2 ทิโมธี 1
1. จากเปาโล อัครสาวกของพระคริสตเยซูโดยพระประสงค์ของพระเจ้าตามพระสัญญาที่จะประทานชีวิตให้เราในพระคริสตเยซู
2. ถึงทิโมธีลูกรักขอพระหรรษทาน พระเมตตาและสันติจากพระเจ้าพระบิดา และจากพระ คริสตเยซูองค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา สถิตกับท่านเถิด
3. ข้าพเจ้าขอบพระคุณพระเจ้า ผู้ทรงเป็นพระเจ้าที่ข้าพเจ้าปรนนิบัติรับใช้ด้วยมโนธรรมบริสุทธิ์เช่นเดียวกับบรรพบุรุษ ข้าพเจ้าระลึกถึงท่านอยู่เสมอในการอธิษฐานทั้งวันทั้งคืน
4. ข้าพเจ้ายังระลึกถึงน้ำตาของท่าน และปรารถนาที่จะพบท่านเพื่อจะได้มีความยินดีเต็มเปี่ยม
5. และยังระลึกถึงความเชื่อที่จริงใจของท่านเป็นความเชื่อแต่เดิมของโลอิส ยายของท่าน เป็นความเชื่อของยูนิส มารดาของท่าน และข้าพเจ้ามั่นใจว่าเป็นความเชื่อของท่านด้วย
6. ข้าพเจ้าจึงเตือนความจำของท่านเพื่อให้พระพรพิเศษ ของพระเจ้าเป็นไฟที่รุ่งโรจน์ขึ้นอีก ท่านได้รับพระพรนี้โดยการปกมือของข้าพเจ้า
7. พระเจ้าไม่ได้ประทานจิตที่บันดาลความขลาดกลัว แต่ประทานจิตที่บันดาลความเข้มแข็ง ความรักและการควบคุมตนเองแก่เรา
8. ดังนั้น ท่านอย่าอายที่จะเป็นพยานถึงองค์พระผู้เป็นเจ้าของเรา หรืออายที่ข้าพเจ้าต้องถูกจองจำเพราะพระองค์ แต่จงเข้ามามีส่วนร่วมทนทุกข์ทรมานกับข้าพเจ้าเพื่อข่าวดีโดยพระอานุภาพของพระเจ้า
9. ผู้ทรงช่วยเราให้รอดพ้น และทรงเรียกเราให้เป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ ไม่ใช่เพราะสิ่งที่เราทำ แต่เพราะพระประสงค์และพระหรรษทานของพระองค์ พระองค์ประทานพระหรรษทานนี้แก่เราแล้วในพระ คริสตเยซูก่อนกาลเวลา
10. แต่บัดนี้ทรงเปิดเผยโดยการสำแดงพระองค์ ของพระผู้ไถ่คือพระคริสตเยซู ผู้ทรงทำลายความตาย และทรงนำชีวิตและความไม่รู้จักตายให้ปรากฏอย่างชัดแจ้งโดยทางข่าวดี
11. ข้าพเจ้าได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้ประกาศ เป็นอัครสาวกและเป็นครู เพื่อประกาศข่าวดีนี้
12. ข้าพเจ้ากำลังทนทุกข์ แต่ข้าพเจ้าก็ไม่รู้สึกอาย เพราะรู้ว่าข้าพเจ้ามอบความวางใจไว้กับผู้ใด และมั่นใจว่าพระองค์จะทรงรักษาสิ่งที่ข้าพเจ้ารับมอบไว้ได้ จนกว่าจะถึงวันนั้น
13. จงยึดถือคำสอนที่ถูกต้องซึ่งท่านได้ยินมาจากข้าพเจ้าไว้เป็นแบบอย่างด้วยความเชื่อและความรักในพระคริสตเยซู
14. เดชะพระจิตเจ้าผู้สถิตในเรา จงรักษาของมีค่าที่ได้รับมอบไว้
15. ท่านก็รู้ว่า ทุกคนในแคว้นอาเซียรวมทั้งฟีเจลัสและเฮอร์โมเกเนสทิ้งข้าพเจ้าไปแล้ว
16. ขอองค์พระผู้เป็นเจ้าประทานพระเมตตาต่อครอบครัวของโอเนสิโฟรัส เพราะเขาให้กำลังใจข้าพเจ้าบ่อยๆ และเขาไม่เคยอายเลยที่ข้าพเจ้าต้องถูกจองจำ
17. ตรงกันข้าม ทันทีที่เขามาถึงกรุงโรม เขาพยายามสืบหาข้าพเจ้าจนพบ
18. ขอองค์พระผู้เป็นเจ้า โปรดให้เขาได้รับพระเมตตาของพระองค์ในวันนั้นเถิด ท่านรู้ดีว่า เขาช่วยเหลือข้าพเจ้ามากเพียงใดเมื่ออยู่ที่เมืองเอเฟซัส