1 เปโตร 2

1. ดังนั้น ท่าน​ทั้งหลาย​จง​ละ​ทิ้ง​ความ​ชั่ว​ทั้ง​มวล คือ การ​หลอกลวง ความ​เจ้า​เล่ห์ การ​อิจฉา การ​นินทา​และ​การ​ใส่​ความ
2. เช่นเดียวกับ​ทารก​แรก​เกิด ท่าน​ปรารถนา​น้ำนม​บริสุทธิ์​ฝ่าย​จิตใจ เพื่อ​น้ำนม​จะ​ช่วย​ให้​ท่าน​เจริญเติบโต​ขึ้น​ไป​รับ​ความ​รอด​พ้น
3. ถ้า​ท่าน​ลิ้ม​รส​แล้ว​ว่า “​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า” ทรง​ความ​ดี​เพียงใด
4. จง​เข้า​ไป​เฝ้า​พระองค์​ผู้​ทรง​เป็น​ศิลา​ทรง​ชีวิต ซึ่ง​มนุษย์​ละ​ทิ้ง​ไป แต่​พระ​เจ้า​ทรง​เลือกสรร​ไว้​และ​มี​ค่า​ประเสริฐ
5. ท่าน​เป็น​เหมือน​ศิลา​ที่​มี​ชีวิต​กำลัง​ก่อสร้าง​ขึ้น​เป็น​วิหาร​ของ​พระ​จิต​เจ้า เป็น​สมณ​ตระกูล​ศักดิ์สิทธิ์ เพื่อ​ถวาย​เครื่อง​บูชา​ฝ่าย​จิต​ซึ่ง​เป็น​ที่​สบ​พระทัย​พระ​เจ้า​เดชะ​พระ​เยซูคริสต​เจ้า
6. ดังที่​มี​เขียน​ไว้​ใน​พระ​คัมภีร์​ว่า “เรา​เลือก​ศิลา​ประเสริฐ​และ​วาง​ไว้​ใน​นครศิ​โยน​เป็น​ศิลา​หัว​มุม ทุก​คน​ที่​มี​ความ​เชื่อ​ใน​ศิลา​นี้​จะ​ไม่​ต้อง​อับ​อาย​เลย“
7. สำหรับ​ท่าน​ผู้​มี​ความ​เชื่อ ศิลา​นี้​จึง​มี​ค่า​ประเสริฐ แต่​สำหรับ​ผู้​ไม่​มี​ความ​เชื่อ ศิลา​ที่​ช่าง​ก่อสร้าง​ละ​ทิ้ง​ก็​กลายเป็น​ศิลา​หัว​มุม
8. เป็น​ศิลา​ที่​ทำ​ให้​สะดุด​และ​เป็น​ศิลา​ที่​ทำ​ให้​ล้ม​ลง เขา​เหล่านั้น​สะดุด​เพราะ​ไม่​ยอม​เชื่อ​ฟัง​พระ​วาจา นี่​เป็น​ชะตา​กรรม​ของ​เขา
9. ท่าน​ทั้งหลาย เป็น ชาติ​ที่​ทรง​เลือกสรร​ไว้ เป็น​สมณ​ราช​ตระกูล เป็น​ชน​ชาติ​ศักดิ์สิทธิ์ เป็น​ประชากร​ที่​เป็น​กรรมสิทธิ์​พิเศษ​ของ​พระ​เจ้า เพื่อ​จะ​ประกาศ​พระ​ฤทธา นุ​ภาพ​ของ​พระองค์​ผู้​ทรง​เรียก​ท่าน​จาก​ความ​มืด​สู่​ความ​สว่าง​น่า​พิศวง​ของ​พระองค์
10. ใน​อดีต ท่าน​มิได้​เป็น​ประชากร แต่​บัดนี้​ท่าน​เป็น​ประชากร​ของ​พระ​เจ้า​แล้ว ใน​อดีต​ท่าน มิได้​รับ​พระ​เมตตา แต่​บัดนี้​ท่าน ได้รับ​พระ​เมตตา​แล้ว
11. ท่าน​ที่​รัก​ยิ่ง​ทั้งหลาย ข้าพเจ้า​วอน​ขอ​ท่าน​ผู้​เป็น​เสมือน คน​ต่าง​ด้าว​และ​คน​พลัด​ถิ่น ให้​ละ​เว้น​จาก​กิเลส​ตัณหา​ของ​เนื้อ​หนัง​ซึ่ง​ทำ​สงคราม​สู้​รบ​กับ​วิญญาณ
12. จง​มี​ความ​ประพฤติ​ดี​งาม​ใน​หมู่​คน​ต่าง​ศาสนา แม้​เขา​จะ​ใส่​ร้าย​ท่าน​ว่า​ประพฤติ​ชั่ว​ร้าย เขา​จะต้อง​ยอมรับ​ว่า​กิจการ​ที่​ท่าน​ทำ​นั้น​เป็น​กิจการ​ดี และ​จะ​สรรเสริญ​พระ​เจ้า​ใน​วันที่​พระองค์​เสด็จ​มา
13. เพราะ​เห็น​แก่​ความ​รัก​ต่อ​องค์​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า จง​อ่อน​น้อม​เชื่อ​ฟัง​มนุษย์​ทุก​คน​ที่​มี​อำนาจ​ปกครอง ทั้ง​พระ​จักรพรรดิ​ซึ่ง​ทรง​มี​อำนาจ​สูงสุด
14. และ​ผู้ว่า​ราชการ​ซึ่ง​ได้รับ​การ​แต่งตั้ง​ให้​ลงโทษ​ผู้ทำ​ความ​ชั่ว​และ​ยก​ย่อง​ผู้ทำ​ความ​ดี
15. พระ​เจ้า​มี​พระ​ประสงค์​ให้​ท่าน​ทำ​ความ​ดี ปิด​ปาก​คน​โง่​เขลา​มิ​ให้​พูด​ไร้​สาระ
16. จง​ประพฤติ​ตน​ดุจ​คน​อิสระ อย่า​ใช้​อิสรภาพ​เป็น​ข้ออ้าง​เพื่อ​ปิดบัง​ความ​ชั่ว แต่​จง​ประพฤติ​ดุจ​ผู้รับ​ใช้​ของ​พระ​เจ้า
17. จง​ให้​เกียรติ​ทุก​คน จง​รัก​พี่​น้อง​ผู้​มี​ความ​เชื่อ จง​เคารพ​ยำ​เกรง​พระ​เจ้า จง​ถวาย​พระ​เกียรติ​แด่​พระ​จักรพรรดิ
18. ผู้รับ​ใช้ จง​อยู่​ใต้​อำนาจ​ผู้​เป็น​นาย​ด้วย​ความ​เคารพ​ยำ​เกรง ไม่​เพียงแต่​นาย​ที่​ใจ​ดี​และ​อ่อนโยน​เท่านั้น แต่​รวมถึง​นาย​ที่​ใจ​ร้าย​ด้วย
19. การ​ที่​ใคร​คน​หนึ่ง​ยอม​ทน​ทุกข์​ทรมาน​อย่า​งอ​ยุติธรรม​เพราะ​คำนึงถึง​พระ​เจ้า ก็​เป็น​พระ​หรรษ​ทาน
20. จะ​เป็น​เกียรติ​ได้​อย่างไร​ถ้า​ท่าน​ทำ​ผิด​แล้ว​ต้อง​ทน​ทุกข์​เพราะ​ถูก​ลงโทษ แต่​ถ้า​ท่าน​ทำ​ความ​ดี แล้ว​ยอม​ทน​ทุกข์ จึง​จะ​เป็น​พระ​หรรษ​ทาน​เฉพาะ​พระ​พักตร์​พระ​เจ้า
21. พระ​เจ้า​ทรง​เรียก​ท่าน​ให้​ปฏิบัติ​ดังนี้ พระ​คริสต​เจ้า​ทรง​รับ​ทรมาน เพื่อ​ท่าน และ​ประทาน​แบบ​ฉบับ​ไว้​ให้​ท่าน​ดำเนิน​ตาม​รอย​พระ​บาท
22. พระองค์​มิได้​ทรง​ทำ​บาป มิได้​ตรัส​หลอกลวง​ผู้ใด
23. เมื่อ​เขา​ดู​หมิ่น​พระองค์ พระองค์​ก็​มิได้​ทรง​โต้ตอบ เมื่อ​ทรง​รับ​ทรมาน พระองค์​มิได้​ทรง​ข่มขู่​จะ​แก้​แค้น แต่​ทรง​มอบ​พระองค์​ไว้​แด่​พระ​ผู้​ทรง​พิพากษา​ด้วย​ความ​เที่ยง​ธรรม
24. พระองค์​ทรง​แบก​บาป​ของ​เรา​ไว้​ใน​พระ​วรกาย​บน​ไม้​กางเขน เพื่อ​เรา​จะ​ได้​ตาย​จาก​บาป​และ​มี​ชีวิต​อยู่​เพื่อ​ความชอบ​ธรรม รอย​แผล​ของ​พระองค์​รักษา​ท่าน​ให้​หาย
25. ท่าน​เคย เป็น​เหมือน​แกะ ที่​พลัด​หลง​จาก​ฝูง แต่​บัดนี้​กลับมา​หา​ผู้​เลี้ยง​และ​ผู้ดูแล​วิญญาณ​ของ​ท่าน​แล้ว

Chapters

12345