2 พงศาวดาร 3
1. กษัตริย์ซาโลมอนทรงเริ่มสร้างพระวิหารของพระยาห์เวห์ที่กรุงเยรูซาเล็ม บนภูเขาโมริยาห์ ซึ่งเป็นสถานที่ที่พระยาห์เวห์ทรงสำแดงพระองค์แก่กษัตริย์ดาวิดพระบิดา และเป็นสถานที่ซึ่งกษัตริย์ดาวิดทรงเตรียมไว้ที่ลานนวดข้าวของโอรนันชาวเยบุส
2. พระองค์ทรงเริ่มสร้างในวันที่สอง เดือนที่สอง ปีที่สี่ในรัชสมัยของพระองค์
3. ต่อไปนี้เป็นขนาดพระวิหารของพระเจ้าที่กษัตริย์ซาโลมอนทรงกำหนดไว้สำหรับการก่อสร้าง คือยาวสิบเมตร กว้างสิบเมตร
4. มุขด้านหน้าของพระวิหารกว้างสิบเมตรเท่ากับด้านกว้างของพระวิหาร และสูงหกสิบเมตร พระองค์ทรงบุด้านในด้วยทองคำบริสุทธิ์
5. ทรงบุห้องโถงใหญ่ด้วยไม้สนสองใบและทองคำเนื้อดี ทรงประดับห้องนั้นด้วยลวดลายต้นอินทผลัมและลูกโซ่
6. ทรงตกแต่งพระวิหารอย่างงดงามด้วยเพชรพลอยและทองคำที่มาจากเมืองพารวายิม
7. ทรงใช้ทองคำบุขื่อพระวิหาร ธรณีประตู ฝาผนัง และบานประตู ทรงสลักรูปเครูบไว้บนฝาผนัง
8. พระองค์ทรงสร้างห้องศักดิ์สิทธิ์ที่สุด กว้างสิบเมตร เท่ากับความกว้างของห้องโถงใหญ่ และยาวสิบเมตร ทรงใช้ทองคำเนื้อดีหนักมากกว่ายี่สิบตันบุฝาผนังห้องนี้
9. ตะปูที่ใช้เป็นทองคำหนักห้าสิบบาท พระองค์ยังทรงใช้ทองคำบุฝาผนังของห้องชั้นบนอีกด้วย
10. ในห้องศักดิ์สิทธิ์ที่สุด พระองค์ทรงใช้โลหะหลอมสร้างรูปเครูบไว้สองรูปหุ้มด้วยทองคำ
11. ปีกของเครูบทั้งสองนั้นกางออกกว้างสิบเมตร ปีกข้างหนึ่งของเครูบรูปแรกยาวสองเมตรครึ่งจรดผนังพระวิหาร และปีกอีกข้างหนึ่งยาวสองเมตรครึ่งจรดปีกของเครูบรูปที่สอง
12. ปีกข้างหนึ่งของเครูบรูปที่สองยาวสองเมตรครึ่งจรดผนังพระวิหาร และอีกข้างหนึ่งยาวสองเมตรครึ่งจรดปีกของเครูบรูปแรก
13. ปีกของเครูบทั้งสองรูปนี้เมื่อกางออกรวมแล้วยาวสิบเมตร เครูบทั้งสองนั้นยืนเคียงข้างกัน หันหน้ามาสู่ประตูทางเข้า
14. พระองค์ทรงทำม่าน ด้วยผ้าสีม่วง สีม่วงแดง สีแดงเข้ม และผ้าป่าน แล้วปักรูปเครูบไว้บนม่านนั้น
15. ด้านหน้าห้องโถง พระองค์ทรงตั้งเสาสองต้น สูงต้นละสิบเจ็ดเมตรครึ่ง แต่ละต้นมีหัวเสาสูงสองเมตรครึ่ง
16. ทรงทำลูกโซ่เหมือนสร้อยคอ ติดไว้ที่ยอดเสา และทรงทำผลทับทิมหนึ่งร้อยผลแขวนไว้ที่โซ่
17. ทรงตั้งเสาทั้งสองต้นไว้หน้าทางเข้าพระวิหาร ต้นหนึ่งอยู่ด้านใต้ อีกต้นหนึ่งอยู่ด้านเหนือ ทรงเรียกเสาด้านใต้ว่า “ยาคีน” และทรงเรียกต้นด้านเหนือว่า “โบอาส”