Izajasza 3

1. Oto bowiem Pan, PAN zastępów, odbierze Jerozolimie i Judzie podporę i laskę, wszelką podporę w chlebie i wszelką podporę w wodzie.

2. Mocarza i męża walecznego, sędziego i proroka, mędrca i starca;

3. Dowódcę pięćdziesiątki i dostojnika, doradcę, wybitnego rzemieślnika i krasomówcę.

4. Książętami ustanowię chłopców, dzieci będą panować nad nimi.

5. Ludzie będą gnębić jeden drugiego, każdy swego bliźniego. Dziecko powstanie przeciwko starcowi, a podły przeciwko dostojnikowi.

6. Gdy człowiek uchwyci się swego brata z domu swego ojca i powie: Masz ubranie, bądź naszym wodzem, niech te ruiny będą pod twoją ręką;

7. Ten przysięgnie w tym dniu, mówiąc: Nie będę opatrywał tych ran; w moim domu bowiem nie ma chleba ani ubrania; nie czyńcie mnie wodzem ludu.

8. Bo Jerozolima upada, a Juda się wali, gdyż ich język i czyny są przeciwko PANU, aby pobudzić do gniewu oczy jego majestatu.

9. Wyraz ich twarzy świadczy przeciwko nim; jak Sodoma ogłaszają swój grzech, nie kryją go. Biada ich duszy! Gdyż sami na siebie sprowadzają zło.

10. Powiedzcie sprawiedliwemu, że będzie mu dobrze, bo będzie spożywać owoc swoich rąk.

11. Biada niegodziwemu! Będzie mu źle, odpłacą mu bowiem według czynów jego rąk.

12. Ciemięzcami mego ludu są dzieci i kobiety nim rządzą. O ludu mój! Twoi wodzowie cię zwodzą i niszczą drogę twoich ścieżek.

13. PAN powstał, aby się rozprawić, stoi, aby sądzić lud.

14. PAN stawi na sąd starszych swego ludu i ich książąt: Wy spustoszyliście moją winnicę, w waszych domach znajduje się łup ubogich.

15. Po co miażdżycie mój lud i uciskacie oblicza ubogich? – mówi Pan BÓG zastępów.

16. PAN powiedział: Ponieważ wynoszą się córki Syjonu i chodzą z wyciągniętą szyją, uwodzą oczami, a chodząc, drepczą i pobrzękują swoimi nogami;

17. Dlatego Pan ogoli wierzch głowy córek Syjonu i PAN obnaży ich nagość.

18. W tym dniu Pan odejmie ozdobne brzękadła od ich stóp, ich czepce i księżyce;

19. Łańcuszki, bransolety i welony;

20. Czapeczki, ozdoby u nóg, opaski, naszyjniki i kolczyki;

21. Pierścionki i wisiorki na czołach;

22. Odświętne szaty, płaszcze, szale i torebki;

23. Zwierciadełka, bisior, turbany i narzutki.

24. I wtedy zamiast wonności będzie smród, zamiast pasa będzie rozdarcie, zamiast upiętych włosów będzie łysina, zamiast szerokiej szaty będzie przepasanie worem i zamiast piękna będzie oparzenie.

25. Twoi mężczyźni polegną od miecza i twoi mocarze – na wojnie.

26. Jej bramy zasmucą się i zapłaczą, a ona, spustoszona, usiądzie na ziemi.