กิจการของอัครทูต 20

1. เมื่อ​การ​จลาจล​สงบ เปาโล​เรียก​ประชุม​บรรดา​ศิษย์ ให้​กำลังใจ​พวก​เขา กล่าว​อำลา​และ​ออก​เดินทาง​ไป​ยัง​แคว้น​มาซิโดเนีย
2. ระหว่าง​ทาง​ที่​ผ่าน​ไป เปาโล​พูด​ให้​กำลังใจ​แก่ คริสต​ชน​หลาย​ครั้ง ใน​ที่สุด​ก็​มาถึง​ประเทศ​กรีซ
3. พัก​อยู่​ที่นี่​สาม​เดือน ขณะที่​จะ​ออก​เรือ​ไป​ยัง​แคว้น​ซีเรีย เขา​ตัดสินใจ​เดินทาง​กลับ​ผ่าน​แคว้น​มาซิโดเนีย เพราะ​ชาวยิว​วางแผน​ปอง​ร้าย​เขา
4. เปาโล​มี​เพื่อน​ร่วม​ทาง คือโส​ปาแตร์ บุตรชาย​ของปิรัส​ชาวเบ​โร​อา อา​ริส​ทารคัส​และ​เซ​กุน​ดุส​ชาวเธสะโลนิกา กายอัส​ชาว​เดอร์​บี​และทิโมธี รวมทั้ง​ชาว​แคว้น​อาเซีย​สอง​คน​คือทิคิกัส​และ โตร​ฟีมัส
5. คน​เหล่านี้​เดินทาง​ล่วงหน้า​ไป​รอ​เรา ที่​เมือง​โตรอัส
6. ส่วน​เรา​แล่น​เรือ ออก​จาก​เมืองฟีลิปปี​หลัง​เทศกาล​ขนม​ปัง​ไร้​เชื้อ ห้า​วัน​ต่อมา เรา​ก็​มา​พบ​กับ​เขา​ที่​เมือง​โตรอัส และ​พัก​อยู่​ที่​นั่น​เจ็ด​วัน
7. ค่ำ​วัน​เสาร์ เรา​มา​ชุมนุม​กัน​เพื่อ​ทำ​พิธี​บิ​ขนม​ปัง เปาโล​พูดคุย​กับ​บรรดา​ศิษย์​อย่าง ยืด​ยาว​จนถึง​เที่ยง​คืน เพราะ​จะต้อง​จาก​ไป​ใน​วันรุ่งขึ้น
8. มี​ตะเกียง​หลาย​ดวง​ใน​ห้อง​ชั้น​บน​ที่​ชุมนุม​กัน
9. ชาย​หนุ่ม​คน​หนึ่ง​ชื่อ​ยูทิกัส​นั่ง​อยู่​ที่​ขอบ​หน้าต่าง กำลัง​ง่วง​นอน​มาก ขณะที่​เปาโล​พูด​ต่อไป​เรื่อยๆ เขา​ก็​หลับ​และ​พลัด​ตก​จาก​ชั้น​ที่​สาม​ถึง​พื้น มี​ผู้​อุ้ม​เขา​ขึ้นมา​พบว่า​เขา​ตาย​แล้ว
10. เปาโล​จึง​ลง​มา​ข้างล่าง​ก้ม​ลง​กอด​ร่าง​ของ​เขา​ไว้ พูด​ว่า “​อย่า​วุ่นวาย​ไป​เลย เขา​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่”
11. แล้ว​เปาโล​ก็​ขึ้น​ไป​ชั้น​บน​อีก​ครั้ง​หนึ่ง ทำ​พิธี​บิ​ขนม​ปัง​และ​กิน​อาหาร พูดคุย​ต่อไป​อีก​นาน​จนถึง​รุ่ง​เช้า แล้ว​จาก​ไป
12. บรรดา​ศิษย์​พา​ชาย​หนุ่ม​ผู้​นั้น​ที่​ยัง​มี​ชีวิต​อยู่​กลับไป​บ้าน และ​รู้สึก​มี​กำลังใจ​ขึ้น​มาก
13. เรา​ลง​เรือ​ล่วงหน้า​และ​แล่น​เรือ​ไป​ยัง​เมืองอัส​โซส ที่​นั่น​เรา​ต้อง​รับ​เปา​โลลง​เรือ​ด้วย เขา​สั่ง​ไว้​เช่นนี้​เพราะ​ต้องการ​เดินทาง​ทาง​บก
14. เมื่อ​เปาโล​พบ​เรา​ที่​เมืองอัส​โซส เรา​ก็​รับ​เขา​ลง​เรือ​และ​มาถึง​เมือง​มิทิ​เลนี
15. วันรุ่งขึ้น​เรา​ออก​จาก​ที่​นั่น​มา​อยู่​หน้า​เกาะคี​โอส วัน​ต่อมา​เรา​แล่น​เรือ​เลียบ​ฝั่ง​เกาะ​ซา​มอส และ​อีก​วัน​หนึ่ง​ก็​มาถึง​เมือง​มิเลทัส
16. เปาโล​ตัดสินใจ​ไม่​แวะ​ที่​เมือง​เอเฟซัส เพื่อ​จะ​ไม่​อยู่​ใน​แคว้น​อาเซีย​นาน​เกินไป เพราะ​ต้องการ​รีบ​ไป​ให้​ถึง​กรุง​เยรูซาเล็ม​ก่อน​วัน เปน​เต​กอสเต ถ้า​เป็นไป​ได้
17. เปาโล​ส่ง​คน​จาก​เมือง​มิเลทัส​ไป​ยัง​เมือง​เอเฟซัส เพื่อ​เชิญ​บรรดา​ผู้​อาวุโส​ของ​พระ ศาสน​จักร​มา​พบ
18. เมื่อ​เขา​เหล่านั้น​มาถึง เปาโล​พูด​ว่า “​ท่าน​ทั้งหลาย​รู้​ว่า ตลอดเวลา​ตั้งแต่​วัน​แรก​ที่​ข้าพเจ้า​เข้า​มา​ใน​แคว้น​อาเซีย ข้าพเจ้า​ปฏิบัติ​ตน​ต่อ​ท่าน​อย่างไร
19. ข้าพเจ้า​รับ​ใช้​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ด้วย​ความ​ถ่อม​ตน​อย่าง​ยิ่ง ข้าพเจ้า​ต้อง​ร่ำ​ไห้​เป็น​ทุกข์​และ​เสี่ยง​ชีวิต​จาก​การ​ที่​ชาวยิว​วางแผน​ปอง​ร้าย​ข้าพเจ้า
20. ท่าน​ทั้งหลาย​รู้​ว่า​ข้าพเจ้า​ไม่​เคย​ละเลย​สิ่ง​ใด​ที่​เป็น​ประโยชน์​ต่อ​ท่าน ไม่​เคย​หยุด​เทศน์ และ​ยัง​สอน​ท่าน​ใน​ที่​สาธารณะ​และ​ตาม​บ้าน
21. ข้าพเจ้า​เชิญ​ชวน​ทั้ง​ชาวยิว​และ​ชาว​กรีก​อย่าง​แข็ง​ขัน​ให้​กลับ​ใจ​มา​หา​พระ​เจ้า​และ​ให้​มี​ความ​เชื่อ​ใน​พระ​เยซู​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้าของ​เรา
22. บัดนี้ ข้าพเจ้า​กำลัง​จะ​ไป​กรุง​เยรูซาเล็ม​ตาม​พระ​บัญชา​ของ​พระ​จิต​เจ้า ไม่​รู้​ว่า​สิ่ง​ใด​จะ​เกิด​ขึ้นกับ​ข้าพเจ้า
23. ข้าพเจ้า​รู้​เพียง​ว่า​พระ​จิต​เจ้า​ทรง​เตือน​ข้าพเจ้า​ใน​ทุกๆ เมือง​ว่า โซ่​ตรวน​และ​ความ​ยากลำบาก​กำลัง​รอ​ข้าพเจ้า​อยู่
24. แต่​ข้าพเจ้า​ไม่​คิด​ว่า​ชีวิต​ของ​ข้าพเจ้า​มี​ค่า สำหรับ​ข้าพเจ้า​เท่ากับ​การ​ที่​ข้าพเจ้า​ได้​วิ่ง​ถึง​ปลายทาง​และ​ทำ​ให้​ภารกิจ​ที่​ได้รับ​มอบหมาย​จาก​พระ​เยซู​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​สำเร็จ​ไป คือ​การ​เป็น​พยาน​ประกาศ​ข่าว​ดี​แห่ง​พระ​หรรษ​ทาน​ของ​พระ​เจ้า
25. ข้าพเจ้า​ผ่าน​มา​ประกาศ​พระ​อาณาจักร​แก่​ท่าน​ทั้งหลาย บัดนี้ ข้าพเจ้า​รู้​ว่า​ท่าน​ทุก​คน​จะ​ไม่​เห็น​หน้า​ข้าพเจ้า​อีก
26. ดังนั้น วันนี้​ข้าพเจ้า​ขอ​ประกาศ​ยืนยัน​แก่​ท่าน​ทั้งหลาย​ว่า ถ้า​ท่าน​ผู้ใด​ไม่​รอด​พ้น ข้าพเจ้า​ก็​ไม่​รับผิดชอบ
27. เพราะ​ข้าพเจ้า​ไม่ได้​ละเลย​ที่​จะ​ประกาศ​พระ​ประสงค์​ทั้งหมด​ของ​พระ​เจ้า​แก่​ท่าน
28. ท่าน​ทั้งหลาย​จง​ดูแล​ตนเอง​และ​ฝูง​แกะ​ที่​พระ​จิต​เจ้า​ทรง​แต่งตั้ง​ท่าน​ให้​เป็น​ผู้ดูแล เพื่อ​เลี้ยง​ดู​พระศา​สน​จักร​ของ​พระ​เจ้า ที่​พระองค์​ทรง​ได้มา​ด้วย​พระ​โลหิต​ของ​พระ​บุตร
29. ข้าพเจ้า​รู้​ว่า​เมื่อ​ข้าพเจ้า​จาก​ไป​แล้ว สุนัข​ป่า​ดุ​ร้าย​จะ​เข้า​มา​ใน​กลุ่ม​ของ​ท่าน​และ​จะ​ทำ​ร้าย​ฝูง​แกะ
30. แม้​ใน​กลุ่ม​ของ​ท่าน​ก็​จะ​มี​บาง​คน​ลุก​ขึ้น​กล่าว​บิดเบือน​ความ​จริง​เพื่อ​โน้ม​น้าว​บรรดา​ศิษย์​ให้​ติดตาม​ตน
31. ดังนั้น ท่าน​ทั้งหลาย​จง​เฝ้า​ระวัง​ไว้​เถิด จง​ระลึก​ว่า​ข้าพเจ้า​ไม่​เคย​หยุด​เตือน​ท่าน​แต่​ละ​คน​ด้วย​น้ำตา​นอง​หน้า​ทั้ง​กลางวัน​กลางคืน​ตลอดเวลา​สาม​ปี
32. บัดนี้ ข้าพเจ้า​ฝาก​ท่าน​ทั้งหลาย​ไว้​กับ​พระ​เจ้า และ​กับ​พระ​วาจา​แห่ง​พระ​หรรษ​ทาน​ของ​พระองค์ พระ​วาจา​นี้​สร้าง​พระศา​สน​จักร​และ​ประทาน​มรดก​ให้​ท่าน​รับ​ร่วมกับ​บรรดา​ผู้​ศักดิ์สิทธิ์​ทั้งหลาย​ได้
33. ข้าพเจ้า​ไม่​เคย​อยาก​ได้​เงิน​ทอง​หรือ​เสื้อผ้า​ของ​ผู้ใด
34. ท่าน​ก็​รู้​แล้ว​ว่า​ข้าพเจ้า​ทำงาน​ด้วย​มือ​ทั้ง​สอง​นี้​เพื่อ​สนอง​ความ​ต้องการ​ของ​ข้าพเจ้า​และ​ของ​ผู้​ที่​อยู่​ด้วย
35. ข้าพเจ้า​แสดง​ให้​ท่าน​เห็น​เสมอ​มา​ว่า เรา​ต้อง​ทำงาน​เช่นนี้​เพื่อ​ช่วยเหลือ​ผู้​อ่อนแอ​โดย​ระลึก​ถึง​พระ​วาจา​ของ​พระ​เยซู​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ที่ว่า “​การ​ให้​ย่อม​เป็น​สุข​มากกว่า​การ​รับ”
36. เมื่อ​กล่าว​ดังนี้​แล้ว เปาโล​คุกเข่า​ลง​พร้อม​กับ​ทุก​คน​และ​อธิษฐาน​ภาวนา
37. ต่าง​ร้องไห้​ฟูม​ฟาย​เข้า​สวมกอด​และ​จูบ​ลา​เปา​โล
38. ทุก​คน​รู้สึก​โศกเศร้า เพราะ​เปา​โล พูด​ว่า เขา​เหล่านั้น​จะ​ไม่ได้​เห็น​หน้า​ของ​เปาโล​อีก แล้ว​ทุก​คน​ก็​ไป​ส่ง​เปาโล​ถึง​เรือ

Chapters

12345678910111213141516171819202122232425262728