อมา​เอ​ลี​เมเลค สามี​ของ​นาง​นา​โอ​มี​ถึง​แก่​กรรม ทิ้ง​นาง​ไว้​กับ​บุตรชาย​สอง​คน
4. บุตร​ทั้ง​สอง​คน​แต่งงาน​กับ​หญิง​ชาว​โม​อับ คน​หนึ่ง​ชื่อ​โอร​ปาห์ อีก​คน​หนึ่ง​ชื่อ​รูธ เขา​อยู่​ที่​นั่น​ประมาณ​สิบ​ปี
5. แล้ว​มาห์​โลน​และคิ​ลิ​โอน​ก็​ถึง​แก่​กรรม ทิ้ง​นาง​นา​โอ​มี​ไว้​คน​เดียว ไม่​มี​ทั้ง​บุตร​และ​สามี
6. นาง​นา​โอ​มี​ได้​ยิน​ว่า​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​เยี่ยม​เยียน​ประชากร​ของ​พระองค์ ประทาน​อาหาร​ให้​เขา​อีก จึง​เตรียม​จะ​ออก​จาก​ที่​ราบ​โม​อับ​ไป​กับ​บุตร​สะใภ้​สอง​คน
7. นาง​จึง​ออก​จาก​สถานที่​อยู่​พร้อม​กับ​บุตร​สะใภ้​ทั้ง​สอง​คน​และ​ขณะที่​กำลัง​เดินทาง​กลับไป​ยัง​แผ่นดิน​ยูดาห์
8. นาง​นา​โอ​มี​กล่าว​แก่​บุตร​สะใภ้​ทั้ง​สอง​คน​ว่า “ลูก​แต่​ละ​คน​จง​กลับไป​บ้าน​มารดา​ของ​ลูก​เถิด ขอ​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​สำแดง​ความ​รัก​มั่นคง​ต่อ​ลูก​ทั้ง​สอง​คน เหมือนกับ​ที่​ลูก​เคย​แสดง​ต่อ​แม่​และ​ต่อ​สามี​ที่​ล่วงลับ​ไป​แล้ว​เถิด
9. ขอ​พระ​ยาห์​เวห์​โปรด​ให้​ลูก​แต่​ละ​คน​ได้​สามี​ใหม่​และ​มี​ความสุข​ใน​ครอบครัว​เถิด” แล้ว​นาง​นา​โอ​มี​ก็​จูบ​ลา​บุตร​สะใภ้ แต่​ทั้ง​สอง​คน​กลับ​ร้องไห้​เสียง​ดัง
10. พลาง​อ้อน​วอน​ว่า “เรา​ทั้ง​สอง​คน​จะ​เดินทาง​กับ​แม่​กลับไป​อยู่​กับ​ประชากร​ของ​แม่​ด้วย”
11. นาง​นา​โอ​มี​ตอบ​ว่า “กลับไป​บ้าน​เถิด​ลูก จะ​ตาม​แม่​กลับไป​ทำไม แม่​ยัง​จะ​มี​ลูก​ชาย​ใน​ครรภ์​ที่​จะ​เป็น​สามี​ของ​ลูก​ได้​อีก​หรือ
12. กลับไป​บ้าน​เถิด​ลูก กลับไป​เถิด แม่​แก่​เกิน​กว่า​ที่​จะ​แต่งงาน​ได้​อีก ถึง​หาก​แม่​จะ​พูด​ว่า ‘แม่​ยัง​มี​ความหวัง​จะ​แต่งงาน​หรือ​สมมติ​ว่า​คืน​นี้​แม่​จะ​แต่งงาน​และ​มี​ลูก​ชาย​อีก’
13. ลูก​ทั้ง​สอง​คน​จะ​คอย​ให้​ลูก​ชาย​ของ​แม่​โต​และ​จะ​ไม่​แต่งงาน​กับ​ชาย​อื่น​เลย​หรือ อย่า​เลย ลูก​เอ๋ย พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​ทำ​ให้​แม่​มี​ความ​ทุกข์​มาก​อยู่​แล้ว ลูก​อย่า​มา​รับ​ทุกข์​พร้อม​กับ​แม่​เลย”
14. เขา​ทั้ง​สอง​คน​เริ่ม​ร้องไห้​เสียง​ดัง​อีก แล้ว​นาง​โอร​ปาห์​ก็​จูบ​ลา​มารดา​ของ​สามี​และ​กลับไป แต่​นางรูธ​ไม่​ยอม​พราก​จาก​เธอ
15. นาง​นา​โอ​มี​จึง​กล่าว​ว่า “ดู​สิ พี่สะใภ้​ของ​ลูก​กลับไป​หา​ประชาชน​และ​เทพ​เจ้าของ​ตน​แล้ว ลูก​จง​กลับไป​กับ​พี่สะใภ้​ของ​ลูก​เถิด”
16. แต่​นางรูธ​ตอบ​ว่า “แม่​อย่า​เร่งรัด​ให้​ดิฉัน​ละ​ทิ้ง​แม่ หรือ​ห้าม​ดิฉัน​ไม่ให้​ไป​กับ​แม่​เลยแม่​จะ​ไป​ที่​ไหน ดิฉัน​จะ​ไป​ที่​นั่น​ด้วยแม่​จะ​อยู่​ที่​ไหน ดิฉัน​ก็​จะ​อยู่​ที่​นั่น​ด้วยประชากร​ของ​แม่​จะ​เป็น​ประชากร​ของ​ดิฉันพระ​เจ้าของ​แม่​จะ​เป็น​พระ​เจ้าของ​ดิฉัน​ด้วย
17. แม่ตาย​ที่​ไหน ดิฉัน​ก็​จะ​ตายและ​ถูก​ฝัง​ที่​นั่น​ด้วยขอ​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​ลงโทษ​ดิฉัน​ตามที่​ทรง​เห็น​ควร​เถิดถ้า​ดิฉัน​ยอม​ให้​สิ่ง​หนึ่ง​สิ่ง​ใด​นอกจาก​ความ​ตายมา​พราก​ดิฉัน​ไป​จาก​แม่”
18. เมื่อ​นาง​นา​โอ​มี​เห็น​ว่า​บุตร​สะใภ้​ตั้งใจ​เด็ด​เดี่ยว​จะ​ไป​กับ​นาง จึง​ไม่​พูด​อะไร​อีก
19. ทั้ง​สอง​คน​เดินทาง​ต่อไป​จน​มาถึง​เมือง​เบธ​เล​เฮม เมื่อ​มาถึง ชาวเมือง​ทุก​คน​ต่าง​แปลก​ใจ พวก​ผู้หญิง​ถาม​กัน​ว่า “นี่​นาง​นา​โอ​มี​จริงๆ หรือ”
20. นาง​ตอบ​ว่า “โปรด​อย่า​เรียก​ดิฉัน​ว่า​นา​โอ​มี​ผู้​มี​ความสุข​เลย เรียก​ดิฉัน​ว่า ‘มา​ราห์’ ผู้​ขม​ขื่น​เถิด เพราะ​พระ​ผู้​ทรง​สรร​พา​นุ​ภาพ​ทรง​บันดาล​ให้​ชีวิต​ของ​ดิฉัน​ขม​ขื่น​มาก
21. เมื่อ​ดิฉัน​จาก​ไป​มี​พร้อม​ทุก​อย่างแต่​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​นำ​ดิฉัน​กลับมา​มือ​เปล่าทำไม​จึง​เรียก​ดิฉัน​ว่า​นา​โอ​มี ผู้​มี​ความสุขเมื่อ​พระ​ยาห์​เวห์​ทรง​ไม่​เป็น​มิตร​กับ​ดิฉันและ​พระ​ผู้​ทรง​สรร​พา​นุ​ภาพ​ทรง​ทำ​ให้​ดิฉัน​เป็น​ทุกข์”
22. ดังนี้ นาง​นา​โอ​มี​กับ​นางรูธ​บุตร​สะใภ้​ชาว​โม​อับ​กลับมา​จาก​ที่​ราบ​โม​อับ เขา​ทั้ง​สอง​คน​มาถึง​เมือง​เบธ​เล​เฮม​ต้น​ฤดู​เก็บ​เกี่ยว​ข้าว​บาร์เลย์

Chapters

1234